Sygn. akt IV U 97/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 czerwca 2014r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 czerwca 2014r. w S.

odwołania D. S.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia (...)r. Nr (...)-SER

w sprawie D. S.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy

oddala odwołanie.

Sygn. akt IV U 97/14

UZASADNIENIE

Decyzją z (...). znak: (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art.57 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych odmówił D. S. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy wskazując, iż u wymienionej Komisja Lekarska ZUS w W. orzeczeniem z dnia (...)r. nie stwierdziła niezdolności do pracy.

Odwołanie od w/w decyzji złożyła D. S. wnosząc o jej zmianę i przyznanie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. Wskazała, że nie zgadza się z orzeczeniem Komisji Lekarskiej ZUS w W., bowiem stan jej zdrowia nie uległ poprawie i nie rokuje nadziei na poprawę. Podnosząc powyższe ubezpieczona wskazała, że zaskarżona decyzja jej dla niej krzywdząca (odwołanie k. 2)

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, wskazując, iż zaskarżona decyzja wydana została na podstawie orzeczenia Komisji Lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z (...)., która nie stwierdziła u wnioskodawczyni niezdolności do pracy, a odwołanie nie wnosi do sprawy żadnych nowych dowodów faktycznych lub prawnych, które uzasadniałyby zmianę zaskarżonej decyzji i uwzględnienie odwołania (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.3-4).

Sąd Okręgowy ustalił, co następuje:

Wnioskodawczyni D. S. dnia (...)r. wystąpiła do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. z wnioskiem o rentę z tytułu niezdolności do pracy na dalszy okres (wniosek z dnia (...)r. akta organu rentowego k. 194). Składając powyższy wniosek D. S. była w trakcie pobierania renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy, która przyznana jej została do(...) r. na podstawie decyzji z dnia (...)r. (decyzja z dnia (...)r. k.151-152 akt organu rentowego).

Rozpoznając wniosek ubezpieczonej z dnia (...)r. organ rentowy skierował D. S. na badanie przez Lekarza Orzecznika ZUS, który w orzeczeniu z (...)r. ustalił, że wnioskodawczyni jest częściowo niezdolna do pracy do (...)r. (wypis z orzeczenia Lekarza Orzecznika z (...)r. k.196 akt organu rentowego).

Na skutek wniesienia przez głównego lekarza orzecznika ZUS Oddział w S. zarzutu wadliwości powyższego orzeczenia wnioskodawczyni skierowana została na badanie przez Komisję Lekarską ZUS, która w orzeczeniu z (...)r. ustaliła, że wnioskodawczyni nie jest niezdolna do pracy (zarzut wadliwości do orzeczenia lekarza orzecznika k.196v i wypis z orzeczenia Komisji Lekarskiej ZUS z (...). k.201 akt organu rentowego). Na podstawie powyższego orzeczenia, zaskarżoną decyzją z 19 grudnia 2013 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił wnioskodawczyni D. S. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy (decyzja z (...)r. k. 202 akt organu rentowego).

Zespół biegłych lekarzy: okulisty, kardiologa w opinii sporządzonej na zlecenie sądu rozpoznał u D. S. stan po przebytym zapaleniu błony naczyniowej obu oczu w przebiegu toxoplazmozy, jednooczność, nadciśnienie tętnicze bez powikłań. Biegli po zapoznaniu się z aktami sprawy, dokumentacją medyczną i zbadaniu ubezpieczonej stwierdzili, że ubezpieczona jest zdolna do pracy. Ubezpieczona była leczona z powodu zapalenia błony naczyniowej obu oczu w przebiegu toxoplazmozy w (...)r. Od (...) r. nie stwierdzono u opiniowanej nawrotów choroby. Wynikiem przebytego schorzenia jest obniżenie ostrości wzroku oka prawego, co czyni ubezpieczoną osobą praktycznie jednooczną. Ubezpieczona jest zaadaptowana do jednooczności. Stwierdzona aktualnie ostrość wzroku oka prawego – ubezpieczona liczy palce przed okiem, oraz prawidłowa ostrość wzroku oka lewego do dali i bliży nie daje podstaw do uznania niezdolności do pracy zgodnej z posiadanymi przez ubezpieczoną kwalifikacjami. Ubezpieczona bowiem od (...) r. pracuje w pełnym wymiarze czasu pracy jako nauczycie języka francuskiego, posiada aktualnie ważne badania lekarskie dopuszczające ją do pracy w zawodzie nauczyciela. Również ze względu na przebieg nadciśnienia tętniczego ubezpieczona może wykonywać pracę zawodową (opinia biegłych k. 12-14). Aktualnie ubezpieczona pracuje 18 godzin tygodniowo jako nauczyciel języka francuskiego w szkole średniej i gimnazjum. Ubezpieczona po rocznym urlopie zdrowotnym od (...)r. wróciła do pracy zawodowej i od tego czasu przez cały czas pracuje zawodowo (okoliczności niesporne k. 22-22v).

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie wnioskodawczyni D. S. jest niezasadne i nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art.57 ust. 1 i 2 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2009r., Nr 153, poz.1227 ze zm.) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki: jest niezdolny do pracy, ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy, a niezdolność do pracy powstała w okresach, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1 i 2, pkt 3 lit. b, pkt 4, 6, 7 i 9, ust. 2 pkt 1, 3-8 i 9 lit. a, pkt 10 lit. a, pkt 11-12, 13 lit. a, pkt 14 lit. a i pkt 15-17 oraz art. 7 pkt 1-3, 5 lit. a, pkt 6 i 12, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów, przy czym ostatniego wymogu nie stosuje do ubezpieczonego, który udowodnił okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiety lub 25 lat dla mężczyzny oraz jest całkowicie niezdolny do pracy.

W myśl art.12 ust.1, 2 i 3 ustawy niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu, przy czym całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, a częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji.

Rozstrzygnięcie o zasadności bądź nie, odwołania wnioskodawczyni od decyzji organu rentowego odmawiającej jej prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy wymagało ustalenia czy u wnioskodawczyni istnieje częściowa lub całkowita niezdolność do pracy. Sporządzona na tę okoliczność opinia biegłych lekarzy: okulisty i kardiologa nie dała podstaw do stwierdzenia, że wnioskodawczyni jest nadal częściowo niezdolna do pracy. Biegli lekarze bowiem po zapoznaniu się z dokumentacją medyczną zgromadzoną w sprawie oraz zbadaniu wnioskodawczyni stwierdzili, że D. S. jest zdolna do pracy. Biegli wskazali, że stan zdrowia ubezpieczonej – nadciśnienie tętnicze bez powikłań oraz praktyczna jednooczność pozwala ubezpieczonej na wykonywanie pracy zawodowej zgodnie z jej kwalifikacjami, czyli pracę nauczyciela języka francuskiego. Ubezpieczona jest już zaadaptowana do jednooczności i od (...) do dnia dzisiejszego pracuje jako nauczyciel języka francuskiego w pełnym wymiarze czasu pracy (z wyłączeniem okresu od (...)r., kiedy przebywała na urlopie zdrowotnym) i ma ważne badania lekarskie lekarza medycyny pracy dopuszczające ją do pracy w zawodzie nauczyciela - (opinia biegłych k 12-14, okoliczności przyznane przez ubezpieczoną k. 22-22v). Sama ubezpieczona przyznała, że jej stan zdrowia pozwala jej na wykonywanie zawodu nauczyciela w pełnym wymiarze czasu pracy, a pracodawca nic nie wie o tym, że wcześniej pobierała rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy (k.22v).

Analizując przedmiotową opinię biegłych Sąd doszedł do przekonania, że stanowi ona miarodajny i wiarygodny dowód w sprawie, gdyż wydana została przez lekarzy specjalistów, a ponadto poprzedzona została analizą dokumentacji lekarskiej wnioskodawcy i jego badaniem. Opinia jest spójna i logiczna oraz należycie uzasadniona. Ponadto przedmiotowa opinia nie została również zakwestionowana przez żadną ze stron procesu. Mając powyższe na uwadze Sąd obdarzył opinię biegłych wiarygodnością i podzielił wnioski z niej płynące.

Mając na uwadze fakt, że nie stwierdzono u ubezpieczonej D. S. częściowej niezdolności do pracy Sąd na podstawie art.477 14 § 1 kpc oddalił odwołanie.

Mając powyższe na uwadze Sąd orzekł jak w wyroku.