Sygn. akt II Ca 456/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 października 2014 roku

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Tryb. Wydział II Cywilny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący	SSO Dariusz Mizera

po rozpoznaniu w dniu 3 października 2014 roku w Piotrkowie Trybunalskim

w postępowaniu uproszczonym

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa (...). w P..

przeciwko M. M. (1)

o zapłatę

na skutek apelacji powoda

od wyroku Sądu Rejonowego w Piotrkowie Tryb. z dnia 26 marca 2014 roku, sygn. akt I C 2079/12

1.  zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób ,że zasądza od pozwanej M. M. (1) na rzecz powoda(...)w P.. kwotę 958,44 zł ( dziewięćset pięćdziesiąt osiem złotych 44/100) z ustawowymi odsetkami od dnia 11 lutego 2012r. do dnia zapłaty oraz kwotę 227,00 zł ( dwieście dwadzieścia siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania,

2.  zasądza od pozwanej M. M. (1) na rzecz powoda (...). w P.. kwotę 120,00 zł ( sto dwadzieścia złotych ) tytułem zwrotu kosztów postępowania odwoławczego.

Sygn. akt II Ca 456/14

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Piotrkowie Tryb. wyrokiem z dnia 26 marca 2014 r. oddalił powództwo (...)w P. przeciwko M. M. (1) o zapłatę kwoty 958,44 zł..

Podstawą powyższego rozstrzygnięcia były przytoczone poniżej ustalenia i rozwiania Sądu Rejonowego.

Nieruchomość na której zamieszkuje pozwana M. M. (1) położona jest w P.. przy ulicy (...). Składa się z działki oznaczonej w ewidencji gruntów numerem (...) o łącznej powierzchni(...) ha. Dla nieruchomości tej w VI Wydziale Ksiąg Wieczystych Sądu Rejonowego w Piotrkowie Tryb. założona jest księga wieczysta Kw nr (...).

Współwłaścicielami przedmiotowej nieruchomości są powodowie M. i P. małżonkowie Z. na prawach ustawowej wspólności małżeńskiej w 1/2 części oraz J. i B. małżonkowie M. na prawach ustawowej wspólności małżeńskiej w 1/2 części.

Pozwana nie posiada żadnego tytułu prawnego do zamieszkiwania na przedmiotowej nieruchomości.

Wyrokiem wydanym w dniu 27 września 2010 r., w sprawie sygn. akt I. C. 417/08 Sąd Rejonowy w Piotrkowie Tryb. nakazał pozwanej M. M. (1) wydanie wyżej wskazanej nieruchomości M. i P. małżonkom Z. oraz J. i B. małżonkom M..

W dniu 23 stycznia 2012 r. w trakcie wykonywania prac przez K. Z. uszkodzone zostało przyłącze wodociągowe znajdujące się na przedmiotowej nieruchomości. Uszkodzenie spowodowała pracująca na działce koparka.

Z uwagi na brak wody w mieszkaniu pozwana M. M. (1) zleciła usunięcie powstałej awarii.

Za wykonane usługi wodociągowe strona powodowa wystawiał fakturę na kwotę 958,44 złotych, obciążając przedmiotową kwotą zgłaszająca awarię M. M. (1).

Przed przystąpieniem do wykonania prac na nieruchomości, związanych z montażem reklam K. Z. uzyskał zgodę na ich przeprowadzenie, po przedłożeniu w Urzędzie Miasta w P.. stosownych dokumentów, w tym oświadczenia o prawie do dysponowania gruntem oraz odpisem z księgi wieczystej pokazującym aktualny stan prawny gruntu w zakresie prawa własności działki.

Mając takie ustalenia Sąd Rejonowy zważył, iż powództwo wniesione przez stronę powodową nie może zostać uwzględnione.

Bezsporne są w sprawie okoliczności związane z powstaniem awarii na nieruchomości zajmowanej przez pozwaną, która nie stawowi jej własności, bezspornym jest również wysokość kosztów poniesionych przez stronę powodową w związku z jej usunięciem. Okoliczności te nie były w toku procesu kwestionowane przez żadną ze stron procesu.

