Sygn. akt XVI GC 825/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 lutego 2016 roku

Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy w W., XVI Wydział Gospodarczy

w składzie:

Przewodniczący: SSR Joanna Chała - Małkowska

Protokolant: Paweł Cegiełka

po rozpoznaniu w dniu 29 lutego 2016 r. w W.,

na rozprawie

sprawy z powództwa S. S. (1)

przeciwko S. – (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W.

o zapłatę kwoty 4.354,20 zł

I.  zasądza od pozwanego S. (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. na rzecz powoda S. S. (1) kwotę 4.354,20 (cztery tysiące trzysta pięćdziesiąt cztery 20/100) złotych wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 04 czerwca 2014 roku do dnia 31 grudnia 2015 roku oraz z odsetkami w wysokości ustawowej za opóźnienie od dnia 01 stycznia 2016 r. do dnia zapłaty;

II.  zasądza od pozwanego S. – (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. na rzecz powoda S. S. (1) kwotę 100 (sto) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt XVI GC 825/15

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 12 września 2014 r. S. S. (1) wniósł o zasądzenie od S. (...)1 sp. z o.o. z siedzibą w W. kwoty 4354,20 zł wraz z odsetkami w wysokości ustawowej od dnia 4 czerwca 2014 r. do dnia zapłaty, jak również o zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych. W uzasadnieniu wskazał, iż w dniu 28 maja 2014 r. wykonał na rzecz pozwanego usługę pielęgnacji i zabezpieczenia lakieru na samochodzie marki N. (...). Po wykonaniu usługi pozwany odebrał auto wraz z fakturą kwitując odbiór. Pomimo wystosowanych wezwań do zapłaty pozwany nie zapłacił za wykonaną usługę (pozew k. 2-2v.).

W dniu 31 października 2014r. Sąd Rejonowy dla m.st. Warszawy w W. wydał nakaz zapłaty (nakaz zapłaty k. 20).

Powyższy nakaz zapłaty pozwany zaskarżył składając sprzeciw i wnosząc o oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie kosztów procesu w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. W uzasadnieniu wskazał, że dokonał naprawy samochodu marki N. (...) stanowiącego własność J. G., zaś powód był wykonawcą części naprawy, którą pozwany zlecił powodowi na wyraźne żądanie J. G.. Pozwany podniósł, iż odbiorcą wykonanej przez powoda usługi jest J. G., zaś z uwagi iż J. G. upoważnił do odbioru odszkodowania jedynie pozwanego, to powód mógł uzyskać wynagrodzenie za wykonaną usługę jedynie za pośrednictwem pozwanego. J. G. cofnął jednakże upoważnienie dla pozwanego do odbioru odszkodowania, zaś kwota za naprawę blacharsko-lakierniczą i zabezpieczenie lakieru została wypłacona przez Ubezpieczyciela na konto J. G. (sprzeciw k. 34-39)

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu (...) kwietnia 2014 r. J. G. zlecił (...) (...) sp. z o.o. naprawę całego samochodu marki N. (...) o nr rej. (...) uszkodzonego w wyniku kolizji drogowej. Naprawa obejmować miała wymianę kół, naprawę blacharsko lakierniczą oraz zabezpieczenie powłoki lakierniczej ( dowód: zlecenie wykonania usługi k. 48, zeznania świadka A. G. k. 129-131). Likwidacja szkody miała być dokonana w ramach ubezpieczenia autocasco, które J. G. posiadał w (...) S.A. ( okoliczności bezsporne ). Z ramienia warsztatu naprawczego likwidacją szkody zajmował się A. G. – pracownik warsztatu jako specjalista do spraw likwidacji szkód komunikacyjnych ( okoliczności bezsporne , zeznania świadka A. G. k. 129-131)

W dniu 6 maja 2014 r. warsztat sporządził kalkulację naprawy nr (...) zgodnie z którą prace naprawcze obejmować miały m.in. dekontaminację lakieru oraz aplikację powłoki ochronnej, zaś koszt wykonania tych prac został określony na 3540 zł netto ( dowód: kalkulacja naprawy k. 49-54).

