Sygn. akt VI U 80/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 grudnia 2013 roku.

Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi - Południe w Warszawie VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

PrzewodniczącySSR Przemysław Chrzanowski

Protokolant Mateusz Staniszewski

po rozpoznaniu w dniu 30 grudnia 2013 roku w Warszawie

na rozprawie

sprawy D. S.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych II Oddziałowi w W.

o zasiłek chorobowy

w związku z odwołaniem D. S.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych II Oddziału w W.

z dnia 29 stycznia 2013 roku, znak (...)

zmienia zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych II Oddziału w W. z dnia 29 stycznia 2013 roku, znak (...), w ten sposób, że przyznaje odwołującemu D. S. prawo do zasiłku chorobowego za okres od 24 stycznia 2013 roku do 27 stycznia 2013 roku.

Sygn. akt VI U 80/13

UZASADNIENIE

D. S. złożył odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych II Oddziału w W. z dnia 29 stycznia 2013 roku, znak (...), odmawiającej mu prawa do zasiłku chorobowego za okres od 24 do 27 stycznia 2013 roku. Ubezpieczony wniósł o zmianę tej decyzji twierdząc, że orzeczenie nie ma odzwierciedlenia w rzeczywistości (k. 1).

Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w W. wniósł o oddalenie odwołania (k. 7).

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

D. S. był zatrudniony w (...)SA w W. do 31 lipca 2012 roku. Następnie był niezdolny do pracy z powodu choroby – w tym w okresie od 28 grudnia 2012 roku do 27 stycznia 2013 roku. W dniu 23 stycznia 2013 roku lekarz orzecznik Zakładu Ubezpieczeń Społecznych dokonał kontroli zasadności przedmiotowego zaświadczenia lekarskiego, a następnie stwierdził, że ubezpieczony jest zdolny do pracy od dnia 24 do 27 stycznia 2013 roku. W konsekwencji ZUS wydał przedmiotową decyzję z 29 stycznia 2013 roku i odmówił D. S. prawa do zasiłku chorobowego za okres od 24 do 27 stycznia 2013 roku (okoliczności faktyczne bezsporne).

Kwota netto spornego zasiłku chorobowego to 300 zł (k. 51).

Celem ustalenia stanu zdrowia odwołującego, Sąd postanowieniami z dni 9 kwietnia 2013 roku i 23 września 2013 roku dopuścił dowód z opinii biegłych lekarzy specjalistów z zakresu psychiatrii w celu ustalenia, czy odwołujący D. S. był niezdolny do pracy w okresie od 24 do 27 stycznia 2013 roku (k. 10 i k. 52).

Biegła sądowa z zakresu psychiatrii A. R. oraz biegła sądowa z zakresu psychiatrii M. L. wskazały, że D. S. był niezdolny do pracy w okresie od 24 do 27 stycznia 2013 roku (k. 20-23 i k. 57-61). Biegła sądowa z zakresu psychiatrii M. L. podkreśliła, że w dniu badania przeprowadzonego przez lekarza orzecznika ZUS-u, nadal występowały u D. S. objawy lęku, trudności w podejmowaniu decyzji, a wiec nadal istniały zaburzenia adaptacyjne uniemożliwiające mu podjęcie pracy zawodowej (k. 61).

Powyższy stan faktyczny w sprawie Sąd ustalił na podstawie powołanych dowodów z dokumentów znajdujących się w aktach sprawy oraz aktach organu rentowego. Ich wiarygodności i mocy dowodowej nie kwestionowała żadna ze stron postępowania. Dodatkowo Sąd oparł ustalenia stanu faktycznego na opinii biegłej sądowej z zakresu psychiatrii A. R. oraz na opinii biegłej sądowej z zakresu psychiatrii M. L..

W ocenie Sądu opinie biegłych są wnikliwe, rzetelne oraz spójne. Przy tym brak jest jednocześnie jakichkolwiek podstaw, wskazywanych przez Głównego Lekarza Orzecznika ZUS, aby tym opiniom odmówić mocy dowodowej oraz przymiotu wiarygodności.

Sąd zważył, co następuje:

W ocenie Sądu odwołanie D. S. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych II Oddziału w W. z dnia 29 stycznia 2013 roku, znak (...), zasługiwało na uwzględnienie.

W przedmiotowej sprawie spór dotyczył kwestii, czy D. S. był niezdolny do pracy w okresie od 24 do 27 stycznia 2013 roku i co za tym idzie, czy winien mieć prawo do zasiłku chorobowego za ten okres.

W toku postępowania Sąd przeprowadził dwa dowody z opinii biegłego lekarza specjalisty z zakresu psychiatrii w celu ustalenia, czy odwołujący był niezdolny do pracy w spornym okresie.

Biegła sądowa z zakresu psychiatrii A. R. oraz biegła sądowa z zakresu psychiatrii M. L. jednoznacznie stwierdziły, że D. S. był niezdolny do pracy w spornym okresie.

Sąd swoje rozstrzygnięcie oparł na rzetelnych i przekonywujących w/w opiniach biegłych sądowych specjalistów A. R. oraz M. L., przyjmując zawarte w nich ustalenia za własne.

Zgodnie z treścią art. 7 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 roku o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (tekst jednolity: Dz. U. z 2010 roku Nr 77, poz. 512 ze zm.) zasiłek chorobowy przysługuje również osobie, która stała się niezdolna do pracy po ustaniu tytułu ubezpieczenia chorobowego (k. 3 akt ZUS).

Nie ulega więc wątpliwości fakt, że odwołujący jest uprawniony do otrzymania zasiłku chorobowego za sporny w niniejszym postępowaniu okres 2 dni roboczych od 24 do 27 stycznia 2013 roku.

W świetle powyższego należy uznać, że odwołanie jako zasadne podlegało uwzględnieniu na podstawie art. 477 14 § 2 kpc w związku z art. 7 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 roku o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa. Należało zatem zmienić zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych II Oddziału w W. z dnia 29 stycznia 2013 roku i przyznać odwołującemu D. S. prawo do zasiłku chorobowego za okres od 24 stycznia 2013 roku do 27 stycznia 2013 roku.