Nie budzi również wątpliwości, w świetle poczynionych w sprawie ustaleń, iż awaria została spowodowana przez osobę trzecią tj. osoby wykonujące prace na nieruchomości na polecenie K. Z.. Prace te, związane z montażem reklam doprowadziły do uszkodzenia przyłącza wodociągowego znajdującego się na nieruchomości. W tej sytuacji w ocenie Sądu zasadnie podnosi pozwana, iż to nie ona ponosi odpowiedzialność za powstałe uszkodzenia, w konsekwencji czego nie powinna być obciążona przedmiotową kwotą. Oczywistym jest, iż pozwana zgłosiła awarię z uwagi na brak wody w mieszkaniu (nie zrobiły tego osoby wykonujące prace, co jest w ocenie Sądu jest oczywiste z uwagi na trwający od wielu lat konflikt pozwanej m. in. z M. i P. małżonkami Z.), ale to nie jej zachowanie spowodowało powstanie awarii. Zauważyć należy, co wynika również z pisma wiceprezydenta Miasta P.z dnia 14 lutego 2012 r. (k.23-25), iż to na wykonawcy prac ziemnych (podmiocie składającym wniosek o możliwość wykonania prac) ciąży obowiązek takiego ich wykonania, aby spowodować jakichkolwiek uszkodzeń infrastruktury podziemnej i naziemnej a ponadto prace wykopowe na nieruchomości miały być wykonane sposobem ręcznym z zachowaniem szczególnej ostrożności, a więc bez użycia takich urządzeń jak koparka. Skoro do takich uszkodzeń doszło, to zdaniem Sądu na tym podmiocie ciąży obowiązek (stosownie do treści art. 415 k.c.) poniesienia kosztów związanych z usunięciem awarii.

Apelację od powyższego rozstrzygnięcia złożyła strona powodowa skarżąc wyrok w całości .

Zaskarżonemu wyrokowi zarzuciła:

1. naruszenie prawa materialnego :

• art. 734 w zw. z art. 750 kodeksu cywilnego, art. 735 kodeksu cywilnego -poprzez ich niezastosowanie i pominięcie faktu. że między powódką i pozwaną doszło do zawarcia stosunku zobowiązaniowego - umowy zlecenia.

• art. 415 k.c. poprzez błędne zastosowanie i przyjęcie, że roszczenie powinno

być skierowane przeciwko sprawcy szkody, a nie przeciwko powódce:

2. naruszenie prawa procesowego tj. art. 233 k.p.c. poprzez bezzasadne pominięcie dowodów z dokumentów tj. pisemnego zlecenia wykonania czynności usunięcia awarii wraz z zobowiązaniem do zapłaty wynagrodzenia; naruszenie zasady swobodnej oceny dowodów poprzez brak wszechstronnego rozważenia zebranego w sprawie materiału dowodowego.

Powołując się na powyższe zarzuty strona powodowa wnosiła o:

1. zmianę zaskarżonego wyroku i uwzględnienie powództwa,

2.zasądzenie od pozwanej na rzecz powoda zwrotu kosztów postępowania za obie instancje.

Sąd Okręgowy rozpoznając skargę apelacyjną dodatkowo ustalił:

W dniu 23 stycznia 2012r. pozwana M. M. (1) wystąpiła do (...). w P. zlecając tej firmie usunięcie awarii na przyłącze wodociągowe wskazując , iż należność uiści po otrzymaniu faktury.

Dowód: - zlecenie k. 12

W dniu 24 stycznia 2012r. sporządzony został protokół w którym pozwana i przedstawiciele powoda potwierdzili wykonanie prac które zostały wykonane na podstawie zlecenia z dnia 23 stycznia 2012r.

Dowód: - protokół odbioru k. 10

W dniu 27 stycznia 2012r. została wystawiona faktura VAT na kwotę 958,44 zł z tytułu usunięcia awarii wodociągowej. Pozwana potwierdziła odbiór faktury.

Dowód: - faktura k. 9

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Apelacja jest zasadna.

Na wstępie należy zauważyć, iż Sąd II instancji jest sądem merytorycznym, a postępowanie apelacyjne mimo, że jest postępowaniem odwoławczym i kontrolnym zachowuje charakter postępowania rozpoznawczego co oznacza , że sąd II instancji ma pełną swobodę jurysdykcyjną ograniczoną jedynie granicami zaskarżenia. Sąd odwoławczy jest związany zarzutami naruszenia prawa procesowego jednakże powinien naprawić wszystkie naruszenia prawa materialnego niezależnie od tego czy zostały wytknięte w apelacji pod warunkiem, że mieszczą się w granicach zaskarżenia. Sąd II instancji nie może się w zasadzie ograniczyć do zarzutów skarżącego ale powinien dokonać własnych ustaleń, a następnie poddać je ocenie pod kątem prawa materialnego.

Uwzględniając powyższe rozważania stan faktyczny został uzupełniony o bezsporne i niekwestionowane przez strony ustalenia które zostały pominięte z naruszeniem przepisów przez Sąd I instancji.

Słusznie bowiem skarżący zarzuca , iż doszło do naruszenia art. 233 k.p.c. poprzez pominięcie dowodów w postaci pisemnego zlecenia przez pozwaną usunięcia awarii z zobowiązaniem do dokonania zapłaty. Sąd Rejonowy pominął przy dokonywaniu ustaleń istotną okoliczność, a mianowicie fakt , iż pozwana w piśmie z dnia 23 stycznia 2012r. zleciła powodowemu przedsiębiorstwu usunięcie awarii na przyłącze wodociągowe. Jednocześnie wskazała , iż należności ureguluje po otrzymaniu faktury. Tym samym między powodowym przedsiębiorstwem, a pozwaną został nawiązany stosunek zobowiązaniowy na mocy którego powód zobowiązał się do usunięcia awarii, a zlecająca M. M. (1) zadeklarowała, iż należność ureguluje po otrzymaniu faktury. Sąd Rejonowy nad powyższą oczywistą okolicznością przeszedł do porządku dziennego choć z treści pozwu wprost wynikało, iż podstawą do dochodzenia roszczenia jest umowa zawarta między stronami. Sąd Rejonowy całkowicie pominął aspekt umowy skupiając się na sprawcy szkody. Tymczasem strona powodowa nie pozywała sprawcy szkody i nie występowała z powództwem przeciwko niemu. Strona powodowa miała wybór czy w istocie wystąpić przeciwko zlecającej usunięcie awarii pozwanej która zadeklarowała pokrycie kosztów usunięcia awarii czy też wystąpić przeciwko bezpośredniemu sprawcy szkody. Powód zdecydował , iż wystąpi przeciwko pozwanej powołując się na stosunek zobowiązaniowy.

W apelacji skarżąca zarzuciła naruszenie prawa materialnego tj. art. 734 k.c. w zw. z art. 750 k.c. i art. 735 k.c. poprzez niezastosowanie ich do ustalonego stanu faktycznego.

W ocenie Sądu w przedmiotowej sprawie nie doszło do naruszenia w/w przepisów albowiem treść umowy która sprowadza się do zobowiązania się przez powoda do usunięcia awarii przyłącza wodociągowego wskazuje raczej na umowę o dzieło, a nie na umowę starannego działania jaką jest umowa zlecenia. W przypadku umowy o dzieło przyjmujący zamówienie zobowiązuje się do wykonania określonego dzieła tj. do osiągnięcia określonego rezultatu. W przedmiotowej sprawie pozwana oczekiwała usunięcia awarii i za taką czynność zadeklarowała zapłatę wynagrodzenia. Awaria została usunięta, a zatem dzieło zostało wykonane bez wad bowiem odbiór dzieła nastąpił protokołem z dnia 24 stycznia 2012r. /k.10 akt/. Jak wyżej wskazano doszło między stronami do zawarcia umowy zbliżonej do umowy o dzieło, zgodnie zatem z art. 627 k.c. przez umowę o dzieło przyjmujący zamówienie zobowiązuje się do wykonania oznaczonego dzieła , a zamawiający do zapłaty wynagrodzenia. Powód wykonał dzieło tj. usunął awarię, a pozwana nie zapłaciła za wykonaną pracę.

Jak wynika ze wstępnych rozważań pomimo, iż strona powodowa błędnie określiła charakter zawartej umowy to Sąd był zobligowany zastosować właściwe przepisy prawa materialnego w kontekście ustalonego stanu faktycznego . Dlatego też na podstawie art. 627 k.c. należało orzec jak w pkt 1 wyroku.

Konsekwencją zmiany wyroku i uwzględnienia powództwa jest rozstrzygnięcie o kosztach postępowania za I instancję. Na koszty te składa się bowiem wynagrodzenie pełnomocnika wraz z opłatą skarbową jak i opłatą od pozwu łącznie koszty te zamykają się kwotą 227 zł .

Mając to na uwadze na podstawie art. 386§ 1 k.p.c. należało orzec jak w pkt 1 wyroku.

O kosztach postępowania apelacyjnego Sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c. w zw. z art. 108 k.p.c. obciążając pozwaną kosztami w kwocie 120 zł na którą to kwotę składa się opłata sądowa od apelacji oraz wynagrodzenie pełnomocnika w kwocie 90 zł.