Sygnatura akt III RC 221/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 02 grudnia 2015r.

Sąd Rejonowy w Kamiennej Górze III Wydział Rodzinny i Nieletnich w następującym składzie:

Przewodniczący:SSR Mirosław Rogowski

Protokolant:Dorota Osojca

po rozpoznaniu w dniu 20 listopada 2015r. w Kamiennej Górze

sprawy z powództwa małoletnich: O. K.i N. K. reprezentowanych przez A. K. (1)

przeciwko P. K.

o podwyższenie alimentów

I.  podwyższa z dniem 01.09.2015r. alimenty należne od pozwanego P. K. małoletnim dzieciom do kwot: 470,00 zł (czterysta siedemdziesiąt złotych) miesięcznie małoletniej O. K. K., ur. (...) i 380,00 zł (trzysta osiemdziesiąt złotych) miesięcznie małoletniej N. A. K., ur. (...), łącznie 850,00 zł (osiemset pięćdziesiąt złotych) płatne do 10-go dnia każdego miesiąca do rąk matki dzieci A. K. (1) z ustawowymi odsetkami w razie zwłoki, z dotychczasowych w kwotach po 55 euro dla każdej z uprawnionych ustalonych w ugodzie zawartej przed Sądem Okręgowym w Fünfhaus (Austria) 03.11.2011r. w sprawie sygn. akt (...),

II.  w pozostałej części oddala powództwa,

III.  zasądza od P. K. na rzecz A. K. (1) kwotę 791,00 zł tytułem zwrotu kosztów procesu w tym 600,00 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego,

IV.  nie obciąża pozwanego obowiązkiem zwrotu kosztów sądowych ustalając, że poniesie je Skarb Państwa,

V.  wyrokowi w pkt I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

UZASADNIENIE

A. K. (1), działająca w imieniu małoletnich: O. K.i N. K. domagała się podwyższenia należnych im od pozwanego P. K. alimentów do kwot po 1.000 zł każdej, z dotychczasowych w kwotach po 55 euro ustalonych w ugodzie zawartej przed sądem austriackim. Żądanie pozwu uzasadniła tym, że wzrosły potrzeby dzieci w związku z tym, że są starsze oraz zmieniła się na korzyść sytuacja majątkowa pozwanego i posiadane przez niego możliwości zarobkowe pozwalają mu płacić dochodzone pozwem kwoty.

W odpowiedzi na pozew (k. 54 – 55), pozwany wniósł o oddalenie powództwa. Zarzucił, że na płacenie alimentów w wyższych kwotach nie pozwalają mu osiągane dochody i ponoszone, wysokie koszty utrzymania, wynikające także z konieczności spłaty długów pochodzących jeszcze z okresu małżeństwa z A. K. (1). Podniósł, że ponosi koszty utrzymania powódek w okresie gdy spędzają czas w Polsce z nim i jego rodziną.

Sąd ustalił:

Powódki: O. K. ur. (...) i N. K. ur. (...) są córkami A. K. (1) i pozwanego P. K., pochodzącymi z małżeństwa, rozwiązanego przez rozwód decyzją Sądu Okręgowy w Funfhaus w Austrii, wyrokiem z 3. 11. 2011 r. wydanym na podstawie przepisów tego państwa. W toku postępowania rozwodowego strony zawarły ugodę w przedmiocie alimentów na dzieci, w której ustaliły, że pozwany będzie alimentował każdą z córek kwotą 55 euro miesięcznie, a ich potrzeby w pozostałym zakresie miała zaspokajać matka. Za podstawę takiej ugody przyjęto, że pozwany uzyskuje miesięczny dochód w kwocie około 800 euro. W tamtym czasie A. K. (1) dysponowała miesięcznie kwotami około 1.000 euro, pochodzącymi z zasiłku wychowawczego (około 600 euro) i wynagrodzenia za pracę (około 400 euro). Strony nie prowadziły wtedy wspólnego gospodarstwa domowego. Dzieci były zdrowe i miały potrzeby typowe dla wieku (4 lata - O. i 8 miesięcy - N.). Starsza uczęszczała do przedszkola, za które odpłatność wynosiła 60 euro, a w tej cenie była zapewniona opieka i trzy posiłki. Młodsza pozostawała pod pieczą matki.

dowód: decyzja o rozwodzie – k. 12 – 17,

ugoda w sprawie alimentów – k. 5 – 11,

zeznania stron – k. 84 – 85 (00:02;27 – 00:20:03 i 00:40:19 – 00:56:11).

Obecnie O. ma 8 lat i rozpoczęła naukę szkolną w szkole prywatnej. Wiąże się z tym opłata w wysokości 394 euro. Z kwoty tej - poza kosztami nauki – pokrywane są koszty opieki pozalekcyjnej i obiady. Roczny koszt dojazdu do szkoły wynosi 60 euro. Dziewczynka wykazuje nadpobudliwość ruchową która będzie korygowana w odpłatnej terapii składającej się z 10 godzin zajęć za łączna odpłatnością 750 euro.

N. na 4 lata i uczęszcza do przedszkola za odpłatnością 100 euro miesięcznie, z której pokrywane są także koszty 3 posiłków dziennie.

Powódki są ogólnie zdrowymi dziećmi. Sporadyczne konsultacje lekarskie związane są z infekcjami dróg oddechowych. Obie noszą okulary. Korzystają w zasadzie z refundowanych świadczeń medycznych.

dowód: dokument zgłoszenia O. na świetlicę szkolną – k. 28 -30,

kosztorys terapii – k. 81 – 82,

zeznania A. K. (1) – k. 84 (00:02:27 – 0014:29 i 00:40:19 – 00:50:04),

A. K. (1) pozostaje w nieformalnym związku z innym mężczyzną, z którym ma kolejne – 15 miesięczne dziecko. Zamieszkują razem w mieszkaniu, które wcześniej zajmowała z pozwanym i prowadzą wspólne gospodarstwo domowe. Korzysta z urlopu wychowawczego na najmłodsze dziecko pobierając zasiłek w kwocie ponad 600 euro miesięcznie (20,80 euro dziennie). Prowadzi także jednoosobową działalność gospodarczą, której przedmiotem jest sprzątanie. Wykonuje tę pracę w miarę posiadania wolnego czasu i możliwości pozostawienia dziecka pod opieką matki. Zarabia średnio około 400 euro miesięcznie. Na dzieci otrzymuje zasiłki rodzinne w kwotach po 170 euro miesięcznie na każde. Jej partner zatrudnia się jako robotnik budowlany i zarabia średnio około 1.200 euro miesięcznie. Ponosi, podobne jak poprzednio, wydatki związane z zamieszkiwaniem. Z uwagi na sytuacje rodzinną i dochody nie kwalifikuje się do otrzymywania w kraju zamieszkiwania wsparcia socjalnego.

dowód: wyliczenie zasiłku wychowawczego – k. 31 – 34,

faktura – k. 35, roczny przegląd składek ubezpieczeniowych – k. 36 – 37,

zestawienia należności za mieszkanie i media – k. 26 – 27, 23 – 25,

zeznania A. K. (1) - k. 84 (00:02:27 – 0014:29 i 00:40:19 – 00:50:04),

Pozwany wrócił po rozwodzie do Polski. Pozostaje w nieformalnym związku z J. Z., z którą ma i wychowuje 2 letnie dziecko. Zamieszkują w wynajętym mieszkaniu za które płaci kwotę 650 zł miesięcznie obejmująca czynsz, koszty ogrzewania i wody. Niezależnie opłaca gaz, energię elektryczną i telewizję. Zatrudniony jest w (...) sp. z.o.o. w K. na cały etat na stanowisku ślusarza – spawacza za średnim miesięcznym wynagrodzeniem około 2.700 zł. netto W soboty podejmuje, w miarę możliwości, dorywcze zatrudnienie w warsztacie samochodowym gdzie może zarobić do 120 zł. Nie posiada majątku. Jest zadłużony – także z tytułu kredytu bankowego zaciągniętego w czasie trwania małżeństwa z A. K. (1). Konkubina pozwanego jest bezrobotną i przysługuje jej zasiłek w kwocie 572,60 zł netto.

dowód: umowa o pracę – k. 56, aneks – k. 57, zaświadczenie zarobkach – k.63,

zaświadczenie PUP w K. – k. 58,

odpis aktu urodzenia Z. K. – k. 60,

zeznania pozwanego – k. 84 – 85 (00:14:29 – 00:20:03 i 00:50:04 – 00:56:11

Pozwanym interesuje powódkami i utrzymuje z nimi styczność. Zabiera do swojego miejsca zamieszkania przynajmniej raz w miesiącu w weekendy, oraz na część wakacji i święta i wtedy je utrzymuje. Oprócz artykułów spożywczych kupuje im czasem coś do ubrania. Robi prezenty na święta i zabiera na wycieczki (okoliczności niesporne).

Sąd zważył:

Dla rozstrzygnięcia zawisłego pomiędzy stronami sporu mają zastosowanie przepisy prawa polskiego o obowiązku alimentacyjnym. Wynika to z art. 4 ust. 3 Protokołu o prawie właściwym dla zobowiązań alimentacyjnych (Dz.U.UE. L. 09 .331.19 z 16. 12. 2009 r.) stosowanego poprzez art. 15 Rozporządzenia Rady (WE) nr 44/2009 z 18. 12. 2008 r. w sprawie jurysdykcji, prawa właściwego, uznawania i wykonywania orzeczeń oraz współpracy w zakresie zobowiązań alimentacyjnych (Dz.U.U.E. 10.1.2009) i art. 63 Ustawy Prawo Prywatne i Międzynarodowe (Dz. U. 80 poz. 432 ze zm.).

Podstawą do zmiany umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego jest – zgodnie z art. 138 k.r.o. – zmiana stosunków. Należy przez to rozumieć zmianę w zakresie usprawiedliwionych potrzeb uprawnionych: małoletnich powodów: O. K. i N. K. oraz zmianę możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanych: matki A. K. (1) i pozwanego ojca – P. K.. Oczywiście, nowa konkretyzacja obowiązku alimentacyjnego pozwanego powinna spełniać dyrektywy z art. 135 k.r.o., czyli być rezultatem odpowiedniej relacji usprawiedliwionych potrzeb uprawnionych dzieci oraz majątkowych i zarobkowych możliwości zobowiązanych – rodziców, a także odzwierciedlać zasadę zbliżonej stopy życiowej tych osób.

