Sygn. akt: VU 487/12

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 marca 2013 roku

Sąd Okręgowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Legnicy

w składzie:

Przewodniczący: SSO Mirosława Molenda-Migdalewicz

Protokolant: Katarzyna Awsiukiewicz

po rozpoznaniu w dniu 6 marca 2013 r. w Legnicy

sprawy z wniosku W. R.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.

o emeryturę

na skutek odwołania W. R.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.

z dnia 9 marca 2012 roku

znak (...)

I.  zmienia decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.z dnia 9 marca 2012 roku znak (...)w ten sposób, że przyznaje wnioskodawcy W. R. prawo do emerytury od 01 marca 2012 roku,

II.  stwierdza, iż organ rentowy nie ponosi odpowiedzialności za opóźnienie w przyznaniu prawa do świadczenia.

Sygn. akt VU 487/12

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 09 marca 2012r. znak: (...)Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.odmówił wnioskodawcy W. R. prawa do wcześniejszej emerytury. W uzasadnieniu powyższej decyzji organ rentowy wskazał, że ubezpieczony nie udowodnił żadnego okresu pracy w szczególnych warunkach, wobec wymaganych 15 lat.

Od powyższej decyzji odwołanie złożył wnioskodawca W. R., domagając się jej zmiany i przyznania mu prawa do świadczenia. W uzasadnieniu podał, iż nie zgadza się ze stanowiskiem ZUS zajętym w zaskarżonej decyzji, wskazując, że wykonywanie przez niego pracy spawacza w zakwestionowanych przez organ rentowy okresach potwierdza książeczka spawacza za lata 1968-1992. Jednocześnie wskazał, iż nie ma obecnie możliwości sprostowania zakwestionowanych przez ZUS świadectw pracy.

W odpowiedzi na odwołanie, Zakład Ubezpieczeń Społecznych wniósł o jego oddalenie i wskazał, że nie uznał wnioskodawcy jako pracy w szczególnych warunkach:

- okresu zatrudnienia od dnia 01 sierpnia 1974 r. do dnia 30 kwietnia 1978 r. w (...) spółce akcyjnej w P.,

- okresów zatrudnienia od dnia 05 maja 1978 r. do dnia 01 sierpnia 1990 r.; od dnia 22 września 1990 r. do dnia 31 lipca 1991 r., od dnia 01 grudnia 1991 r. do dnia 21 lipca 1992 r., od dnia 01 października 1992 r. do dnia 28 lipca 1993 r. oraz od dnia 01 października 1993 r. do dnia 28 lutego 1994 r. w (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w L.,

- okresu zatrudnienia w spółce (...) w P. od 01 marca 1994r. do 20 marca 2004r.,

ponieważ ze stanu faktycznego sprawy oraz dotychczas przeprowadzonych postępowań przed sądem wynika, że wnioskodawca nie udowodnił wykonywania prac w szczególnych warunkach zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 07 lutego 1983r., a przedłożone wraz z wnioskiem zeznania świadków nie stanowią nowych okoliczności w sprawie.

Sąd zważył , co następuje:

W. R., urodził się (...). Na dzień 01 stycznia 1999r. wykazał 30 lat, 11 miesięcy i 25 dni okresów składkowych i nieskładkowych. Nie jest członkiem OFE i nie pozostaje w stosunku pracy. Od 22 marca 2004r. wnioskodawca pobierał świadczenie przede.merytalne.

Dowód: akta ubezpieczeniowe wnioskodawcy.

W spornym okresie, tj. od dnia 02 października 1967 r. do dnia 30 kwietnia 1978r. W. R. był zatrudniony w (...) Przedsiębiorstwie (...), w tym od dnia 23 kwietnia 1969 r. do dnia 08 kwietnia 1971 r. odbywał służbę wojskową.

