Sygn. akt IV P 245/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 listopada 2015 r.

Sąd Rejonowy w Lubinie Wydział IV Pracy

w składzie:

Przewodniczący:	SSR Agata Mularska-Karamon
Ławnicy:	Iwona Martynowicz-Laskowska, Adela Wojdyła
Protokolant:	st. sekr. sądowy Sylwia Rosa

po rozpoznaniu w dniu 10 listopada 2015 r. w Lubinie

na rozprawie sprawy

z powództwa S. K.

przeciwko S.Spółka z o.o. w P.

o przywrócenie do pracy na dotychczasowych warunkach pracy i płacy

I. przywraca powoda S. K. do pracy u strony pozwanej w S. Spółka z o.o. w P. na dotychczasowych warunkach pracy i płacy,

II. nakazuje stronie pozwanej uiścić na rzecz Skarbu Państwa (Sądu Rejonowego w Lubinie) kwotę 2.474,00 zł tytułem opłaty sądowej oraz kwotę 625,12 zł tytułem zwrotu wydatków sądowych.

UZASADNIENIE

Powód S. K. w pozwie skierowanym przeciwko S. sp. z o.o. w P. domagał się przywrócenia dotychczasowych warunków pracy i płacy. W uzasadnieniu podał, że strona pozwana wypowiedziała mu warunki pracy i płacy, wskazując jako przyczynę: dostarczenie przez powoda zaświadczenia lekarskiego ze stwierdzeniem praca lekka bez dźwigania ciężarów do 5 kg, prowadzenie postępowania przez Państwowy Powiatowy Inspektorat Sanitarny w P. w zakresie rozpoznania choroby zawodowej, ustalony stopień niepełnosprawności w zakresie upośledzenia narządu ruchu. Powodowi zmieniono dotychczasowe stanowisko pracy wykwalifikowany operator urządzeń produkcyjnych I, a po upływie okresu wypowiedzenia zaproponowano stanowisko operatora urządzeń produkcyjnych I, z wynagrodzeniem zasadniczym 2.700 zł brutto.

Zdaniem powoda przyczyna wypowiedzenia jest nieuzasadniona, ponieważ strona pozwana od dłuższego czasu wiedziała o wszystkich okolicznościach związanych ze stanem zdrowia powoda. Powód dostarczał na bieżąco dokumenty o stanie zdrowia w roku 2012, 2013. W tym czasie pracował na kabinach i w sposób prawidłowy wywiązywał się z powierzonych mu zadań. Pracował w systemie trzyzmianowym i w godzinach nadliczbowych. Został skierowany na badania lekarskie i został dopuszczony do pracy na zajmowanym stanowisku. Nie został zgłoszony wniosek o przeniesienie na inne stanowisko. Nadto powód wskazał, że na dotychczasowym stanowisku ciężar podnoszonych przez niego elementów nie przekraczał 5 kg. Skutkiem zmiany warunków pracy powoda było zmniejszenie wynagrodzenie zasadniczego do kwoty 2.700 zł czyli o kwotę 779 zł. Nadto w powód wskazał, że nie rozpoznano u niego choroby zawodowej.

Na rozprawie w dniu 10 listopada 2015 powód wskazywał, że po przeniesieniu go na inne stanowisko pracy pracodawca zleca podnoszenia elementów ważących więcej niż 5 kg ( ok. 10 kg) i przedłożone przez powoda zaświadczenie lekarskie nie stanowiło przeszkody dla strony pozwanej, aby powierzyć mu pracę niezgodnie z zaświadczeniem.