Warsztat naprawczy do wykonania wyżej wskazanych prac nie posiadał jednakże specjalistycznej technologii ( okoliczności bezsporne , dowód: zeznania świadka A. G. k. 129-131, zeznania świadka R. K. k. 131-133). J. G. poinformował zakład naprawczy, iż odpowiednią technologią w tym zakresie dysponuje S. S. (1), który uprzednio wykonywał już w ramach pojazdu marki N. (...) o nr rej. (...) zabezpieczenie lakieru ( dowód: zeznania świadka R. K. k. 131-133).

S. (...)1 sp. z o.o. zleciła w dniu 28 maja 2014 r. S. S. (1) wykonanie usługi w postaci zabezpieczenia lakieru – Renowacja G. w pojeździe marki N. (...) o nr rej. (...) z zastosowaniem powłoki (...) 9H ( dowód: karta pojazdu k. 4, zeznania powoda k. S. S. (1) k. 137-138). S. S. (1) wykonał prawidłowo zleconą usługę. W dniu 2 czerwca 2014 r. po wykonaniu renowacji lakieru w pojeździe marki N. (...) o nr rej. (...) A. G. pracownik S. (...) sp. z o.o. odebrał od S. S. (1) przedmiotowy pojazd ( dowód: protokół odbioru k. 9). Za wykonaną usługę (...) w dniu 28 maja 2014 r. wystawił na rzecz S. (...) sp. z o.o. fakturę VAT nr (...) opiewającą na kwotę 3540,00 zł netto tj. 4354,20 zł brutto płatną do dnia 4 czerwca 2014 r. Fakturę tę w imieniu S. (...) sp. z o.o. podpisał i odebrał A. G. ( okoliczności bezsporne, faktura VAT k. 3).

J. G. upoważnił (...) – (...) sp. z o.o. do odbioru przyznanego odszkodowania z ubezpieczenia autocasco, a dotyczące szkody w pojeździe naprawę marki N. (...) o nr rej. (...). Upoważnieni to jednakże J. G. wycofał ( dowód: zeznania świadka A. G. k. 129-131).

W dniu 6 czerwca 2014 r. J. G. jako cedent i S. (...) sp. z o.o. jako cesjonariusz zawarli umowę cesji na podstawie której J. G. przelał na rzecz, S. (...) sp. z o.o. przysługującą mu w stosunku do (...) S.A. wierzytelność stanowiącą odszkodowanie przysługujące mu w związku ze szkodą nr (...) ( dowód: umowa cesji k.55-56).

(...) S.A. decyzją z dnia 16 czerwca 2014 r. przyznało J. G. odszkodowanie w wysokości 19470,35 zł brutto wskazując, iż odszkodowanie z uwagi na wycofanie upoważnienia zostanie wypłacone na nr rachunku bankowego ubezpieczonego ( dowód: decyzja z dnia 16 czerwca 2014 r. k. 57-58).

Pismem z dnia 13 sierpnia 2014 r. S. – (...) sp. z o.o. poinformowało S. S. (1), iż odszkodowanie za naprawę blacharsko-lakierniczą i zabezpieczenie lakieru zostało wypłacone J. G. w związku z powyższym S. – (...) sp. z o.o. utraciła legitymację prana do reprezentowania klienta przy likwidacji szkody i nie może pokryć kosztów wykonanej S. S. (2) usługi ( dowód: pismo z dnia 13.08.2014 r. k. 62)

W odpowiedzi na powyższe pismem z dnia 18 sierpnia 2014 r. S. S. (1) wskazał, iż zlecenie wykonania usługi otrzymał od S. – (...) sp. z o.o. i w związku z tym nie ma podstaw do dokonania korekty faktury VAT oraz wezwał do uregulowania faktury w terminie 7 dni od dnia otrzymania wezwania ( dowód: pismo z dnia 18.08.2014 r. k. 5)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o twierdzenia stron wyraźnie przyznane bądź niezaprzeczone przez przeciwnika, a także w oparciu o ww. dokumenty prywatne złożone przez strony w trakcie postępowania (art. 229 i 230 k.p.c.) oraz w oparciu o zeznania: świadków A. G. i R. K. i zeznania powoda S. S. (1). Dokumenty prywatne złożone w toku postępowania stanowią dowód tego, że osoba która dany dokument podpisała, złożyła oświadczenie zawarte w dokumencie (art. 245 k.p.c.). Strony nie kwestionowały odpisów z dokumentów, natomiast Sąd nie znalazł podstaw by powziąć w tym zakresie jakiekolwiek wątpliwości z urzędu.

