Zebranie Delegatów Stowarzyszenia Sędziów Polskich "Iustitia" upoważniło w swojej Uchwale Programowej Zarząd Stowarzyszenia, do podejmowania dalszych działań mających na celu wyrażenie niezadowolenia środowiska sędziowskiego wobec planowanych i wdrażanych zmian legislacyjnych, nie wyłączając możliwości organizowania akcji protestacyjnych, w tym także ogłoszenia „tygodni bez wokandy”.

W niedzielę 25 marca, w ostatnim dniu XVII Zwyczajnego Zebrania Delegatów Stowarzyszenia Sędziów Polskich „Iustitia” w Strykowie, podjęta została uchwała programowa, zawierająca stanowisko w przedmiocie aktualnej sytuacji sądownictwa i związanych z tym kierunków działań Stowarzyszenia.

Jak wypowiada się jeden z sędziów: "- Poruszono w niej szereg problemów, począwszy od postępującego procesu uzależniania sądów od polityków, poprzez kwestię niedofinansowania sądownictwa aż po problem nadużyć, do których dochodzi przy okazji sprawowania nadzoru administracyjnego nad sądami. Każdy z tych problemów, choć dotyka bezpośrednio sędziów ostatecznie przekłada się przede wszystkim na prawa obywateli do rzetelnego procesu, do otrzymania ochrony ich słusznych praw i roszczeń. Bo czy naprawdę obywatel będzie mógł liczyć na sprawiedliwy wyrok w procesie przeciwko "władzy", w sytuacji, gdy ten wyrok będzie wydawał sędzia, którego kariera zależy całkowicie od widzimisię Ministra Sprawiedliwości, i który w dodatku otrzymał zarządzenie Prezesa, iż tę sprawę ma skończyć szybko, bo tego wymaga statystyka? A niestety właśnie do takiego stanu prowadzą kolejne działania polityków, podejmowane - jakżeby inaczej - dla dobra obywateli."

Uchwała programowa

1. Zebranie delegatów Stowarzyszenia Sędziów Polskich „Iustitia” wyraża sprzeciw wobec podważania pozycji ustrojowej sądów jako równorzędnej władzy, prowadzącego do faktycznego podporządkowania ich organom władzy wykonawczej. Dotyczy to w szczególności wszelkich prób ograniczania ustrojowych gwarancji niezawisłości sędziów, w tym zapisanych w Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej zakazu przenoszenia sędziego na inne miejsce służbowe bez jego zgody, prawa do stanu spoczynku, prawa do wynagrodzenia odpowiadającego godności urzędu.

2. Zebranie Delegatów wyraża wolę kontynuowania akcji składania pozwów o zapłatę należnego wynagrodzenia, jak również podejmowania dalszych działań mających na celu wyrażenie niezadowolenia środowiska sędziowskiego wobec planowanych i wdrażanych zmian legislacyjnych. Zebranie upoważnia Zarząd Stowarzyszenia do wyboru sposobu działania w tym zakresie, nie wyłączając możliwości organizowania akcji protestacyjnych, w tym także ogłoszenia „tygodni bez wokandy”.

3. Zebranie Delegatów wyraża zdecydowany sprzeciw wobec planów likwidacji ponad stu sądów rejonowych i w tym zakresie popiera stanowisko zawarte w Uchwale Krajowej Rady Sądownictwa z dnia 8 marca 2012 r. Proponowana reorganizacja struktury sądów dokonywana jest w oparciu o niejasne kryteria, w oderwaniu od potrzeb społeczności lokalnych i bez przeprowadzenia rzetelnej analizy skutków takich działań. Nadto z wypowiedzi przedstawicieli władzy wykonawczej wynika, iż jednym z celów reorganizacji jest obejście konstytucyjnej gwarancji nieprzenoszalności sędziego. Zebranie Delegatów wyraża wolę współpracy Stowarzyszenia z organizacjami działającymi w obronie likwidowanych sądów, nie wyłączając aktywnego udziału w manifestacjach.

4. Zebranie Delegatów wskazuje, iż prawidłowe funkcjonowanie wymiaru sprawiedliwości nie jest możliwe bez fachowego wsparcia ze strony pracowników administracyjnych sądów i asystentów sędziów. Dostrzegając fakt, iż płace tych grup pozostają od wielu lat na tym samym poziomie, nieadekwatnym do wagi i znaczenia wykonywanych przez nich czynności, Zebranie wyraża poparcie żądań płacowych pracowników administracyjnych wymiaru sprawiedliwości i asystentów sędziów.

5. Zebranie Delegatów wskazuje na istotne problemy związane z wykonywaniem nadzoru administracyjnego nad sądami, zarówno zewnętrznego jak i wewnętrznego, wynikające z braku konkretnego ustawowego określenia jego zakresu i uprawnień osób go sprawujących. Stowarzyszenie domaga się, aby nadzór ten był zindywidualizowany i oparty na podmiotowym traktowaniu sędziego, a wykonywanie nadzoru odbywało się z poszanowaniem zasady niezawisłości sędziowskiej. W tym zakresie stwierdza potrzebę wskazywania niedopuszczalnych zarządzeń i praktyk nadzorczych oraz reagowania na nie.