Wtorek, 19 marca 2024
Dziennik wyroków i ogłoszeń sądowych
Rej Pr. 2512 | Wydanie nr 5867
Wtorek, 19 marca 2024
2014-05-13

Skazani na dożywocie. Czy życie w więzieniu ma sens?

Kara dożywotniego pozbawienia wolności i kary długoterminowe budzą coraz więcej zainteresowania społeczeństwa. Przy karze dożywotniego pozbawienia wolności, bardziej niż przy innych, jednym z elementów jej skutecznego wykonania jest informowanie i edukowanie społeczeństwa. Dlatego tak ważne są konferencje, debaty, w trakcie których można odpowiedzieć na pytanie: „Skazani na dożywocie - i co dalej?”.

5 maja 2014 roku w Warszawie odbyła się debata „Skazani na dożywocie. Czy życie w więzieniu ma sens?”.

Uczestnikami debaty organizowanej przez Stowarzyszenie Interwencji Prawnej byli prof. dr hab. Andrzej Rzepliński – Kierownik Katedry Kryminologii i Polityki Kryminalnej IPSiR UW, Prezes Trybunału Konstytucyjnego, Maria Niełaczna – doktor nauk prawnych, politolożka, adiunkt w Instytucie Profilaktyki Społecznej i Resocjalizacji Uniwersytetu Warszawskiego, przedstawiciele Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka oraz Maciej Sopyło – prezes Stowarzyszenia Młodych Dziennikarzy „Polis”. Służbę Więzienną reprezentowały płk Anna Osowska-Rembecka – Dyrektor Okręgowy Służby Więziennej w Warszawie, ppłk Danuta Augustyniak – Zastępca Dyrektora Aresztu Śledczego w Warszawie – Białołęce, mjr Beata Rożek – psycholog z Aresztu Śledczego w Warszawie – Białołęce oraz specjalista OISW w Warszawie – kpt. Arleta Pęconek.

Kara dożywotniego pozbawienia wolności jest najsurowszą z kar przewidzianych w polskim systemie prawnym. Nie oznacza to jednak pozbawienia wolności do końca życia, gdyż ustawodawca dopuścił możliwość warunkowego zwolnienia po upływie 25 lat. W trakcie debaty próbowano odpowiedzieć na pytania: Czy więźniowie skazani na kary długoterminowe mają prawo do nadziei lub drugiej szansy? W jaki sposób mogą „odkupić” swoje zbrodnie? Czy w ich przypadku można mówić o zadośćuczynieniu?, Czy mają szanse opuścić wcześniej więzienie?, Skazani na dożywocie - i co dalej?.

- Świadomość społeczeństwa, w tym mediów, jest dość niska, jeśli chodzi o realia wykonywania kary pozbawienia wolności, zwłaszcza w jej najsurowszym wymiarze - zaznaczyła dr Maria Niełaczna - Myślę, że to odpowiedni czas, aby zacząć o nich mówić i przygotowywać społeczeństwo do postanowień sądów udzielających warunkowych zwolnień - wskazała.

- Więźniowie skazani na dożywotnie kary pozbawienia wolności już dostali drugą szansę – stwierdził prof. Andrzej Rzepliński – drugą szansą jest życie w więzieniu. Jest to lepsze od nieistnienia. Osobom skazanym na długoterminowe wyroki powinno się uświadomić, że istnienie dla każdego człowieka jest wartością fundamentalną, a przecież oni pozbawili tej wartości swoje ofiary. Bez wzbudzenia winy u skazanego, zrozumienia przez niego czynu, jakiego się dopuścił nie można mówić o kolejnej szansie – stwierdził.

- Powinniśmy sobie zdać sprawę, że praca z osobami skazanymi na dożywotnie pozbawienie wolności jest pracą niezwykle trudną i stanowi wyzwanie dla więzienników pracujących z nimi w bezpośrednim kontakcie. Kiedyś Służba Więzienna marginalizowała tych ludzi. Obecnie jesteśmy przygotowani i otwarci na pracę z nimi . Chcemy im dać nową szansę na życie w więzieniu i przygotować ich do życia w społeczeństwie. Przykładem jest projekt realizowany w porozumieniu z władzami Uniwersytetu Humanistyczno-Technicznego w Radomiu. Od 2011 roku osoby skazane między innymi na długoterminowe kary pozbawienia wolności studiują na Uniwersytecie. Studia trwają trzy i pół roku i będą się kończyć tytułem inżyniera, o specjalności logistyka w motoryzacji. – powiedziała płk Anna Osowska-Rembecka

- Więzienia cechuje izolacja od społeczeństwa, która nie może stać się z niego wykluczeniem. W tym celu Służba Więzienna tak organizuje prowadzone oddziaływania readaptacyjne, aby umożliwić skazanym jak najlepszy i najczęstszy kontakt ze społeczeństwem oraz, aby w trakcie pobytu w izolacji przygotować ich do pełnienia ról społecznych z którymi się zetkną po opuszczeniu tych ośrodków – stwierdziła.

Kara dożywotniego pozbawienia wolności i kary długoterminowe budzą coraz więcej zainteresowania społeczeństwa. Przy karze dożywotniego pozbawienia wolności, bardziej niż przy innych, jednym z elementów jej skutecznego wykonania jest informowanie i edukowanie społeczeństwa. Dlatego tak ważne są konferencje, debaty, w trakcie których można odpowiedzieć na pytanie: „Skazani na dożywocie - i co dalej?”.