Sygn. akt IV U 300/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 stycznia 2014r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 stycznia 2014r. w S.

odwołania A. P.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 31 stycznia 2013 r. (Nr (...))

w sprawie A. P.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do emerytury

zmienia zaskarżoną decyzję i ustala A. P. prawo do emerytury od dnia 2 lutego 2013 roku.

Sygn. akt IV U 300/13

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 31.01.2013r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił wnioskodawcy A. P. przyznania prawa do emerytury na podstawie art. 184 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ( Dz. U z 2009r. nr 153, poz. 1227 ) w związku z § 4 rozporządzenia rady Ministrów z dnia 7.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U.Nr 8 poz. 43 ze zm.) albowiem ubezpieczony nie wykazał 15-letniego okresu zatrudnienia w szczególnych warunkach na dzień 01.01.1999r.

Odwołanie od tej decyzji złożył A. P., który domagał się zaliczenia do kategorii pracy w szczególnych warunkach dwóch okresów zatrudnienia: od 01.03.1981r. do 14.02.1992r w (...)w W. na stanowisku kierowcy autobusu, oraz okresu od 20.05.1975r. do 02.12.1980r. w Oddziale (...) (...) Przedsiębiorstwa (...) w G. na stanowisku kierowcy samochodu ciężarowego.

Po złożeniu odwołania pozwany ZUS wydał nową decyzję z dnia 22. 03.2013r. na mocy której ponownie odmówił przyznania prawa do emerytury ubezpieczonemu, jednakże zaliczył okres zatrudnienia w (...)oraz (...) G., co łącznie dało 11 lat 2 miesiące i 6 dni pracy w warunkach szczególnych.

W odpowiedzi na odwołanie pozwany ZUS wnosił o jego oddalenie, argumentując, że nie może zaliczyć zatrudnienia od 20.05.1975r. do 02.12.1980r. w Przedsiębiorstwie (...) w G., ponieważ przedsiębiorstwo to od 01.07.1982r. funkcjonowało w strukturze organizacyjnej (...).

Sąd Okręgowy ustalił i zważył co następuje:

Ubezpieczony A. P., urodzony (...) złożył dnia 15.01.2013r. wniosek do ZUS o przyznanie mu prawa do emerytury. Na podstawie świadectw pracy, pozwany przyjął, że na dzień 01.01.1999r. A. P. legitymuje się okresem ubezpieczenia w wymiarze 27 lat 1 miesiąca i 6 dni, w tym 11 lat 2 miesiące i 6 dni zatrudnienia w warunkach szczególnych, które to zostały zaliczone po wniesieniu odwołania. Zaskarżoną decyzją z dnia 31.01.2013r. odmówił przyznania mu prawa do emerytury (k. 48 a.e).

W toku postępowania odwoławczego popierał odwołanie wnosząc o zaliczenie spornego okresu do kategorii prac w warunkach szczególnych.

Ubezpieczony A. P. podjął zatrudnienie od dnia 20.05.1975r. w Oddziale (...) (...) Przedsiębiorstwa (...) w G. na podstawie umowy o pracę na stanowisku kierowcy (k.18 a.e) Początkowo był kierowcą samochodu dostawczego, a od dnia 19.01.1976r. powierzono mu prace na stanowisku kierowcy (...) o ciężarze własnym 12 ton (k. 8 – zeznania ubezp. I k. 19 a.e). A. P. zajmował się transportowaniem ziemi pod budowę nasypów kolejowych. Później przydzielono mu inny pojazd ciężarowy marki (...), który woził towary po całej Polsce (k.80). Ten rodzaj pracy ubezpieczony wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracy do końca zatrudnienia w tym przedsiębiorstwie. Z informacji zawartej w piśmie skierowanym do ZUS przez (...) Biuro (...) wynika, że Przedsiębiorstwo (...) stało się jednostką organizacyjną (...) od 01.07.1982r.

W ocenie Sądu Okręgowego, odwołanie A. P. jest zasadne. Poczynione ustalenia dokonane na podstawie dokumentów źródłowych tj. dokumentacji pracowniczej, którą ubezpieczony sam uzyskał z archiwum i przedłożył organowi rentowemu oraz zeznania ubezpieczonego dają podstawę do uznania, ze w okresie od 19.01.1976r. do 02.12.1980r. A. P. był kierowcą samochodu ciężarowego o ciężarze całkowitym przekraczającym 3,5 tony. Wykonywał on czynności związane bądź z transportem ziemi bądź towarów.

Sąd dał wiarę zeznaniom ubezpieczonego, gdyż zeznania te korelują z dokumentami pracowniczymi, w szczególności z pismem pracodawcy o przydzieleniu samochodu ciężarowego marki (...) o ładowności 18 ton. Rodzaj prac wykonywany przez ubezpieczonego jest wymieniony w kategorii prac w warunkach szczególnych tj. w załączniku „A” do cyt. wyżej rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983r. dział VIII poz. 2 w transporcie. Dlatego tez Sąd uznał za zasadne doliczenie omawianego okresu do kategorii prac w warunkach szczególnych do tych okresów, które uznał pozwany ZUS tj. do 11 lat 2 miesięcy i 6 dni. W ten sposób łączny okres zatrudnienia w tej kategorii przekroczy minimalny próg tj. 15 lat.

Okoliczność, na którą powołał się pozwany ZUS w zaskarżonej decyzji, że Przedsiębiorstwo (...) w G. funkcjonowało w strukturze organizacyjnej (...) od dnia 01.07.1982r, do 30.06.1991r. nie ma , zdaniem Sadu, znaczenia prawnego, ponieważ ubezpieczony rozwiązał stosunek pracy z dniem 02.12.1980r., a więc przed włączeniem tego przedsiębiorstwa w strukturę (...).

Reasumując, Sąd przyjął, że w dacie ukończenia 60-go roku życia, ubezpieczony spełnił wszystkie przesłanki określone w art. 184 ust. 1 i 2 ustawy o FUS i wymienione w § 2 ust. 1, § 3 i § 4 ust. 1 i 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983r. do uzyskania emerytury w wieku obniżonym.

Z tych względów na podstawie art. 477 14§ 2 kpc Sąd orzekł jak w sentencji.