Strona pozwana w odpowiedzi na pozew wniosła o oddalenie powództwa. W uzasadnieniu podała, że wypowiedziała powodowi warunki pracy w zakresie stanowiska pracy i wynagrodzenia z uwagi na przedłożone przez powoda zaświadczenie lekarskie z dnia 15 maja 2014r. i posiadanej informacji o prowadzonym postępowaniu przez PPIS w zakresie rozpoznania u powoda choroby zawodowej: przewlekłej choroby układu ruchu wywołanej sposobem wykonywania pracy, przewlekłego zapalenia nadkłykcia kości ramiennej oraz przedłożonym orzeczeniem o lekkim stopniu niepełnosprawności w zakresie narządu ruchu z dnia 2 lipca 2013 roku. W ocenie strony pozwanej tak wskazana przyczyna stanowiła uzasadnioną podstawę do wypowiedzenia warunków pracy w zakresie stanowiska oraz wynagrodzenia. Dotychczasowe stanowisko pracy powoda wykwalifikowanego operatora urządzeń produkcyjnych I związane było z obsługą kabin spawalniczych, zgrzewających i klejących. Na tym stanowisku zachodziła konieczność przenoszenia przez powoda ciężarów o wadze powyżej 5kg. Po uzyskaniu przez stronę pozwaną informacji w sprawie podejrzenia choroby zawodowej powoda oraz wyniku przeprowadzonego badania lekarskiego z dnia 15 maja 2014 roku przeniesiono powoda na inne stanowisko pracy, tak aby nie pogłębiać dolegliwości powoda w zakresie narządu ruchu. Wskazano, że w większości przypadków waga ram poszczególnych elementów przenoszonych przez powoda na dotychczasowym stanowisku przekraczała 5 kg a nadto nie jest wykluczone , że powód kilkukrotnie w ciągu dnia podnosił również cięższe elementy.

Strona pozwana podnosiła, że na wniosek powoda, który uskarżał się na swój stan zdrowia i niedogodne warunki pracy przenosiła powoda na inne stanowisko pracy. Powód w dniu 21 maja 2014 został przeniesiony na inne, lżejsze stanowisko pracy na buksownicę, w obszarze montażu końcowego oparć, gdzie wykonywał czynności związane z montażem drobnych elementów, których waga nie przekraczała pięciu kilogramów. Już w drugim dniu pracy na buksownicy powód poinformował, iż nie może wykonywać tej pracy z uwagi na fakt, że jego dolegliwości nasilają się. Powodowi zaproponowano więc kolejne stanowisko pracy operatora urządzeń produkcyjnych I, która odpowiada kwalifikacjom powoda i nie stanowi zagrożenia dla jego stanu zdrowia. To stanowisko również powód zakwestionował, jako niewskazane przy jego schorzeniach. Po uzyskaniu w lipcu 2014 roku informacji z PPIS, iż decyzja w sprawie choroby zawodowej powoda nie może być doręczona z powodu złożenia przez powoda odwołania od orzeczenia lekarskiego , pracodawca podjął decyzję, aby na stałe przenieść powoda na inne stanowisko pracy , co też uczynił wypowiedzeniem zmieniającym.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powód S. K. był zatrudniony u strony pozwanej S. sp. z o.o. w P. na podstawie umowy o pracę zawartej w dniu 12 września 2006 roku początkowo na okres próbny a następnie w na czas określony i nie określony, ostatnio na stanowisku wykwalifikowanego operatora urządzeń produkcyjnych I. Powód był wynagradzany wg kategorii III ze stawką 3.479 zł brutto.

Powód latach 2007- 2012 pracował na stanowisku wykwalifikowanego operatora urządzeń produkcyjnych w dziele PQ na montażu końcowym a następnie na kabinie spawalniczej. W karcie opisu stanowiska pracy w pozycji wysiłek fizyczny wpisywano: duża monotonia pracy, stres.

Powód 18 maja 2012r. doznał wypadku przy pracy ( wykręcenie nadgarstka ręki przez pracownika ochrony ). Po tym zdarzeniu przebywał na zwolnieniu lekarskim . Po okresie zwolnienia lekarskiego powód na okres 3 miesięcy od lipca do października 2012r. został przeniesiony do pracy w dziale logistyki, gdzie wykonywał pracę na wózku widłowym. Zgodnie z kartą opisu stanowiska pracy w dziale logistyki na stanowisku operatora wózka widłowego wskazano, że na tym stanowisku konieczne jest przenoszenie ładunków powyżej 20 kg kilka razy na zmianę.

