Piątek, 29 marca 2024
Dziennik wyroków i ogłoszeń sądowych
Rej Pr. 2512 | Wydanie nr 5877
Piątek, 29 marca 2024
Sygnatura akt: VII Pz 50/15

Tytuł: Sąd Okręgowy w Łodzi z 2015-05-21
Data orzeczenia: 21 maja 2015
Data publikacji: 3 kwietnia 2018
Data uprawomocnienia: 21 maja 2015
Sąd: Sąd Okręgowy w Łodzi
Wydział: VII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
Przewodniczący: Sędziowie
Sędziowie:
Protokolant:
Hasła tematyczne: Zawieszenie Postępowania Cywilnego
Podstawa prawna: art. 177 § 1 pkt. 4 kpc

Sygn. akt VII Pz 50/15

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 3 marca 2015 r. Sąd Rejonowy dla Łodzi – Śródmieścia w Łodzi, X Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych na podstawie art. 177 § 1 pkt 4 k.p.c. zawiesił postępowanie w sprawie X P 913/14 z powództwa K. S. przeciwko (...) spółce z ograniczona odpowiedzialnością z siedzibą w Ł. o ustalenie istnienia stosunku pracy i odszkodowanie.

W uzasadnieniu powyższego orzeczenia Sąd pierwszej instancji podniósł, iż pozwem z dnia 10 września 2014 r. powódka wniosła ustalenia, iż łączyła ją z pozwaną umowa o pracę zwarta na czas określony od 5 marca 2014 roku do 5 marca 2015 roku w pełnym wymiarze czasu pracy z wynagrodzeniem zasadniczym w kwocie 2.409,45 zł oraz o zasądzenie kwoty 10.456,68 zł tytułem odszkodowania za niezgodne z prawem rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia. Natomiast w Prokuraturze Rejonowej dla Łodzi – Śródmieścia w Ł. jest prowadzone, z udziałem powódki, postępowanie w sprawie o sygn. akt 1 Ds. 1384/14 w związku z zawiadomieniem o podejrzeniu popełnienia przestępstwa złożonym w dniu 21 lipca 2014 roku przez pozwanego o czyn z art. 266 k.k. tj. ujawnienie tajemnicy państwowej w związku z wykonywaną funkcją i art. 23 ust 2 ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 roku o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, a polegający na ujawnieniu tajemnicy przedsiębiorstwa.

Wobec powyższego Sąd I instancji zważył, iż czyn stanowiący przyczynę rozwiązania stosunku pracy z powódką stanowi jednocześnie przedmiot postępowania przygotowawczego prowadzonego z jej udziałem za sygn. akt 1 Ds. 1384/14, a zatem wynik powyższego postępowania ma istotne znaczenie dla toczącego się przed tutejszym sądem procesu, gdyż zgodnie z dyspozycją art. 11 k.p.c. ustalenia ewentualnego prawomocnego wyroku skazującego co do popełnienia przestępstwa wiążą sąd w postępowaniu cywilnym.

W tym stanie rzeczy, na podstawie art. 177 §1 p. 4 k.p.c. Sąd I instancji zawiesił postępowanie z urzędu.

Zażalenie na powyższe orzeczenie wniósł pełnomocnik strony powodowej.

Zaskarżonemu postanowieniu zarzucił naruszenie przepisów postępowania w postaci art. 177 § 1 pkt 4 kpc poprzez jego bezzasadne zastosowanie i zawieszenie postępowania, podczas, gdy:

- Sąd orzekający przeprowadził większość wnioskowanych przez strony dowodów i zebrał materiał dowodowy wystarczający dla merytorycznego rozpoznania sprawy bez konieczności oczekiwania na wynik postępowania karnego, a zawieszenie postępowania stoi w oczywistej sprzeczności z zasadami ekonomii procesowej i prawem strony do szybkiego i sprawiedliwego rozpoznania sprawy;

- powódka podniosła zarzut przekroczenia przez pracodawcę ustawowego miesięcznego terminu na zastosowanie instytucji rozwiązania z pracownikiem umowy o pracę bez zachowania okresu wypowiedzenia, a ocena podniesionego zarzutu wymaga wyłącznie dokonania przez Sąd orzekający zbadania zbieżności okoliczności wskazanych przez pozwaną w oświadczeniu o wypowiedzeniu umowy o pracę z zarzutami wskazanymi w skierowanym do Prokuratury zawiadomieniu o popełnieniu przestępstwa;

- przyczyną rozwiązania z powódką umowy o pracę było rażące naruszenie obowiązków pracowniczych, a nie popełnienie przezeń przestępstwa, co obliguje Sąd do poczynienia stosownych ustaleń: czy pracodawca wykazał, że miały miejsce opisane w oświadczeniu o wypowiedzeniu umowy zachowania pracownika oraz czy stanowią one naruszenie obowiązków pracowniczych a samo rozwiązanie umowy nastąpiło w zgodzie z art. 52 k.p.