Początkowo, wnioskodawca był zatrudniony jako ślusarz. W okresie od 20 listopada 1967r. do 28 grudnia 1967r. odbył kurs podstawowy spawania łukowego, zdobywając uprawnienia spawacza. Od czasu ukończenia kursu, tj. od stycznia 1968r. wnioskodawca stale i w pełnym wymiarze czasu pracy pracował jako spawacz. Dodatkowo, w okresie od 13 stycznia 1975r. do 15 lutego 1975r., W. R.odbył kurs specjalistyczny spawania CO2 – blach-48.

Ubezpieczony pracował w brygadzie spawalniczej (w (...) było około 8 takich brygad) i wykonywał wyłącznie prace spawalnicze przy konstrukcjach stalowych obiektów przemysłowych (np. cementownie (...), suwnice do nowych fabryk), drogowych i komunikacyjnych (np. słupy pod wiadukty na autostradach). Czynności związane z przygotowaniem do spawania poszczególnych elementów konstrukcji stalowych wykonywali ślusarze, którzy pracowali w odrębnej brygadzie przygotowawczej. Wnioskodawca wykonywał tylko prace spawalnicze, nie był kierowany do innych prac.

Dowód: zeznania świadka K. S. – protokół rozprawy z dnia 21 listopada 2012r. 00:02:30-00:21:12, wyjaśnienia wnioskodawcy – protokół rozprawy z dnia 21 listopada 2012r. 00:21:38-00:45:18,

akta osobowe wnioskodawcy z okresu zatrudnienia w (...)Przedsiębiorstwie (...)

książeczka spawacza oraz legitymacja ubezpieczeniowa wnioskodawcy złożone do akt sprawy w dniu 06 marca 2013r. k. 82 akt sprawy,

akta sprawy VU 1026/09,

akta sprawy 647/10.

W okresach od 05 maja 1978r. do 01 sierpnia 1990r., od 22 września 1990r. do 31 lipca 1991r., od 01 grudnia 1991r. do 21 lipca 1992r., od 01 października 1992r. do 28 lipca 1993r. i od 01 października 1993r. do 28 lutego 1994r. W. R. był zatrudniony w (...) Spółka z o.o.w L.na stanowisku ślusarza – spawacza, w tym przebywał na urlopie bezpłatnym w okresach: od dnia 2 sierpnia 1990 r. do dnia 21 września 1990 r., od dnia 1 sierpnia 1991 r. do dnia 30 listopada 1991r. od dnia 22 lipca 1992 r. do dnia 30 września 1992 r., od dnia 29 lipca 1993 r. do dnia 30 września 1993 r.

W okresie od 01 września 1980r. do 31 października 1980r. wnioskodawca odbył kurs spawania kotłów konstrukcji stalowych w Ośrodku Szkolenia Spawaczy Huty (...) K.. Wnioskodawca uzyskał uprawnienia spawalnicze dozorowe (certyfikat nadany przez Urząd Dozoru Technicznego).

Spółka (...) dzieliła się na poszczególne grupy, tj. elektryków, instalatorów, grupę budowlaną i montażową. W skład poszczególnych grup wchodziły brygady składające się z około 20 osób. Wnioskodawca pracował w brygadzie wchodzącej w skład grupy montażowej. Brygada ta zajmowała się zarówno pracami spawalniczymi jak i montażowymi, tj. montażem konstrukcji stalowych oraz ich spawaniem. W skład grupy, oprócz spawaczy (ok. 4-5 osób) wchodzili ślusarze (ok. 15 osób). Generalnie, do zadań ślusarzy należało przygotowanie do spawania elementów poszczególnych konstrukcji stalowych, natomiast spawacze – w tym wnioskodawca – wykonywali wyłącznie prace spawalnicze polegające na spawaniu elementów uprzednio złożonych i przygotowanych do spawania przez ślusarzy.