Z uwagi na potrzebę zatrudnienia powoda ponownie przy kabinach oraz w związku z rozpoczęciem produkcji nowego modelu M. został przesunięty do pracy na kabinie M. w październiku 2012r. Angaże powoda w tym czasie wskazywały na zatrudnienie go na kabinie M.. W karcie stanowiskowej w rubryce nr 14 pod pozycją wysiłek fizyczny , ergonomia stanowiska wpisano: duża monotonia pracy, stres.

Dowód: - umowy o pracę ,a/o, k B

- angaże, a/o, k. B 49, 58, 10, 12, 13, 16, 19, 20, 23, 24, 25, 26, 27, 30,33,35, 39

- pismo z dn. 19.10.2012r., a/o k. B 48,

- zakres obowiązków, a/o k. B 14,

- karta opisu stanowiska a/o, k. B 40, 44

Powód S. K. w okresie ostatnich 3 lat stale wykonywał pracę na kabinach zgrzewających, produkujących ramy do oparć model M.. Praca na tym stanowisku polegała na tym, że popierał gotowe elementy, które następnie podlegały zgrzewaniu. Elementy podnoszone przez powoda na tej kabinie nie przekraczały 5kg.

W tym okresie cała produkcja strony pozwanej w 90 % to elementy nie przekraczające 5 kg. Pozostałe 10% powyżej 5 kg.

Sporadycznie powód pracował na tłoczni, gdzie obsługiwał tłocznię, czyli urządzenie które wytłacza z blachy elementy. Wówczas przenosił elementy ważące około 1 kg. Powoda kierowano również do pracy przy siedziskach, gdzie zachodziła konieczność podnoszenia elementów cięższych niż 5kg. Sporadycznie powód był kierowany do pracy na kabinach spawalniczych, gdzie zachodziła konieczność podnoszenia pojemników z tzw. beszlegami. Pojemnik taki ważył około 43kg. Podnoszony był co do zasady przez dwóch pracowników. Konieczność przenoszenia pojemnika z beszlegami wiązała się z pracą na stanowisku na kabinie spawalniczej.

Na dwóch kabinach zgrzewających, tj. na dwóch stanowiskach gniazdowych były zgrzewane modele oparć oznaczone symbolem D. (...) o wadze przekraczającej 5 kg ( 5,1 kg). Na pozostałych kabinach wykonywano oparcia modelu lżejszego, nie przekraczającego 5 kg. Powód nie pracował na kabinach produkujących model D. (...) i nie było potrzeby aby podnosić ciężary większe niż 5 kg. Praca przy modelach D. (...) polega na dokładaniu elementów. Pracownik nie podnosi ani nie znosi oparcia ważącego pow. 5kg.

Model D. (...) były produkowane w zależności od zleceń i okresowo. W porównaniu do całości produkcji, produkcja tych modeli miała charakter sporadyczny.

Dowód: - zeznania świadków:

- A., L., k. 101-102,

- K. S., k. 102,

- R. E., k. 82,

- A. W., k. 82

- zeznania powoda, k. 129-130

W aktach osobowych znajdują się zaświadczenia lekarskie dotyczące zdolności powoda do pracy na stanowiskach: wykwalifikowany operator urządzenia, operator urządzeń produkcyjnych do 18.06.2014r. , operatora wózka widłowego do 18.06.2014r.

Powód przedkładał również do akt osobowych orzeczenia o lekkim stopniu niepełnosprawności wydane w dniu 3 stycznia 2012r. z datą ważności do 31 stycznia 2013r.. Jako przyczynę niepełnosprawności podano symbol 05-R ( schorzenia układu ruchu). Niepełnosprawność datowano od 5 grudnia 2011r. W orzeczeniu zalecono pracę lekką. Kolejne orzeczenie o stopniu niepełnosprawności wydane zostało w dniu 18 czerwca 2013r. Powód został także zaliczony do lekkiego stopnia niepełnosprawności na okres do 30 czerwca 2015r. z powodu schorzeń o symbolu 05R. W orzeczeniu podtrzymano zalecenie wykonywania pracy lekkiej. W dniu 2 lipca 2013 r. wydano kolejne orzeczenie o stopniu niepełnosprawności, w którym zmieniono poprzednio wydane, zaskarżone orzeczenie, w ten sposób, że wskazano iż orzeczenie wydaje się na stałe.

