Sygn. akt V RC 284/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 2 marca 2016 roku

Sąd Rejonowy dla Łodzi-Widzewa w Łodzi V Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym:

Przewodniczący S.S.R. Maciej Starostecki

Protokolant st. sekretarz Barbara Niespodziańska

po rozpoznaniu w 2 marca 2016 roku w Łodzi

sprawy z powództwa K. G.

przeciwko M. G.

o uznanie obowiązku alimentacyjnego za wygasły

na skutek sprzeciwu pozwanego od wyroku zaocznego Sądu Rejonowego dla Łodzi-Widzewa w Łodzi z dnia 28 października 2015 roku

utrzymuje w całości w mocy wyrok zaoczny Sądu Rejonowego dla Łodzi-Widzewa w Łodzi z dnia 28 października 2015 roku

Sygn. akt VRC 284/15

UZASADNIENIE

W pozwie z dnia 24 sierpnia 2015 roku powód K. G. wniósł o ustalenie wygaśnięcia jego obowiązku alimentacyjnego wobec pełnoletniego syna K. G. z dniem 1 stycznia 2015 roku. W uzasadnieniu powód podniósł, że pozwany usamodzielnił się, posiada własnościowe mieszkanie, zakończył naukę w 2013 roku, a następnie podjął pracę zarobkową /pozew lc. 3/.

Na rozprawie w dniu 28 października 2015 roku powód popierał powództwo, pozwany nie stawił się, wezwanie dla niego zostało doręczone w drodze awiza /prot. rozprawy lc. 18, awizo k. 17/.

Wyrokiem zaocznym z dnia 28 października 2015 roku Sąd Rejonowy dla Łodzi Widzewa w Łodzi uznał za wygasły obowiązek alimentacyjny K. G. wobec syna M. G., ustalony ugodą zawartą przed Sądem Rejonowym dla Łodzi Widzewa w Łodzi w dniu 4 listopada 2009 roku w sprawie sygn. akt VI RC 512/09, na kwotę po 450 zł miesięcznie z dniem 1 stycznia 2015 roku oraz odstąpił od obciążenia stron kosztami sądowymi /wyrok zaoczny k. 19/.

W dniu 16 listopada 2015 roku pozwany złożył sprzeciw od powyższego wyroku wnosząc o jego uchylenie i oddalenie powództwa w całości. W uzasadnieniu pozwany podniósł, że otrzymywane wynagrodzenie nie pozwala na pokrycie wszystkich ponoszonych przez niego wydatków umożliwiających normalną egzystencję /sprzeciw i jego uzupełnienie lc. 22 i 27-29/.

Na rozprawie w dniu 2 marca 2016 roku powód popierał powództwo wnosząc o utrzymanie w całości w mocy wyroku zaocznego, zaś pozwany wnosił o uchylenie wyroku zaocznego i oddalenie powództwa / prot. rozprawy lc. 55 /.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny :

Pozwany M. G. jest synem powoda K. G.. Ugodą zawartą przed Sądem Rejonowym dla Łodzi Widzewa w Łodzi w dniu 4 listopada 2009 roku w sprawie sygn. akt VI RC 512/09 strony ustaliły alimenty na kwotę 450 zł miesięcznie. Powód płacił alimenty w powyższej kwocie do grudnia 2014 roku włącznie. K. G. pracuje w prywatnej firmie jako prasowacz za wynagrodzeniem 1750 zł brutto, 1231,16 zł netto miesięcznie. Do 2014 roku wynajmował mieszkanie, obecnie mieszka z partnerką w jej mieszkaniu. Jego wkład w gospodarstwo domowe wynosi 1000 zł miesięcznie. Partnerka powoda jest po zawale i pracuje na l /2 etatu.