Brygada wnioskodawcy pracowała przy takich stawianiu konstrukcji stalowych, takich jak: hala sprężarek (sprężarkownia), SW1 P. – S., budowa flotacji, naszybia, podszybia, łaźni górniczych, magazynów, estakad suwnicowych, konstrukcji stalowych pod budowę wieży szybowej, szybów skipowych, przenośników taśmowych, przenośników przy zbiornikach odstawy rudy. Ponadto, zajmowała się także rozdrabnianiem i montażem galerii taśmociągowych. Prace przy powyższych obiektach generalnie przebiegały w ten sposób, iż w pierwszej kolejności monterzy (ślusarze) składali poszczególne elementy konstrukcji stalowych i przygotowywali je do spawania. W przypadku rozdrabniania i montażu galerii taśmociągowych, ślusarze posiadający uprawnienia spawacza wycinali palnikami CO2 (gazowo – tlenowymi) zużyte elementy galerii, po czym nowe elementy były składane „na dole”. Następnie spawacze – w tym wnioskodawca – spawali te elementy. Wskazane prace wykonywane były zarówno na wysokości jak i na poziomie zerowym. Wnioskodawca wykonywał wyłącznie prace spawalnicze, nie zajmował się składaniem czy montażem konstrukcji stalowych.

W okresie od 01 marca 1994r. do 31 grudnia 1998r. W. R. był zatrudniony na stanowisku ślusarza spawacza w (...) Spółka z o.o.w P., powstałej z przekształcenia Spółki (...). Wnioskodawca także i w tym okresie stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał prace spawalnicze. W dalszym ciągu pracował w brygadzie, w skład której wchodzili spawacze (4-5 osób) oraz ślusarze (ok. 10 osób). Brygada ta (w związku z zakończeniem się inwestycji), wykonywała prace remontowe oraz modernizacyjne na rzecz (...), (...) P. G., P.– S., a także remonty rurociągów, obiektów wcześniej postawionych w kopalniach i szybach, w tym remonty urządzeń i maszyn górniczych (np. kruszarki czy maszyny flotacyjne). Remonty maszyn przebiegały w ten sposób, iż najpierw ślusarze rozkręcali maszynę poddawaną remontowi, wycinali palnikami zużyte elementy (blachy), następnie elementy te były spawane przez spawaczy, w tym także wnioskodawcę. Remonty maszyn górniczych, takich jak kruszarki to były duże prace remontowe. Kruszarka jest maszyną wielkości domu jednorodzinnego (gabarytowo). Na hali było 7 kruszarek do kruszenia rudy. Prace remontowe odbywały się na wyłączonej maszynie. W tym czasie pozostałe maszyny pracowały.

Grupa wnioskodawcy wykonywała także prace regeneracyjne podpór pod przenośniki kozłowe, a także korpusów do urządzeń i maszyn. Prace te wymagały uprzedniego wycięcia elementów, odpowiednio podpór oraz poszyć w korpusach, zamontowania nowych i ich przyspawania. Wnioskodawca także i w tym zakresie wykonywał wyłącznie prace spawalnicze. Obowiązki związane z wycinaniem i montowaniem elementów remontowanych urządzeń wykonywali ślusarze. Brygada wnioskodawcy wykonywała także walczaki, tj. piece obrotowe do wylewu miedzi w Hucie (...), jak również prace przy budowie komina S. (huta (...)) oraz przy konwertorze do wytopu miedzi. Były to prace zarówno montażowe jak i spawalnicze, przy czym wnioskodawca, jako spawacz, wykonywał wyłącznie prace spawalnicze. Natomiast pracami montażowymi i przygotowaniem elementów stalowych do spawania zajmowali się ślusarze.

Dowód: zeznania świadka R. G.– protokół rozprawy z dnia 02 lipca 2012r. 00:19:14-00:40:12, zeznania świadka J. B.– protokół rozprawy z dnia 06 marca 2013r. 00:03:55-00:37:40, zeznania świadka M. F.– protokół rozprawy z dnia 06 marca 2013r. 00:38:08-00:51:50, zeznania świadka T. S. – protokół rozprawy z dnia 06 marca 2013r. 00:52:14-01:13:46, wyjaśnienia wnioskodawcy – protokół rozprawy z dnia 21 listopada 2012r. 00:21:38-00:45:18 oraz protokół rozprawy z dnia 06 marca 2013r. 00:14:05-00:16:57,

akta osobowe z okresu zatrudnienia w (...) Spółka z o.o. w L.,

akta osobowe z okresu zatrudnienia w (...) Spółka z o.o. w P.,

książeczka spawacza oraz legitymacja ubezpieczeniowa wnioskodawcy złożone do akt sprawy w dniu 06 marca 2013r. k. 82 akt sprawy,

akta sprawy VU 1026/09,

akta sprawy 647/10.