Kolejne orzeczenie stwierdzające zdolność powoda do pracy na stanowiskach: operator urządzeń produkcyjnych 1 i II, wykwalifikowany operator urządzeń produkcyjnych 1,2, operator wózka widłowego do dnia 3 grudnia 2014r. wydano w dniu 4 grudnia 2013r.

Dnia 2 maja 2014r. wydano powodowi zaświadczenie o zdolności do pracy, w którym wskazano, że powód jest zdolny do pracy okresie do 3 grudnia 2014. zaświadczenie wydano po okresie pobierania zasiłku chorobowego.

17 marca 2014r. wpłynęło do strony pozwanej S. sp. z o.o. zawiadomienie o wszczęciu postępowania w sprawie ustalenia choroby zawodowej powoda zakresie: przewlekłe choroby układu ruchu wywołane sposobem wykonywania pracy: przewlekłe zapalenie nadkłykcia kości ramiennej.

W dniu 15 maja 2014 roku wydano powodowi zaświadczenie lekarskie ze wskazaniem zdolności do pracy na stanowiskach jak wskazano wyżej, z datą ważności do 31 maja 2016r. z zaleceniem praca lekka bez dźwigania ciężarów do 5kg.

(...) Wojewódzki Ośrodek Medycyny Pracy we W. Oddział w L. wydał orzeczenie lekarskie nr (...)o braku podstaw do rozpoznania choroby zawodowej powoda. Z uzasadnienia tego orzeczenia wynika, że zgłaszane przez pacjenta dolegliwości w zakresie kończyny górnej prawej należy wiązać z przebytym wypadkiem przy pracy. Nie bez znaczenia były również stwierdzone liczne zmiany zwyrodnieniowe stawów kończyn oraz dna moczanowa. Orzeczenie to wydano 30 czerwca 2014. Od tego orzeczenia odwołał się powód. Decyzją nr (...)z dnia 6 lutego 2015 r. PPIPS stwierdził brak podstaw do stwierdzenia choroby zawodowej.

Powód przeszedł badanie lekarskie po okresie zasiłkowym 26.02.2015r. Został dopuszczony do pracy bez ograniczeń z datą ważności badania do 31.05.2016r.

Powód był badany w (...) we W. Oddział w L. w marcu i kwietniu 2015 roku, po odwołaniu się pracodawcy od treści wydanego przez lekarza sprawującego opiekę profilaktyczną orzeczenia. W dniu 9 kwietnia 2015 roku (...)Oddział w L. wydał orzeczenie lekarskie w trybie odwoławczym, iż powód jest zdolny do pracy na stanowisku operator urządzeń produkcyjnych 1,2, wykwalifikowany operator urządzeń produkcyjnych 1,2, operator wózka widłowego. W orzeczeniu wskazano datę następnego badania 9 kwiecień 2017r.

Dowód: - zaświadczenia lekarskie, a/o, k. B 31,43,, 43a, 45, 57,60, 63,64,

- decyzja PPIS z dn. 6.02.2015r., k. 169,

- opinia biegłego, k. 296-297

- zaświadczenie lekarskie z dn. 26.02.2015r., k. 146

- orzeczenie lekarskie, k. 3,

- orzeczenie o stopniu niepełnosprawności, a/o, k. B 42, 53, 55

Strona pozwana pismem z dnia 29 lipca 2014r. doręczonym powodowi 30 lipca 2014r. wypowiedziała powodowi dotychczasowe warunki pracy i płacy ustalone umową z dnia 1 lutego 2008r. w zakresie stanowiska pracy i wynagrodzenia zasadniczego. Po upływie okresu wypowiedzenia zaproponowano powodowi stanowisko pracy określone jako operator urządzeń produkcyjnych 1 ze stawką wynagrodzenia w kwocie 2.700 zł brutto. Jako przyczynę uzasadniającą wypowiedzenie warunków pracy i płacy wskazano:

