Piątek, 22 listopada 2024
Dziennik wyroków i ogłoszeń sądowych
Rej Pr. 2512 | Wydanie nr 6115
Piątek, 22 listopada 2024
Sygnatura akt: I C 132/09

Tytuł: Sąd Rejonowy w Lublińcu z 2013-06-10
Data orzeczenia: 10 czerwca 2013
Data publikacji: 21 września 2016
Data uprawomocnienia:
Sąd: Sąd Rejonowy w Lublińcu
Wydział: I Wydział Cywilny
Przewodniczący:
Sędziowie:
Protokolant:
Hasła tematyczne:
Podstawa prawna:

Sygn. akt I C 132/09

UZASADNIENIE

Powód w pozwie wniesionym 1 grudnia 2009r wniósł o zasądzenie od pozwanego 30.000zł z odsetkami w ustawowej wysokości od 1 grudnia 2009r.

Uzasadniając żądanie powód wskazał, że dochodzona pozwem kwota obejmuje przysługujące mu roszczenia z zawartych z pozwanym umów:

– 5.000zł należne jako zwrot udzielonej pozwanemu 18.04.2006r pożyczki;

- poniesiony 16.08.2007r wydatek w kwocie 1600zł na zakup w punkcie usługowym, od M. M. (1) 4 opon do (...), będącego własnością pozwanego, a używanego przez powoda przy świadczeniu usług pozwanemu;

- 10.800zł wydatkowane na zapłacenie ceny za zakupiony dla pozwanego węgiel, którą pozwany zobowiązał się zwrócić;

- wydatek w kwocie 12.600zł na zakup paliwa do używanych, będących własnością pozwanego samochodów, dokonane w celu wykonania uzgodnionej z pozwanym usługi, transportu węgla z punktu sprzedaży w kopalni do wskazanych przez pozwanego odbiorców, lub miejsca składowania węgla w magazynie pozwanego; wydatek poniesiony od listopada 2006r do grudnia 2008r.

Powód wskazał w celu wykazania zasadności żądań:

- ,wynikających z umowy pożyczki zeznania świadka J. R.

- kwot wydatkowych na zakup paliwa zatrzymane, nieprzekazane pozwanemu rachunki na zakup paliwa, w których jako nabywcę wskazano pozwanego oraz, że paliwo zakupiono do samochodów (...) o numerach rejestracyjnych (...);

- kwoty wydatkowanej na zakup węgla kopie dokonanych przez siebie notatek oraz rachunków na zakup węgla.

Pozwany wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie kosztów procesu, według norm przepisanych.

Pozwany zaprzeczył, by zawarł z powodem umowę pożyczki 5.000zł, we wskazane przez powoda dacie, by powód zakupił ze swoich środków wskazywane opony.

Pozwany podniósł, że powód dysponował samochodem przekazanym w celu świadczenia usług, będącym własnością pozwanego, przechowywał go przy swojej nieruchomości, miał możliwość używania samochodu do świadczenia usług przez siebie, a przedłożone rachunki wykazując wydatek na zakup paliwa, zużytego do wykonania usług świadczonych przez powoda, na jego rachunek, bez zgody pozwanego; przedłożone rachunki wykazują wydatek na zakup paliwa zużytego do wykonywania usług transportowych, świadczonych przez powoda na jego rachunek, bez zgody pozwanego, bo wydatki na zakup paliwa koniecznego do wykonania usług, na podstawie zawartej przez strony umowy zostały przez powoda przedstawione, zaewidencjonowane w dokumentacji finansowej działalności prowadzonej przez pozwanego i zapłacone.

W zakresie dowodów wykazujących fakt i wysokość zakupionego ze środków powoda dla pozwanego węgla, pozwany wskazał, że przedstawione przez powoda rachunki potwierdzają zakup dokonany w 2007r, wykazują kwotę wyższą od dochodzonej, a nadto jako nabywcę wykazują nie pozwanego, lecz osoby, dla których powód węgiel zakupił.

Powód dochodzi roszczeń z umowy oświadczenie usługi, która nie jest umową nazwaną uregulowaną w kodeksie cywilnym.

Do takich umów oświadczenie usług, które nie są uregulowane przepisami umów nazwanych stosuje się odpowiednio przepisy o zleceniu (art. 750kc).

Z upływem lat dwóch przedawniają się roszczenia o zwrot poniesionych wydatków, przysługujące osobom, które stale trudnią się czynnościami danego rodzaju (art. 751 pkt. 1 kc).

Po upływie terminu przedawnienia ten, przeciwko komu przysługuje roszczenie może uchylić się od jego zaspokojenia (art. 117§2kc).

Ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne (art. 6 kc).

Powód zatem winien udowodnić treść zawartych z pozwanym umów, fakt wykonania dochodzonych świadczeń ze swojego majątku oraz niezwrócenie przez pozwanego dochodzonych świadczeń.

Ustalono następujące, istotne według wskazanego stanu prawnego okoliczności.

Strony 14 września 2006r zawały umowę, nazwaną przez siebie „umową zlecenia”, na podstawie której powód zobowiązał się dla pozwanego, będącego przedsiębiorcą, handlującego opałem wykonywać prace kierowcy – mechanika za wynagrodzeniem wynoszącym 6 zł za godzinę świadczenia pracy (k. 38 akt Ds. (...)Prokuratora Rejonowego w Lublińcu).

Umowa ta łączyła strony do 31.12.2008r.

Potwierdzona na piśmie umowa nie była umową łączącą strony, była ona umową, którą pozwany posługiwał się w sporządzaniu dokumentacji finansowej prowadzonego przez siebie przedsiębiorstwa, dołączał do niej wymienione w umowie dokumenty, rachunki, które miały by przedstawione przez powoda (opinia biegłego ds. pisma W. R. z Komendy Wojewódzkiej Policji w K., złożona w powoływanej sprawie Ds. (...)).

Według rzeczywistego, nawiązanego przez strony stosunku o świadczenie usługi powód oddanym mu do dyspozycji samochodem pozwanego (...) i sporadycznie samochodem (...) zobowiązał się wykonywać wskazaną przez pozwanego usługę przewiezienia ze wskazanego miejsca na wskazane, ładunku węgla, za wynagrodzeniem wynoszącym 45zł za jeden wykonany transport.

W umowie nie ustalono, że wydatki na zakup koniecznej do wykonania usługi ilości paliwa, na zakup przewożonego węgla będzie dokonywał ze swoich środków powód.

Zawarta przez strony umowa o treści innej, niż potwierdzona pismem to umowa cywilnoprawna o świadczenia usługi, do której stosuje się odpowiednio przepisy o zleceniu (art. 750kc).

Usługodawca powinien zwrócić przyjmującemu zlecenie wydatki, które ten poczynił w celu należytego wykonania zlecenia (art. 742kc).

Roszczenie o zwrot poniesionych wydatków przez osoby stale wykonujące czynności przedawnia się z upływem lat dwóch (art. 751 pkt. 1 kpc).

To wykonywane przez powoda zajęcie zarobkowe, wykonywane od 14 września 2006r do 31 grudnia 2008r, a więc do chwili rozwiązania umowy, jest zajęciem zarobkowym stałym, powtarzalnym wymienionym w art. 751 pkt. 1 kc, a nie usługą wykonywaną jednorazowo.

Powód nie podniósł i nie udowodnił, że roszczenie zostało przez pozwanego uznane i nastąpiła przerwa biegu przedawnienia (art. 123§1, pkt. 2 kpc).

Zatem, zasadny jest zarzut przedawnienia roszczenia o zwrot wydatków, jeżeli zostały poniesione na zakup paliwa oraz węgla, poniesionych przed 30.11.2007r; pozwany może skutecznie uchylić się od zaspokojenia roszczenia o zwrot poniesionych wydatków, gdyby zostały one przez powoda poniesione (art. 117§2kc).

Dokonywania ustaleń w tym zakresie nie jest konieczne.

Powód w pismach i zeznaniach, w tym zeznaniach złożonych w charakterze świadka w sprawie Ds. (...)Prokuratora Rejonowego w Lublińcu w odmienny sposób, aniżeli prezentowany w postępowaniu cywilnym przedstawia fakt zwrócenia mu przez pozwanego poniesionych wydatków.

W zeznaniach złożonych jako świadek w dniu 19.08.2010r w sprawie Ds. (...)powód podał, że ciążące na pozwanym z tytułu należnego mu wynagrodzenia, wydatku na zakup paliwa zakupionego węgla poniesione do kwietnia 2008r zostały przez pozwanego zwrócone. Powód podał, że obowiązek pozwanego wynoszący 31.300zł powstały od maja do grudnia 2008r, obejmuje wydatki na zakup paliwa, węgla, należne wynagrodzenie.

W zeznaniach składanych w następnych etapach postępowania karnego powód wskazywał, że kwota 31.300zł obejmuje należne wynagrodzenie w kwocie 10.000zł oraz poniesione wydatki od maja 2006r do 31.12.2008r.

Przedstawione przez powoda rachunki określające wydatki na zakup węgla w celu wykazania zasadności żądania, poniesione od 7 lutego 2007r do 21 maja 2007r na kwotę 11.813,62zł (k. 18, 19,22,23,24,25,26 akt) zostały poniesione w okresie, z którego roszczenia, według jego twierdzeń, zostały przez pozwanego zaspokojone, a nadto są to wydatki, których roszczenie o zwrot przedawniło się.

Powód przedłożył dla uzasadnienia roszczenia o zwrot wydatków na zakup paliwa do samochodu (...) i (...), których nie przekazał pozwanemu wykazujące zakup paliwa:

- w 2006 -20.11.2006r za kwotę 148,44zł, 23.11.2006r za kwotę 180,02zł, 25.11.2006r za kwotę 163zł, 28.11.2006r za 150,04zł, 30.11.2006r za kwotę 120,06zł, 5.12.2006r za kwotę 160,04zł, 7.12.2006r za kwotę 150,1zł, 11.12.2006r za kwotę 150,63zł do samochodu o numerze rej. (...), za wyjątkiem zakupu z 9.11.2006r, który został dokonany do innego niż wskazywane w sprawie samochody, na łączną kwotę 971,76zł (karta 33-40 akt).

- w 2007- 02.07.2007 na kwotę 160zł, 04.07.2007r na kwotę 150,03zł, 06.07.2007r na kwotę 150,03zł, 09.07.2007r na kwotę 150zł, 11.07.2007r na kwotę 170,97zł, 13.07.2007r na kwotę 148,37zł, 16.07.2007r na kwotę 131,14zł, 19.07.2007r na kwotę 200,43zł, 23.07.2007r na kwotę 170,03zł, 25.07.2007r na kwotę 180zł, 27.07.2007r na kwotę 150,08zł, 31.07.2007r na kwotę 150,02zł do samochodu o numerze rej. (...), 03.08.2007r na kwotę 148zł, 06.08.2007r na kwotę 170,12zł, 8.08.2007r na kwotę 197,92zł, 13.08.2007 na kwotę 150,06zł, 14.08.2007r na kwotę 179,84zł, 17.08.2007r na kwotę 179,84zł, 21.08.2007r na kwotę 190zł, 23.08.2007r na kwotę 177,99zł, 30.08.2007r na kwotę 160zł do samochodu o numerze rej. (...), 30.08.2007r 150,03zł do samochodu (...);

- w 2008r – 5.11.2008r na kwotę 136,06zł, 14.11.2008r na kwotę 160,01zł do samochodu o numerze rej. (...), 2.12.2008r do samochodu (...) na kwotę 190,03zł, 11.12.2008r do samochodu (...) na kwotę 200,14zł, 15.12.2008 do samochodu (...) 618 na kwotę 163,83zł, 17.12.2008r (...) 618 na kwotę 120zł, 22.12.2008r do samochodu o nieoznaczonym w rachunku numerze rejestracyjnym (...)zł.

Roszczenie o zwrot wydatków na zakup paliwa, poniesionych do 30 lipca 2007r jest przedawnione.

Roszczenie o zwrot wydatku na zakup paliwa poniesionych od 30.07.2007r do 30 kwietnia 2008r zostało zaspokojone.

Zatem wskazane wydatki na zakup paliwa maja do 31 grudnia 2008r wykazane złożonymi przez powoda rachunkami wynoszą 1.416,20zł.

Pozwany w dokumentacji finansowej prowadzonego przez siebie przedsiębiorstwa zarejestrował zakupy paliwa do samochodu (...), wskazane na karcie 219akt w 2006r na kwotę 3570,88zł; w 2007r od 3 marca 2007r do 27 października 2007r w kwocie 3625zł, w 2008r od 10.03.2008r do 29.10.2008r w kwocie 10.430,08zł wskazane na kartach 220, 221 akt.

Te zarejestrowane przez pozwanego wydatki na zakup paliwa nie są przedmiotem roszczeń powoda, a zatem uznać należy, że zostały mu przez pozwanego zwrócone.

W okolicznościach sprawy podstawowe znaczenie należy nadać oświadczeniu powoda zawartemu w zeznaniach złożonych w sprawie karnej, w których podaje, że roszczenie do pozwanego, powstałe na skutek dokonania wydatków w toku wykonania usługi, powstałe do 30.04.2008r zostały przez pozwanego zaspokojone.

Złożone w toku postępowania dowodowego kopie zapisków powoda wykazują fakt dostarczenia węgla osobom fizycznym i fakt odebrania przez powoda należności za dostarczony węgiel; wykazują zatem inną okoliczność aniżeli konieczna do uzasadnienia żądania.

Konieczne dla wykazania zasadności żądania jest wykazanie, że powód dostarczył węgiel, zakupiony ze swoich środków, zaś należność pobrał pozwany.

Prawdziwość zapisków powoda nie została potwierdzona przez pozwanego. Pozwany nie potwierdził swoim podpisem prawdziwości oraz daty sporządzenia zapisków.

Zapiski te nie są dokumentami, których treść wykazuje prawdziwość twierdzeń powoda.

Zeznania świadków J. M., C. C., L. S., A. P., K. W., A. M., S. J., R. B. nie wykazują okoliczności uzasadniających żądania pozwu.

Powód wykorzystując oddany mu do dyspozycji samochód zakupił ze swoich środków od A. W., prowadzącego składnicę handlu opałem w T. od 23 maja 2007 do 7 września 2007r wskazane w piśmie Naczelnika Urzędu Skarbowego w L. 7 stycznia 2013r ilości węgla i zbył (zeznania świadka A. W.).

Ten fakt uprawdopodabnia, że powód oddanym mu do dyspozycji samochodem pozwanego wykonywał na swój rachunek działalność zarobkową, do wykonania której zakupił paliwo w ilościach wskazanych w rachunkach załączonych do pozwu.

Przedstawione przez powoda rachunki na zakup oleju napędowego do samochodu (...) o numerze rej. (...) wykazują tylko, że paliwo zostało zakupione do tych samochodów, nie wykazują natomiast, że zostało ono zużyte do świadczenia usług w interesie pozwanego.

Fakt zużycia paliwa dla świadczenia usług w interesie pozwanego winien być przez powoda wykazany.

Doświadczenie życiowe wykazuje, że świadczący usługi w sytuacji, gdy nie otrzymuje umówionego wynagrodzenia oraz zwrotu poniesionych wydatków nie ponosi dalszych wydatków.

Odmienny stan musiałby być wykazany zgodnym oświadczeniem stron, w tym oświadczeniami utrwalonymi na piśmie.

Dochodzony przez powoda wydatek w kwocie 1600zł na zakup czterech opon do samochodu o numerze rej. (...) nie został wykazany zeznaniami świadka M. M., który ten fakt miał potwierdzić.

Zeznania świadka J. R., którą powód uznaje za żonę (oświadczenie powoda z 27.07.2010r, złożone w sprawie Ds. (...)), a takiemu stosunkowi osobistemu świadek w złożonych zeznaniach zaprzecza, nie wykazują, że powód udzielił pozwanemu 18.04.2006r pożyczki w kwocie 5000zł i jej nie zwrócił, bo świadek wyłącznie relacjonuje tylko przekazywane mu przez powoda informacje.

Prezentowane przez powoda prawdziwe, bądź nieprawdziwe informacje o zaciągnięciu przez pozwanego pożyczek u innych osób, dla wykazania faktu udzielenia przez powoda 18.04.2006r pożyczki w kwocie 5000zł nie mają znaczenia.

Powód nie wykazał przedstawionymi dowodami, że pozwany zobowiązany jest mu świadczyć dochodzone pozwem kwoty, bo w rachunkach na zakup węgla jako nabywców wskazano inne osoby niż pozwany, nie wykazano, że zakupione paliwo zostało zużyte do świadczenia przewozów wskazanych przez pozwanego, a nadto powód przyznał, że należne mu wydatki konieczne do świadczenia usług, poniesione do końca kwietnia 2008r zostały rozliczone, a poniesione przed 30.11.2007r uległy przedawnieniu.

Powód nie udowodnił faktów, z których wywodzi skutki prawne, zasadność roszczenia, a zatem powództwo podlega oddaleniu.

Orzeczenie o kosztach procesu, które obejmują wydatek pozwanego w kwocie 2400zł na wynagrodzenie reprezentującego pozwanego radcy prawnego, w kwocie 17zł na uiszczenie opłaty skarbowej od pełnomocnictwa uzasadnia art. 98§1, §3 i 99 kpc.

Określona w pkt. 3 wyroku kwota to wydatek Skarbu Państwa poniesiony tymczasowo na zwrot kosztu dojazdu do Sądu, utraconego wynagrodzenia świadków, który powód, jako przegrywający sprawę, na podstawie art. 83 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, zobowiązany jest Skarbowi Państwa zwrócić.

Najczęściej czytane
ogłoszenia

Udostępnij