W dniu 01 marca 2012r. wnioskodawca złożył wniosek o przyznanie mu prawa do wczesniejszej emerytury. Decyzją z dnia 09 marca 2012r. znak: (...)Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.odmówił wnioskodawcy W. R. prawa do żądanego świadczenia.

Dowód: akta ubezpieczeniowe t. IV – wniosek o emeryturę k. 1-6,

akta ubezpieczeniowe t. IV – decyzja ZUS z dnia 09 marca 2012r. k. 20.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie wnioskodawcy W. R. zasługiwało na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 114 ust. 1 z dnia 17 grudnia 1998, r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2009r., Nr 153, poz. 1227 ze zm.) Prawo do świadczeń lub ich wysokość ulega ponownemu ustaleniu na wniosek osoby zainteresowanej lub z urzędu, jeżeli po uprawomocnieniu się decyzji w sprawie świadczeń zostaną przedłożone nowe dowody lub ujawniono okoliczności istniejące przed wydaniem tej decyzji, które mają wpływ na prawo do świadczeń lub na ich wysokość.

Stosownie do art. 184 ustawy emerytalnej, ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego art. 32 jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy (1 stycznia 1999 r.) osiągnęli okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 65 lat - dla mężczyzn oraz okres składkowy i nieskładkowy o którym mowa w art. 27 pkt 2, tj. 25 lat dla mężczyzn. Emerytura powyższa przysługuje pod warunkiem nieprzystapienia do otwartego funduszu emerytalnego albo złożenia wniosku o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa oraz rozwiązania stosunku pracy- w przypadku ubezpieczonego będącego pracownikiem. Z treści przepisu art. 32 wskazanej ustawy wynika zaś, że ubezpieczonym urodzonym przed dniem 1 stycznia 1949 r., będącym pracownikami zatrudnionymi w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, przysługuje emerytura w wieku niższym niż określony w art. 27 pkt 1. Wiek emerytalny o którym mowa, rodzaje prac lub stanowisk oraz warunki, na podstawie których przysługuje prawo do emerytury, ustala się na podstawie przepisów dotychczasowych. W rozpoznawanej sprawie zastosowanie znajdują przepisy Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze do prac w szczególnych warunkach. Zgodnie ze wskazaną ustawą pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach, wymienione w .wykazie A,- nabywa prawo do emerytur jeżeli osiągnął wiek emerytalny wynoszący 60 lat dla mężczyzn oraz ma wymagany okres zatrudnienia, w tym co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach.

W rozpoznawanej sprawie, kwestią sporną między stronami był wymiar okresu pracy wnioskodawcy W. R. w szczególnych warunkach.

Po przeprowadzeniu postępowania dowodowego w sprawie ujawnione zostały nowe dowody, dotyczące spornych okresów zatrudnienia, co do których były prowadzone postępowania sądowe w sprawach VU 1026/09 i VU 647/10.

Takim dowodem niewątpliwie była przedłożona przez wnioskodawcę książeczka spawacza, w której w ciągłości chronologicznej, począwszy od stycznia 1968r. do 13 lutego 1992r., wykazane są rodzaje prac spawalniczych wykonywanych przez wnioskodawcę (s. 16-18). Jako dokument źródłowy, książeczka spawacza stanowi bezpośredni dowód na okoliczność wykonywania przez wnioskodawcę pracy w warunkach szczególnych w objętych sporem okresach zatrudnienia. Ma ona zatem większą moc dowodową od dokumentacji zawartej w aktach osobowych wnioskodawcy, dotyczących spornych okresów zatrudnienia, które w tym zakresie są niekompletne. Okoliczność powyższa nie może mieć jednakże negatywnych skutków dla wnioskodawcy. Książeczka spawacza potwierdza bowiem wysokie uprawnienia spawalnicze, jakie posiadał wnioskodawca, jak również określa rodzaje prac spawalniczych wykonywane przez niego w poszczególnych latach.