Z uwagi na powyższe skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy do dalszego rozpoznania przez Sąd Rejonowy dla Lodzi-Śródmieścia w Łodzi X Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych oraz zasądzenie od powódki na rzecz pozwanego kosztów postępowania zażaleniowego, w tym kosztów zastępstwa adwokackiego według norm przepisanych.

Sąd Okręgowy w Łodzi zważył co następuje:

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 177 § 1 pkt 4 k.p.c. sąd może zawiesić postępowanie z urzędu jeżeli ujawni się czyn, którego ustalenie w drodze karnej lub dyscyplinarnej mogłoby wywrzeć wpływ na rozstrzygnięcie sprawy cywilnej.

Przepis ten daje sądowi możliwość fakultatywnego zawieszenia postępowania w sytuacji, gdy wynik innej, toczącej się już sprawy karnej, ma zasadnicze znaczenie dla rozstrzygnięcia rozpatrywanej sprawy. Ujawnienie się czynu, którego ustalenie w drodze karnej lub dyscyplinarnej mogłoby wywrzeć wpływ na rozstrzygnięcie sprawy cywilnej zachodzi wtedy, gdy fakt popełnienia przestępstwa lub wykroczenia dyscyplinarnego ma prejudycjalne znaczenie dla odpowiedzialności cywilnej pozwanego. Inny charakter ma natomiast przypadek, w którym przepisy uzależniają powstanie określonych skutków od tego, czy miało miejsce przestępstwo. W tym przypadku sąd w postępowaniu cywilnym nie jest władny oceniać tej okoliczności samodzielnie, lecz powinien obligatoryjnie zawiesić postępowanie do czasu stwierdzenia jej przez sąd karny, chyba że rozstrzygnięcie tej kwestii w postępowaniu karnym okaże się niemożliwe z przyczyn procesowych.

Wprawdzie zawieszenie postępowania na podstawie art. 177 § 1 pkt 4 kpc z uwagi na toczące się postępowanie karne nie jest obligatoryjne. Niemniej jednak nakłada na Sąd obowiązek rozważenia wszystkich okoliczności i podjęcia decyzji w konkretnej sytuacji celowej. Zawieszenie postępowania na podstawie wskazanego przepisu jest uzasadnione, jeżeli ustalenie czynu (przestępstwa) w drodze karnej mogłoby wywrzeć wpływ na rozstrzygnięcie sprawy cywilnej, zaś ocena w tym zakresie należy do sądu merytorycznie rozpoznającego sprawę (wyroki z dnia 21 lutego 2007 r., I CSK 412/06; z dnia 14 stycznia 2009 r., IV CSK 358/08 oraz z dnia 2 lutego 2010 r., II PK 157/09, OSNP 2011 nr 13-14, poz. 179, postanowienie Sądu Najwyższego – Izba Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych z dnia 14 maja 2012 r. I PK 26/12)

Nadto podnieść należy, że jeżeli toczy się postępowanie karne o popełnienie czynu stanowiącego przyczynę rozwiązania umowy o pracę w trybie art. 52 § 1 pkt 1 KP, to sąd pracy powinien zawiesić postępowanie, gdy dochodzi do wniosku, iż pracownik nie dopuścił się ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków pracowniczych. (por. np. wyrok z dnia 5 marca 1999 r., I PKN 610/98, OSNAPiUS 2000 nr 9, poz. 350).

