Wtorek, 19 marca 2024
Dziennik wyroków i ogłoszeń sądowych
Rej Pr. 2512 | Wydanie nr 5867
Wtorek, 19 marca 2024
2012-02-28

Bezdomni w więzieniu

Przeciętnie polski bezdomny pozostaje bez dachu nad głową przez około 6 lat. Według statystyk bezdomność dotyka najczęściej samotnych mężczyzn w średnim wieku. Co czwarty jako przyczynę swego położenia wskazuje alkohol. Blisko połowa mówi o nieporozumieniach rodzinnych. 25% podaje różne przyczyny, najczęściej wymeldowanie na podstawie decyzji administracyjnej.

Wśród ludzi zagrożonych bezdomnością istnieje duża grupa osób odbywających karę pozbawienia wolności. Wbrew pozorom, w momencie osadzenia w jednostce penitencjarnej nie byli bezdomni, w trakcie odbywania kary zostali wykluczeni ze swoich środowisk lokalnych, często pozbawieni możliwości powrotu do rodziny.

Niektórzy mają meldunek, ale nie mają dokąd wrócić. Dla innych zakład karny jest przystankiem między Dworcem Centralnym a kolejnym schroniskiem dla bezdomnych.

Osoby zagrożone bezdomnością w Areszcie Śledczym w Radomiu zostały objęte programem resocjalizacji mającym, na celu opracowanie planu wyjścia z bezdomności jeszcze przed końcem kary. Pilotażowy program obejmuje cykl pięciu spotkań z przedstawicielami instytucji i organizacji pozarządowych zajmującymi się osobami zagrożonymi wykluczeniem społecznym.

21 lutego br. odbyło się spotkanie z pracownikiem socjalnym Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej, panią Urszulą Zarzycką oraz z prawnikiem, który przybliżył skazanym uregulowania prawne związane z ustawą o pomocy społecznej i ustawą o lokalach socjalnych.

Pani Urszula Zarzycka na co dzień pracuje w domu dla Bezdomnych Mężczyzn w Radomiu, spotyka się z tragediami ludzkimi i wciąż pomaga. Rozwiązuje najtrudniejsze sprawy, reaguje na niesprawiedliwość i łamanie praw człowieka, daje nadzieję. Zimą – interweniuje najczęściej.

Obecnie pochłania ją projekt stworzenia punktu konsultacyjnego dla osób bezdomnych, w tym dla byłych więźniów. Projekt wstępnie został zatwierdzony, czeka na realizację. Wiarę w to co robi, dają jej konkretne doświadczenia osób które przy jej pomocy odnalazły się w życiu, założyły rodziny i wyszły z bezdomności przekazywała podczas niemal trzygodzinnego spotkania z osadzonymi.

Już po pierwszym spotkaniu widać że nie był to czas stracony. Skazani mają się mają przed sobą spotkanie z kuratorem zawodowym oraz księdzem pracującym z bezdomnymi w Caritasie