Nie ulega wątpliwości i jest to okolicznością pomiędzy stronami w zasadzie bezsporną, że wzrosły potrzeby powódek. Wzrost ten wynika z faktu, że są o 4 lata starsze. Rozwinęły się fizycznie i zapewne intelektualnie, co – jak wiadomo - powoduje wzrost wydatków na zaspokojenie dotychczasowego katalogu potrzeb i powstanie nowych. O. rozpoczęła naukę szkolną, co powoduje skokowy wzrost potrzeb i posiada potrzeby w zakresie terapii zaburzeń zachowania. O. natomiast rozpoczęła edukację przedszkolną, co też wiążę się z powstaniem nowych potrzeb. Na obie są pewne, chociaż relatywnie niewielkie wydatki na korektę wad wzroku. Zmiana potrzeb obojga dzieci jest – w ocenie Sądu – istotna, chociaż w przypadku starszej z powódek – znacznie większa.

Nie zmieniły się w sposób istotny dochody i – ogólnie – sytuacja materialna A. K. (1). Zarówno poprzednio, jak i obecnie uzyskuje swoim staraniem dochody wynoszące około 1.000 euro miesięcznie i z tych samych, co poprzednio źródeł (zasiłek wychowawczy i zarobek z prowadzonej jednoosobowo, działalności gospodarczej). W dacie rozwodu nie korzystała – jak obecnie – ze świadczeń socjalnych państwa austriackiego za wyjątkiem zasiłków rodzinnych na dzieci. Ma obecnie na utrzymaniu kolejne – 15 miesięczne dziecko ale też pozostaje we wspólnym pożyciu z jego ojcem, który przez większą część roku pracuje zarobkowo i uzyskuje dochody. Dzięki temu wydatki na jego utrzymanie i stałe wydatki związane z zamieszkiwaniem, opłatą mediów i.t.p. ponoszą wspólnie. Sezonowy brak pracy partnera umożliwia mu – jak słusznie zauważył pozwany - sprawowanie opieki nad dzieckiem, a A. K. (1) – wykonywanie pracy zarobkowej w większym zakresie, z czym nie ma problemu.

Poczynione ustalenia nie dają podstawy do przyjęcia, aby zmieniła się w sposób istotny sytuacja materialna pozwanego. W toku poprzedniej konkretyzacji obowiązku alimentacyjnego w Austrii przyjęto, że zarabiał średnio około 800 euro miesięcznie, co w przeliczeniu na złote daje kwotę około 3.300 zł miesięcznie. Obecnie posiadając w kraju stałą pracę zarabia około 2.700 zł. Korzystając ze swoich możliwości zarobkowych dorabia soboty w warsztacie samochodowym. Ma wprawdzie na utrzymaniu kolejne dziecko pochodzące z nowego związku z inną kobietą, ale też pozostaje z nią we wspólnym pożyciu, co sprawia, że łączą uzyskiwane przez siebie środki materialne i wspólne wydatki życiowe rozkładają się na obojga. Zauważyć należy ponadto, że wprawdzie poprzednio zarabiał nominalnie nieco więcej niż obecnie, ale też mieszkał w Austrii, gdzie koszty utrzymania są większe niż w Polsce.

Wobec dokonanej oceny Sąd uznał, że oczywiście zwiększone potrzeby powódek powinny zostać w części zaspokojone przez oboje rodziców kosztem obniżenia ich poziomów życia. Pozwany powinien wykładać dodatkowo kwotę około 400 zł miesięcznie. Większa jej część powinna przypadać dla O. K., gdyż wzrost jej potrzeb był większy. Dlatego też podwyższył alimenty dla niej do kwoty 470 zł miesięcznie, a dla N. K. - do kwoty 380 zł. W pozostałej części powództwo podlegało oddaleniu. Orzekając Sąd przyjął, że uzyskiwane przez P. K. dochody odzwierciedlają jego możliwości zarobkowe. Miał na uwadze okoliczność, że ma na utrzymaniu jeszcze jedno dziecko, wysokość jego stałych wydatków na zamieszkiwanie, konieczność spłaty zobowiązań z okresu małżeństwa z A. K. (1) oraz to, że jego konkubina uzyskuje niskie dochody z zasiłku dla bezrobotnych. Nie bez znaczenia było także to, że interesuje się powódkami, utrzymuje z nimi kontakt i w okresach kiedy są u niego – utrzymuje je, wykonując swój obowiązek alimentacyjny w sposób inny niż przekazywanie ich matce pieniędzy.

W pozostałym zakresie potrzeby powódek powinna zaspokajać A. K. (1) ze swoich dochodów obok osobistych starań o ich utrzymanie i wychowanie, na stopie życiowej zbliżonej do swojej.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 100 k.p.c. proporcjonalnie do stopnia uwzględnienia powództwa.