- dostarczenie przez powoda zaświadczenia lekarskiego ze stwierdzeniem: praca lekka bez dźwigania ciężarów do 5kg,

- prowadzenie postępowania przez PPIS w P. w zakresie rozpoznania choroby zawodowej: przewlekłe choroby układu ruchu wywołane sposobem wykonywania pracy - przewlekłe zapalenie nadkłykcia kości ramiennej,

- ustalony stopień niesprawności o symbolu 05 –R, upośledzenie narządu ruchu.

Dowód: -pismo z dnia 29 lipca 2014, akta osobowe k. B 70

Powód był leczony z powodu rany ciętej kciuka lewego, urazu barku lewego bez złamania, urazu podudzia lewego, skręcenia prawego nadgarstka w związku z wypadkiem przy pracy w maju 2014 roku , powierzchownego urazu głowy z raną łuku brwiowego prawego. W listopadzie 2011r. był leczony z powodu dolegliwości bólowych odcinka lędźwiowo- krzyżowego kręgosłupa promieniujące do obu kończyn dolnych, wynikające ze zmian zwyrodnieniowych z obecnością wypukliny na poziomie L 1- L2, L3- L4, L4- L5. W 2013r. wykonano TK odcinka szyjnego kręgosłupa z powodu dolegliwości bólowych, które wykazało zmiany zwyrodnieniowo dyskopatyczne. W tym okresie powód zgłaszał i leczony był z powodu dolegliwości bólowych kończyny górnej prawej. Poza tym powód leczony był z powodu złamania palców czwartego i piątego dłoni prawej, oraz z powodu bólu ostróg piętowych. Rozpoznano również wieloletnie nadciśnienie tętnicze. W styczniu 2014r. w warunkach szpitalnych dokonano operacyjnego obniżenia przyczepu wspólnego mięśni prostowników przedramienia (łokieć tenisisty). Z karty informacyjnej pobytu w oddziale szpitalnym wynika, że dolegliwości bólowe w okolicy stawu łokciowego prawego występują od maja 2012, nasilają się przy ruchach i po wysiłku. Dotychczasowe leczenie w formie 4 blokad nie skutkowało trwałą poprawą. Skierowanie do szpitala powód otrzymał we wrześniu 2013 r. Po leczeniu operacyjnym w styczniu 2014 roku powód uzyskał zwolnienie lekarskie na 21 dni. W karcie informacyjnej wskazano zalecenie unikania przeciążeń operowanej kończyny, usunięcie szwów za 10 dni w gabinecie lekarza rodzinnego. Po operacji powód korzystał z zasiłku chorobowego do maja 2014 r. Następnie wrócił do pracy na uprzednio zajmowane stanowisko. W trakcie leczenia pooperacyjnego , powód został skierowany na badania do (...) we W. oddział w L. z podejrzeniem przewlekłej choroby zawodowej układu ruchu wywołanej sposobem wykonywania pracy pod postacią przewlekłego zapalenia nadkłykcia kości ramiennej.

Stan zdrowia powoda w okresie bezpośrednio poprzedzającym dokonanie wypowiedzenia zmieniającego warunki pracy i płacy nie zezwalał na zatrudnienie go na stanowiskach, na których sposób wykonywania pracy i obciążenia układu ruchu skutkowałby pogłębieniem lub zaostrzeniem rozpoznanych lub sugerowanych schorzeń w jego zakresie. Ze skierowań na badania profilaktyczne nie wynikało jednoznacznie, jakie wielkości ciężarów podnosi powód i w jaki sposób obciąża on układ ruchu, w szczególności kończyny górne, dlatego też pracodawca w sposób prawidłowy odsunął go na okres prowadzenia procesu diagnostyczno-orzeczniczego związanego z podejrzeniem choroby zawodowej od pracy na dotychczasowym stanowisku. Po uprawomocnieniu się w decyzji jednostek orzeczniczych orzekających w zakresie choroby zawodowej, powód mógł nadal świadczyć pracę na dotychczas zajmowanym stanowisku pracy.

