Sąd Okręgowy w Gliwicach
VI Wydział Karny Odwoławczy
Tytuł: Sąd Okręgowy w Gliwicach z 2014-05-30
Data orzeczenia: 30 maja 2014
Data publikacji: 14 września 2018
Data uprawomocnienia: 30 maja 2014
Sąd: Sąd Okręgowy w Gliwicach
Wydział: VI Wydział Karny Odwoławczy
Przewodniczący: Grzegorz Kiepura
Sędziowie: Marcin Mierz
Małgorzata Peteja-Żak
Protokolant: Aleksandra Studniarz
Hasła tematyczne: Przestępstwo Przeciwko Mieniu
Podstawa prawna: art. 279 § 1 kk w zw. z art. 283 kk
Sygnatura akt VI Ka 130/14
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 30 maja 2014 r.
Sąd Okręgowy w Gliwicach, Wydział VI Karny Odwoławczy w składzie:
Przewodniczący SSO Grzegorz Kiepura (spr.)
Sędziowie SSO Marcin Mierz
SSR del. Małgorzata Peteja-Żak
Protokolant Aleksandra Studniarz
przy udziale Jolanty Mandzij
Prokuratora Prokuratury Okręgowej
po rozpoznaniu w dniu 30 maja 2014 r.
sprawy 1. K. Z. syna K. i E.,
ur. (...) w P.
oskarżonego z art. 279§1 kk i art. 288§1 kk w zw. z art. 11§2 kk
2. S. J. syna J. i K.,
ur. (...) w P.
oskarżonego z art. 279§1 kk
na skutek apelacji wniesionych przez obrońców oskarżonych
od wyroku Sądu Rejonowego w Gliwicach
z dnia 29 października 2013 r. sygnatura akt IX K 886/11
na mocy art. 437 kpk art. 438 kpk i art. 624 § 1 kpk
1. zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że:
- uchyla rozstrzygnięcia zawarte w punkcie 2, 3,
- uchyla punkt 4 w części odnoszącej się do oskarżonego S. J. i na mocy art. 63 § 1 kk na poczet orzeczonej w punkcie 1 kary zalicza okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 28.02.2011 r. do dnia 1.03.2011 r.,
- z punktu 5 eliminuje rozstrzygnięcie o obowiązku naprawienia szkody na rzecz pokrzywdzonej M. M.,
2. w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy;
3. zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. I. D. i adw. A. Z. kwoty po 516,60 zł (pięćset szesnaście złotych i sześćdziesiąt groszy) obejmujące kwotę po 96,60 zł (dziewięćdziesiąt sześć złotych i sześćdziesiąt groszy) podatku VAT, tytułem zwrotu nieuiszczonych kosztów obrony udzielonej w postępowaniu odwoławczym z urzędu oskarżonym K. Z. i S. J.;
4. zwalnia obu oskarżonych od ponoszenia kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze obciążając wydatkami Skarb Państwa.
VI Ka 130/14
UZASADNIENIE
Apelacje od wyroku wnieśli obrońcy oskarżonych K. Z. i S. J.. Obrońca oskarżonego K. Z. zarzucił wyrokowi rażącą niewspółmierność kary, wyrażającą się w wymierzeniu oskarżonemu bezwzględnej kary pozbawienia wolności. W oparciu o podniesiony zarzut obrońca wniósł o uchylenie zaskarżonego orzeczenia i dokonanie zmiany zaskarżonego wyroku w części dotyczącej orzeczenia o karze w ten sposób, aby zastosować wobec oskarżonego warunkowe zawieszenie wykonania orzeczonej kary pozbawienia wolności na mocy art. 69 § 1 i 2 kk na okres próby wynoszący 5 lat stosownie do warunków stawianych przez art. 70 § 1 pkt 1 kk. Obrońca oskarżonego S. J. zarzucił wyrokowi rażącą niewspółmierność (surowość) orzeczonych wobec oskarżonego kar jednostkowych w wysokości 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności oraz kary łącznej 1 roku i 4 miesięcy pozbawienia wolności bez zastosowania instytucji warunkowego zawieszenia wykonania tejże kary na stosowny okres próby. W oparciu o podniesione zarzuty odwołujący się wniósł o znaczne obniżenie wymiaru orzeczonych kar jednostkowych pozbawienia wolności oraz wymiaru orzeczonej kary łącznej poprzez wymierzenie jej na zasadzie całkowitej absorpcji alternatywnie domagając się uchylenia wyroku w zaskarżonej części i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania sądowi pierwszej instancji.
