Sąd Okręgowy w Siedlcach
IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
Tytuł: Sąd Okręgowy w Siedlcach z 2014-10-10
Data orzeczenia: 10 października 2014
Data publikacji: 29 listopada 2018
Data uprawomocnienia:
Sąd: Sąd Okręgowy w Siedlcach
Wydział: IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
Przewodniczący: Jacek Witkowski
Sędziowie:
Protokolant: st. sekr. sądowy Marzena Mazurek
Hasła tematyczne: Renta Z Tytułu Niezdolności Do Pracy
Podstawa prawna: art. 57 ust. 1 i 2 w zw. z art. 12 ustawy o emeryturach i rentach z FUS
Sygn. akt IV U 1024/13
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 10 października 2014r.
Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
w składzie:
Przewodniczący | SSO Jacek Witkowski |
Protokolant | st. sekr. sądowy Marzena Mazurek |
po rozpoznaniu w dniu 10 października 2014 r. w Siedlcach na rozprawie
odwołania J. G.
od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.
z dnia 11 lipca 2013 r. Nr (...)
w sprawie J. G.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.
o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy
I. zmienia zaskarżoną decyzję i ustala J. G. prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od dnia (...)r.
II. zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. na rzecz J. G. kwotę 60 (sześćdziesiąt) zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.
Sygn. akt IV U 1024/13
UZASADNIENIE
Decyzją z dnia (...). Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił J. G. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy, albowiem komisja lekarska ZUS nie stwierdziła u niej niezdolności do pracy. W związku z tym pozwany organ rentowy przyjął, iż wnioskodawczyni nie spełnia warunków określonych w art. 57 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (j.t. Dz.U. z 2013r. poz. 1440 ze zm.), tj. brak u niej niezdolności do pracy.
Odwołanie od wymienionej decyzji złożyła ubezpieczona J. G., wnosząc o jej zmianę i przyznanie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy i zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego. W uzasadnieniu podnosiła m.in., że jest leczona w Poradni Hematologicznej, zarażono ją WZW typu B, cierpi na hemochromatozę, zespół jelita drażliwego, przewlekłe zapalenie błony śluzowej żołądka oraz dyskinezę dróg żółciowych, została uznana przez lekarza specjalistę za osobę przewlekle chorą, nierokującą powrotu do zdrowia, wymagającą stałego leczenia specjalistycznego (k.2-3 a.s.).
W odpowiedzi na odwołanie pozwany organ rentowy wnosił o jego oddalenie. W uzasadnieniu podniesiono, że odwołanie nie wnosi do sprawy żadnych nowych dowodów faktycznych lub prawnych, które uzasadniałyby zmianę decyzji i uwzględnienie odwołania (k.4 a.s.).
Sąd Okręgowy ustalił i zważył, co następuje:
Ubezpieczona J. G. była uprawniona do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy do 30 kwietnia 2013r. (decyzja organu rentowego z 26 kwietnia 2010r. o ponownym ustaleniu renty k.336 a.r.). W dniu 10 kwietnia 2013r. złożyła wniosek do ZUS o ponowne ustalenie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy (k.369 a.r.).
W toku postępowania orzeczniczego komisja lekarska ZUS rozpoznała u niej: zespół dużych ziarnistych limfocytów po leczeniu immunosupresyjnym a aktualnie w wieloletniej remisji, stan po przebytym w wywiadzie w roku 1993r. WZW typu B aktualnie w okresie wydolności wątroby, stan po cholecystektomii w 2011r. z powodu kamicy pęcherzyka żółciowego, hemochromatozę bez objawów klinicznych, przewlekłe zapalenie błony śluzowej żołądka, zespół jelita nadwrażliwego, łojotokowe zapalenie skóry (k.22-23 a.l.). W ocenie komisji lekarskiej ZUS ubezpieczona nie jest niezdolna do pracy (k.382 a.r.).
