Sygn. akt IX Ka 1470/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 grudnia 2014 roku

Sąd Okręgowy w Kielcach IX Wydział Karny-Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący: SSO Krzysztof Sójka

Protokolant: st.sekr.sądowy Dorota Ziółkowska

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Kielcach Jerzego Piwko

po rozpoznaniu w dniu 30 grudnia 2014 roku

sprawy D. D.

oskarżonego o przestępstwo z art.178 a § 1 k.k.

na skutek apelacji wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego w Sandomierzu VII Zamiejscowy Wydział Karny z siedzibą w Staszowie

z dnia 9 września 2014 roku sygn. akt VII K 161/14

I.  zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że w punkcie II wyroku za podstawę prawną orzeczenia środka karnego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 2 (dwóch) lat przyjmuje art. 42 § 2 k.k. w zw. z art. 43 § 1 k.k. i ustala, że zakaz ten dotyczy prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym;

II.  w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy;

III.  zwalnia oskarżonego D. D. od wydatków za postępowanie odwoławcze należnych Skarbowi Państwa w całości.

Sygn. akt IXKa 1470)14

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Sandomierzu VII Zamiejscowy Wydział Karny w Staszowie wyrokiem z dnia 9 września 2014 roku w sprawie (...))14 D. D. uznał za winnego tego, że: w dniu 4 kwietnia 2014 r. w J. w woj. (...), kierował w ruchu lądowym samochodem osobowym marki D. (...) nr rej. (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości I – 1.33 mg/l, II – 1.23 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu stanowiącego występek z art. 178a§1 kk i za to na podstawie art. 178a§1 kk i art. 33§ 1 i 3 kk wymierzył mu karę grzywny w 150 stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 10 złotych. Na podstawie art. 42§1i2 kk w zw. z art. 43§1pkt.1 kk orzekł wobec oskarżonego D. D. tytułem środka karnego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 2 lat, na poczet którego na mocy art. 63§2kk zaliczył mu okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 07.04.2014r. Na podstawie art.627 kpk zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 90 złotych tytułem wydatków oraz kwotę 150 złotych opłaty .

Postanowieniem z dnia 30 września 2014 roku Sąd Rejonowy w Sandomierzu VII Zamiejscowy Wydział Karny w Staszowie na podstawie art. 105 §1,2i3kpk sprostował oczywistą omyłkę pisarską w wyroku z dnia 9 września 2014r. wydanego w sprawie VIIK161)14 w ten sposób , że w pkt.II wyroku w miejsce błędnie podanego przepisu art. 43§1pkt.1kk wpisał prawidłowo art. 43§1kk.

Apelację od tego wyroku wniósł prokurator , który zaskarżył wyrok w części dotyczącej orzeczenia o karze i zarzucił rozstrzygnięciu obrazę art. 42§1i2kk oraz art. 43§1pkt.1kk poprzez orzeczenie na podstawie tych przepisów tytułem środka karnego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 2 lat , w sytuacji, gdy zakaz ten winien był zostać orzeczony na podstawie art. 42§2kk w zw. z art. 43§1kk.

W konkluzji skarżący wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez orzeczenie tytułem środka karnego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 2 lat na podstawie art. 42§2kk w zw. z art.43§1kk.

Prokurator wniósł również zażalenie na postanowienie z dnia 30 września 2014r. zaskarżając je w całości i zarzucił obrazę przepisów postępowania karnego mającą wpływ na treść orzeczenia polegającą na zastosowaniu przepisu art. 105 §1,2i3kpk do konwalidowania błędu wyroku w zakresie podstawy prawnej zastosowanego środka karnego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w sytuacji gdy podstawa prawna orzeczenia o środku karnym nie może być zmieniona postanowieniem o sprostowaniu oczywistej omyłki pisarskiej i wydanie postanowienia o takiej treści wykraczało poza granice tego przepisu . W konkluzji skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia .

Sąd Okręgowy zważył co następuje :

Zarówno zażalenie , jak też apelacja wniesione przez prokuratora zasługiwały na uwzględnienie .

Trafnie podniósł oskarżyciel publiczny w zażaleniu , iż Sąd Rejonowy dokonując sprostowania wyroku w postanowieniu z dnia 30.09.2014r. w zakresie podstawy prawnej orzeczonego wobec D. D. środka karnego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych dopuścił się naruszenia przepisu art. 105§1kpk , które miało wpływ na treść orzeczenia . Sprostowaniu w trybie tego przepisu może podlegać jedynie omyłka pisarska lub rachunkowa o charakterze oczywisty . Chodzi zatem o taką pomyłkę , która miała charakter czysto techniczny i wynikała z nieuwagi lub pośpiechu przy sporządzaniu rozstrzygnięcia . Niedopuszczalnym natomiast jest prostowanie w trybie art. 105§1kpk merytorycznej treści wyroku , które to wady mogą zostać usunięte tylko w toku instancji. Dlatego też na podstawie art. 437§1kpk Sąd Okręgowy uchylił postanowienie z dnia 30.09.2014r. w całości.

Zasadna jest apelacja prokuratora zarzucająca naruszenie prawa materialnego w zakresie błędnego wskazania podstawy prawnej orzeczonego wobec D. D. środka karnego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 2 lat. Sąd Rejonowy orzekł wskazany środek karny na podstawie art. 42§1i2kk w zw. z art. 43§1pkt.1kk. Nie ulega wątpliwości, iż wskazana podstawa prawna jest błędna , bowiem wobec uznania D. D. winnym popełnienia przestępstwa z art. 178a§1kk przepis art. 42§1kk nie mógł mieć zastosowania , natomiast przepis art. 43§1kk nie zawiera punktu 1. Obowiązek obligatoryjnego orzeczenia zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów wobec osoby kierującej pojazdem w stanie nietrzeźwości określa przepis art. 42§2kk , zaś okres na jaki winien zostać orzeczony zakaz wskazuje przepis art. 43§1kk . Dlatego też Sąd Okręgowy na podstawie art. 437§1kpk zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób , że w punkcie II wyroku za podstawę prawną orzeczenia wobec D. D. środka karnego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 2 lat przyjął przepis art. 42§2kk w zw. z art. 43§1kk i ustalił, iż zakaz ten dotyczy prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym, w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymał w mocy .

Na podstawie art. 624§1kpk Sąd Okręgowy zwolnił D. D. od wydatków za postępowanie odwoławcze należnych Skarbowi Państwa w całości , albowiem przemawiały za tym względy słuszności .

SSO Krzysztof Sójka