Sygn. akt VIII Gz 49/16

POSTANOWIENIE

Dnia 2 czerwca 2016 r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy VIII Wydział Gospodarczy

w składzie :

Przewodniczący : SSO Wojciech Wołoszyk

Sędziowie : SSO Wiesław Łukaszewski

SSR del. Artur Fornal

po rozpoznaniu w dniu 2 czerwca 2016 r.

w Bydgoszczy na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa (...) SA w upadłości likwidacyjnej

przeciwko (...) G.

o zapłatę

na skutek zażalenia W. O. i K. O.

na postanowienie Sądu Rejonowego w Bydgoszczy z dnia 8 kwietnia 2016 r. , sygn. akt IX GNc 2510/03

postanawia:

1.  odrzucić zażalenie na odmowę doręczenia nakazu zapłaty

2.  w pozostałej części oddalić zażalenie.

Wiesław Łukaszewski Wojciech Wołoszyk Artur Fornal

UZASADNIENIE

W. O. i K. O. wnieśli o doręczenie im nakazu zapłaty Sądu Rejonowego w Bydgoszczy z dnia 5 czerwca 2003 r. w sprawie IX GNc 2510/03 i uchylenie klauzuli wykonalności nadanej nakazowi , podnosząc , iż przedmiotowy nakaz zapłaty nie został im doręczony. Ponadto podnieśli , że w okresie od 25 listopada 2002r. do dnia 26 kwietnia 2007r. K. O. nie miał stałego miejsca zamieszkania, ponadto w tym okresie zarówno K. O. jak i W. O. nie zamieszkiwali pod adresem G. ul. (...) m.l, jak również nie zamieszkiwali pod adresem G. A. N. 6 m. 3 i tym samym nie nastąpiło właściwe doręczenie nakazu zapłaty i nie upłynął jeszcze termin do złożenia sprzeciwu od przedmiotowego nakazu, a nakaz nie stał się prawomocny i nie było podstaw do opatrzenia go klauzulą wykonalności.

Sąd Rejonowy zważył, iż akta niniejszej sprawy zostały wybrakowane na podstawie stosownej zgody Archiwum Państwowego. Sąd na podstawie wypisu repertorium ustalił jedynie, iż w dniu 17 kwietnia 2003 r. wpłynął pozew o zapłatę kwoty 17.461,33 zł i w dniu 5 czerwca 2003 r. został wydany nakaz zapłaty z powództwa (...), jako pozwany został określony podmiot (...) G.. Sąd zatem nie może ustalić czy orzeczenie przeciwko osobom wskazanym jako pozwani istnieje i w jaki sposób zostało doręczone, sąd nie może ustalić na jaki adres został także doręczony nakaz zapłaty, kiedy doręczenie nastąpiło i w jaki sposób nastąpiło doręczenie nakazu zapłaty. Skoro nakazowi zapłaty została nadana klauzula wykonalności orzeczenie zostało uznane za prawidłowo doręczone, zaś doręczenia dokonuje się w trybie art. 131 i następne k.p.c. Sam fakt nie zameldowania pozwanych pod wskazanymi adresami nie oznacza, że pozwani tam nie zamieszkiwali i nie odebrali nakazu zapłaty. W sytuacji zatem gdy nastąpiło zniszczenie akt sprawy po upływie okresu ich przechowywania nie jest możliwe uwzględnienie powyższego wniosku po upływie 13 lat od dnia wydania tytułu wykonawczego. W związku z powyższym Sąd Rejonowy oddalił wniosek.

Zażalenie na powyższe postanowienie wnieśli W. O. i K. O. , zarzucając naruszenie przepisów postępowania : art. 233 § 1 kpc poprzez brak wszechstronnego rozważenia zebranego w sprawie materiału dowodowego oraz pominięcia faktu, iż K. O. w okresie od 25 listopada 2002r. do dnia 26 kwietnia 2007r. nie miał stałego miejsca zamieszkania oraz, że w tym okresie K. O., jak i również W. O. nie zamieszkiwali pod adresem G. ul (...), jak również nie zamieszkiwali pod adresem G., A. N. (...), tym samym brak jest podstaw do uznania, iż nakaz zapłaty został pozwanym skutecznie doręczony; art. 227 kpc w zw. z art. 217 § 1 kpc w. zw. z art. 299 kpc poprzez nie przesłuchanie strony pozwanej przed wydaniem rozstrzygnięcia w niniejsze sprawie, na okoliczności wskazane we wniosku; art. 133 § 1 kpc w zw. z art. 138 § 1 i § 2 kpc w zw. z art. 139 § 1 kpc poprzez błędne uznanie, iż nakaz zapłaty Sądu Rejonowego w Bydgoszczy z dnia 5 czerwca 2003 w sprawie IX GNc 2510/03 został skutecznie doręczony pozwanym, w sytuacji, gdy w tym okresie pozwani nie posiadali żadnego adresu zamieszkania i zameldowania, a ponadto, w tym okresie W. O. przebywał zagranicą; art. 143 kpc poprzez jego niezastosowanie i niepowołanie kuratora, w sytuacji gdy w okresie wydawania przez Sąd Rejonowy w Bydgoszczy nakazu zapłaty 5 czerwca 2003 r. miejsce pobytu pozwanych było nieznane, a miał zostać doręczony nakaz zapłaty wraz z pozwem i zachodziła konieczność podjęcia obrony praw pozwanych. Skarżący wnieśli o uchylenie postanowienia w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania przez Sąd I instancji , jak również o zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Wnieśli też o dopuszczenie i przeprowadzenie dowodu z decyzji Prezydenta Miasta G. z dnia 9 maja 2002r. na okoliczność zaprzestania przez pozwanego K. O. działalności gospodarczej z dniem 1 maja 2002r., oraz na okoliczność braku odpowiedzialności za fakturę z dnia 16 kwietnia 2003; zeznań świadków: A. P., ul. (...), (...)-(...) G. oraz E. K., ul. (...), (...)-(...) G. na okoliczność niezamieszkiwania pozwanych w okresie 2002-2007 pod adresem G. ul. (...) (...), jak również nie zamieszkiwania pozwanych pod adresem G., A. N. (...).

Sąd Okręgowy zważył co następuje :

Zażalenie nie zasługiwało na uwzględnienie a w części podlegało odrzuceniu. Należy wskazać , iż postanowienie z dnia 8 kwietnia 2016 r. w części dotyczącej odmowy doręczenia nakazu zapłaty jest niezaskarżalne, nie kończy bowiem postępowania w sprawie ani nie jest ujęte w art. 394 § 1 kpc. Na podstawie art. 370 kpc w zw. z art. 373 kpc podlegało ono zatem odrzuceniu.

W pozostałej części zażalenie należało oddalić.

W pierwszej kolejności należy podnieść , iż postanowienie w przedmiocie nadania tytułowi egzekucyjnemu klauzuli wykonalności należy uznać za kończące postępowanie w tej sprawie (zob. uzasadnienie uchwały Sądu Najwyższego z dnia 28 października 2010 r., III CZP 65/10, OSNC 2011/3 poz. 27), i nie jest możliwe jego uchylenie w trybie art. 359 § 1 k.p.c. Sąd nie mógł zatem uchylić w tym trybie postanowień o nadaniu klauzuli wykonalności , gdyż nie zostały zaskarżone.

Należy zgodzić się ponadto z Sądem Rejonowym , iż wobec braku akt sprawy Sąd nie może ustalić na jaki adres został doręczony nakaz zapłaty, kiedy doręczenie nastąpiło i w jaki sposób nastąpiło doręczenie nakazu zapłaty. Nie można zatem odnieść się merytorycznie do argumentów dotyczących nieprawidłowego doręczenia nakazu zapłaty skoro nie wiadomo w jaki sposób nastąpiło , w szczególności czy nakaz był doręczany na adres wskazywany przez skarżących. Słusznie podniósł także sąd I instancji , że sam fakt nie zameldowania skarżących pod wskazanymi adresami nie oznacza, że tam nie zamieszkiwali i nie odebrali nakazu zapłaty. Jak bowiem zaznaczono wyżej , nie sposób tego ustalić wobec braku wiedzy na jaki adres nakaz był doręczany. Nie miałoby zatem znaczenia przesłuchanie skarżących na owe okoliczności. Sąd Rejonowy nie naruszył w związku z powyższym art. 227 kpc w zw. z art. 217 § 1 kpc w. zw. z art. 299 kpc pomijając dowód z przesłuchania skarżących. Bezprzedmiotowe są w takiej sytuacji również rozważania odnośnie konieczności ustanowienia kuratora na podstawie art. 143 kpc.

W związku z powyższym Sąd Okręgowy orzekł jak wyżej na podstawie art. 370 kpc w zw. z art. 373 kpc w zw. z art. 397 § 2 kpc oraz na podstawie art. 385 kpc w zw. z art. 397 § 2 kpc.

Wiesław Łukaszewski Wojciech Wołoszyk Artur Fornal