Sygn. akt II Ka 395/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 stycznia 2014 r.

Sąd Okręgowy w Ostrołęce w składzie:

Przewodniczący: SSO Anna Łaszczych

Sędziowie: SSO Ryszard Warda

SSO Michał Pieńkowski (spr.)

Protokolant: Marlena Achcińska

przy udziale Andrzeja Luchcińskiego Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Ostrołęce

po rozpoznaniu w dniu 29 stycznia 2014 r.

sprawy:

A. P. oskarżonego o czyny z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

na skutek apelacji wniesionej przez oskarżonego

od wyroku Sądu Rejonowego w Ostrołęce z dnia 16 października 2013 roku

sygn. II K 189/13

orzeka:

I.  zaskarżony wyrok zmienia w ten sposób, że:

- w ramach zarzuconego oskarżonemu A. P. czynu w pkt I aktu oskarżenia uznaje go za winnego tego, że w dniu 29 stycznia 2013 roku w O. przy ul. (...) ze sklepu (...) dokonał kradzieży sześciu opakowań prezerwatyw, jednego kartonika cukierków Mentos oraz jednego displeja, gum do żucia Mentos powodując straty w wysokości 265 złotych na szkodę sklepu (...) co wyczerpuje znamiona wykroczenia z art. 119 § 1 k.w.,

- w ramach zarzuconego oskarżonemu A. P. czynu w pkt II aktu oskarżenia uznaje go za winnego tego, że w dniu 30 stycznia 2013 roku w O. przy ul. (...) ze sklepu (...) dokonał kradzieży czterech sztuk displeji, cukierków Mentos powodując straty w wysokości 270 złotych na szkodę sklepu (...) co wyczerpuje znamiona wykroczenia z art. 119 § 1 k.w.,

i za to na podstawie art. 119 § 1 k.w. w zw. z art. 4 § 1 k.k. skazuje go, a na podstawie art. 119 § 1 k.w. w zw. z art. 9 § 2 k.w. wymierza mu karę aresztu w wysokości 30 (trzydziestu) dni,

- zmienia pkt II wyroku w ten sposób, iż zwalnia oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych przejmując je na rachunek Skarbu Państwa,

II.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adwokata M. D. kwotę 516,60 (pięćset szesnaście złotych sześćdziesiąt groszy) w tym 23 % podatku VAT tytułem wynagrodzenia za obronę z urzędu oskarżonego w postępowaniu odwoławczym,

III.  kosztami postępowania odwoławczego obciąża Skarb Państwa.

Sygn. akt II Ka 395/13

UZASADNIENIE

Prokura Rejonowa w Ostrołęce oskarżyła A. P. o to, że:

I. w dniu 29 stycznia 2013 roku w O. przy ul. (...) ze sklepu (...) dokonał kradzieży sześciu opakowań prezerwatyw, jednego kartonika cukierków Mentos oraz jednego displeja gum do żucia Mentos powodując straty w wysokości 265 złotych na szkodę sklepu (...), przy czym czynu tego dopuścił się przed upływem pięciu lat od odbycia co najmniej pół roku kary pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo podobne,

to jest o czyn z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.,

II. w dniu 30 stycznia 2013 roku w O. przy ul. (...) ze sklepu (...) dokonał kradzieży czterech sztuk displeji cukierków Mentos powodując straty w wysokości 270 złotych na szkodę sklepu (...), przy czym czynu tego dopuścił się przed upływem pięciu lat od odbycia co najmniej pół roku kary pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo podobne,

to jest o czyn z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.,

Sąd Rejonowy w Ostrołęce wyrokiem z dnia 16 października 2013 roku wydanym w sprawie o sygn. II K 189/13 uznał A. P. za winnego popełnienia zarzuconych mu czynów, z tym, że przyjął, iż oskarżony wymienione przestępstwa popełnił w warunkach ciągu przestępstw określonego w art. 91 § 1 k.k. i za to na podstawie art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. skazał go, a na podstawie art. 278 § 1 k.k. wymierzył mu karę 10 miesięcy pozbawienia wolności oraz zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty postępowania w kwocie 295,07 złotych, w tym kwotę 180 złotych tytułem opłaty sądowej.

Apelację od powyższego wyroku wniósł oskarżony A. P.. Skarżący zaskarżonemu wyrokowi zarzucił niewspółmierność orzeczonej wobec niego kary do stopnia społecznej szkodliwości czynu. W jego ocenie wymierzona mu kara jest zbyt surowa gdyż on przyznał się do popełnionych przestępstw, wyraził chęć naprawienia szkody, żałuje popełnionego czynu, a przestępstw dopuścił się pod silnym wpływem narkotyków, od których jest uzależniony. Sąd I instancji powinien więc skierować go na stosowne badania psychiatryczne, które wykazałyby stopień jego poczytalności w chwili czynów. Oskarżony podniósł ponadto, iż dopuścił się kradzieży na kwoty 265 złotych i 270 złotych co w chwili obecnej nie jest już występkiem lecz jedynie wykroczeniem. W chwili obecnej kradzież do kwoty 400 złotych podlega maksymalnie karze 30 dni, a więc wymierzona mu kara powinna zostać anulowana.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Apelacja oskarżonego A. P. okazała się zasadna i skutkowała zmianą zaskarżonego wyroku.