Sąd dopuścił dowód z zeznań świadków A. G. i R. K.. Świadek A. G. wskazał, iż J. G. zlecił S. – (...) sp. z o.o. wykonanie całej naprawy uszkodzonego pojazdu marki N. (...) o nr rej. (...). Wskazał zakres wykonanych przez S. – (...) sp. z o.o. prac naprawczych, zakres prac wykonanych przez powoda oraz przyczynę, dla której powód wykonywał części czynności naprawczych. Potwierdził, iż usługi wykonane przez powoda zostały zrealizowane prawidłowo. W tym zakresie Sąd uznał zeznania świadka za wiarygodne. Sąd odmówił natomiast wiarygodności zeznaniom świadka w zakresie w jaki wskazywał zleceniodawcę umowy zawartej z powodem. Zeznania świadka w tym zakresie pozostają ze sobą w sprzeczności. Świadek pierwotnie wskazywał, iż powód wykonał prace naprawcze na zlecenie S. – (...) sp. z o.o., zaś w dalszej części zeznań wskazywał, iż to J. G. wraz z powodem ustalili zakres naprawy samochodu i kwotę wynagrodzenia. Jednocześnie świadek zeznał, iż nie był obecny przy tych ustaleniach, a wiedzę tę czerpie ze sporządzonego kosztorysu naprawy.

Świadek R. K. potwierdził otwarcie w S. – (...) sp. z o.o., zlecenia naprawy pojazdu marki N. (...) o nr rej. (...). Wskazał przyczynę wykonywania części czynności naprawczych przez powoda, a także uzasadnił dlaczego powód został wybrany do wykonywania tych czynności. Zeznania świadka były spójne i logiczne, a Sąd nie znalazł podstaw do odmowy przyznania im waloru wiarygodności.

Sąd dopuścił również dowód z zeznań powoda. S. S. (1) zeznał iż zlecenie zabezpieczenia powłoki lakierniczej zostało złożone mu przez S. – (...) sp. z o.o. (...), iż uprzednio wykonywał już w przedmiotowym samochodzie zabezpieczenie powłoki lakierniczej oraz, iż skontaktował się z nim właściciel pojazdu celem poinformowania, że zgłosi się do niego warsztat naprawczy w sprawie zabezpieczenia lakieru w związku z tym, żę zlecił warsztatowi całą naprawę.

Mimo, iż powód był bezpośrednio zainteresowany wynikiem sprawy w ocenie Sądu, przedstawiał fakty w sposób obiektywny, zaś Sąd – mając na względzie cały zebrany w sprawie materiał dowodowy – ocenił jako wiarygodne.

Sąd zważył, co następuje:

W świetle zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego roszczenie strony powodowej jest zasadne w całości.

W niniejszej sprawie powód dochodził od pozwanej spółki kwoty 4354,20 zł jako wynagrodzenie za wykonana usługą w postaci zabezpieczenia lakieru w samochodzie marki N. (...) o nr rej. (...) z zastosowaniem powłoki (...) 9H. Pozwany nie kwestionował, iż usługa ta została wykonana przez powoda, nie kwestionował również wysokości żądanego wynagrodzenia za wykonaną usługę. Podnosił jednakże, że odbiorcą wykonanej przez powoda usługi był J. G. i to on zlecił powodowi wykonanie zabezpieczenia powłoki lakieru pojeździe marki N. (...) o nr rej. (...).

