Sygn. akt VIII Ga 236/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 lutego 2015 r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy VIII Wydział Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Elżbieta Kala

po rozpoznaniu w dniu 6 lutego 2015 r. w Bydgoszczy

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa: (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością we W.

przeciwko: M. S.

o zapłatę

na skutek apelacji wniesionej przez powoda

od wyroku Sądu Rejonowego w Bydgoszczy

z dnia 9 lipca 2014r. , sygn. akt. VIII GC 361/14 upr

1.zmienia zaskarżony wyrok w punktach 2 i 3 w ten sposób, że:

a) w pkt-cie 2 (drugim) - zasądza od pozwanego na rzecz powoda dalszą kwotę 2.130 zł. (dwa tysiące sto trzydzieści złotych) z ustawowymi odsetkami od kwot:

- 246 zł. od dnia 8.03.2013 r. do dnia zapłaty;

- 615 zł. od dnia 8 .04.2013 r. do dnia zapłaty;

- 369 zł. od dnia 8.05.2013 r. do dnia zapłaty;

- 900 zł. od dnia 26.06.2013 r. do dnia zapłaty;

b) w pkt-cie 3 (trzecim) – w miejsce zasądzonej kwoty 283 zł. - zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 717 zł. (siedemset siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu;

2. zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 407 zł. (czterysta siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania odwoławczego.

Sygn. akt VIII Ga 236/14

UZASADNIENIE

W pozwie z dnia 29 października 2013 r. powódka (...) Sp. z o.o. wniosła o zasądzenie od pozwanego M. S. kwoty 3522,68 zł z ustawowymi odsetkami od kwoty 246 zł od dnia 8 marca 2013 r. do dnia zapłaty, od kwoty 615 zł od dnia 8 kwietnia 2013 r. do dnia zapłaty, od kwoty 615 zł od dnia 8 maja 2013 r. do dnia zapłaty, od kwoty 1146,68 zł od dnia 8 czerwca 2013 r. do dnia zapłaty i od kwoty 900 zł od dnia 26 czerwca 2013 r. do dnia zapłaty. Nadto powódka wniosła o zasądzenie kosztów procesu w kwocie 794 zł, w tym wpisu w kwocie 177 zł i kosztów zastępstwa procesowego wraz z opłatą skarbową w kwocie 617 zł.

W uzasadnieniu pozwu powódka podała, że strony zawarły umowę nr (...) dotyczącą pozycjonowania w wyszukiwarce G. oraz utworzenia strony www. Powódka świadczyła na rzecz pozwanego usługi zgodnie z umową, a pozwany nigdy nie kwestionował tego faktu oraz jakości wykonywania umowy przez powódkę. Zgodnie z postanowieniami umowy powódka wystawiła faktury nr (...). W dniu 7 marca 2013 r. pozwany skierował do powódki pismo z oświadczeniem o odstąpieniu od umowy ze skutkiem od dnia jej zawarcia oraz wnioskiem o jej unieważnienie. W ocenie powódki zarzuty pozwanego były bezzasadne, a złożone przez pozwanego oświadczenie o odstąpieniu niezgodne z umową zawartą przez strony. W związku z niezapłaceniem przez pozwanego należności z tytułu wskazanych faktur powódka w dniu 17 maja 2013 r. rozwiązała z pozwanym umowę ze skutkiem natychmiastowym. Ponadto powódka obciążyła pozwanego karą umowną. Powódka z tego tytułu wystawiła notę obciążeniową. Pozwany nie zapłacił przedmiotowych faktur, ani noty obciążeniowej.

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 19 listopada 2013 r., sygn. akt VIII GNc 6835/13 Sąd Rejonowy w Bydgoszczy orzekł zgodnie z żądaniem pozwu.

Sprzeciw od powyższego orzeczenia wniósł pozwany, który zaskarżył nakaz w całości i wniósł o zwrot kosztów postępowania według norm prawem przepisanych. Nadto pozwany zgłosił zarzut braku wykonania umowy i nienależytego wykonania zobowiązania umownego.

W uzasadnieniu sprzeciwu pozwany podniósł, że powódka wadliwie wykonała stronę internetową, która w ocenie pozwanego nie została dokończona przez powódkę. Ponadto pozwany podał, że powódka nie zamieściła na stronie licznych materiałów multimedialnych, które były konieczne do promowania jego przedsiębiorstwa. Pozwany zarzucił także, że powódka nie pozycjonowała strony, która była przedmiotem umowy, lecz dawną stronę internetową jego przedsiębiorstwa. Brak pozycjonowania nowej strony internetowej spowodował powstanie straty po stronie pozwanego.

