Sygn. akt IV P 332/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 października 2015 roku

Sąd Rejonowy w Grudziądzu IV Wydział Pracy

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 22 października 2015 roku

sprawy z powództwa I. W.

przeciwko (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w (...) w W.

o odszkodowanie za niewydanie w terminie świadectwa pracy

O R Z E K Ł:

I.  Zasądzić od pozwanego na rzecz powódki I. W. kwotę 2.700 (słownie: dwa tysiące siedemset złotych) tytułem odprawy pieniężnej wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 23.06.2015 r. do dnia zapłaty.

II.  Nakazuje pobrać od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa Sądu Rejonowego w Grudziądzu kwotę 135 zł (słownie: sto trzydzieści pięć złotych) tytułem opłaty od pozwu, od uiszczenia której powódka była zwolniona.

UZASADNIENIE

Powódka I. W. wniosła pozew przeciwko C- (...) Sp. z o.o. w W. o zapłatę odszkodowania w wysokości 2.700 zł. W uzasadnieniu powódka wskazywała, że strony łączyła umowa o pracę i domagała się odszkodowania, ponieważ pozwany do chwili obecnej nie wydał jej świadectwa pracy.

Pozwany w odpowiedzi na pozew wniósł o oddalenie powództwa w całości i przeprowadzenie rozprawy pod nieobecność pozwanej. W uzasadnieniu wskazał, że spółka C- (...) Sp. z o.o. obecnie działa pod nazwą (...) Sp. z o.o. w likwidacji, był pracodawcą powódki. Z uwagi na likwidację sklepu, pozwana przygotowała wypowiedzenie umowy o pracę. Pozwany wskazywał, że powódka dochodzi odszkodowania za brak wydania świadectwa pracy. Pozwany podnosił, że kwestią zatrudnienia pracowników pozwanej oraz przechowywaniem i wydawaniem dokumentów pracowniczych zajmowała się u pozwanej firma zewnętrzna, dokumenty (w tym akta osobowe powódki) są w B.. Pozwany wniósł o zobowiązanie spółki (...) sp. z o.o. do przedłożenia akt osobowych powódki oraz wydanie przez spółkę świadectwa pracy powódki. Dodatkowo pozwany podnosił, że w chwili obecnej likwidator nie dysponuje żadną dokumentacją dotyczącą powódki – nie posiada ani umowy o pracę, wypowiedzenia umowy o pracę, ani świadectwa pracy. Z uwagi na brak dokumentacji wniósł o przeprowadzenie dowodu z przesłuchania pozwanej w charakterze strony oraz przesłuchanie osoby odpowiedzialnej za kwestie pracownicze z ramienia (...), albowiem według pozwanego nie może pozwany odpowiadać za brak działania firmy zewnętrznej. Wniósł również o dopozwanie firmy (...) Sp .z o.o.

Sąd ustalił i zważył, co następuje:

Powódka I. W. była pracownikiem pozwanego na podstawie umowy o pracę, która to umowa o pracę została wypowiedziana w trybie art. 10 ustawy o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracownika, zachowaniem trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia (dowód: aneks do umowy o pracę z dnia 28 sierpnia 2014r k.4). Powódka pracowała w sklepie pozwanego w G..

Sąd z urzędu ustalił, że C- (...) Sp. z o.o. została wykreślona i wpisana Spółka (...) Sp. z o.o. w likwidacji z siedzibą w W. na podstawie aktu notarialnego z 22 czerwca 2015r – zmiany umowy spółki (wydruk z Internetowego Monitora Sądowego i Gospodarczego).

Pozwany nie przedłożył żadnego dowodu na potwierdzenie wysłania powódce świadectwa pracy, wręcz przeciwnie w odpowiedzi na pozew pozwany potwierdził, że nie wysłał powódce świadectwa pracy, albowiem zajmuje się tymi sprawami firma (...) Sp. z o.o. Na marginesie należy wskazać, że pozwany nawet nie wskazał adresu i pełnej nazwy spółki. Okoliczność, że podmiot zewnętrzny zajmuje się sprawami pracowniczymi u pozwanego nie ma wpływu na ocenę zachowania pozwanego co do wydania świadectwa pracy. Zgodnie z art. 97 k.p. pracodawca ma obowiązek w związku z rozwiązaniem stosunku pracy wydać pracownikowi niezwłocznie świadectwo pracy. Jest to bezwzględny obowiązek pracodawcy. Istotnym jest podkreślenie, że w imieniu pozwanej odpowiedź została złożona przez V. K., który figuruje w KRS jako likwidator. Sąd wyznaczył termin rozprawy na dzień 22 października 2015r i wezwał pozwanego do osobistego stawiennictwa. Pozwany prawidłowo o terminie rozprawy powiadomiony i pouczony o skutkach niestawiennictwa nie stawił się na rozprawę.

Przesłuchanie pozwanego jest wyłącznie uzupełniającym dowodem który Sąd przeprowadza, jeżeli nie zostały wyjaśnione istotne fakty dla rozstrzygnięcia sprawy. W tych okolicznościach Sąd uznał za w pełni wiarygodne twierdzenia powódki o zasadności odszkodowania w sytuacji kiedy pozwany uchybił obowiązkowi wydania świadectwa pracy. Art. 99 k.p. jednoznacznie stanowi, że pracownikowi przysługuje roszczenie o naprawienie szkody wyrządzonej przez pracodawcę w skutek nie wydania w terminie świadectwa pracy, a wysokość odszkodowania przysługuje w wysokości wynagrodzenia za czas pozostawania bez pracy z tego powodu nie dłuższy jednak niż 6 tygodni. Sąd uznał za w pełni wiarygodne twierdzenia powódki, że nie mogła się zarejestrować lub poszukiwać pracy okazując świadectwo pracy. Również należy zauważyć, że od czerwca kiedy zostało złożone wypowiedzenie umowy o pracę do 22 października istniało wystarczająco dużo czasu aby spowodować wysłanie powódce świadectwa pracy. Pozwany nie stawił się na rozprawę w dniu 22 października 2015r będąc wezwany do osobistego stawiennictwa co należy uznać za uznanie za wiarygodne twierdzeń powódki zawartych w pozwie. W zaistniałych okolicznościach dopozwanie firmy (...) było całkowicie bezzasadne.

Ponadto należy podkreslić, że obecny likwidator był dla powódki pracodawcą, ponieważ zawierał zarówno umowę o pracę jak i ją wypowiadał dlatego był właściwym organem i wyłącznym organem do wydania świadectwa pracy. Zdaniem Sądu dla pozwanego w zaistniałych okolicznościach nawet wykonywanie czynności w zakresie spraw pracowniczych przez podmiot zewnętrzny nie zwalniało od obowiązku wydania świadectwa pracy w terminie. Na marginesie Sąd zaznacza, że przed tut. Sądem toczy się szereg postępowań przeciwko pozwanemu, które to pozwy zostały złożone przez pracowników zatrudnionych w G..

O kosztach orzeczono po myśli art. 98 k.p.c. i 108 k.p.c. Sąd na ogólnych zasadach obciążył opłatą od pozwu stosownie do art. 113 ustęp 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005r o kosztach sądowych w sprawach cywilnych obciążając pozwanego kwotą 135 zł. Wysokość opłaty stosunkowej Sąd ustalił w oparciu o treść art. 13 ustęp 1 w zw. z art. 21 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych.