II Cz 140/14

POSTANOWIENIE

Dnia 15 kwietnia 2014 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu, II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Wojciech Vogt

SSO Janusz Roszewski

SSO Barbara Mokras – spr.

po rozpoznaniu w dniu 15 kwietnia 2014 r. w Kaliszu

na posiedzeniu niejawnym

sprawy egzekucyjnej wierzyciela (...) S.A. w Ł.

z udziałem dłużnika Firmy (...) S. B., J.

W., S. M. sp.j.

na czynność Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Bydgoszczy sygn. akt

(...)

ustalenia opłaty egzekucyjnej

na skutek zażalenia dłużnika

na postanowienie Sądu Rejonowego w Kaliszu

z dnia 12 grudnia 2013 r. sygn. akt I Co 2059/13

p o s t a n a w i a:

oddalić zażalenie

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 12 grudnia 2013 r. Sąd Rejonowy w Kaliszu odrzucił skargę dłużnika na czynność Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Bydgoszczy D. W.na ustalenie opłaty egzekucyjnej w sprawie (...) podając w uzasadnieniu, iż skarżący wezwany do uzupełnienia braków formalnych skargi nie uczynił tego w zakreślonym terminie.

Zażalenie na powyższe postanowienie wniósł dłużnik zarzucając naruszenie przepisów postępowania, które miało wpływ na wynik sprawy poprzez niezasadne i przedwczesne odrzucenie skargi, do uzupełnienia której strona nie została w sposób prawidłowy (a więc skuteczny) wezwana i w konsekwencji wnosząc o uchylenie zaskarżonego postanowienia.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Zażalenie nie jest zasadne.

Dłużnik wezwany został do uzupełnienia braków formalnych wniesionej skargi na czynność komornika w sprawie I Co 2059/13 poprzez złożenie podpisów pod skargą oraz do uiszczenia opłaty w kwocie 100 zł. w terminie 7 dni pod rygorem odrzucenia skargi. Wezwanie dłużnik odebrał w dniu 25 listopada 2013 r. i w zakreślonym terminie braków nie uzupełnił. Z odpisu wezwania, wysłanego do dłużnika wynika, że częściowo zostało ono sformułowane nieprecyzyjnie gdyż skarżący wezwany został do złożenia „odpisów” pod skargą zamiast „podpisów” i w tej części zarzuty skarżącego są uzasadnione. Natomiast wezwanie do uiszczenia opłaty od skargi zostało prawidłowo zredagowane, przede wszystkim w wezwaniu podana była sygnatura akt. Wbrew stanowisku skarżącego brak dokładniejszej konkretyzacji skargi nie uniemożliwiał uiszczenia opłaty – w wezwaniu, jak była mowa wyżej podana została sygnatura sprawy, której wezwanie dotyczyło i dłużnik mógł uiścić stosowną opłatę w konkretnej sprawie.

Wobec powyższego uznać należy, że zażalenie nie jest uzasadnione i jako takie winno zostać oddalone.

W tym stanie rzeczy i na zasadzie art. 385 w zw. z art. 397 § 2 i 13 § 2 k.p.c. postanowiono jak wyżej.