Sąd Apelacyjny we Wrocławiu
III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
Tytuł: Sąd Apelacyjny we Wrocławiu z 2012-05-17
Data orzeczenia: 17 maja 2012
Data publikacji: 29 listopada 2018
Data uprawomocnienia: 17 maja 2012
Sąd: Sąd Apelacyjny we Wrocławiu
Wydział: III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
Przewodniczący: Jacek Witkowski
Sędziowie: Elżbieta Kunecka
Maria Pietkun
Protokolant:
Hasła tematyczne: Zażalenie
Podstawa prawna: art. 177 § 1 kpc
Sygn. akt III A Uz 118/12
POSTANOWIENIE
Dnia 17 maja 2012 r.
Sąd Apelacyjny we Wrocławiu
w składzie:
Przewodniczący SSA Jacek Witkowski (spr.)
Sędziowie: SSA Elżbieta Kunecka
SSA Maria Pietkun
po rozpoznaniu w dniu 17 maja 2012 r.
na posiedzeniu niejawnym
sprawy z wniosku B. W.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W.
o prawo do emerytury
na skutek zażalenia B. W.
od postanowienia Sądu Okręgowego we Wrocławiu
z dnia 29 marca 2012 r. sygn. akt IX U 1998/11
p o s t a n a w i a:
uchylić zaskarżone postanowienie.
UZASADNIENIE
Postanowieniem z dnia 29 marca 2012 r., sygn. akt IXU 1998/11, Sąd Okręgowy we Wrocławiu zawiesił postępowanie w sprawie, wskazując na niemożność jej rozpoznania z uwagi na okoliczność, że akta emerytalno-rentowe wnioskodawcy znajdują się obecnie w Sądzie Najwyższym. Sprawa dotyczy ustalenia prawa do emerytury, co oznacza, że brak akt emerytalno-rentowych wnioskodawcy uniemożliwia merytoryczne rozpoznanie sprawy.
Wobec powyższego stanu sprawy Sąd Okręgowy, wskazując na treść art. 177 kpc, postanowił postępowanie w sprawie zawiesić.
Wnioskodawca wywiódł zażalenie od wyżej opisanego postanowienia, zaskarżając je w całości i domagając się merytorycznego rozpoznania sprawy i przyznanie mu prawa do emerytury zgodnie z ustawą emerytalną oraz wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 23 października 2007 r., sygn. akt P 10/07.
Jednocześnie skarżący wniósł o zwrócenie się przez Sąd z pytaniem prawnym do Trybunału Konstytucyjnego, w sprawie możności ubiegania się przez mężczyzn, którzy ukończyli 60 lat, o prawo do emerytury w oparciu o przepis art. 24 ustawy o emeryturach i rentach z FUS.
Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:
Zaskarżone postanowienie ulega uchyleniu, jednakże z innych przyczyn aniżeli wskazane w zażaleniu.
W pierwszej kolejności wskazać należy, że zawieszenie postępowania w sprawie w myśl art. 177 § 1 kpc może nastąpić z urzędu:
1) jeżeli rozstrzygnięcie sprawy zależy od wyniku innego toczącego się postępowania cywilnego;
2) jeżeli osoba trzecia wystąpiła przeciwko obu stronom z interwencją główną;
3) jeżeli rozstrzygnięcie sprawy zależy od uprzedniej decyzji organu administracji publicznej,
4) jeżeli ujawni się czyn, którego ustalenie w drodze karnej lub dyscyplinarnej mogłoby wywrzeć wpływ na rozstrzygnięcie sprawy cywilnej;
5) w razie niestawiennictwa obu stron na rozprawie, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, oraz w razie niestawiennictwa powoda, gdy powód nie żądał rozpoznania sprawy w jego nieobecności, a pozwany nie zgłosił wniosku o rozpoznanie sprawy;
6) jeżeli na skutek braku lub wskazania złego adresu powoda albo niewskazania przez powoda w wyznaczonym terminie adresu pozwanego lub niewykonania przez powoda innych zarządzeń nie można nadać sprawie dalszego biegu.
Sąd może zawiesić postępowanie z urzędu także wówczas, gdy postępowanie karne, dyscyplinarne lub administracyjne nie jest jeszcze rozpoczęte, a jego rozpoczęcie zależy od wniosku strony, sąd wyznaczy termin do wszczęcia postępowania, w innych wypadkach może zwrócić się do właściwego organu.
Sąd Okręgowy w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia wskazał, że zawieszenie postępowania nastąpiło na podstawie art. 177 kpc, przy czym nie sprecyzował on, na podstawie którego z wymienionych enumeratywnie punktów tego przepisu zawieszenie to nastąpiło. Jako argument zawieszenia postępowania Sąd wskazał, na brak akt emerytalnych wnioskodawcy, które obecnie znajdują się w Sądzie Najwyższym, w związku z koniecznością rozpoznania skargi kasacyjnej.
Sąd Apelacyjny stwierdza, że brak akt sprawy, czy dokumentacji, do której przedłożenia wnioskodawca (powód) nie został wezwany uprzednio przez Sąd, nie może stanowić podstawy do zawieszenia postępowania w sprawie. Powyżej cytowany przepis art. 177 kpc nie przewiduje bowiem takiej możliwości.
Jakkolwiek Sąd Apelacyjny rozumie i nie podważa stanowiska Sądu Okręgowego, iż brak akt emerytalno-rentowych wnioskodawcy, uniemożliwia merytoryczne rozpoznanie sprawy, to jednak nie zgadza się ze stanowiskiem Sądu, że okoliczność ta stanowi podstawę do zawieszenia postępowania w sprawie.
Rolą Sądu, w zaistniałej sytuacji, jest monitorowanie przebiegu postępowania toczącego się na skutek złożonej przez wnioskodawcę skargi kasacyjnej, podobnie jak to czynił Sąd Okręgowy wcześniej - vide k. 8 i 9 akt sądowych.
Po dokonaniu zwrotu akt przez Sąd Najwyższy, Sąd Okręgowy niezwłocznie zwróci się o akta emerytalno-rentowe wnioskodawcy i merytorycznie rozpozna sprawę.
Odnosząc się do zarzutów podniesionych w zażaleniu należy zauważyć, że to sam wnioskodawca zainicjował postępowanie ze skargi kasacyjnej, a zatem składając kolejny wniosek, winien on przewidywać możliwość zaistnienia problemów „technicznych” związanych z utrudnionym dostępem do akt emerytalno-rentowych. Akta te w istocie są niezbędne Sądowi do kompleksowego i właściwego rozpoznania sprawy.
Mając powyższe na uwadze Sąd na mocy art. 386 § 1 w zw. z 397 § 2 kpc orzekł, jak w sentencji.
KN