Zaskarżonym wyrokiem z dn. 9.07.2014 r. Sąd Rejonowy w Bydgoszczy zasądził od pozwanego M. S. na rzecz powódki (...) Sp. z o.o. kwotę 1392,68 zł z ustawowymi odsetkami: od kwoty 246 zł od dnia 8 maja 2013 r. do dnia zapłaty, od kwoty 1146,68 zł od dnia 7 czerwca 2013 r. do dnia zapłaty. W pozostałej części oddalił powództwo i zasądził od pozwanego na rzecz powódki kwotę 283 zł tytułem zwrotu kosztów procesu

Sąd Rejonowy ustalił, iż powódka w ramach wykonywania działalności gospodarczej zajmuje się m. in. pozycjonowaniem stron internetowych w wyszukiwarce G..

Strony zawarły umowę nr (...) na podstawie której pozwany zlecił powódce wykonanie strony internetowej i świadczenie usług pozycjonowania tej strony w internecie. Strony ustaliły, że pozwany zapłaci powódce wynagrodzenie w kwocie 1200 zł netto za wykonanie strony, a wysokość tego wynagrodzenia miała ulec zmniejszeniu o kwotę 100 zł netto za każdy miesiąc trwania umowy, aż do wartości 0 po upływie 12 miesięcy. Strony ustaliły także, że pozwany zapłaci powódce wynagrodzenie w kwocie 500 zł netto miesięcznie za pozycjonowanie strony. Powódka udzieliła pozwanemu rabatu do kwoty 300 zł netto za pierwsze trzy miesiące świadczenia usług pozycjonowania. Wypowiedzenie umowy przez terminem 6 miesięcy było zagrożone karą umowną w wysokości udzielonego rabatu. Strony w § 7 umowy ustaliły także, że umowa została zawarta na czas nieokreślony, a każda ze stron mogła rozwiązać umowę zachowaniem miesięcznego terminu wypowiedzenia. Powódka zastrzegła sobie prawo rozwiązania umowy bez wypowiedzenia w przypadku, gdy pozwany zalegałby z zapłatą za dwa okresy płatności.

Pozwany był zobowiązany dostarczyć powódce materiały konieczne do wykonania strony internetowej. Powódka wykonała stronę w oparciu o materiały dostarczone przez pozwanego. Strona została ukończona z końcem stycznia 2013 r. Powódka przekazała pozwanemu wszystkie niezbędne dostępy do strony, aby mógł on samodzielnie już administrować stroną. Pozwany zaakceptował sposób wykonania tej strony przez powódkę, chociaż uważał, że strona w niedostateczny sposób przekazuje informacje na temat usług świadczonych przez pozwanego. Pozwany nie wnosił reklamacji w zakresie wykonania czy sposobu działania tej strony internetowej.

Po wykonaniu strony powódka przystąpiła do działań zmierzających do pozycjonowania tej strony. Aby wykonać te czynności konieczne było wykonanie zaplecza do pozycjonowania. W późniejszym okresie strona zostaje włączona do etapu pozycjonowania, a następnie w sposób systematyczny dołączane są kolejne elementy zaplecza lub też są dobudowywane nowe elementy, które mają wspomóc proces pozycjonowania, który może trwać kilka miesięcy. Wtedy też można liczyć na trwałość wyników pozycjonowania.

Powódka poinformowała pozwanego, że nie można było skopiować tekstów ze „starej” strony jego przedsiębiorstwa do nowej, ponieważ tak praktyka jest niedozwolona. G. zabrania, aby istniały dwie strony z identycznym tekstem. Zalecane jest wyłączenie strony i dopiero późniejsze skopiowanie tekstu. Pozwany nie wyraził zgody na wcześniejsze wyłączenie starej strony.

W dniu 28 lutego 2013 r. powódka obciążyła pozwanego fakturą nr (...) na kwotę 246 zł tytułem wynagrodzenia za pozycjonowanie strony. Na fakturze oznaczono termin zapłaty wskazanej należności do dnia 7 marca 2013 r.

W piśmie z dnia 7 marca 2013 r. pozwany oświadczył powódce, że odstępuje od umowy nr (...) ze względu na wady prawne przedmiotu umowy, wadliwe wykonanie strony internetowej oraz zwłokę w wykonaniu tej strony, która miała zostać wykonana do końca 2012 r. Pozwany zarzucił, że powódka nie zamieściła na stronie żadnych materiałów multimedialnych, które mogłyby mieć wpływ na sprzedaż świadczonych przez niego usług. Ponadto pozwany zarzucił, że powódka nie wykonuje pozycjonowania strony internetowej.

W odpowiedzi powódka uznała oświadczenie pozwanego za bezskuteczne. Powódka poinformowała także pozwanego, że strona internetowa (...)została wykonana w oparciu o materiały dostarczone przez pozwanego. W ocenie powódki umowa nie wyznaczyała terminu wykonania strony do końca 2012 r. Powódka podkreśliła także, że świadczy na rzecz pozwanego pozycjonowanie strony (...)

W dniu 31 marca 2013 r. powódka obciążyła pozwanego fakturą nr (...) na kwotę 615 zł tytułem wynagrodzenia za pozycjonowanie strony. Na fakturze oznaczono termin zapłaty wskazanej należności do dnia 7 kwietnia 2013 r. Pozwany zapłacił powódce tę należność.

W dniu 30 kwietnia 2013 r. powódka obciążyła pozwanego fakturą nr (...) na kwotę 615 zł tytułem wynagrodzenia za pozycjonowanie strony. Na fakturze oznaczono termin zapłaty wskazanej należności do dnia 7 maja 2013 r. Pozwany zapłacił powódce tę należność.

Pismem z dnia 17 maja 2013 r. powódka poinformowała pozwanego o rozwiązaniu umowy (...) bez wypowiedzenia.

W dniu 31 maja 2013 r. powódka obciążyła pozwanego fakturą nr (...) na kwotę 285,68 zł tytułem wynagrodzenia za wykonanie strony internetowej. Na fakturze oznaczono termin zapłaty wskazanej należności do dnia 7 czerwca 2013 r.

Tego samego dnia powódka obciążyła pozwanego także fakturą nr (...) na kwotę 861 zł tytułem wynagrodzenia za wykonanie strony internetowej. Na fakturze oznaczono termin zapłaty wskazanej należności do dnia 7 czerwca 2013 r.

W dniu 20 czerwca 2013 r. powódka obciążyła pozwanego kwotą 900 zł tytułem kary umownej na podstawie załącznika nr (...)

Powódka wezwała pozwanego do zapłaty w/w należności, ale pozwany nie spełnił jej żądania.

Sąd Rejonowy uznał za przyznane przez powódkę, że pozwany zapłacił powódce dwie pierwsze faktury za pozycjonowanie strony internetowej pozwanego w oparciu o zeznania prezesa zarządu powódki A. S., a pozwany nie zaprzeczył tej okoliczności (art. 229 k.p.c. i art. 230 k.p.c.)

Następnie Sąd Rejonowy zważył, iż zawarta przez strony umowa nr (...) była umową mieszaną, posiadającą cechy umowy o dzieło oraz cechy umowy o świadczenie usług. W ocenie Sądu na gruncie tej sprawy nie budziło wątpliwości, że umowa w zakresie w którym powódka zobowiązała się do wykonania na rzecz pozwanego strony internetowej była umową rezultatu, do której zastosowanie mają przepisy dotyczące umowy o dzieło (art. 627 k.c.).

Sąd Rejonowy zważył również, że nie może budzić wątpliwości, iż w zakresie zobowiązania powódki do pozycjonowania strony internetowej przedsiębiorstwa pozwanego strony łączyła umowa o świadczenie usług do której stosuje się odpowiednio przepisy o umowie zlecenia (art. 734 k.c. w zw. z art. 750 k.c.). Umową taką jest taka umowa o świadczenie usług, która nie została uregulowania innymi przepisami. Umowa o świadczenie usług obejmuję świadczenie przez usługodawcę na rzecz usługobiorcy określonych czynności faktycznych w zamian za określone w umowie wynagrodzenie. Jest to także umowa starannego działania, a nie umowa rezultatu, gdyż świadczący usługę nie jest zobowiązany do osiągnięcia konkretnego, indywidualnie oznaczonego rezultatu jako koniecznego do wykonania celu tej umowy. W istocie tej umowy powódka zobowiązywała się w umowie do wykonywania czynności, które umożliwią osiągnięcie jak najwyższych pozycji strony internetowej pozwanego w wyszukiwarce G.. Rezultat tych działań nie był konkretnie określony w treści tej umowy – nie wyznaczono choćby tylko w przybliżeniu, jaką pozycję strona pozwanego winna osiągnąć. Oczywistym jest, że rezultat pracy powódki nie nadawał się do dokonania jego odbioru. Żadną miarą też nie można byłoby zastosować do czynności podejmowanych przez powoda przepisów o rękojmi za wady dzieła. Trudno sobie wyobrazić możliwość dokonania naprawy, czy wymiany. Co więcej, ze względu na wynikającą z samej treści umowy niepewność rezultatu działań powoda brak byłoby w istocie podstaw do podniesienia przez pozwanych zarzutu wadliwości samego dzieła. Nienależyte wykonanie umowy przez powoda mogłoby bowiem w realiach omawianej umowy polegać jedynie na niepodjęciu stosownych starań w celu osiągnięcia zamierzonego efektu, a nie na wadliwości osiągniętego rezultatu.