Bezsporne w niniejszej sprawie pozostawało, iż J. G. zlecił (...) – (...) sp. z o.o. naprawę całego samochodu marki N. (...) o nr rej. (...) uszkodzonego w wyniku kolizji drogowej. W ocenie Sądu umowa o naprawę samochodu marki N. (...) o nr rej. (...) stanowiła umowę o dzieło, którą regulują przepisy zawarte w art. 627 i nast. k.c. Zgodnie zaś z art. 627 k.c. przez umowę o dzieło przyjmujący zamówienie zobowiązuje się do wykonania oznaczonego dzieła, a zamawiający do zapłaty wynagrodzenia. Podkreślenia wymaga jednocześnie, iż przepisy nie nakładają na przyjmującego zamówienie obowiązku osobistego wykonania dzieła. Może on więc powierzyć spełnienie świadczenia podwykonawcy lub podwykonawcom.

Zgodnie ze sporządzoną przez warsztat kalkulację naprawy nr (...) prace naprawcze obejmować miały naprawę blacharsko lakierniczą oraz dekontaminację lakieru i aplikację powłoki ochronnej. Warsztat jednakże dla zabezpieczenia powłoki lakieru nie posiadał specjalistycznej technologii. Od J. G. pozwany uzyskał informację, iż taką technologią dysponuje powód. J. G. wskazał również, iż powód uprzednio wykonywał pomyślnie zabezpieczenie lakieru przedmiotowego samochodu oraz przekazał dane kontaktowe do powoda. W celu realizacji otrzymanego od J. G. zlecenia wykonania naprawy, pozwany zlecił powodowi wykonanie usługi w postaci zabezpieczenia lakieru – Renowacja G. w pojeździe marki N. (...) o nr rej. (...) z zastosowaniem powłoki (...) 9H tj. wykonanie części zakresu naprawy, której powód z uwagi na brak odpowiedniej technologii nie mógł wykonać samodzielnie.

W przedmiotowej sprawie w sytuacji powierzenia wykonania usługi zabezpieczenia lakieru osobie trzeciej powstał odrębny stosunek zobowiązaniowy pomiędzy pierwotnym przyjmującym zamówienie, a osobą, której powierza on wykonanie zamówienia. Mamy do czynienia zatem z podzleceniem wykonania pewnych czynności, które nie pociąga za sobą związania pierwotnego zamawiającego umową z powodem.

Z przeprowadzonych w sprawie dowodów wynika, że powód i pozwany zawarli umowę o dzieło, której przedmiotem było wykonanie części zakresu zleconej pozwanemu przez J. G. naprawy polegającej na zabezpieczeniu powłoki lakieru. Powyższe potwierdza bowiem znajdujące się w aktach sprawy dokumenty w postaci: -karty pojazdu dokumentującej przyjęcie w dniu 28 maja 2014 r. do serwisu powoda samochodu marki N. (...) o nr rej. (...) celem zabezpieczenia powłoki lakieru, - protokołu odbioru pojazdu dokumentującego datę odbioru pojazdu po wykonaniu zleconego zakresu czynności; wystawionej przez powoda faktury VAT z potwierdzeniem jej odbioru przez pozwanego. Na wszystkich tych dokumentach widnieje podpis pracownika pozwanego A. G. – specjalisty do spraw likwidacji szkód komunikacyjnych. Jednocześnie w toku postępowania pozwany nie podnosił, iż A. G. nie był upoważniony do działania w imieniu S. – (...) sp. z o.o.

