Sygn. akt IV U 389/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 grudnia 2013r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący	SSO Katarzyna Antoniak
Protokolant	st. sekr. sądowy Iwona Chojecka

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 grudnia 2013r. w S.

odwołania S. T.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 15 marca 2013 r. (Nr (...)- (...) )

w sprawie S. T.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do emerytury

I.  zmienia zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję z dnia 30 września 2011 r. w części w jakiej dotyczy zawieszenia wypłaty emerytury od 1 października 2011 r. do 21 listopada 2012 r. i ustala, że S. T. ma prawo do wypłaty emerytury za okres od 1 października 2011 r. do 21 listopada 2012 r.,

II.  zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. na rzecz S. T. kwotę 77 (siedemdziesiąt siedem) zl tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego,

III.  wniosek o wypłatę odsetek przekazuje do rozpoznania Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

Sygn. akt: IV U 389/13 UZASADNIENIE

Decyzją z 15 marca 2013r. znak: (...)Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art.151§1 pkt 1 kpa odmówił uchylenia decyzji z 30 września 2011r. w części, w jakiej decyzja ta zawieszała na podstawie art.28 ustawy z 16 grudnia 2010r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw w związku z art.103a ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych prawo ubezpieczonej S. T. do emerytury za okres od 1 października 2011r. do 21 listopada 2012r. W uzasadnieniu decyzji organ rentowy wskazał, że zawieszenie wypłaty emerytury na rzecz ubezpieczonej nastąpiło na podstawie przepisów powyższych ustaw. Decyzją z 21 grudnia 2012r. organ rentowy podjął wypłatę emerytury na rzecz ubezpieczonej od 22 listopada 2012r. Wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 13 listopada 2012r. stwierdzający niekonstytucyjność przepisów stanowiących podstawę tego zawieszenia wszedł w życie z dniem jego ogłoszenia ,tj. z dniem 22 listopada 2012r. i począwszy od tego dnia niekonstytucyjne przepisy utraciły moc prawną. Oznacza to, że wyrok Trybunału nie ma zastosowania do przypadającego przed dniem jego ogłoszenia ,tj. 22 listopada 2012r. okresem zawieszenia emerytur na podstawie art.28 ustawy z 16 grudnia 2010r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw w związku z art.103a ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, a to oznacza, że nie ma podstaw do wypłaty ubezpieczonej emerytury za okres od chwili zawieszenia wypłaty ,tj. od 1 października 2011r. do chwili podjęcia wypłaty ,tj. do 21 listopada 2012r.

Odwołanie od w/w decyzji złożyła ubezpieczona S. T. wnosząc o jej zmianę i wypłatę emerytury za okres, w którym nie była ona wypłacana ,tj. od 1 października 2011r. do 21 listopada 2012r., a nadto o zasądzenie na jej rzecz odsetek od niewypłaconego świadczenia wg norm prawem przepisanych. W uzasadnieniu stanowiska powołała się na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 13 listopada 2012r., który stwierdził, że emeryci, którzy nabyli prawo do świadczenia po 8 stycznia 2009r. nie podlegają rygorom art.103a ustawy o emeryturach i rentach (odwołanie k.2-4).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie powołując się na przepisy prawa i uzasadnienie zawarte w zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie na k.5).

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 29 czerwca 2010r. S. T. wystąpiła do organu rentowego z wnioskiem o emeryturę. Pozostawała wówczas w zatrudnieniu w Przedsiębiorstwie (...) Spółce z o.o. (wniosek o emeryturę k.1-3 akt emerytalnych). Decyzją z 16 lipca 2010r. organ rentowy przyznał ubezpieczonej poczynając od 1 czerwca 2010r. emeryturę. Wypłata świadczenia była kontynuowana do 30 września 2011r. (decyzja z 16 lipca 2010r. o przyznaniu emerytury k.26 akt emerytalnych). Decyzją z 30 września 2011r. organ rentowy zawiesił wypłatę emerytury na rzecz ubezpieczonej od 1 października 2011r. w związku z kontynuowaniem przez nią zatrudnienia (decyzja z 30 września 2011r. o zawieszeniu wypłaty emerytury k.54 akt organu rentowego).

W dniu 17 grudnia 2012r. ubezpieczona wystąpiła do organu rentowego z wnioskiem o wypłatę zawieszonej emerytury od 1 października 2011t. powołując się na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 13 listopada 2012r. (wniosek k.60 akt emerytalnych). Decyzją z 21 grudnia 2012r. organ rentowy podjął wypłatę emerytury na rzecz ubezpieczonej od 22 listopada 2012r. (decyzja z 21 grudnia 2012r. i załącznik do niej k.62-63 akt emerytalnych). Natomiast zaskarżoną decyzją z 15 marca 2013r. organ rentowy odmówił uchylenia decyzji z 30 września 2011r. zawieszającej wypłatę emerytury od 1 października 2011r. i wypłaty emerytury za okres od 1 października 2011r. do 21 listopada 2012r. (decyzja z 15 marca 2013r. k.64 akt emerytalnych).

Ubezpieczona w dalszym ciągu pozostaje w zatrudnieniu w Przedsiębiorstwie (...) Spółce z o.o. (okoliczność niesporna – wyjaśnienia ubezpieczonej k.16v akt sprawy – minuta 2 nagrania).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie S. T. zasługiwało na uwzględnienie.

