Sygn. akt IX W 825/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 maja 2014 r.

Sąd Rejonowy w Olsztynie Wydział IX Karny

w składzie:

Przewodniczący: SSR Aneta Żołnowska

Protokolant: stażysta Anna Ostromecka

w obecności oskarżyciela publ. W. M.

po rozpoznaniu w dniu 7 kwietnia 2014 r. 12 i 19 maja 2014 r. sprawy

M. K. (1)

s. J. i L. z domu W.

ur. (...) w G.

obwinionego o to, że:

w dniu 20.05.2013r. w O. wypowiedział umowę o pracę P. B. Ż. – przewodniczącej Organizacji (...) działającej w zakładzie – bez zgody zarządu tej organizacji.

- tj. za wykroczenie z art. 281 pkt 3 ustawy z dnia 26 czerwca 1974r. Kodeks pracy (Dz.U. z 1998r. Nr 21, poz. 94 ze zmianami orz z 2013r. poz. 1028) w związku z art. 32 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 23 maja 1991r. o związkach zawodowych (Dz.U. z 2001r. Nr 79, poz. 854 ze zmianami oraz z 2013r. poz. 896).

ORZEKA:

I.  obwinionego M. K. (1) uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu i za to na podstawie art. art. 281 pkt 3 kp skazuje go na karę 2000,- (dwóch tysięcy) złotych grzywny;

II.  na podstawie art. 118 § 1 kpw i art. 3 ust. 1 w zw. z art. 21 pkt. 2 ustawy o opłatach w sprawach karnych obciąża obwinionego zryczałtowanymi wydatkami postępowania w kwocie 100,- (sto) złotych i opłatą w kwocie 200,- (dwieście) złotych.

Sygn. akt IX W 825/14

UZASADNIENIE

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Na podstawie umowy o pracę z dnia 28 marca 2007 roku, zawartej na czas nieokreślony, B. Ż. została zatrudniona w Przedsiębiorstwie (...)na stanowisku (...). Pracę na rzecz powyższej spółki rozpoczęła 3 kwietnia 2007 roku. Dnia 10 lutego 2011 roku pomiędzy stronami został zawarty aneks do umowy o pracę z dnia 28 marca 2007 roku. Zgodnie z jego postanowieniami zmianie uległo wynagrodzenie B. Ż. zatrudnionej na stanowisku(...) (...). Pozostałe warunki umowy o pracę nie uległy zmianie.

(dowód: umowa o pracę z dnia 28 marca 2007 roku k.59; aneks do umowy o pracę nr (...) k. 60)

W (...) (...). działa Organizacja (...) i Związek Zawodowy (...)

(dowód: poświadczenie rejestracji k. 61, pismo z dnia 14 kwietnia 2014 r. k. 77; wyjaśnienia obwinionego k. 67v)

B. Ż. pełniła funkcję przewodniczącej Komisji Zakładowej (...) w (...) (...)w O.. W uchwale nr (...)Komisja Zakładowa wskazała pracodawcy pracowników, których stosunek pracy podlega ochronie zgodnie z art. 32 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 23 maja 1991 roku o związkach zawodowych. Wśród wymienionych była B. Ż..

(dowód: uchwała (...)Komisji Zakładowej (...) w (...) (...). w O. z dnia 17 maja 2010 roku k. 65; poświadczenie rejestracji k. 61)

Organizacja (...) na dzień 31 grudnia 2012 roku liczyła(...)osoby. Komisja Zakładowa wskazanej organizacji pismem z dnia 10 kwietnia 2013 roku poinformowała Prezesa(...) (...) M. K. (1) o tym, że organizacja składa się z (...) członków oraz wskazała, iż szczególnej ochronie podlega stosunek pracy B. Ż., zaś w piśmie z dnia 17 kwietnia 2013 roku doprecyzowała, że wskazani członkowie są pracownikami spółki. Na dzień 20 maja 2013 roku wskazana organizacja związkowa miała (...) członków.

(dowód: pismo z dnia 3 stycznia 2013 r. k. 86; pismo z dnia 10 kwietnia 2013 roku k.18; pismo z dnia 17 kwietnia 2013 r. k. 19; pismo oskarżycielki posiłkowej z dnia 9 maja 2014 roku k. 102; pisma dot. wystąpienia ze związku k.87-92, 95-101; pisma dot. zaprzestania potrącania składek związkowych k. 93-94)

Pismem z dnia 20 maja 2013 roku Prezes Zarządu M. K. (1), działając w imieniu (...) (...)wypowiedział umowę o pracę B. Ż., z zachowaniem trzymiesięcznego okres wypowiedzenia. Zamiar wypowiedzenia nie był konsultowany z Organizacją (...). Wypowiedzenie nastąpiło bez zgody zarządu tej organizacji.