W odniesieniu do okresu zatrudnienia w przedsiębiorstwie (...) od 02 października 1967r. do 30 kwietnia 1978r. dodatkowymi dowodami, potwierdzającymi wykonywanie przez wnioskodawcę pracy w warunkach szczególnych były niewątpliwie: wpis w legitymacji ubezpieczeniowej wnioskodawcy, z którego wynika, iż pracował on jako spawacz od 02 października 1967r. oraz zeznania świadka K. S.. Zwrócić przy tym należy uwagę, iż wnioskodawca w poprzednich postępowaniach nie powołał powyższych dowodów, lecz wskazywał znajdujące się w aktach ubezpieczeniowych świadectwo pracy w warunkach szczególnych z dnia 18 listopada 1997r. (k. 9 t. I), z którego wynika, iż jedynie w okresie od 01 sierpnia 1974r. do 30 kwietnia 1978r. wnioskodawca wykonywał prace w warunkach szczególnych, tj. prace przy spawaniu gazowym i elektrycznym.

Z zeznań K. S., który to dowód został zawnioskowany przez ubezpieczonego w niniejszym postępowaniu, jednoznacznie wynika, iż ubezpieczony w całym spornym okresie zatrudnienia w przedsiębiorstwie (...), tj. od 02 października 1967r. do 30 kwietnia 1978r. wykonywał prace spawalnicze. Jak bowiem zeznał świadek, wnioskodawca zarówno w trakcie odbywania podstawowego kursu spawania łukowego, tj. w okresie od 20 listopada 1967r. do 28 grudnia 1967r. jak również po jego zakończeniu, wykonywał prace spawalnicze. Prace te wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracy i nie był kierowany do innych prac (w tym ślusarskich, związanych ze składaniem i montowaniem elementów konstrukcji stalowych).

Zeznania świadka korespondują z wpisami znajdującymi się we wspomnianej wyżej książeczce spawacza, Z karty przebiegu pracy spawalniczej jednoznacznie wynika, iż począwszy od stycznia 1968r. – do końca omawianego okresu zatrudnienia, tj. do 30 kwietnia 1978r. wnioskodawca prace spawalnicze z przerwą na odbycie zasadniczej służby wojskowej w okresie od 23 kwietnia 1969r. do 08 kwietnia 1971r. Jednakże, w ocenie Sądu, także okres służby wojskowej wnioskodawcy podlega zaliczeniu do stażu pracy w warunkach szczególnych. Zauważyć bowiem należy, iż wnioskodawca odbył służbę wojskową w okresie pracy w warunkach szczególnych i po jej zakończeniu powrócił do pracy w tym samym zakładzie i wykonywał takie same prace, tj. prace spawalnicze, stale i w pełnym wymiarze czasu pracy.

Mając na uwadze powyższe, Sąd, na podstawie powołanych dowodów, w szczególności zaś na podstawie książeczki spawacza wnioskodawcy uznał, iż w okresie zatrudnienia w (...), tj. 01 stycznia 1968r. do 30 kwietnia 1978r. wnioskodawca wykonywał pracę w warunkach szczególnych określone w wykazie A powołanego rozporządzenia, w dziale XIV, pod poz. 12 (prace przy spawaniu gazowym i elektrycznym).

