Dlaczego błądzimy? Dlaczego zaprzestajemy walczyć, poszukiwać? Na te i inne pytania z pewnością poszukiwali odpowiedzi nie tylko "skazani na role aktorskie" w spektaklu, ale również licznie zaproszeni widzowie, w tym goście na co dzień związani z teatrem. 4 czerwca 2016 roku odbyła się premiera spektaklu „Proces” na motywach tekstu Franza Kafki, w reżyserii Iwony Mirosław – Doleckiej. Spektakl był punktem kulminacyjnym programu readaptacji społecznej „Teatr w pudełku” realizowanym przez administrację Aresztu Śledczego w Warszawie Służewcu w porozumieniu z Domem Kultury Kadr.

Tym razem sceną nie były deski teatru a więzienny korytarz pawilonu mieszkalnego dla skazanych osadzonych w areszcie na Służewcu. W role aktorów wcielili się nie profesjonalni aktorzy a osadzeni biorący udział w programie resocjalizacyjnym wykorzystującym sztukę jako formę terapeutyczną. Widzów przywitali Dyrektor Aresztu Śledczego w Warszawie Służewcu ppłk Radosław Salak oraz Dyrektor Domu Kultury Kadr Zbigniew Darda.

Zaproszeni goście mieli niecodzienną okazję obejrzeć historię bohatera od strony jego pragnień, dążeń i uzależnienia od innych, pozornie mającego nad sobą władzę, a bezradnego zamkniętego w symbolicznej przestrzeni więzienia. Dlaczego błądzimy? Dlaczego zaprzestajemy walczyć, poszukiwać? Na te i inne pytania z pewnością poszukiwali odpowiedzi nie tylko "skazani na role aktorskie" w spektaklu, ale również licznie zaproszeni widzowie, w tym goście na co dzień związani z teatrem. Nie zabrakło również bliskich z rodzin skazanych biorących udział w tym przedsięwzięciu. Na twarzach wielu z nich pojawiły się łzy wzruszenia i radości.

Kolejnym wyzwaniem dla uczestników ”Teatru w pudełku” był występ dla skazanych, który odbył się 6 czerwca br., stanowiący jednocześnie ostatnią próbę przed wyjazdem grupy teatralnej na XXV Ogólnopolski i XIII Międzynarodowy Przegląd Sztuki Więziennej w Sztumie.

Praca nad spektaklem była okazją dla osadzonych do rozwoju intrapsychicznego i interpersonalnego. Próby i warsztaty teatralne ćwiczyły samodyscyplinę, uczyły współpracy i rozwijały kompetencje osobiste w zakresie komunikacji, ekspresji emocjonalnej, czy radzenia sobie ze stresem. Budowały przestrzeń do rozwijania refleksji w temacie wartości osobistych, stanowiły okazję do budowania w sposób konstruktywny poczucia własnej wartości i poczucia własnej skuteczności.