Słuchany w charakterze świadka A. G. potwierdził, iż podpisał powyższe dokumenty. W odniesieniu do karty pojazdu świadek podnosił, że za nim podpisał dokument nie czytał jego treści. Wskazać jednakże należy, że podpisanie dokumentu wywołuje skutek w postaci złożenia oświadczenia woli odpowiadającego treści dokumentu nawet w tych przypadkach gdy wyobrażenie podpisującego o treści dokumentu jest niezgodne z rzeczywistą treścią dokumentu (por. wyrok S.A. w K. z 8.12.1999 r. I ACa 661/99). Ponadto dokumenty te jako prywatne, zgodnie z art. 245 k.p.c. stanowią dowód, że osoba, która go podpisała, złożyła oświadczenie zawarte w dokumencie. Podkreślić, należy że już sama treść tych dokumentów prowadzi do wniosku, iż wbrew stanowisku pozwanego strony niniejszego postępowania zawarły umowę o dzieło, której przedmiotem było zabezpieczenie powłoki lakieru w pojeździe marki N. (...) o nr rej. (...). Powyższe potwierdziły również zeznania świadka R. K., który określił rolę J. G. w wyborze powoda do wykonania zabezpieczenia powłoki lakieru. J. G. zlecił przeprowadzenie całej naprawy S. – (...) sp. z o.o. (...) braku technologii do wykonania przedmiotowego zakresu naprawy, rola J. G. sprowadzała się do wskazania podmiotu, który taką technologią dysponuje i przekazania danych kontaktowych. Również powód, potwierdził, iż właściciel przedmiotowego pojazdu z kontaktował się z nim, jedynie w celu uprzedzenia, iż S. – (...) sp. z o.o. zgłosi się do powoda w sprawie zabezpieczenia lakieru, w związku ze zleconą S. – (...) sp. z o.o. naprawą całego pojazdu.

Umowa między powodem a S. – (...) sp. z o.o. choć powiązana z umową zawartą między pozwanym a J. G. kreuje odrębny stosunek zobowiązaniowy. Sytuację prawną powoda, jako przyjmującego zlecenie wyznacza przede wszystkim treść umowy zawartej z pozwanym. Uchybienie J. G. od wypłaty wynagrodzenia za wykonana naprawę przez S. – (...) sp. z o.o. nie uchyla obowiązku rozliczenia pomiędzy wykonawcą i podwykonawcą, a w konsekwencji nie może też prowadzić do wyłączenia jego własnej odpowiedzialności za wynagrodzenie należne podwykonawcy (powoda) za wykonane dzieło. Z zeznań samego A. G. wynika, iż faktycznym powodem odmowy zapłaty wynagrodzenia za wykonane przez powoda prace, było odstąpienie od zapłaty odszkodowania na rzecz pozwanego przez ubezpieczyciela I.. Okoliczność ta nie ma jednak żadnego znaczenia w sprawie. Faktem jest, iż to powód i pozwany zawarli umowę. Powód wykonał swoje prace, zatem należy mu się zapłata umówionego wynagrodzenia. Stosunki łączące pozwanego z innymi podmiotowymi, w tym właścicielem naprawianego samochodu oraz jego ubezpieczycielem, to odrębne stosunki zobowiązaniowe, które w żaden sposób nie dotyczą relacji pomiędzy powodem i pozwanym.

Pozwany w przedmiotowej sprawie nie kwestionował wysokości żądanego przez powoda wynagrodzenia. Wskazać również należy, że żądana kwota odpowiada ujętemu przez pozwanego w sporządzonym kosztorysie naprawy pojazdu N. (...) o nr rej. (...) wynagrodzeniu za dekontaminację lakieru i aplikacji powłoki ochronnej w wysokości 3540 zł netto. Zasadne zatem wynagrodzenie powoda powiększone o podatek od towarów i usług daje kwotę 4354,20 zł.

O odsetkach Sąd orzekł na podstawie art. 481 § (...) k.c., stosownie do którego jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi - zatem powód nie musiał tych przesłanek wykazywać. Termin spełnienia świadczenia został oznaczony przez powoda w treści faktury VAT. F. ta został podpisana przez reprezentanta pozwanego, zatem zaakceptowana w całości. Od dnia następnego po dacie płatności określonej w fakturach VAT powód może skutecznie żądać odsetek za opóźnienie, zatem powództwo w części dotyczącej odsetek podlegało uwzględnieniu zgodnie z żądaniem pozwu. Zasadne było więc zasądzenie odsetek od kwoty 4354,20 zł od dnia 4 czerwca 2014 r. do dnia zapłaty.

O kosztach Sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c., zgodnie z którym strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw. Ponieważ pozwany przegrał sprawę w całości obowiązany jest zwrócić powodowi te koszty w całości. Na koszty celowego dochodzenia praw składały się w przedmiotowym postępowaniu opłata od pozwu w wysokości 100 zł.