(dowód: wypowiedzenie umowy o pracę z dnia 20 maja 2013 roku k.23; protokół kontroli k. 6v; odpowiedz na pozew z dnia 17 czerwca 2013 roku k. 27; wyjaśnienia z dnia 29 stycznia 2014 roku k. 36; wyjaśnienia obwinionego k. 67v, 68)

Obwiniony nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Złożył wyjaśnienia, w których wskazał, że dnia 20 maja 2013 roku Związek (...) był niereprezentatywny. Swoje przeświadczenie oparł na informacjach wpływających do kadr dotyczących wystąpienia pracowników ze wskazanego związku oraz ich rezygnacji z potrącania składek związkowych z wynagrodzenia. Prezes Zarządu wskazał, że próbował uzyskać od organizacji zakładowej dokładną informację o liczbie jej członków w okresie po złożeniu przez (...) informacji o liczbie jej członków z dnia 10 kwietnia 2013 roku. M. K. (1) oświadczył, że nie konsultował z organizacją związkową zamiaru wypowiedzenia umowy o pracę B. Ż.. Według obwinionego nie miał on takiego obowiązku z uwagi na niereprezentatywność związku na dzień wypowiedzenia. M. K. (1) podał ponad to, że uzyskał w kwietniu informacje o stanie członków związku za pierwszy kwartał roku 2013. Oświadczył również, że konsultował z działającymi w zakładzie związkami zawodowymi, zamiar wypowiedzenia umowy o pracę, w czasie gdy były one reprezentatywne.

Sąd zważył, co następuje:

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom obwinionego, w części dotyczącej braku reprezentacyjności Organizacji (...) i w związku z tym - z brakiem obowiązku uzyskania zgody na wypowiedzenie umowy o pracę pokrzywdzonej. Zgodnie z orzecznictwem, które Sąd podziela, pracodawca jest związany informacją przekazaną w trybie art. 25 1 ust. 2 ustawy z dnia 23 maja 1991 roku o związkach zawodowych. Dla wykonania uprawnień zakładowej organizacji związkowej istotna jest liczba członków związku z dnia, w którym pracodawcy została przekazana informacja w trybie powołanego przepisu (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 15 listopada 2006 r. I PK 135/06). Ponadto wskazać należy, że przepisy nie nakładają na zakładową organizację związkową obowiązku informowania pracodawcy o licznie jej członków w okresie między dniem powstania tej organizacji a końcem kwartału, w którym powstała (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 2 marca 2012 r. I PK 120/11). Wobec powyższego twierdzenia M. K. (1) należy uznać za błędne. Był on związany pismem z dnia 10 kwietnia 2013 roku, w którym wskazano, że związek liczy (...)członków. Był zatem reprezentatywny. Wobec powyższego obwiniony powinien uzyskać zgodę związku na wypowiedzenie umowy o pracę B. Ż.. Z uwagi na przedstawione okoliczności należy podzielić twierdzenia przedstawione przez inspektora pracy M. Z..

W pozostałej części, Sąd dał wiarę wyjaśnieniom M. K. (1). Są one konsekwentne i pozostają w zbieżności z relacjami świadków B. Ż. i M. Z. oraz zgromadzoną dokumentacją.

Sąd za wiarygodne uznał zeznania oskarżycielki posiłkowej B. Ż.. Oświadczenia jej znajdują potwierdzenie w zgromadzonym materiale dowodowym. Obwiniony, podczas składania wyjaśnień, przyznał, że nie konsultował zamiaru rozwiązania stosunku pracy pokrzywdzonej z reprezentującą ją organizacją związkową. Także z protokołu kontroli sporządzonego przez inspektora pracy M. Z. wynika, iż M. K. (1) nie konsultował zamiaru wypowiedzenia umowy o pracę z B. Ż..

Zeznania inspektora pracy M. Z. zasługują na wiarę. Świadek jest osobą obcą dla stron. Nie miał powodu składać fałszywych oświadczeń. Jego zeznania są konsekwentne, zbieżne z wnioskami zawartymi w sporządzonym przez niego protokołem kontroli. Twierdzenia inspektora pracy znajdują potwierdzenie w zgromadzonym materiale dowodowym. Także z wyjaśnień obwinionego wynika, że podczas kontroli świadek nie badał liczebności związku na dzień wypowiedzenia umowy o pracę B. Ż., ale ustalał reprezentatywność organizacji związkowej, do której należała oskarżycielka posiłkowa, na podstawie informacji Komisji (...)z dnia 10 kwietnia 2013 roku.

Brak jest podstaw do kwestionowania autentyczności dokumentów załączonych do akt przedmiotowej sprawy i dopuszczonych przez Sąd na podstawie art. 76 kpw. Pisma te zostały sporządzone przez uprawnione do tego osoby, zgodnie z wymogami wynikającymi z obowiązujących przepisów. Strony nie zgłaszały zastrzeżeń do prawdziwości i rzetelności pism określających liczbę członków związku zawodowego, w tym pisma z dnia 10 kwietnia 2010 roku.

Z uwagi jednak na wagę pisma sporządzonego przez przewodniczącą Komisji Zakładowej B. Ż. z dnia 10 kwietnia 2013 r, należy zauważyć, że wskazana w nim liczba (...)członków znajduje potwierdzenie w zgromadzonym materiale dowodowym. Strony nie kwestionują, że w dniu 31 grudnia zakładowa organizacja związkowa liczyła (...)osoby. Pomiędzy tą datą a dniem 31 marca 2013, na który była ustalana liczba członków organizacji w informacji za pierwszy kwartał roku 2013, wpłynęło do biura kadr (...)oświadczeń pracowników spółki o wystąpieniu z (...) (pismo: M. K. (2), U. G., E. Ś., W. B., E. S., M. T., K. P., M. P., Ż. S., D. J., W. G.; informacje przekazane przez B. Ż. o wystąpieniu ze związku: A. S., K. H. i J. S.). Oświadczenia I. M. i A. N. o wystąpieniu ze związku zostały złożone dnia 2 kwietnia i 16 maja 2013 r. Wobec powyższego były jeszcze one członkami związku na dzień 31 marca 2013 roku. Na rozprawie w dniu 12 maja 2014r. oskarżycielka posiłkowa przedłożyła deklaracje członkowskie pracowników, należących do związku na dzień 20 maja 2013r. Przewodnicząca stwierdziła, iż w dniach 2.01.2013r. i 11.03. 2013r. do związku przystąpiły dwie osoby ( ich nazwiska, jak i nazwiska pozostałych członków nie zostały ujawnione stronom). Biorąc pod uwagę wskazane okoliczności uznać należy, że liczba członków związku ustalona została poprawnie.

Należy zgodzić się z twierdzeniem B. Ż., że oświadczenie o zaprzestaniu potrącania z wynagrodzenia składek związkowych nie świadczy automatycznie o rezygnacji z przynależności związkowej. Składki członek może bowiem wpłacać bezpośrednio do związku, nie ma konieczności potrącania ich z wynagrodzenia. Zatem, oświadczeń D. J. i W. G. o niepotrącaniu z ich wynagrodzenia składek na rzecz związku zawodowego (...), nie należało rozumieć jako rezygnacji z członkostwa w związku zawodowym, jak to tłumaczył obwiniony. Wskazane pracownice nawet gdyby zaprzestały opłacać składki, wobec braku oświadczenia o rezygnacji z członkostwa w związku, zostały by usunięte z organizacji dopiero po trzech miesiącach.

Mając powyższe na uwadze Sąd, uznał iż wina obwinionego nie budzi wątpliwości.

W dniu 20 maja 2013 roku w O., obwiniony M. K. (1), wypowiadając umowę o pracę P. B. Ż. – przewodniczącej Organizacji (...) działającej w zakładzie – bez zgody zarządu tej organizacji, spełnił swoim zachowaniem znamiona wykroczenia z art. 281 pkt 3 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 ze zmianami z 2013 r. poz. 1028) w związku z art. 32 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (Dz. U. z 2001 r. Nr 79, poz. 854 ze zmianami z 2013 r. poz. 896).

Rozważając kwestie związane z wymiarem kary, Sąd miał na względzie dotychczasową niekaralność obwinionego.

Kierując się zasadami wymiaru kary określonymi w art. 33 kodeksu wykroczeń, mając na uwadze powyższe, Sąd doszedł do przekonania, że karą adekwatną zarówno do stopnia zawinienia obwinionego M. K. (1) jak i do stopnia szkodliwości społecznej przypisanego mu wykroczenia, jest kara grzywny w wysokości 2 000 (dwóch tysięcy) złotych. W ocenie Sądu wysokość zasądzonej grzywny odpowiada możliwościom zarobkowym obwinionego. Kara grzywny zasądzona w dolnych granicach ustawowego zagrożenia za czyn przypisany M. K. (1), zdaniem Sądu, będzie w stanie odnieść pozytywny skutek i wpłynąć na niego wychowawczo.

W związku ze skazaniem obwinionego M. K. (1), Sąd na podstawie art. 118 § 1 kpw i art. 3 ust. 1 w zw. z art. 21 pkt 2 ustawy o opłatach w sprawach karnych obciążył obwinionego zryczałtowanymi wydatkami postępowania w kwocie 100 (sto) złotych i opłatą w kwocie 200 (dwieście) złotych. Sąd nie znalazł podstaw do zwolnienia obwinionego od kosztów sądowych.