Apelacja obrońcy oskarżonego K. Z. okazała się bezzasadna. Wymierzając oskarżonemu karę 6 miesięcy pozbawienia wolności za występek z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 283 kk sąd rejonowy miał w polu widzenia wszystkie ustawowe dyrektywy wymiaru kary określone w art. 53 kk co powoduje, że orzeczona kara jest karą współmierną tak do stopnia społecznej szkodliwości czynu, jak i do stopnia zawinienia, w żadnym razie nie można jej postrzegać jako kary nadmiernie surowej. Trafnie wskazał sąd pierwszej instancji, iż z uwagi na uprzednią wielokrotną karalność tego oskarżonego, w tym za umyślne przestępstwa podobne, warunkowe zawieszenie wykonania orzeczonej kary nie spełniłoby celów kary.
Apelacja obrońcy oskarżonego S. J. również okazała się bezzasadna jednak konsekwencją jej wniesienia musiała być zmiana zaskarżonego wyroku poprzez uchylenie rozstrzygnięć zawartych w punkcie 2 i 3, uchylenie punktu 4 w części odnoszącej się do tego oskarżonego i zaliczenie okresu rzeczywistego pozbawienia wolności na poczet kary jednostkowej orzeczonej w pkt 1 wyroku, a także wyeliminowanie z pkt 5 rozstrzygnięcia o obowiązku naprawienia szkody na rzecz pokrzywdzonej M. M.. Kara 6 miesięcy pozbawienia wolności wymierzona temu oskarżonemu za występek z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 283 kk jest karą adekwatną tak do stopnia społecznej szkodliwości czynu, jak i do stopnia zawinienia, uwzględniającą w należyty sposób ustawowe kryteria wymiaru kary określone w art. 53 kk, jest karą sprawiedliwą.
Redakcja części dyspozytywnej zaskarżonego wyroku wskazuje, że sąd pierwszej instancji dwukrotnie skazał oskarżonego S. J. za występek z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 283 kk popełniony w dniu 28.02.2011 r. wspólnie z oskarżonymi M. B. i K. B. natomiast nie orzekł co do czynu z art. 279 § 1 kk opisanego w pkt IV części wstępnej wyroku, polegającego na kradzieży z włamaniem do biura (...) M. M.. Konsekwencją takiego stanu rzeczy musiało być uchylenie pkt 2 zaskarżonego wyroku, a także pkt 3 odnoszącego się do kary łącznej; zmienić także należało rozstrzygnięcie dotyczące zaliczenia okresu rzeczywistego pozbawienia wolności poprzez wskazanie, iż zaliczenie to odnosi się do kary jednostkowej 6 miesięcy pozbawienia wolności, orzeczonej za występek z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 283 kk, a także wyeliminować rozstrzygnięcie o obowiązku naprawienia szkody na rzecz pokrzywdzonej M. M.. Uznać należało, iż doszło do dorozumianego wyłączenia sprawy S. J. oskarżonego o czyn z art. 279 § 1 kk popełniony na szkodę M. M. w dniach 5-7 lutego do odrębnego rozpoznania. Obowiązkiem sądu rejonowego będzie rozpoznanie tej sprawy w odrębnym postępowaniu. Rozstrzygnięcie o kosztach sądowych za postępowanie odwoławcze ma swoje uzasadnienie w treści art. 624 § 1 kpk.
Z tych względów orzeczono jak w wyroku.