W toku postępowania rozpoznawczego Sąd dopuścił dowód z opinii biegłych hematologa. Biegła sądowa stwierdziła u ubezpieczonej: zespół dużych ziarnistych limfocytów w wywiadzie, przebyte zapalenie wirusowe wątroby typu B, stan po cholecystektomii z powodu kamicy pęcherzyka żółciowego, hemochromatozę w trakcie leczenia, stłuszczenie wątroby, przewlekłe zapalenie błony śluzowej żołądka, zespół jelita drażliwego, wtórny brak miesiączki od 34 roku życia (po leczeniu immunosupresyjnym), zespół pomenopauzalmy przez ostatnie 17 lat - (...), uszkodzenie łąkotki kolana pourazowe w wywiadzie. Zdaniem biegłej ubezpieczona jest częściowo niezdolna do pracy (k.9 a.s.).
Organ rentowy kwestionował wydaną opinię i wnosił o powołanie innego biegłego sądowego lekarza hematologa. Przewodniczący Komisji Lekarskich ZUS wskazał, że biegła nie odniosła się do kwalifikacji zawodowych ubezpieczonej i aktualnego zatrudnienia, nie wykazała istotnego naruszenia sprawności organizmu uzasadniającego orzeczenie o częściowej niezdolności do pracy (k.17-18 a.s.).
Na rozprawie w dniu 21 listopada 2013r. ubezpieczona wskazała, że jest psychologiem, pozostaje w zatrudnieniu. Jest zatrudniona na podstawie karty nauczyciela na umowę o pracę w poradni psychologiczno – pedagogicznej w wymiarze 10 godzin tygodniowo. Załączyła do akt sprawy nową dokumentację medyczną.
Pełnomocnik ubezpieczonej wnosił o uzupełnienie opinii i popierał wniosek o wywołanie opinii biegłego gastrologa.
Sąd zwrócił akta biegłej hematolog, celem wydania opinii uzupełniającej.
W opinii uzupełniającej biegła podtrzymała swoją opinię zasadniczą i ustosunkowała się do zarzutów organu rentowego. Wskazała też, że okres częściowej niezdolności do pracy można przewidzieć na kilka lat, do wieku emerytalnego (k.29 a.s.).
Następnie Sąd przeprowadził dowód z opinii biegłego gastrologa.
Biegły gastrolog stwierdził u ubezpieczonej: przewlekłe zapalenie śluzówki żołądka, hemochromatozę bez objawów klinicznych, zespół jelita nadwrażliwego, stan po cholecystektomii w 2011r. z powodu kamicy pęcherzyka żółciowego, stłuszczenie wątroby, stan po przebytym WZW typu B z eliminacją wirusa. W ocenie biegłego ubezpieczona z przyczyn gastrologicznych jest zdolna do pracy (k. 35-37 a.s.).
W piśmie procesowym z 28 kwietnia 2014r. pełnomocnik ubezpieczonej wnosił o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego do spraw medycyny pracy, który wypowie się, czy ubezpieczona w obecnym stanie zdrowia może wykonywać prace w wyuczonym zawodzie w pełnym wymiarze czasu pracy bez ograniczeń (k.46 a.s.).
Organ rentowy kwestionował opinię uzupełniającą biegłej hematolog, wnosił o powołanie innego biegłego. Przewodniczący Komisji Lekarskich ZUS wskazał, że biegła bierze pod uwagę możliwe powikłania procesów chorobowych i ich leczenia, które w tym przypadku nie występują. Stan przedmiotowy opisany w opinii z 20 września 2013r. jest całkowicie prawidłowy (k.49-51).
Na rozprawie w dniu 15 maja 2014r. pełnomocnik ubezpieczonej złożył do akt sprawy dodatkową dokumentację medyczną, oponował wnioskowi o powołanie innego biegłego hematologa.
Sąd dopuścił dowód z uzupełniającej opinii biegłej hematolog, zlecając jej określenie daty powstania niezdolności do pracy i czasu jej trwania. Sąd dopuścił także dowód z opinii biegłego lekarza medycyny pracy, zlecając wypowiedzenie się, czy ubezpieczona jest zdolna do wykonywania pracy w pełnym wymiarze czasu pracy.
W opinii uzupełniającej biegła podtrzymała swoją opinię zasadniczą i uzupełniającą. Wskazała, że okres częściowej niezdolności do pracy można przewidzieć na kilka lat, do wieku emerytalnego (k.60 a.s.).
Organ rentowy kwestionował opinię biegłej hematolog i wnosił o wywołanie opinii innego biegłego hematologa (k.67 a.s.).
Biegły z zakresu medycyny pracy stwierdził u ubezpieczonej zespół dużych ziarnistych limfocytów w wywiadzie, przebyte zapalenie wirusowe wątroby typu B, stan po cholecystektomii z powodu kamicy pęcherzyka żółciowego w 2011r., hemochromatozę, stłuszczenie wątroby, przewlekłe zapalenie błony śluzowej żołądka, zespół jelita nadwrażliwego, wtórny brak miesiączki po leczeniu immunosupresyjnym, zespół pomenopauzalny, (...), uszkodzenie łąkotki kolana pourazowe w wywiadzie. W ocenie biegłego ubezpieczona jest częściowo niezdolna do pracy ze względu na ogólny stan zdrowia. Niezdolność do pracy jest okresowa i trwa od 1 maja 2013r. do 31 grudnia 2015r. (k.69-72 a.s.).
Organ rentowy kwestionował opinie biegłego z zakresu medycyny pracy i wnosił o wydanie opinii innego biegłego lekarza medycyny pracy. Przewodniczący Komisji Lekarskich ZUS wskazał, że ubezpieczona może podjąć pracę bez konieczności pracy w terenie i bez konieczności pracy z dziećmi. Nie stwierdzono u niej zaburzeń osobowości wykluczających pracę z dziećmi. Biegła nie wykazała, jakie objawy choroby powodują, że ubezpieczona nie jest niezdolna do pracy zgodnie z posiadanym wyższym wykształceniem (k.77-79 a.s.).
Na rozprawie w dniu 10 października 2014r. pełnomocnik ubezpieczonej popierał odwołanie, wnosił o oddalenie wniosku organu rentowego i zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego.
Sąd oddalił wniosek dowodowy organu rentowego o powołanie innego biegłego z zakresu medycyny pracy jak również wniosek o powołanie innego biegłego z zakresu hematologii, uznając, że sporna kwestia została już dostatecznie wyjaśniona.
Zdaniem Sądu Okręgowego opinia biegłego z zakresu hematologii zarówno główna jak i dwie opinie uzupełniające a także opinia biegłego z zakresu medycyny pracy stanowią miarodajny i obiektywny dowód aktualnego stanu zdrowia ubezpieczonej.
Z treści opinii biegłych sądowych wynika, że ubezpieczona była nadal częściowo niezdolna do pracy w dacie zgłoszenia wniosku o ustalenie prawa do renty, a zatem spełniała warunki do przyznania renty.
Sąd Okręgowy przyjął, iż ubezpieczona jest częściowo okresowo niezdolna do pracy w rozumieniu art. 12 ust. 3 ustawy o FUS do dnia 31 grudnia 2015r., tak jak wskazała to biegła z zakresu medycyny pracy. Podkreślić należy, iż ubezpieczona nie spełnia przesłanek do przyznania jej prawa do renty do osiągnięcia wieku emerytalnego, ponieważ brakuje jej więcej niż 5 lat do osiągnięcia wieku emerytalnego, określonego w art. 24 ust. 1 ustawy emerytalno-rentowej (art. 13 ust. 3a ustawy emerytalno-rentowej).
W związku z tym na mocy art. 477 14 § 2 kpc Sąd orzekł jak w sentencji.
O kosztach Sąd orzekł na podstawie art. 98 § 1 i 3 kpc w zw. z § 11 ust. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenie przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu (Dz. U. z 2013r., poz. 490).