Skarżąca wystąpiła o wypłatę na jej rzecz emerytury za okres od 1 października 2011r. do 21 listopada 2012r., w którym wypłata ta była zawieszona. W stanowiącym podstawę wniosku wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 13 listopada 2012r. Trybunał stwierdził, że art 28 ustawy z 16 grudnia 2010r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 257, poz.1726 ze zm.) w związku z art.103a ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2009r. Nr 153, poz.1227 ze zm.), dodanym przez art.6 pkt 2 w/w ustawy z 16 grudnia 2010r., w zakresie, w jakim znajduje zastosowanie do osób, które nabyły prawo do emerytury przed 1 stycznia 2011r. bez konieczności rozwiązania stosunku pracy, jest niezgodny z zasadą ochrony zaufania obywatela do państwa i stanowionego przez nie prawa wynikającą z art.2 Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej.

Przedstawione wyżej ustalenia pokazują, że przyczyną zawieszenia wypłaty emerytury na rzecz ubezpieczonej decyzją z 30 września 2011r. były wskazane wyżej uregulowania ,tj. przepis art.28 ustawy z 16 grudnia 2010r. w zw. z art.103a ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. W chwili przyznania ubezpieczonej emerytury ,tj. w dniu 1 listopada 2010r. nie obowiązywał przepis art.103a ustawy emerytalnej „nie pozwalający” - pod rygorem zawieszenia prawa do emerytury - łączyć wypłatę świadczenia emerytalnego z uzyskiwaniem przychodu z tytułu zatrudnienia bez uprzedniego rozwiązania stosunku pracy z pracodawcą, na rzecz którego emeryt wykonywał je bezpośrednio przed dniem nabycia prawa do emerytury, ustalonym w decyzji organu rentowego. Powyższe pozwalało ubezpieczonej pobierać emeryturę obok wynagrodzenia za pracę aż do 1 października 2011r., kiedy to na mocy niezgodnego z Konstytucją przepisu art.28 w/w ustawy z 16 grudnia 2010r. organ rentowy dokonał zawieszenia wypłaty emerytury stosując przepis art.103a ustawy emerytalnej dodany do niej z dniem 1 stycznia 2011r.

W ocenie Sądu zastosowanie do skarżącej niezgodnych z ustawą zasadniczą przepisów ustawy stanowiących podstawę wydania przez organ rentowy decyzji z 30 września 2011r. uzasadniało wniosek ubezpieczonej o wypłatę na jej rzecz emerytury za okres od 1 października 2011r. ,tj. od daty zawieszenia wypłaty świadczenia do 21 listopada 2012r., po którym organ rentowy podjął wypłatę świadczenia na rzecz skarżącej w związku z rozwiązaniem stosunku pracy. Sąd nie podziela stanowiska organu rentowego, że wyrok Trybunału Konstytucyjnego nie uzasadnia wypłaty świadczeń, które podlegały zawieszeniu, przed datą 22 listopada 2012r., czyli przed dniem ogłoszenia wyroku Trybunału, który to dzień zgodnie z art.190 ust.3 Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej z 2 kwietnia 1997r. (Dz.U. Nr78, poz.483) jest dniem wejścia orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego w życie. Nie można zgodzić się z poglądem, że dopiero od w/w daty zakwestionowane przez Trybunał przepisy powołanych ustaw są niezgodne z Konstytucją. Przepisy te były niezgodne z Konstytucją od daty ich ustanowienia, a jedynie z datą późniejszą Trybunał Konstytucyjny stwierdził istnienie tej niezgodności. Data ogłoszenia wyroku Trybunału ,tj. 22 listopada 2012r. jest datą, od której przepis art.103a ustawy emerytalnej i przepis art.28 ustawy z 16 grudnia 2010r. traci moc obowiązującą wobec osób, które prawo do emerytury nabyły przed 1 stycznia 2011r. Utrata mocy obowiązującej oznacza, że powołane przepisy nie mogą być już podstawą zawieszania wypłaty emerytur dla w/w osób, tj. nie mogą stanowić podstawy wydawania kolejnych rozstrzygnięć (decyzji) o zawieszaniu emerytur. W przypadku skarżącej do zawieszenia wypłaty emerytury doszło przed utratą mocy obowiązującej przez wskazane przepisy. Należy zauważyć, że skarżąca nie wystąpiła o wypłatę emerytury (przyznanie emerytury) za okres wsteczny, ale o realizację świadczenia, do którego prawo nabyła z dniem 1 czerwca 2010r. i co organ rentowy potwierdził wydając decyzję z 16 lipca 2010r. o przyznaniu świadczenia.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd na podstawie art.477.14§2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję z 30 września 2011r. w części, w jakiej dotyczy zawieszenia wypłaty emerytury za okres 1 października 2011r. do 21 listopada 2012r. i ustalił, że S. T. przysługuje prawo do wypłaty emerytury za wskazany okres.

Zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu na podstawie art.98§1 i 3 kpc w zw. z art.99 kpc Sąd zasądził od organu rentowego na rzecz ubezpieczonej reprezentowanej przez profesjonalnego pełnomocnika kwotę 77 złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego, w tym 17 złotych opłaty skarbowej od pełnomocnictwa (k.13-14 kat sprawy).

Z uwagi na to, że zaskarżona decyzja i poprzedzająca ją decyzja z 30 września 2011r. nie rozstrzygały o prawie ubezpieczonej do odsetek od świadczenia, którego wypłata była zawieszona, Sąd przekazał ten wniosek do rozpoznania organowi rentowemu.