Sąd Rejonowy podkreślił następnie, że w procesie cywilnym ciężar dowodu spoczywa na stronach postępowania i to one są zobowiązane wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne (art. 6 k.c. i art. 232 k.p.c.). W myśl ogólnych zasad procesowych, to na powodzie spoczywa ciężar udowodnienia faktów uzasadniających jego roszczenie, a na stronie pozwanej spoczywa obowiązek wykazania, że powodowi jego żądanie nie przysługuje

W ocenie Sądu Rejonowego zarzuty podnoszone przez pozwanego były bezskuteczne. Zgodnie z art. 642 § 1 k.c. w braku odmiennej umowy przyjmującemu zamówienie należy się wynagrodzenie w chwili oddania dzieła. Do oddania dzieła może dojść np. poprzez wystawienie faktur VAT, co świadczy o tym, iż dzieło – w ocenie przyjmującego zamówienie – zostało wykonane. Oddanie nie jest jednak jednoznaczne z odbiorem przez zamawiającego, a o odbiorze – w przypadku braku protokołu odbioru – mogą świadczyć określone czynności faktyczne, jak np. zapłata części wynagrodzenia, dysponowanie dziełem, zlecenie poprawek dzieła innemu podmiotowi

W niniejszej sprawie powódka wykazała zdaniem Sądu Rejonowego, że wydała pozwanemu dzieło, tj. wykonaną na zlecenie pozwanego stronę internetową pod koniec stycznia 2013 r. Powódka przekazała pozwanemu wszystkie niezbędne dostępy do strony, a pozwany mógł samodzielnie już administrować stroną.

Natomiast jeżeli dzieło ma wady, zamawiający może żądać ich usunięcia, wyznaczając w tym celu przyjmującemu zamówienie odpowiedni termin z zagrożeniem, że po bezskutecznym upływie wyznaczonego terminu nie przyjmie naprawy. Gdy wady usunąć się nie dadzą albo gdy z okoliczności wynika, że przyjmujący zamówienie nie zdoła ich usunąć w czasie odpowiednim, zamawiający może od umowy odstąpić, jeżeli wady są istotne; jeżeli wady nie są istotne, zamawiający może żądać obniżenia wynagrodzenia w odpowiednim stosunku. To samo dotyczy wypadku, gdy przyjmujący zamówienie nie usunął wad w terminie wyznaczonym przez zamawiającego (art. 637 k.c.).

Tymczasem pozwany nie wyznaczył powódce terminu do usunięcia wad dzieła, a także nie wykazał, aby rzekomo występujące wady tego dzieła były istotne. Stąd też Sąd uznał oświadczenie pozwanego z dnia 7 marca 2013 r. o odstąpieniu od umowy za bezskuteczne.

Powódka wykazała natomiast, że od lutego 2013 r. do maja 2013 r. świadczyła na rzecz pozwanego usługi związane z pozycjonowaniem strony internetowej jego przedsiębiorstwa, a pozwany nie zapłacił powódce należnego jej wynagrodzenia. Pozwany nie zapłacił także wynagrodzenia należnego powódce za wykonanie strony internetowej.

Mając powyższe na uwadze w pkt 1 wyroku Sąd Rejonowy na podstawie art. 627 k.c. i art. 734 k.c. w zw. z art. 750 k.c. zasądził od pozwanego na rzecz powódki kwotę 1392,68 zł. O odsetkach orzeczono na podstawie art. 481 § 1 i 2 k.c.

W pozostałym zakresie powództwo jako niezasadne zostało oddalone.

Sąd rejonowy podkreślił, że sama powódka w toku procesu przyznała, że strona internetowa została ukończona w styczniu 2013 r. W tej sytuacji powódka mogła zająć się pozycjonowaniem przedmiotowej strony internetowej, a tym samym domagać od pozwanego zapłaty, począwszy od miesiąca lutego 2013 r. Okolicznością bezsporną w sprawie jest także fakt zapłaty przez pozwanego za dwa miesiące za usługi pozycjonowania strony internetowej.

Wobec powyższych ustaleń Sąd rejonowy uznał, że należności z tytułu faktur nr (...) zostały już opłacone.

Nadto zgodnie z załącznikiem nr (...) do umowy nr (...) powódka udzieliła pozwanego rabatu w wysokości 300 zł netto za pierwsze trzy miesiące świadczenia usług pozycjonowania. Zatem powódka z należności objętej fakturą nr (...) mogła domagać się wyłącznie zapłaty przez pozwanego kwoty 246 zł.

Z dokonanych przez Sąd Rejonowy ustaleń wynika także, że pozwany w chwili złożenia przez powódkę oświadczenia o rozwiązaniu z pozwanym umowy bez wypowiedzenia nie zalegał z zapłatą za dwa okresy płatności.

Tymczasem zgodnie § 7 ust. 4 umowy powódka mogła rozwiązać umowę bez wypowiedzenia, jeżeli pozwany zalegała w zapłacie za dwa okresy płatności.

Brak było zatem po stronie powódki podstaw do rozwiązania umowy bez wypowiedzenia, jak również brak było podstaw do nałożenia na pozwanego kary umownej w wysokości 900 zł.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 100 k.p.c. w zw. z art. 98 i 99 k.p.c. zgodnie z zasadą stosunkowego rozdzielenia kosztów.

Apelację od wyroku Sądu Rejonowego złożył powód, zaskarżając go w części oddalającej powództwo ponad kwotę 1.392,68 zł. Zaskarżonemu orzeczeniu zarzucił:

naruszenie przepisów postępowania tj . art. 233 §1 k.p.c , które miało istotny wpływ na wynik kowania:

1.  poprzez wyprowadzenie z materiału dowodowego wniosków z niego niewynikających, tj. :przyjęcie, że powód w grudniu 2012 r. i styczniu 2013 r. nie prowadził działań polegających na pozycjonowaniu strony i domeny pozwanego, skutkiem czego było uznanie przez Sąd, że wynagrodzenie uiszczone przez pozwanego za wskazane miesiące było nienależne i zaliczone przez Sąd na poczet dochodzonych przez powoda należności z faktur (...) (luty 2013 (...) (marzec 2013 r.), a co za tym dalej idzie Sąd obniżył wynagrodzenie należne łowi za fakturę (...) (kwiecień 2013 r.) i odmówił zasadności żądania przez powoda / kary umownej, podczas gdy powód wykonywał w tym czasie zlecone mu czynności;

2.  poprzez dowolne przyjęcie bez posiadania wiedzy specjalistycznej, że powód w grudniu i styczniu 2013 r. nie prowadził działań polegających na pozycjonowaniu strony i domeny pozwanego, przy czym Sąd nie rozróżnił pojęcia "domeny" i "strony internetowej".

Wskazując na powyższe powód wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku i zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda dalej idącej kwoty 2 130 zł wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi:

- od kwoty 246 zł od dnia 8.03.2013 r. do dnia zapłaty,

- od kwoty 615 zł od dnia 08.04.2013 r. do dnia zapłaty,

- od kwoty 369 zł od dnia 08.05.2013 r. do dnia zapłaty,

- od kwoty 900 zł od dnia 29.06.2013 r. do dnia zapłaty

oraz o zasądzenie na rzecz powoda kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych, za obie instancje.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja powoda zasługuje na uwzględnienie.

W pierwszej kolejności stwierdzić należy, że Sąd Rejonowy co do zasady w uzasadnieniu zaskarżonego orzeczenia uznał, iż roszczenie powoda jest uzasadnione, a oświadczenia pozwanego o odstąpieniu od umowy bezskuteczne. Ustalenia Sądu Rejonowego w tym zakresie Sąd Okręgowy podziela. Pozwany zresztą nie złożył apelacji od orzeczenia sądu.