Sąd uznał także, iż wnioskodawca wykonywał wskazane wyżej prace w warunkach szczególnych stale i w pełnym wymiarze czasu pracy także w kwestionowanych przez ZUS okresach zatrudnienia w (...) Spółka z o.o.w L.(z wyłączeniem okresów urlopów bezpłatnych wymienionych w świadectwie pracy z dnia 28 lutego 1994r.) oraz w (...) Spółka z o.o.w P.. Dowody z zeznań świadków przesłuchanych w niniejszym postępowaniu pozwalają bowiem na dokonanie odmiennej oceny zeznań świadka S. Ś., którego zeznania były kluczowym dowodem w sprawach VU 1026/09 i VU 647/10. Zauważyć bowiem należy, iż – jak wynika z zeznań świadka T. S.- S. pracował z wnioskodawcą w jednej brygadzie dopiero od 1986r. przez kilka miesięcy. Później pracował jako ślusarz – spawacz w suszarni i nie pracował w jednej brygadzie z wnioskodawcą. Ponadto, S. Ś., odmiennie niż wnioskodawca, oprócz prac spawalniczych wykonywał także prace ślusarskie. Ubezpieczony nie był natomiast kierowany do takich prac, gdyż, jak wskazał T. S.– ze względu na posiadane wysokie uprawnienia spawalnicze (w tym uprawnienia dozorowe), „był pracownikiem zbyt cennym, by zajmować się ślusarstwem”.

Wskazać ponadto należy, iż – jak podali przesłuchani w niniejszej sprawie świadkowie - M. G., T. N.oraz J. T., przesłuchani w sprawach VU 1026/09 i VU 647/10, nie byli bezpośrednimi przełożonymi ubezpieczonego i nie mieli z nim stałego kontaktu w omawianych okresach zatrudnienia. T. N.pracował bowiem początkowo jako spawacz, następnie był mistrzem grupy montażowej konstrukcji stalowych i bezpośrednio podlegali mu brygadziści. J. T.natomiast był mistrzem, a następnie – kierownikiem budowy, w związku z czym, także nie miał stałego kontaktu z wnioskodawcą. M. G.z kolei, jak podał świadek T. S., pracował początkowo jako monter spawacz, następnie, jako majster, ale także nie był bezpośrednim przełożonym wnioskodawcy.

W odróżnieniu od wyżej wymienionych, świadkowie przesłuchani w rozpoznawanej sprawie, tj. J. B., M. F., T. S. oraz R. G.pracowali z wnioskodawcą przez całe sporne okresy zatrudnienia w (...)oraz (...)w jednej brygadzie. Świadkowie ci zgodni byli co do tego, iż w zakwestionowanych przez ZUS okresach wnioskodawca stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał prace spawalnicze. Z ich zeznań jednoznacznie wynika, iż ubezpieczony posiadał wysokie kwalifikacje w tym zakresie, tzw. „uprawnienia dozorowe” i jako „szczególnie cenny” dla zakładu pracownik był kierowany jedynie do prac spawalniczych. Natomiast, prace przygotowawcze, poprzedzające spawanie, takie jak składanie czy montaż konstrukcji stalowych, były wykonywane przez ślusarzy. Świadek R. G.w zeznaniach opisywał wprawdzie także inne prace, tj. związane z przygotowaniem do spawania elementów konstrukcji stalowych, ich skręcanie i montowanie, jednakże jak wyjaśnił wnioskodawca, były to prace, do których był w razie potrzeby kierowany świadek. Sam wnioskodawca natomiast takich prac nie wykonywał, co potwierdzili jednoznacznie pozostali świadkowie.

Zauważyć dodatkowo należy, iż odnośnie występującej we wskazanych zakładach „dwuzawodowości” (ślusarz – spawacz), świadek J. B. podał, iż w przypadku pracowników wykonujących prace ślusarskie, ale posiadających uprawnienia spawalnicze zdarzało się, że w razie braku spawaczy, byli oni kierowani także do prac spawalniczych. Nigdy jednakże nie było tak, iż wnioskodawca, jako spawacz, był kierowany do prac ślusarskich. Jak bowiem wskazano wyżej, ze względu na wysokie uprawnienia spawalnicze, ubezpieczony był cennym dla zakładu pracownikiem i do jego obowiązków należały wyłącznie prace spawalnicze, które wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracy.

