Wtorek, 19 marca 2024
Dziennik wyroków i ogłoszeń sądowych
Rej Pr. 2512 | Wydanie nr 5867
Wtorek, 19 marca 2024
2011-03-02

Skazany bardziej bezpieczny

Skazanych przebywających w zakładach karnych i aresztach śledczych występujących równocześnie jako ważni uczestnicy w trwających postępowaniach karnych będą bardziej bezpieczni.

Prezydent na początku lutego podpisał uchwaloną w styczniu przez Sejm nowelę,która ma doprowadzić do zwiększenia bezpieczeństwa skazanych przebywających w zakładach karnych i aresztach śledczych występujących równocześnie jako ważni uczestnicy w trwających postępowaniach karnych. Nowelizacja przewiduje ścisłą współpracę sądów, prokuratur i Służby Więziennej.

Dodany Art. 88d. i 212b. mówi, że jeżeli w związku z toczącym się lub zakończonym postępowaniem karnym, w którym skazany lub tymczasowo aresztowany uczestniczy lub uczestniczył w charakterze podejrzanego, oskarżonego, świadka lub pokrzywdzonego, wystąpiło poważne zagrożenie dla jego życia lub zdrowia, dyrektor zakładu karnego obejmuje takiego skazanego szczególną ochroną w warunkach zwiększonej izolacji i zabezpieczenia, polegającą w szczególności na:
1) kontroli stanu jego zdrowia,
2) udzielaniu pomocy psychologicznej,
3) stosowaniu warunków odbywania kary określonych w art. 90 pkt. 7-9. (widzenia, rozmowy telefoniczne skazanych podlegają nadzorowi, a korespondencja skazanych podlega kontroli administracji zakładu karnego.

W przypadku tymczasowo aresztowanych stałym nadzorze i cenzurze).
Szczególna ochrona ma być stosowana na wniosek sądu, przed którym toczy się postępowanie karne albo prokuratora prowadzącego lub nadzorującego postępowanie.

Objęcie szczególną ochroną może też nastąpić na wniosek skazanego lub tymczasowo aresztowanego, ale dyrektor przed wydaniem decyzji zasięga opinii sądu lub prokuratora, a - jeśli postępowanie zostało zakończone - sędziego penitencjarnego. W każdym wniosku muszą znaleźć się przyczyny objęcia ochroną i wskazany czas jej trwania. W przypadku skazanego nie może być dłuższy niż sześć miesięcy, a tymczasowo aresztowanego - trzy miesiące. Decyzje te na ogólnych zasadach mogą być przez osadzonych zaskarżane do sędziego penitencjarnego.

Jeśli po upływie wyznaczonego terminu nadal istnieje poważne zagrożenie, ochronę przedłuża się. Nowelizacja nakłada na organy dysponujące lub - po zakończeniu postępowania - na sędziego penitencjarnego obowiązek wnioskowania w takim czasie, by zapewnić ciągłość stosowania ochrony. Jeśli do więzienia lub aresztu nie wpłynie wniosek przedłużający szczególną ochronę osadzonego, dyrektor w dniu określonym w pierwotnej decyzji zdejmuje status szczególnie chronionego. Podobnie dzieje się, kiedy organ dysponujący uzna, że nie ma już powodu szczególnej ochrony i złoży stosowny wniosek.

Jeśli osadzony otrzymał status szczególnie chronionego na swój wniosek, cofnięcie decyzji może nastąpić na jego prośbę po zasięgnięciu opinii organu dysponującego lub sędziego penitencjarnego. Nad stosowaniem szczególnej ochrony stały nadzór prowadzi sędzia penitencjarny, który jest informowany o przedłużeniu lub cofnięciu tego statusu.

Szczególna ochrona nie może być przerwana w sytuacji przeniesienia osadzonego do innej jednostki. Dyrektor zakładu karnego lub aresztu śledczego ma obowiązek poinformować dyrektora jednostki, do której taki osadzony ma być przetransportowany o dotychczasowym sposobie ochrony oraz o przyczynach jej stosowania. Ten z kolei musi niezwłocznie po przetransportowaniu więźnia powiadomić sędziego penitencjarnego o jego statusie, ale nie musi wydawać nowej decyzji. Nie jest więc w tej sytuacji potrzebny nowy wniosek. Konieczne natomiast jest zawiadomienie właściwego miejscowo sędziego penitencjarnego, który - jeśli w nowym miejscu ustały przesłanki jej stosowania - będzie mógł cofnąć szczególną ochronę.

Szczególna ochrona w warunkach zwiększonej izolacji i zabezpieczenia będzie sprawowana w warunkach obowiązujących w zakładzie karnym typu zamkniętego.

Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia.