Sąd Okręgowy w Tarnowie
IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
Tytuł: Sąd Okręgowy w Tarnowie z 2013-10-21
Data orzeczenia: 21 października 2013
Data publikacji: 19 września 2016
Data uprawomocnienia: 1 listopada 2013
Sąd: Sąd Okręgowy w Tarnowie
Wydział: IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
Przewodniczący: Natalia Lipińska
Sędziowie:
Protokolant:
Hasła tematyczne: Umorzenie Postępowania
Podstawa prawna: art. 203 § 1 kpc, 469 kpc,355 § 1 i 2 kpc
Sygn. akt IV U 1437/13
POSTANOWIENIE
Dnia 21 października 2013 r.
Sąd Okręgowy w Tarnowie Wydział IV Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
w składzie:
Przewodniczący: SSO Natalia Lipińska
po rozpoznaniu w dniu 21 października 2013 r. w Tarnowie
na posiedzeniu niejawnym
sprawy z odwołania M. F.
od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.
z dnia 19 czerwca 2013 r., nr (...), znak (...)- (...)
o ustalenie obowiązku ubezpieczenia
p o s t a n a w i a:
umorzyć postępowanie.
UZASADNIENIE
Decyzją z dnia 19 czerwca 2013 r., nr (...)- (...), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T., na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 2 oraz art. 6 ust. 1 pkt 5, art. 8 ust. 6 pkt 1 i art. 13 pkt 4 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 205, poz. 1585 ze zm.), stwierdził, że M. F. jako osoba prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą, nie mająca ustalonego prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy, dla której podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne stanowi zadeklarowana kwota nie niższa niż 60% kwoty przeciętnego miesięcznego wynagrodzeniu podlega obowiązkowo ubezpieczeniu emerytalnemu, rentowemu i wypadkowemu od 1 listopada 2007 r. do 28 lutego 2009 r. i od 1 grudnia 2009 r. do 31 grudnia 2009 r.
Decyzja ta została zaskarżona przez M. F. odwołaniem.
W piśmie procesowym z dnia 14 października 2013 r. ubezpieczony cofnął odwołanie od zaskarżonej decyzji (...) Oddział w T. z dnia 19 czerwca 2013 r.
Sąd rozważył, co następuje:
Postępowanie zainicjowane odwołaniem M. F. od decyzji (...) Oddział w T. z dnia 19 czerwca 2013 r. podlega umorzeniu.
Zgodnie z treścią art. 203 § 1 k.p.c., pozew może być cofnięty bez zezwolenia pozwanego aż do rozpoczęcia rozprawy, a jeżeli z cofnięciem połączone jest zrzeczenie się roszczenia- aż do wydania wyroku. Jak zaś wynika z brzmienia art. 203 § 2 zd. pierwsze k.p.c., pozew cofnięty nie wywołuje żadnych skutków, jakie ustawa wiąże z wytoczeniem powództwa.
Sąd co do zasady związany jest cofnięciem pozwu. Zawsze jednak obowiązany jest dokonać oceny, czy w świetle zgromadzonego materiału procesowego czynność taka jest dopuszczalna. Zgodnie bowiem z art. 203 § 4 k.p.c., sąd może uznać za niedopuszczalne cofnięcie pozwu, zrzeczenie się lub ograniczenie roszczenia, gdy okoliczności sprawy wskazują, że wymienione czynności są sprzeczne z prawem lub zasadami współżycia społecznego albo zmierzają do obejścia prawa.
Przepisy te znajdują odpowiednie zastosowanie w postępowaniu odrębnym w sprawach z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych, przy czym, jak stanowi art. 469 k.p.c., sąd uzna cofnięcie pozwu za niedopuszczalne także wówczas, gdyby czynność ta naruszała słuszny interes pracownika lub ubezpieczonego.
W niniejszej sprawie odwołujący cofnął odwołanie od zaskarżonej decyzji ZUS w piśmie z dnia 14 października 2013 r. Z okoliczności niniejszej sprawy nie wynika, by cofnięcie odwołania było sprzeczne z prawem lub zasadami współżycia społecznego albo zmierzało do obejścia prawa ani też by czynność ta naruszała słuszny interes ubezpieczonego.
Wobec powyższego, uznać należało, że odwołujący skutecznie cofnął odwołanie od zaskarżonej decyzji (...) Oddział w T. z dnia 19 czerwca 2013 r., co skutkuje umorzeniem postępowania w sprawie IV U 1437/13 na podstawie art. 355 § 1 k.p.c.- zgodnie z którym sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, jeżeli powód cofnął ze skutkiem prawnym pozew lub jeżeli wydanie wyroku stało się z innych przyczyn zbędne lub niedopuszczalne.
Mając to na uwadze, Sąd orzekł jak w sentencji postanowienia na podstawie art. 203 § 1 i 4 k.p.c. i art. 469 k.p.c. oraz art. 355 § 1 i 2 k.p.c.