Sygnatura akt IV Ka 803/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 grudnia 2013 roku.

Sąd Okręgowy w Świdnicy w IV Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 11 grudnia 2013 roku

sprawy R. M.

obwinionego z art. 77 kodeksu wykroczeń oraz art. 10 ust. 2a ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach z dnia 13.09.1996r. w/z z § 12 oraz § 13 uchwały rady miejskiej Z. w sprawie regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie Gminy Z. z dnia 27.11.2012r. (Dziennik Urzędowy Województwa (...) z dnia 11.01.2013r. poz. 218)

na skutek apelacji wniesionej przez obwinionego

od wyroku Sądu Rejonowego w Ząbkowicach Śląskich

z dnia 1 października 2013 roku, sygnatura akt II W 245/13

I.  zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że w miejsce orzeczonej względem obwinionego kary grzywny, orzeka względem niego karę nagany;

II.  zwalnia obwinionego od ponoszenia kosztów sądowych za obie instancje, przy czym wydatki za to postępowanie zalicza na rachunek Skarbu Państwa.

IV Ka 803/13

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem R. M. uznany został za winnego tego, że w dniu 1 czerwca 2013 roku, około godziny 18:45 przy ulicy (...) w Z., sprawując opiekę nad psem rasy owczarek niemiecki, nie zachował zwykłych i nakazanych środków ostrożności przy trzymaniu psa, tj. dopuścił do tego, aby pies biegał luzem bez smyczy i kagańca po ul. (...), czym wywołał obawy o bezpieczeństwo własne Pani A. S.

tj. za winnego popełnienia wykroczenia z art. 77 kw i za to na mocy powołanego przepisu wymierzono obwinionemu karę 100 zł grzywny.

Wyrok powyższy zaskarżył R. M., a z treści jego osobistej apelacji wynika zarzut błędu w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę rozstrzygnięcia, przejawiający się w uznaniu, iż zgromadzone dowody przemawiają za sprawstwem i zawinieniem obwinionego, podczas, gdy prawidłowa analiza dowodów winna prowadzić do wniosku przeciwnego.

Tym samym apelujący wniósł o uniewinnienie go od zarzutu popełnienia przypisanego mu wykroczenia.

Sąd Okręgowy zważył:

Apelacja nie zasługuje na uwzględnienie.

W pierwszej kolejności należy zwrócić uwagę na naruszenie przez Sąd I instancji art. 39 § 4 kpw. Przejawił się on poprzez oparcie wyroku m. in. o treść notatki służbowej sporządzonej przez funkcjonariusza straży miejskiej, choć możliwe i konieczne w tej sytuacji było po prostu ewentualne przesłuchanie A. K. w charakterze świadka. Inną kwestią jest, czy w ogóle tego typu dowód nie jest swoistym obejściem zakazu dowodowego, a to przeprowadzenia dowodu z zeznań prowadzącego postępowanie funkcjonariusza na okoliczność, którą obwiniony podał „poza protokołem” przesłuchania.

Powyższe uchybienie nie mogło jednak w zasadniczy sposób wpłynąć na treść wyroku sądu II instancji, bowiem nie decydowało o przyjęciu, iż R. M. dopuścił się wykroczenia z art. 77 kw.

Przypomnieć zatem należy, iż pokrzywdzona A. S. w sposób jednoznaczny, spójny, konsekwentny, a tym samym wiarygodny opisała przebieg incydentu, a czego nie sposób powiedzieć o wyjaśnieniach obwinionego, który oświadczył m. in., że owczarka niemieckiego miał upiętego przy pomocy przezroczystej żyłki !!!

Tego typu twierdzenie musi być uznane jako całkowicie sprzeczne z tzw. „zdrowym rozsądkiem” i jako takie nie mogło być w żadnej mierze uwzględnione.

Tym samym Sąd Okręgowy nie znajdując podstaw dla uniewinnienia R. M., zmienił jednak zaskarżone orzeczenie w części tyczącej kary – wymierzając w miejsce grzywny naganę.

Wydaje się, że jest to wystarczające ostrzeżenie sprawcy na przyszłość, pamiętając nadto, że pies obwinionego nikogo nie zaatakował ale „jedynie” biegając bez smyczy przestraszył pokrzywdzoną.

Zważywszy nadto na trudną sytuację finansową R. M. zwolniono go od ponoszenia wszelkich kosztów związanych ze sprawą.