Treść orzeczenia o stopniu niepełnosprawności potwierdza stabilny przebieg rozpoznawanych schorzeń układu narządu ruchu. Zarówno stopień niepełnosprawności powoda i jak również zalecenia lekarza orzecznika nie ulegały zmianie w porównaniu z treścią orzeczeń uprzednio wydawanych.

Zalecenia dotyczące warunków pracy wiązały się ściśle z okresem diagnostyki choroby zawodowej powoda.

Dowód: - dokumentacja lekarska,

- opinia biegłego wraz z opinią uzupełniającą, k. 262-266, 296-297

Powód w okresie zatrudnienia nie zgłaszał przełożonym większych zastrzeżeń co do rodzaju wykonywanej pracy. Przełożonemu R. E. i K. S. wspominał o problemach zdrowotnych. Nie informował przełożonych aby praca, która wykonuje była dla niego za ciężka. W okresie trwania diagnostyki choroby zawodowej, po przesunięciu powoda na inne stanowisko pracy, powód wskazywał, że stanowisko to mu nie odpowiada, a wykonywane precyzyjne ruchy pogłębiają jego schorzenia.

Dowód: - zeznania świadków:

- T. D., k. 82

- A., L., k. 101-102,

- K. S., k. 102,

- R. E., k. 82,

- zeznania powoda, k. 129-130

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie.

Powód w związku z dokonanym przez stronę pozwaną wypowiedzeniem warunków pracy i płacy domagał się przywrócenia mu dotychczasowych warunków pracy i płacy.

Zgodnie z treścią art. 42 kp przepisy o wypowiedzeniu umowy o pracę stosuje się odpowiednio do wypowiedzenia wynikających z umowy warunków pracy i płacy. Wypowiedzenie warunków pracy lub płacy uważa się za dokonane, jeżeli pracownikowi zaproponowano na piśmie nowe warunki. Zgodnie z treścią art. 45 w razie ustalenia, że wypowiedzenie warunków pracy i płacy jest nieuzasadnione lub narusza przepisy o wypowiadaniu umów o pracę sąd pracy stosownie do żądania pracownika orzeka o przywróceniu pracownikowi dotychczasowych warunków pracy lub o odszkodowaniu.

W związku z tym, że w stosunku do powoda toczyło się postępowanie w zakresie stwierdzenia choroby zawodowej, to zastosowanie w stosunku do powoda miały przepisy kodeksu pracy rozdziału VI zatytułowanego: Profilaktyczna ochrona zdrowia.

Zgodnie z treścią art. 230 § 1 kp w razie stwierdzenia u pracownika objawów wskazujących na powstanie choroby zawodowej, pracodawca zobowiązany jest, na podstawie orzeczenia lekarskiego, w terminie i na czas określony w tym orzeczeniu, przenieść pracownika do innej pracy, nie narażającej go na działanie czynnika, który wywołał te objawy.

Zatem w niniejszej sprawie pracodawca miał możliwość, a jednocześnie powinien na czas trwania postępowania związanego z ustaleniem choroby zawodowej powoda zastosować się do dyspozycji art. 230 § 1 kp i odsunąć powoda na czas określony do innej pracy, stosując przy tym wskazówki podane w orzeczeniu lekarskim. Bezspornym było, że powód przedłożył zaświadczenie lekarskie z 15.05.2014r. , z którego wynikało, że nie powinien podnosić ciężarów o masie większej niż 5 kg. Z zaświadczenia nie wynikało, że powinien zostać odsunięty od pracy na dotychczasowym stanowisku. W zaświadczeniu tym wskazano tylko datę następnego badaniem. Należy jednak przyjąć, że to zaświadczenie lekarskie zostało wydane w okresie diagnozowania u powoda choroby zawodowej.