Pozwany ma obecnie 22 lata. W 2012 roku ukończył liceum ogólnokształcące, a następnie podjął studia stacjonarne na UŁ na kierunku fllmoznawstwo, studiował od października przez I semestr, a następnie przerwał studia ponieważ nie odpowiadał mu kierunek, który wybrał. Po przerwaniu studiów pozwany podjął pracę i pracował do marca 2014 roku w trzech kolejnych firmach. Pozwany podjął również w 2013 roku studia zaoczne na UŁ na kierunku psychologia, które przerwał po I semestrze, gdyż postanowił w całości poświęcić się pracy. Od maja 2014 roku pozwany podjął szkolenie związane z działalnością gospodarczą i rozpoczął działalność gospodarczą w postaci pośrednictwa ubezpieczeniowo-finansowego, którą jednak zawiesił w październiku 2014 roku. Następnie pozwany poszukiwał pracy i w styczniu 2015 roku znalazł zatrudnienie w firmie (...), w której pracował ok. 2 tygodni po czym trafił do szpitala z ostrym zapaleniem osierdzia. W trakcie pobytu w szpitalu stwierdzono u pozwanego podejrzenie wady genetycznej serca, której z jednym z objawów jest arytmia serca, zaś groźniejszym objawem jest przerost mięśnia sercowego. Po opuszczeniu szpitala pozwany od lutego 2015 roku podjął pracę w MBanku jako konsultant i pracował tam do końca czerwca 2015 roku za wynagrodzeniem 1450-1500 zł netto miesięcznie. Następnie pozwany wyjechał z koleżanką do Irlandii, gdzie pracował przez 2 miesiące. We wrześniu 2015 roku pozwany wrócił do Polski i od 5 października 2015 roku został zatrudniony w firmie Polskie Centrum Kadrowo-Płaco we jako specjalista do spraw szkoleń, w której pracuje do chwili obecnej za wynagrodzeniem od 1610 zł do 2185 zł brutto miesięcznie. Pozwany w październiku 2015 roku podjął studia zaoczne na kierunku Informatyka w Wyższej Szkole (...) w Ł., które przerwał po I semestrze. M. G. posiada własnościowe mieszkanie, którego utrzymanie wynosi ok. 400 zł miesięcznie, koszty swojego utrzymania ocenia na 1760 zł miesięcznie. Pozwany pożycza pieniądze od siostry i jej narzeczonego oraz od matki, która pracuje. Matka pozwanego pomaga mu także kupując żywność i gotując. W dniu 27 sierpnia 2014 roku M. G. napisał oświadczenie, że dobrowolnie rezygnuje z otrzymywania alimentów płaconych przez ojca. /zeznanie powoda k. 55odw.-56, zeznanie pozwanego lc.56, zeznanie świadka A. J. k. 55, zaświadczenia o dochodach k.4,44,49 i 50, karty informacyjne ze szpitala lc. 30-32 i 51-54, oświadczenie pozwanego k. 5/.

Sąd Rejonowy dokonał oceny materiału dowodowego i zważył co następuje :

Powyższy stan faktyczny jako ustalony w przeważającej części w oparciu o okoliczności bezsporne oraz zawarte w niekwestionowanych przez strony dokumentach urzędowych, zeznaniach samych stron i niekwestionowanych przez strony zeznaniach świadka, nie budzi wątpliwości co do swej zgodności z prawdą.

Podstawę materialno-prawną roszczenia stanowi w niniejszej sprawie art. 138 k.r.o. Zgodnie z jego treścią w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego. Bezsporną i zasadniczą zmianą stosunków w niniejszej sprawie jest okoliczność, że M. G. jest obecnie pełnoletni i od ukończenia w 2012 roku liceum ogólnokształcącego praktycznie cały czas pracuje, często zmieniając zatrudnienie. Pozwany wprawdzie trzykrotnie rozpoczynał studia - raz stacjonarne i dwa razy zaoczne, lecz przerywał je po pierwszym semestrze. Mimo to powód łożył alimenty na syna aż do grudnia 2014 roku. Pozwany obecnie nadal pracuje uzyskując wynagrodzenie nawet wyższe od powoda. W tej sytuacji nie można w żaden sposób zgodzić się ze stanowiskiem reprezentowanym przez M. G., że nie uzyskał on jeszcze zdolności do samodzielnego utrzymania się i w związku z tym jego ojciec winien go nadal alimentować, aż do chwili gdy pozwany zacznie uzyskiwać adekwatne do swoich oczekiwań dochody. Mając powyższe na względzie nie ulega żadnej wątpliwości, że zostały spełnione przesłanki dla uznania obowiązku alimentacyjnego za wygasły od daty wskazanej przez powoda.

Biorąc powyższe pod uwagę na podstawie art. 347 k.p.c. Sąd Rejonowy utrzymał w całości w mocy wyrok zaoczny Sądu Rejonowego dla Łodzi ‘ W. w Ł. z dnia 28 października 2015 roku.