Sąd Rejonowy oddalił jednakże powództwo w części przekraczającej kwotę 1392,68 zł. Sąd Rejonowy uznał bowiem, że pozwany zapłacił należności wynikające z faktur nr (...), tj. wynikające z tych faktur kwoty 246 zł. i 615 zł. Sąd Rejonowy oparł się przy tym na zeznaniach prezesa zarządu powoda, który stwierdził iż „pozwany zapłacił dwie pierwsze faktury, a następnie przestał regulować należności” (k-81). W związku z tym sąd uznał za przyznane przez powoda, że pozwany zapłacił dwie pierwsze faktury za pozycjonowanie strony internetowej w oparciu o art. 229 k.p.c i art. 230 k.pc. Jednakże z zeznań prezesa zarządu powoda nie wynika, że chodzi o faktury objęte niniejszym pozwem, a zwłaszcza, że pozwany zapłacił należności z faktur nr (...). Powód w uzasadnieniu pozwu wskazał zaś jednoznacznie, że pozwany pomimo upływu terminu płatności, nie uregulował należności z faktur dołączonych do pozwu (k-4) i w toku procesu stanowiska tego nie zamienił. Sąd Rejonowy nie wyjaśnił więc okoliczności, które z dwóch faktur zapłacił pozwany, w szczególności o jakich zapłaconych fakturach zeznawał prezes powoda, a zatem nieuprawnionym było przyjęcie, że chodziło o faktury (...). Jak zaś wskazał powód w uzasadnieniu apelacji, pozwany uregulował dwie wcześniejsze faktury tj. nr (...) i nr (...), które nie były objęte żądaniem pozwu, natomiast należności z faktur (...) nie zostały przez pozwanego uregulowane.

Również pozwany w toku procesu nie udowodnił aby zapłacił powodowi należności wynikające z faktur nr (...), w szczególności nie podnosił w toku procesu zarzutu, że dwie objęte żądaniem pozwu faktury zostały przez niego zapłacone.

Należy również przyznać rację skarżącemu, iż pozycjonowanie powód rozpoczął już w grudniu 2012 r., o czym świadczą raporty wykonania usługi pozycjonowania (k-78), jak również fakt, że za faktury obejmujące okres grudzień 2012 r. i styczeń 2013 r. pozwany powodowi zapłacił i nie kwestionował zasadności tych roszczeń powoda, a jak stwierdził zaprzestał dalszych wpłat z uwagi na niewłaściwy efekt pracy powoda (k-86).

Sam zaś Sąd Rejonowy przyznał w uzasadnieniu zaskarżonego orzeczenia, że rezultat pracy powoda nie był określony w umowie i żadną miarą nie można byłoby stosować do czynności podejmowanych przez powoda przepisów o rękojmi za wady dzieła , a zatem w istocie brak byłoby podstaw do podniesienia przez pozwanego zarzutu wadliwości samego dzieła (k-96).

Należy zatem uznać, iż powód wykazał, że przysługują mu roszczenia wynikające z faktur (...).

Skoro zaś pozwany zalegał z zapłatą powodowi za dwa okresy płatności tj. kwot wynikających z dwóch ostatnich wystawionych przez powoda faktur, miał on uprawnienie aby na podstawie § 7 ust. 4 umowy odstąpić od umowy ze skutkiem natychmiastowym i obciążyć pozwanego karą umowną w kwocie 900 zł.

W konsekwencji, niezasadnie też przyjął Sąd Rejonowy, iż z tytułu zapłaty za miesiąc kwiecień 2013 r. (faktura (...)), powód powinien uwzględnić rabat w wysokości 300 zł., gdy tymczasem rabat ten zgodnie z załącznikiem nr 1 do umowy został udzielony przez powoda za pierwsze trzy miesiące świadczenia usług pozycjonowania. Jak słusznie wskazał powód w apelacji, kwiecień 2013 r. był piątym miesiącem świadczenia usług przez powoda.

Mając więc na uwadze powyższe okoliczności Sąd Okręgowy na podstawie art. 386 § 1 k.p.c zmienił zaskarżony wyrok i orzekł o żądaniu powoda zgodnie z pkt-em 1 a wyroku. Sąd Okręgowy orzekła też o kosztach procesu za obie instancje zgodnie z art. 98 k.p.c.

Przed Sądem Rejonowym na koszty powoda złożyły się kwoty 100 zł. opłaty sądowej od pozwu, 600 zł. wynagrodzenia pełnomocnika procesowego i 17 zł. opłaty od pełnomocnictwa. W sumie koszty te wyniosły 717 zł., o czym sąd orzekł w pkt-cie 1 b wyroku. Koszty postępowania odwoławczego to: kwota 107 zł. opłaty sądowej od apelacji i kwota 300 zł. wynagrodzenia pełnomocnika procesowego. W sumie koszty te wyniosły kwotę 407 zł., o czym sąd orzekła w pkt-cie 2 wyroku.