W związku z powyższym, zgodnie z opinią biegłego, wydaną w niniejszej sprawie, powód powinien być odsunięty od pracy tylko i wyłącznie w okresie diagnostyki choroby zawodowej. Prawomocne rozstrzygnięcie o stwierdzeniu braku podstaw do rozpoznania u powoda choroby zawodowej skutkowało tym, że powód nadal był zdolny do pracy na dotychczasowym stanowisku wykwalifikowanego w operatora urządzeń produkcyjnych 1 i 2. Biegła przy tym wskazała, że w związku z przeprowadzonymi badaniami powoda w marcu i kwietniu 2015r. zastało wydane w dniu 10 kwietnia 2015 r. przez (...) O/ w L. orzeczenie w trybie odwoławczym, iż powód jest zdolny do praw na stanowisku wykwalifikowanego operatora urządzeń produkcyjnych 1 i 2, gdzie wskazano datę kolejnego badania na 9 kwietnia 2017r. W aktach sprawy na k. 146 znajduje się zaświadczenie lekarskie wydane przez lekarza medycyny pracy z dn. 26.02.2015r. ( już po wydaniu ostatecznej decyzji PPIS ) o braku przeciwwskazań do pracy na stanowisku wykwalifikowanego operatora urządzeń produkcyjnych I i II.

Ocena Sądu w zakresie stanu zdrowia powoda została dokonana w oparciu o opinię biegłego. Opinia ta w ocenie Sądu była szczegółowa i wydana w oparciu o dokumentację lekarską. Zdaniem Sądu strona pozwana skutecznie wniosków tej opinii nie podważyła.

Zatem mając powyższe okoliczności na uwadze sam proces diagnozowania u powoda choroby zawodowej nie dawał podstaw do wypowiedzenia warunków pracy i płacy powodowi. Art. 230 kp nakazywał li tylko odsunięcie go od pracy. Odsuniecie takie jednak nie może nastąpić w trybie art. 42 kodeksu pracy, ponieważ tenże przepis, co do zasady reguluje wypowiedzenie warunków pracy i płacy na stałe i nie odnosi się do procesu rozpoznawania chorób zawodowych. Dopiero w przypadku rozpoznania u powoda choroby zawodowej pracodawca miałby możliwość rozważenia zastosowania w wypowiedzenia zmieniającego w trybie art. 42 kodeksu pracy.

Strona pozwana wskazała jako kolejną przyczynę wypowiedzenia powodowi warunków pracy i płacy ustalony stopień niepełnosprawności w zakresie upośledzenia narządu ruchu. W tym miejscu wskazać należy, że powód posiada orzeczenie o stopniu niepełnosprawności od 2012 roku. Orzeczenie to dotyczyło schorzeń narządu ruchu i wskazywało, że powód jest zaliczony do lekkiego stopnia niepełnosprawności ze wskazaniem pracy lekkiej. Treść tych orzeczeń znana była pracodawcy i pomimo przedstawiania takich orzeczeń powód był zatrudniany na stanowisku wykwalifikowanego operatora urządzeń produkcyjnych. W lipcu 2013 roku o orzeczenie o stopniu niepełnosprawności zostało zmienione o tyle tylko, że ustalono, że orzeczenie to zostało wydane na stałe i zgodnie z opinią biegłego wydaną w sprawie niniejszej orzeczenie to nie zmieniło swojego charakteru, a wynika z niego jedynie to, że samoistna choroba ma stabilny przebieg, ponieważ zarówno stopień niepełnosprawności jako również zalecenia lekarza orzecznika w zakresie świadczenia pracy, nie uległy zmianie w porównaniu z treścią orzeczeń uprzednio wydawanych. Zatem skoro pracodawca dotychczas nie kwestionował możliwości zatrudnienia powoda na dotychczasowym stanowisku z uwagi na przedłożone zaświadczenie o stopniu niepełnosprawności, to tym bardziej nie może tego czynić, dokonując wypowiedzenia zmieniającego, po upływie 2 lat.

Odnośnie charakteru pracy powoda i zaliczenia jej do kategorii ciężkiej lub lekkiej zauważyć należy, iż ustawodawca określił normy, jeżeli chodzi dźwiganie ciężarów , które nie mogą przekraczać dla mężczyzn 30 kg przy pracy stałej w 50 kg przy pracy dorywczej, a masa ręcznie przytaczanych przedmiotów po terenie poziomym nie może przekraczać 300 kg na 1 osobę. Dla kobiet zaś masa podnoszonych i przenoszonych ciężarów przy pracy stałej wynosi 12 kg oraz 20 kg przy pracy dorywczej do 4 × na godzinę w czasie zmiany roboczej. W kontekście tej wskazówki biegły wskazał, że skoro ustawodawca pozwala kobiecie wciągu 1 godziny podnosić ciężary o łącznej wadze 480 kg, to ewentualna wymiana przez powoda pojemnika z beszlegami o wadze 43 kg ( na kabinie spawalniczej) co godzinę jest znacznie poniżej normy podnoszenia ciężarów tak dla kobiet, a także niższa od dopuszczalnej wagi jednorazowo podnoszonych ciężarów przez mężczyzn. Zatem praca wykonywana przez powoda nie należy do kategorii prac ciężkich. Zresztą jako taka nie została określona w karcie stanowiskowej pracy. Podnoszenie skrzynek z beszlegami było przypisane do kabin spawalniczych a nie zgrzewających.

Analiza stanowiskowych kart pracy na stanowisku wykwalifikowanego operatorom urządzeń produkcyjnych załączona do akt osobowych powoda nie wskazuje na szczególny wysiłek fizyczny, który wiązałby się z pracą na tymże stanowisku. W opisie warunków pracy w pkt 14 w zakresie wysiłku fizycznego i psychonerwowego oraz ergonomii stanowiska wpisane jest jedynie: duża monotonia pracy i stare. Na stanowisku operatora wózków widłowych skazane jest przenoszenie ładunków powyżej 20 kg kilka razy na zmianę oraz wymuszona pozycja pracy ( powód jednak w momencie wypowiedzenia warunków pracy nie pracował jako operator wózka).

Charakter pracy powoda na stanowisku wykwalifikowanego operatora urządzeń produkcyjnych I i II Sąd ocenił na podstawie stanowiskowych kart pracy a nadto zeznań świadków: A. L., K. S., R. E., A. W., oraz zeznań powoda. Świadkowie ci zgodnie zeznali, że powód w okresie ostatnich kilku lat pracował na kabinie przy produkcji oparć , których waga nie przekraczała 5 kg.

Niezasadny zatem okazał się zarzut strony pozwanej, która twierdziła, że powód na swoim stanowisku pracy stale przenosił ciężary o masie powyżej 5 kg. Jednakże również i te okoliczności nie miały istotnego znaczenia, skoro zaświadczenie o dopuszczeniu powoda do pracy bez dźwigania ciężarów pow. 5kg miało charakter przejściowy związany z diagnozowaniem choroby zawodowej.

Nie znalazły potwierdzenia w materiale dowodowym również twierdzenia strony pozwanej, że powód domagał się zmiany stanowiska pracy. Przełożeni powoda takich okoliczności nie potwierdzili. Wskazali, że powód czasami wypowiadał się na temat swojego wieku i schorzeń ale nie w kontekście zmiany stanowiska ( tak zeznania świadków T. D., R. E., A. L., K. S. ).

Na marginesie należy wskazać, że to na ostatnim terminie rozprawy powód wskazał, że pomimo zmiany stanowiska pracy w związku z dokonanym wypowiedzeniem zmieniającym wykonuje pracę w systemie rotacyjnym, gdzie przenosi ciężary o wadze około 10 kg w ilości 180 sztuk na godzinę.

Powyższa okoliczność przemawia za przyjęciem, że przeniesienie powoda na inne stanowisko pracy tylko pozornie miało na celu ochronę jego zdrowia.

Mając powyższe okoliczności na uwadze Sąd uwzględnił powództwo i przywrócił powodowi dotychczasowe warunki pracy płacy. Stronę pozwaną obciążono kosztami sądowymi od uiszczenia , których powód był zwolniony, a to na podstawie artykuł ust. 113 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych w związku z art. 98 k.p.