Kontrola instancyjna nie wykazała aby Sąd I instancji dopuścił się uchybień w postaci naruszenia przepisów postępowania to jest art. 202 § 1 k.p.k. polegającego na zaniechaniu dopuszczenia w sprawie dowodu z opinii biegłych psychiatrów na okoliczność ustalenia stanu poczytalności oskarżonego A. P. w chwili popełnienia zarzuconych mu czynów. Wbrew twierdzeniem oskarżonego sam fakt uzależnienia od narkotyków nie jest okolicznością wskazującą na uzasadnione wątpliwości co do stanu zdrowia psychicznego oskarżonego. Oskarżony nie wskazywał aby kiedykolwiek musiał korzystać z pomocy lekarza psychiatry lub psychologa jak również nie posiadał żadnych stosownych zaświadczeń lekarskich i słusznie Sąd Rejonowy uznał, iż w sprawie nie zachodzą uzasadnione wątpliwości co do stanu zdrowia psychicznego oskarżonego, które powodowałyby konieczność dopuszczenia dowodu z opinii biegłych psychiatrów.

Jednakże wniesiona apelacja spowodowała zmianę zaskarżonego wyroku.

Wartość szkody wyrządzonej czynami jednostkowymi oskarżonego A. P. wyniosła 265 i 270 złotych. Ustalenie to spowodowało zaś konieczność zmiany kwalifikacji prawnej czynów zarzuconych oskarżonemu A. P.. Zgodnie bowiem z ustawą z dnia 27.09.2013 r. o zmianie ustawy - kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw, która weszła w życie z dniem 9.11.2013 r. kradzież cudzego mienia, jeżeli jego wartość nie przekracza ¼ minimalnego wynagrodzenia nie stanowi przestępstwa lecz jedynie wykroczenie z art. 119 § 1 k.w. W chwili obecnej wysokość minimalnego wynagrodzenia wynosi 1.600 złotych, a więc ¼ tego wynagrodzenia to 400 złotych.

Dlatego też Sąd Okręgowy zobligowany był do zmieniany kwalifikacji prawnej, a co za tym idzie również i opisów czynów zarzuconych oskarżonemu A. P. w zakresie działania oskarżonego w warunkach powrotu do przestępstwa. W związku z powyższym Sąd Okręgowy zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób, że:

- w ramach zarzuconego oskarżonemu A. P. czynu w pkt I aktu oskarżenia uznał go za winnego tego, że w dniu 29 stycznia 2013 roku w O. przy ul. (...) ze sklepu (...) dokonał kradzieży sześciu opakowań prezerwatyw, jednego kartonika cukierków Mentos oraz jednego displeja gum do żucia Mentos powodując straty w wysokości 265 złotych na szkodę sklepu (...) co wyczerpuje znamiona wykroczenia z art. 119 § 1 k.w.,

- w ramach zarzuconego oskarżonemu A. P. czynu w pkt II aktu oskarżenia uznał go za winnego tego, że w dniu 30 stycznia 2013 roku w O. przy ul. (...) ze sklepu (...) dokonał kradzieży czterech sztuk displeji cukierków Mentos powodując straty w wysokości 270 złotych na szkodę sklepu (...) co wyczerpuje znamiona wykroczenia z art. 119 § 1 k.w. i za to na podstawie art. 119 § 1 k.w. w zw. z art. 4 § 1 k.k. skazał go, a na podstawie art. 119 § 1 k.w. w zw. z art. 9 § 2 k.w. wymierzył mu karę aresztu w wysokości 30 (trzydziestu) dni.

Biorąc pod uwagę fakt, iż oskarżony A. P. jest osobą pozbawioną wolności, orzeczono wobec niego karę izolacyjną, oskarżony nie posiada żadnego majątku i dochodów Sąd Okręgowy zmienił również pkt II wyroku w ten sposób, iż zwolnił oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych przejmując je na rachunek Skarbu Państwa.

Na podstawie par. 14 ust. 2 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu Sąd zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adwokata M. D. kwotę 516,60 (pięćset szesnaście złotych sześćdziesiąt groszy) w tym 23 % podatku VAT tytułem wynagrodzenia za obronę z urzędu oskarżonego w postępowaniu odwoławczym.

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie 634 k.p.k.