Na gruncie rozpoznawanej sprawy przedmiotem postępowania jest rozstrzygniecie w zakresie ustalenia istnienia stosunku pracy oraz prawa powódki do odszkodowania w związku z nieuprawnionym rozwiązaniem przez pracodawcę stosunku pracy bez wypowiedzenia. W oparciu o materiał dowodowy zgromadzony w sprawie Sąd Rejonowy doszedł do przekonania, iż wskazana powódce przyczyna rozwiązania stosunku pracy, koreluje z przedmiotem postępowania karnego, bowiem przyczyną rozwiązania z powódką umowy o pracę było rażące naruszenie obowiązków pracowniczych, polegające na przekazywaniu informacji stanowiących tajemnice przedsiębiorstwa osobie nieuprawnionej, zaś przedmiotem postępowania prowadzonego przez Prokuraturę Rejonową dla Łodzi – Śródmieścia w Łodzi z udziałem powódki jest ujawnienie tajemnicy państwowej z związku z wykonywaną funkcją. Zatem wbrew zarzutom skarżącego, Sąd I instancji nie naruszył przepisów postępowania uznając, iż mimo przeprowadzenia postępowania dowodowego praktycznie w całości, zachodzi konieczność zawieszenia niniejszego postępowania, do czasu prawomocnego zakończenia postępowania karnego.

W konsekwencji podnieść należy, iż na chwilę obecną rozstrzygnięcie sprawy pracowniczej pozostaje otwarte. Oczywistym jest, iż sąd pracy jest w stanie dokonać własnych ustaleń co do skuteczności wypowiedzenia oraz przyczyn rozwiązania z pracownikiem umowy o pracę, bez zachowania okresu wypowiedzenia , z powodu ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków pracowniczych. Niemniej jednak w przypadku gdyby w sprawie cywilnej mogłoby zapaść rozstrzygnięcie sprzeczne z ewentualnym wynikiem postępowania karnego, właściwym jest zawieszenie postępowania w celu uniknięcia ewentualnej sprzeczności obu rozstrzygnięć, zaś ewentualne skazanie pracownika może również rzutować na orzeczenie sądu pracy, rozpoznającego sprawę, również w zakresie czy pracownik dopuścił się ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków pracowniczych (Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 02.02.2010r II PK 157/09 niepubl., wyroku z dnia 14.01.2009r IV CSK 358/08 niepubl., w wyroku z dnia 21.02.2007r I CSK 412/06 niepubl;., w wyroku z dnia 05.03.1999r OSNP nr 9 z 2000 poz. 350).

Jednocześnie nieuprawnionym jest też twierdzenie skarżącego, iż oczekiwanie na rozstrzygniecie w sprawie o sygn. akt 1 Ds. 1348/14, z powodu którego zawieszono przedmiotowe postępowanie, nie ma żadnego uzasadnienia, ani prawnego, ani faktycznego, gdyż powódka podniosła zarzut przekroczenia przez pracodawcę terminu do rozwiązania z pracownikiem umowy bez wypowiedzenia, a tym samym niedopuszczalności i bezskuteczności dokonanego wypowiedzenia. Podnieść należy, iż wszczęcie postępowania przygotowawczego, jeszcze przed rozwiązaniem z powódką umowy o pracę, niewątpliwie miało na celu dobro śledztwa oraz zabezpieczenie dowodów wskazujących na popełnienie przestępstwa i korzyści uzyskanych wyniku jego popełnienia. Natomiast w związku z tym, iż wynik postępowania karnego i ustalenie udziału powódki w procederze ujawnienia tajemnicy przedsiębiorstwa, niewątpliwie wpłynie na rozstrzygnięcie w przedmiotowej sprawie, również kwestia oceny skuteczności dokonanego wypowiedzenia pozostaje otwarta.

W myśl art. 11 k.p.c., ustalenia wydanego w postępowaniu karnym prawomocnego wyroku skazującego co do popełnienia przestępstwa wiążą sąd w postępowaniu cywilnym. Na gruncie rozpoznawanej sprawy w związku z brakiem prawomocnego zakończenia postępowania karnego nie można wykluczyć, że postępowanie karne zakończy się wyrokiem skazującym, którego ustaleniami sąd w postępowaniu cywilnym byłby związany. Wskazane kwestie mają prejudycjalne znaczenie dla odpowiedzialności cywilnej powódki. Z tych też względów, postępowanie w sprawie należało zawiesić.

Z uwagi na powyższe, Sąd Okręgowy na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. oddalił zażalenie jako bezzasadne.

Przewodnicząca: Sędziowie:

Z./ Odpis postanowienia wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikom stron.

Najczęściej czytane
ogłoszenia

Udostępnij