Zeznania przesłuchanych w rozpoznawanej sprawie świadków, w zakresie w jakim podali, iż wnioskodawca w spornych okresach stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał prace spawalnicze korespondują z wpisami w wymienionej wyżej książeczce spawalniczej, tj. po pierwsze z wpisami dotyczącymi przeszkolenia spawalniczego, potwierdzającymi wysokie uprawnienia spawalnicze wnioskodawcy, po drugie – z wpisami dotyczącymi wykonywania przez ubezpieczonego prac spawalniczych w okresie zatrudnienia w (...), do dnia 13 lutego 1992r.

W świetle przedstawionych okoliczności, Sąd uznał, iż także w okresach zatrudnienia w (...), tj. od 05 maja 1978r. do 01 sierpnia 1990r., od 22 września 1990r. do 31 lipca 1991r., od 01 grudnia 1991r. do 21 lipca 1992r., od 01 października 1992r. do 28 lipca 1993r. i od 01 października 1993r. do 28 lutego 1994r. (z wyłączeniem okresów urlopów bezpłatnych: od dnia 2 sierpnia 1990 r. do dnia 21 września 1990 r., od dnia 1 sierpnia 1991 r. do dnia 30 listopada 1991r. od dnia 22 lipca 1992 r. do dnia 30 września 1992 r., od dnia 29 lipca 1993 r. do dnia 30 września 1993 r.) oraz w okresie zatrudnienia od 01 marca 1994r. do 31 grudnia 1998r. w (...) Spółka z o.o.w P. W. R. wykonywał prace w warunkach szczególnych określone w wykazie A, dziale XIV, pod poz. 12 (prace przy spawaniu gazowym i elektrycznym).

W tym stanie rzeczy, nie ulega wątpliwości, iż wnioskodawca wykazał wymagany ustawą co najmniej 15 – letni okres pracy warunkach szczególnych. Wskazać jeszcze w tym miejscu należy, iż – zgodnie z powołanymi na wstępie przepisami – ocenie podlega tylko okres do 31 grudnia 1998r., tj. do dnia wejścia w życie ustawy emerytalnej (01 stycznia 1999r.). Okoliczność ta nie ma jednakże w rozpoznawanej sprawie istotnego znaczenia. Jak bowiem wskazano wyżej - już na podstawie samych wpisów w książeczce spawalniczej, tj. od 01 stycznia 1968r. do 13 lutego 1992r. wnioskodawca wykazał wymagany ustawowo staż pracy w warunkach szczególnych.

Mając na uwadze powyższe, Sąd w punkcie I wyroku, na podstawie art. 477 [14] § 2 k.p.c. zmienił decyzję (...) Oddziałw L.z dnia 09 marca 2012r. znak: (...)w ten sposób, iż przyznał wnioskodawcy W. R. prawo do emerytury od 01 marca 2012r. (w związku z tym, iż wnioskodawca był uprzednio uprawniony do świadczenia przedemerytalnego, Sąd przyznał świadczenie od daty złożenia wniosku o wcześniejszą emeryturę).

W punkcie II wyroku, Sąd stwierdził, że organ rentowy nie ponosi odpowiedzialności za opóźnienie w przyznaniu prawa do świadczenia.

Zgodnie z treścią art. 118 pkt. 1a ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych – w przypadku ustalenia prawa do świadczenia lub jego wysokości orzeczeniem organu odwoławczego – organ rentowy wydaje decyzję w terminie 30 dni, przy czym za dzień wyjaśnienia ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji uważa się dzień wpływu do Zakładu prawomocnego orzeczenia organu odwoławczego, jeżeli organ rentowy nie ponosi odpowiedzialności za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji.

Istotnym dla rozstrzygnięcia rozpoznawanej sprawy jest zatem ustalenie, czy (...) Oddział w L. przekroczył termin do ustalenia prawa wnioskodawcy do emerytury na podstawie art. 184 w zw. z art. 32 ustawy emerytalnej. Termin ten w niniejszej sprawie wynosił 30 dni od wyjaśnienia ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji (art. 118 ust. 1a ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych).

