Sąd Okręgowy w Warszawie
XXI Wydział Pracy II Instancja
Tytuł: Sąd Okręgowy w Warszawie z 2012-04-20
Data orzeczenia: 20 kwietnia 2012
Data publikacji: 21 sierpnia 2018
Data uprawomocnienia: 20 kwietnia 2012
Sąd: Sąd Okręgowy w Warszawie
Wydział: XXI Wydział Pracy II Instancja
Przewodniczący: Marzena Wasilewska
Sędziowie: Krzysztof Kopciewski ()
Agnieszka Ambroziak
Protokolant:
Hasła tematyczne:
Podstawa prawna:
Sygn. akt. XXI Pz 90/12
POSTANOWIENIE
Dnia 20 kwietnia 2012 roku
Sąd Okręgowy w Warszawie XXI Wydział Pracy
w składzie następującym:
Przewodniczący: SSO Marzena Wasilewska
Sędziowie SO Agnieszka Ambroziak (spr.)
SR Krzysztof Kopciewski (del.)
po rozpoznaniu w dniu 20 kwietnia 2012 roku
na posiedzeniu niejawnym w Warszawie
w sprawie z powództwa I. M.
przeciwko(...) w W.
o odszkodowanie
na skutek zażalenia biegłej sądowej na postanowienie Sądu Rejonowego dla (...) w W., VII Wydziału Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 5 grudnia 2011 r. sygn. akt (...)
postanawia:
1. zmienić zaskarżone postanowienie w ten sposób, że przyznać biegłej sądowej J. O. kwotę 2 429,64 zł (dwa tysiące czterysta dwadzieścia dziewięć złotych 64/100) tytułem wynagrodzenia za sporządzenie pisemnej opinii w sprawie i polecić jej wypłacenie tymczasowo ze Skarbu Państwa – Kasy Sądu Rejonowego dla(...) w W.
2. zwrócić biegłej J. O. kwotę 40 zł (czterdzieści złotych 0/00) tytułem uiszczonej opłaty od zażalenia i polecić jej wypłacenie ze Skarbu Państwa – Kasy Sądu Rejonowego dla (...) w W..
UZASADNIENIE
Postanowieniem z dnia 5 grudnia 2011 r. Sąd Rejonowy dla (...) w W., VII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych przyznał biegłej sądowej z zakresu rachunkowości J. O. kwotę 1 293,20 zł tytułem wynagrodzenia za sporządzenie na piśmie opinii, w pozostałej części oddalając jej wniosek.
W uzasadnieniu postanowienia Sąd Rejonowy podniósł, że wskazany w karcie pracy biegłego czas poświęcony na wykonanie przez nią poszczególnych czynności, jest nieadekwatny do stopnia skomplikowania sprawy i nadkładu pracy niezbędnego do sporządzenia opinii. Sąd Rejonowy zakwestionował wskazaną przez biegłą ilość godzin pracy w punkcie II.3 oraz II.4 karty pracy biegłego (k. 288), przyjmując że na wykonanie czynności określonych w tych punktach wystarczający był czas 6 godzin, a nie jak wskazała biegła 25 godzin. Zawyżona została w ocenie Sądu Rejonowego również ilość godzin, jaka miała zostać przeznaczona na: opracowanie opinii i jej techniczne wykonanie, korekty oraz powielenie opinii w 4 egzemplarzach (punkt III karty pracy biegłego). W ocenie Sądu Rejonowego wykonanie tych czynności przy użyciu komputera wymagało tylko 2, a nie12 godzin pracy.
W konsekwencji Sąd Rejonowy uznał, że zasadne jest oddalenie wniosku biegłej o wynagrodzenie za 29 godzin pracy ze wskazanych 62 godzin.
Zażalenie na powyższe postanowienie złożyła biegła J. O., domagając się przyznania jej wynagrodzenia zgodnie z kartą pracy biegłego i rachunkiem tj. w kwocie 2 429,64 zł oraz zwrotu kosztów postępowania zażaleniowego. Biegła podniosła, że wykazany przez nią czas na sporządzenie opinii w niniejszej sprawie nie był zawyżony i uwzględnia dokonanie wszystkich czynności.
