Sygn. akt IX U 1894/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 marca 2014 r.

Sąd Okręgowy___________________ w Gliwicach Wydział IX

Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku

w składzie:

Przewodniczący:	SSO Mariola Łącka
Protokolant:	Joanna Metera

przy udziale:./.

po rozpoznaniu w dniu 12 marca 2014 r. w Rybniku

sprawy z odwołania E. W.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych I Oddziałowi w W.

o rentę rodzinną

na skutek odwołania E. W.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych I Oddziału w W.

z dnia 5 kwietnia 2013 r. Znak (...)

oddala odwołanie

Sędzia

Sygn. akt IX U 1894/13

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 5.04.2013r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w W. odmówił ubezpieczonej E. W. prawa do renty rodzinnej dla małoletnich dzieci P. W. (W.) i A. W. po ich zmarłym ojcu T. W. (W.).W uzasadnieniu decyzji organ rentowy powołując się na przepisy ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych wskazał, że T. W. nie spełniał warunków do renty z tytułu niezdolności do pracy, o których mowa w art.57 powołanej powyżej ustawy w sytuacji gdy, zgon jego nastąpił po upływie 18 miesięcy od ustania ubezpieczenia– wobec czego brak podstaw do przyznania prawa do renty rodzinnej.

W odwołaniu od powyższej decyzji ubezpieczona domagała się jej zmiany i przyznania prawa do spornego świadczenia.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie podtrzymując stanowisko jak w zaskarżonej decyzji.

Rozpoznając sprawę Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 25.05.2011r. ubezpieczona E. W. złożyła wniosek o ustalenie uprawnień do renty rodzinnej dla pozostających po jej opieką małoletnich dzieci P. (ur. (...)) i A. (ur. (...)) po zmarłym byłym mężu, a ojcu dzieci T. W..

W rozpoznaniu powyższego wniosku organ rentowy wydał zaskarżoną decyzję opisaną na wstępie.

Oddział ZUS uznał za udowodniony okres zatrudnienia ubezpieczonego na terenie Polski w wymiarze 10 lat, 4 miesiące i 7 dni okresów składkowych, 1 rok i 27 dni okresów nieskładkowych, a także 9 miesięcy i 2 dni okresów ubezpieczenia na terenie Holandii oraz 5 miesięcy i 5 dni okresów ubezpieczenia na terenie Czech – w tym co najmniej 5 lat w ostatnim dziesięcioleciu przed zgonem.

T. W. pozostawał w zatrudnieniu do dnia 31.01.2009r. Było to zatrudnienie na terenie Holandii potwierdzone przez holenderską instytucję ubezpieczeniową (...). Po tej dacie nigdzie nie pracował. Jako osoba bezrobotna i bezdomna w okresie od marca 2010r. do kwietnia 2011r. sprzedawał gazetę bezdomnych S. Z na terenie A. i okolic. Aktywność ta mieściła się w ramach pomocy dla bezdomnych organizowanej przez tamtejszą fundację charytatywną i nie podlegała ubezpieczeniom z tytułu pozostawania w zatrudnieniu.

T. W. zmarł w dniu 20.04.2011r. w A..

Powyższe Sąd ustalił w oparciu o akta organu rentowego, informację Dyrektora (...) gazety (...) z dnia 11.05.2013r.(k.57 a.s.) oraz informację holenderskiej instytucji ubezpieczeniowej (...) z dnia 20.01.2014r.

Mając na uwadze powyższe ustalenia Sąd zważył , co następuje:

Odwołanie ubezpieczonej nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z uregulowaniem art. 65 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. Dz. U. z 2013, poz.1440) renta rodzinna przysługuje uprawnionym członkom rodziny osoby, która w chwili śmierci miała ustalone prawo do emerytury lub renty z tytułu niezdolności do pracy lub spełniała warunki wymagane do uzyskania jednego z tych świadczeń.

Przy ocenie prawa do renty przyjmuje się, że osoba zmarła była całkowicie niezdolna do pracy (ust. 2 ustawy).

W tym miejscu wskazać należy na treść przepisów regulujących prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy, znajdujących zastosowanie w niniejszej sprawie.

Zgodnie z art. 57 ust. powołanej powyżej ustawy, renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki:

1) jest niezdolny do pracy;

2) ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy;

3) niezdolność do pracy powstała w okresach wymienionych w tym przepisie albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów.

Przepisu ust.1 pkt. 3 nie stosuje się do ubezpieczonego , który udowodnił okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiety i 25 lat dla mężczyzny i jest całkowicie niezdolny do pracy.

W przedmiotowej sprawie – stosując przepis art. 65 ust. 2 powołanej powyżej ustawy - należało przyjąć, iż zmarły T. W. był całkowicie niezdolny do pracy. Bezspornym pomiędzy stronami pozostawał również fakt, iż w ostatnim dziesięcioleciu przed zgonem udowodnił wymagany co najmniej 5 letni okres składkowy i nieskładkowy.

Nie ulega jednak wątpliwości, iż nie spełnia on koniecznej przesłanki do przyznania prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy określonej w art.57 ust.1 pkt.3 ustawy emerytalnej w sytuacji gdy, zgon jego nastąpił po upływie 18 miesięcy od ustania ubezpieczenia. W przypadku T. W. spełnienie tego warunku jest bezwzględnie konieczne, ponieważ nie udowodnił on 25-letniego okresu składkowego i nieskładkowego, co umożliwiło by wyłączenie stosowania tego przepisu na podstawie art.57 ust.2.

Jak wykazało przeprowadzone postępowanie dowodowe, brak jest podstaw do przyjęcia, że po dniu 31.01.2009r. zmarły T. W. pozostawał w zatrudnieniu i z tego tytułu podlegał ubezpieczeniom. W prawdzie jak wynika z pisma Dyrektora (...) gazety (...) w A. po tej dacie ubezpieczony zarobkował jako sprzedawca gazety (...), jednakże odbywało się to w ramach pomocy charytatywnej dla bezdomnych i bezrobotnych organizowanej przez miejscową fundację i nie miało charakteru zatrudnienia podlegającego obowiązkowi ubezpieczenia.

Warunkiem ogólnym powstania prawa do renty rodzinnej jest określony status żywiciela w chwili śmierci. Status ów wyraża się ustalonym prawem do emerytury lub renty z tytułu niezdolności do pracy, względnie spełnianiem wymogów do uzyskania jednego z tych świadczeń. Oznacza to, iż brak możliwości ustalenia uprawnień w tym zakresie wyklucza możliwość przyznania renty rodzinnej.

Mając powyższe na uwadze Sąd, na mocy art. 477 14 § 1 k.p.c., Sąd oddalił odwołanie nie znajdując podstaw do jego uwzględnienia.

Sędzia