Analizując materiał dowodowy sprawy, Sąd poczynił ustalenia celem wyjaśnienia czy Zakład Ubezpieczeń Społecznych - przed wydaniem w dniu 09 marca 2012r. decyzji – wypełnił, w toku prowadzonego postępowania administracyjnego, wszystkie obowiązki nałożone na niego przez kodeks postępowania administracyjnego.

„W tej sytuacji przypomnienia wymaga, że zgodnie z art. 66 ust. 4 ustawy systemowej w zakresie prowadzonej działalności Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych przysługują środki prawne właściwe organom administracji państwowej. W opisanej działalności zakład stosuje przepisy kodeksu postępowania administracyjnego, administracyjnego a w szczególności winien mieć na względzie:

-

obowiązek podejmowania niezbędnych kroków do wyjaśnienia stanu faktycznego (art. 7 kpa);

-

obowiązek informowania stron o okolicznościach faktycznych i prawnych, które mogą mieć wpływ na ustalenie ich praw i obowiązków będących przedmiotem postępowania administracyjnego (art. 9 kpa);

-

obowiązek zapewnienia stronom czynnego udziału w postępowaniu administracyjnym i możliwość wypowiedzenia się co do zebranego w sprawie materiału dowodowego (art. 10 kpa).

Zgodnie z art. 75 kpa dowodami w postępowaniu administracyjnym może być wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy i nie jest sprzeczne z prawem (...) a zebrany w sprawie materiał dowodowy organ administracji państwowej jest obowiązany w sposób wyczerpujący zebrać i ocenić” (uzasadnienie wyroku Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 03 lipca 2007r. , sygn. Akt IIIAUa 1995/06 ).

Z treści akt emerytalnych prowadzonych przez (...) Oddział w L. wynika, iż przed wydaniem decyzji z dnia 09 marca 2012r. organ rentowy wypełnił obowiązki wymienione w kodeksie postępowania administracyjnego w art. 7, 9 i 10 .

Ubezpieczony bowiem - w toku postępowania związanego z rozpoznaniem wniosku zgłoszonego dnia 01 marca 2012r. miał możliwość udziału w postępowaniu administracyjnym poprzez składanie dowodów w postaci dokumentów.

Analizując materiał dowodowy sprawy nie można pominąć i tej okoliczności, że integralną część postępowania administracyjnego – związanego z rozpoznaniem wniosku z dnia 01 marca 2012r. - stanowiło postępowanie organu emerytalnego polegające na analizie dokumentów przedłożonych przez skarżącego wraz z przedmiotowym wnioskiem celem wydania decyzji w dniu 09 marca 2012r.

Przypomnieć przy tym należy, przewidziane w § 22 rozporządzenia ograniczenia dowodowe dotyczą wyłącznie postępowania przed organami rentowymi. W postępowaniu przed sądami pracy i ubezpieczeń społecznych, wnioskodawca może udowadniać okoliczności mające wpływ na prawo do świadczeń lub ich wysokość wszelkimi środkami dowodowymi, przewidzianymi w kodeksie postępowania cywilnego (por. wyrok SN z dnia 02.02.1996 r., II URN 3/95, OSNAP 1996/16/239).

Zwrócić należy uwagę, iż rozstrzygnięcie niniejszej sprawy było możliwe dopiero na etapie postępowania sądowego. Dopiero bowiem, w wyniku przedłożenia przez wnioskodawcę oryginału książeczki spawacza oraz legitymacji ubezpieczeniowej oraz przesłuchania świadków nie zawnioskowanych przez odwołującego się w poprzednio prowadzonych postępowaniach, możliwe było dokonanie oceny charakteru prac wykonywanych przez skarżącego w spornych okresach zatrudnienia i zakwalifikowania tych prac według obowiązującego wykazu A rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze.

Reasumując, Sąd uznał, iż - wydając decyzję w dniu 09 marca 2012r. - organ emerytalny w postępowaniu administracyjnym nie naruszył przepisów i zasad tego postępowania. Tym samym, organ rentowy nie ponosi odpowiedzialności za opóźnienie w przyznaniu prawa do świadczenia.

Mając na uwadze powyższe okoliczności, Sąd orzekł jak w punkcie II wyroku.