Sąd Okręgowy w Warszawie zważył, co następuje:
Zażalenie biegłej jest zasadne i podlega uwzględnieniu.
W myśl art. 288 k.p.c. oraz art. 89 ust. 1 ustawy z 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (t.j. Dz. U. 2010 r. Nr 90, poz. 594 ze zm.) biegłemu powołanemu przez Sąd służy prawo do wynagrodzenia za wykonaną pracę. Zgodnie z art. 90 powyższej ustawy wysokość wynagrodzenia biegłego za wykonaną pracę określa się, uwzględniając wymagane od biegłego kwalifikacje, potrzebny do wydania opinii nakład pracy i poświęcony czas, a także w miarę potrzeby pokrycie wydatków niezbędnych do wykonania czynności.
Wynagrodzenie biegłego za wykonaną pracę obejmuje zgodnie z § 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 grudnia 1975 r. w sprawie kosztów przeprowadzenia dowodu z opinii biegłych w postępowaniu sądowym należność za czynności przygotowawcze i badawcze, łącznie z zapoznaniem się z aktami sprawy oraz za opracowanie opinii wraz z uzasadnieniem.
Przyjęta przez biegłą stawka wynagrodzenia za godzinę pracy mieści się w granicach określonych w § 2 ust. 2 powołanego rozporządzenia, przy uwzględnieniu aktualnie obowiązującej wysokości kwoty bazowej.
W ocenie Sądu Okręgowego, wykazana w rachunku oraz karcie pracy biegłego liczba godzin oraz kwota tytułem należności za dokonane czynności, tj. za 62 godziny przy przyjęciu stawki 31,86 zł jest adekwatna do faktycznego nakładu pracy, w związku z czym zasadne jest przyznanie całej kwoty o jaką wniosła biegła.
Zgodzić należy się z biegłą, że wykorzystany przez nią czas na ustalenie stawki godzinowej wynagrodzenia i dodatku za pracę w godzinach nadliczbowych oraz wyliczenia wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych powódki w dwóch wariantach (pkt II.3 i II.4 karty pracy biegłego) jest adekwatny do nakładu pracy potrzebnego do sporządzanie opinii w niniejszej sprawie. Aby ustalić ilość godzin nadliczbowych powódki, biegła zmuszona była do dokładnej analizy zgromadzonego w sprawie materiału. Czynności biegłej wymagały precyzyjnych wyliczeń przy konieczności ustalenia i uwzględnienia wielu zmiennych. Nie jest, więc uzasadniona ocena Sądu Rejonowego, że czynności te, można sprowadzić jedynie prostych działań matematycznych.
Nie sposób też zgodzić się ze stanowiskiem Sądu I instancji, że na opracowanie przedmiotowej opinii i jej technicznie wykonanie wystarczające jest 2 godziny, nawet przy użyciu komputera. Ilość 12 godzin poświęcona przez biegłą na redagowanie opinii, sprawdzenie i wydruk, Sąd Okręgowy uznał za adekwatną do poświęconego czasu i nakładu pracy, uwzględniając okoliczność, że opinia jest obszerna ma 23 strony i zawiera liczne tabelaryczne zestawienia.
W związku z powyższym Sąd Okręgowy zmienił zaskarżone rozstrzygnięcie i przyznał biegłej wynagrodzenie za zleconą pracę, zgodnie ze złożonym rachunkiem i kartą pracy, uwzględniając 62 godziny po 31,86 zł oraz podatek VAT.
Z tych wszystkich względów, w ocenie Sądu Okręgowego w Warszawie istniały podstawy do zmiany zaskarżonego postanowienia, o czym na podstawie art. 386 § 1 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. postanowiono, jak na wstępie.
Biorąc pod uwagę, że zażalenie zostało uwzględnione w całości, zasadne było też zwrócenie biegłej opłaty od zażalenia w kwocie 40 zł, zgodnie z art. 79 ust. 1 pkt d) ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych.