Tak sobie pomyslalem, ze moznaby wykorzystac Forum do zbierania informacji na temat wielkosci zasadzanych zadoscuczynien. Oczywiscie, nie chodzi mi o żaden taryfikator. Moznaby podawac wielkosc zaoscuczynienia i garsc podstawowym informacji, np. okolicznosci urazu (wypadek komunikacyjny, upadek na chodniku, itp.), wiek poszkodowanego, wielkosc trwalego uszczerbku na zdrowiu fizycznym, psychicznym, czy pozostały blizny, zeszpecenia, okres leczenia, rehabilitacji, czy leczenie zostalo zakończone, czy chorowal w przeszłości (tylko powazne choroby), czy rokowania na przyszlosc sa dobre czy zle, jak duze zmiany w życiu spowodował wypadek (jak długo musial korzystac z pomocy innych osob, czy zaprzestal uprawiania sportu, jak długo byl niezdolny do pracy, czy w ogole przestal pracowac, itp.). Wydaje mi sie, iz biorac pod uwage ogolne przeslanki ustalania zadoścuczynienia, taka "baza danych" bylaby dla nas sedziow bardzo pomocna. Zwlaszcza, gdyby miala charakter ogolnopolski. Mam wrazenie, ze praktyka jest bardzo niejednolita. I co Koleżeństwo na to? Glupi pomysl, czy mozna sprobowac?

uważam pomysł za świetny, chętnie poczytam, jesli ktoś go pociągnie, sama tą działką nie zajmuję się, ale - wiedzy nigdy dość!!

Pomysł jest świetny,zwlaszcza że zadośćuczynienia zaczynają iść w dobrym kierunku tzn.zaczynają przyjmować charakter kompensacyjny,i tym samym mają swój wymiar ekonomiczny.Do niedawna bowiem pokutowało w tej materii przekonanie tego typu-musimy zrobić wszystko,żeby tylko ten poszkodowany nie dorobił się na swoim nieszczęściu.

Wobec pozytywnego odzewu wrzucam pierwsza sprawę:

15.000 - wyrok nieprawomocny, z lipca br.
Mężczyzna, lat 49, pracuje jako przedstawiciel pozyczkowy, przed wypadkiem zdrowy, upadl na nierownym chodniku, pozwal zarzadce drogi przy której jest chodnik, doznał złamania obu nadgarstków bez przemieszczenia, taksowka pojechal na pogotowie, gips na obu przedramieniach przez miesiąc, musial korzystac z pomocy osob trzecich przy ubieraniu sie, myciu, itp czynnościach, kości zrosly sie dobrze, bez powiklan, zwolnienie lekarskie na 2 miesiące, bez rehabilitacji, trwaly uszczerbek na zdrowiu fizycznym - 10%, bez uszczerbku na zdrowiu psychicznym, wystąpila reakcja adaptacyjna, która ustąpila bez leczenia psychiatrycznego, pomimo upływu ponad 2 lat odczuwa bole nadgarstkow, zwlaszcza przy wysilku, przy pisaniu, niewielkie ograniczenie ruchomości w zakresie zgięcia dłoniowego, otrzymał odszkodowanie z tytułu NW.

U nas jest taka nieformalna praktyka, że zasądzamy przy "lżejszych" przypadkach 1000 zł za jeden % uszczerbku, a 1500zł przy cięższych. W zależności od okoliczności ewentualnie jeszcze coś dorzucamy. Nikt tego nie pisze wprost w taki sposób w uzasadnieniu, ale nasz okręg też ma taką praktykę i nawet kiedyś ktoś z okręgu napisał to w uzasadnieniu. Wiadomo, że każda sprawa jest inna i są różne okoliczności, które trzeba uwzględnić i zasądzić więcej albo mniej , ale zawsze to jakiś punkt wyjścia.
Jak będziemy odnosić ekonomicznie odczuwalną wartość zadośćuczynienia do naszych zarobków to raczej wysokość zasądzanych zadośćuczynień gwałtownie zmaleje Chociaż to wcale nie jest śmieszne

Prawde mowiac mialem nadzieje, ze wpisy nie beda sie ograniczac do wskazania stopnia uszczerbku na zdrowiu i wielkosci zadoscuczynienia... Takie zestawienia sa moim zdaniem bez sensu. Trudno pogodzic sie z tym, ze w przypadku lzejszym to dajemy 1.000 zł za 1% a w ciezszym to 1.500 zł i tak dalej. Bardzo to schematyczne i nie ma wiele wspolnego z wymiarem sprawiedliwosci.

"Tomasz Zawiślak" napisał:

Prawde mowiac mialem nadzieje, ze wpisy nie beda sie ograniczac do wskazania stopnia uszczerbku na zdrowiu i wielkosci zadoscuczynienia... Takie zestawienia sa moim zdaniem bez sensu. Trudno pogodzic sie z tym, ze w przypadku lzejszym to dajemy 1.000 zł za 1% a w ciezszym to 1.500 zł i tak dalej. Bardzo to schematyczne i nie ma wiele wspolnego z wymiarem sprawiedliwosci.

"magda1311" napisał:

Z mojego podwórka - wypadek samochodowy, złamana ręka i nos. Kilka tygodni w gipsie, kilknaście miesięcy rehabilitacji, po trzech latach nadal zaburzenia czucia w palcach. Powód chciał 7 tysięcy (5 dostał od ubezpieczyciela wcześniej). Dostał ile chciał i pewnie dostałby więcej, pomimo że właściwie w czasie kiedy sprawa trafiła do sądu już się wyleczył. Rehabilitacja była bardzo bolesna i początkowo przez kilka miesięcy w ogóle nie było wiadomo czy ręka powróci do sprawności. Uważam, że w tym przypadku zadośćuczynienie należało się właśnie za to, że człowiek - wcześniej całkowicie sprawny, uprawiający regularnie kilka dyscyplin sportu, przez kilka miesięcy żył z obawą, że nawet z zawiązaniem butów może sobie nie poradzić samodzielnie, o powrocie do sportu nie wspominając. Tego się w procentach nie da obliczyć. Nawet się zdziwiłam, że chciał tak mało.

Źle mnie zrozumieliście, nie zasądzam określonej kwoty biorąc pod uwagę jedynie uszczerbek. To było w dużym skrócie. Napisałam, że wszystko zależy od okoliczności, jak ktoś leżał kilka tygodni w szpitalu, wycierpiał się itd. a ostatecznie trwałego uszczerbku nie odniósł to oczywiste jest, że za te wszystkie przejścia należy mu się zadośćuczynienie. Poza tym jak ktoś doznał wysokiego uszczerbku to zasadniczo z tym wiążą się większe cierpienia, poważniejsze skutki i automatycznie zadośćuczynienie jest wyższe. To nie jest żadna zasada, może ja po prostu nie umię tłumaczyć co mam na myśli.

Dzisiaj orzekałem o powództwie adhezyjnym - 157 par. 1 kk, pokrzywdzony uderzony jeden raz pięścią w twarz na zasadzie wyładowania agresji oskarżonego, złamania kości w obrębie szczęki górnej i dolnej, utrata przytomności na skutek uderzenia, kilkudniowy pobyt w szpitalu, bolesny zabieg operacyjny, kilkutygodniowe L4, wg lekarzy w pełni wyleczony, narzeka jeszcze na przejściowe ograniczenia sprawności szczęk, zarobki i sytuacja pokrzywdzonego i oskarżonego podobne, na poziomie średniej krajowej. Zasądziłem 5.000 zł (chciał 6.000 zł).

Kobieta niewiele powyżej 30 lat, potrącona na przejściu dla pieszych, 3 tygodnie szpitala, połamana szczęka, złamany nos, dwa zęby wybite, kilka połamanych, drutowanie szczęki, leczenie ortodontyczne, implanty, rehabilitacja, blizny na twarzy, sanatorium - 20 000,00 zł - tyle ile chciała. Gdyby chciała więcej to dałabym więcej. Od PZU dostała 8 000,00 zł

"magda1311" napisał:

SN wyrok z 5 października 2005, I PK 47/2007

"szlomsky77" napisał:

Dzisiaj orzekałem o powództwie adhezyjnym - 157 par. 1 kk, pokrzywdzony uderzony jeden raz pięścią w twarz na zasadzie wyładowania agresji oskarżonego, złamania kości w obrębie szczęki górnej i dolnej, utrata przytomności na skutek uderzenia, kilkudniowy pobyt w szpitalu, bolesny zabieg operacyjny, kilkutygodniowe L4, wg lekarzy w pełni wyleczony, narzeka jeszcze na przejściowe ograniczenia sprawności szczęk, zarobki i sytuacja pokrzywdzonego i oskarżonego podobne, na poziomie średniej krajowej. Zasądziłem 5.000 zł (chciał 6.000 zł).

"Petrus" napisał:

SN wyrok z 5 października 2005, I PK 47/2007

to ja mogę tylko pięknie i uprzejmie podziękować, pomogłaś mi

Do Tomasza Zawiślaka - zapomniałem dodać, że tuż po uderzeniu zadanym pokrzywdzonemu oskarżony został pobity przez kolegów pokrzywdzonego. Sam pokrzywdzony nie brał co prawda udziału w pobiciu oskarżonego, niemniej jednak przy ustalaniu wysokości należnego mu zadośćuczynienia nie można było pominąć tego, że oskarżony poniósł już pewne konsekwencje swego zachowania.

"szlomsky77" napisał:

Do Tomasza Zawiślaka - zapomniałem dodać, że tuż po uderzeniu zadanym pokrzywdzonemu oskarżony został pobity przez kolegów pokrzywdzonego. Sam pokrzywdzony nie brał co prawda udziału w pobiciu oskarżonego, niemniej jednak przy ustalaniu wysokości należnego mu zadośćuczynienia nie można było pominąć tego, że oskarżony poniósł już pewne konsekwencje swego zachowania.

Dzięki za odpowiedź, w dużej mierze czuję się przekonany - orzekając o wysokości zadośćuczynienia pewnie podświadomie (i w zasadzie w sposób nieuprawniony) traktuję je jako element całości rozstrzygnięcia o karze, albo przynajmniej jako jedno z rozstrzygnięć określających prawnokarne konsekwencje skazania. Sprzyja to niewątpliwie "miarkowaniu" wysokości zadośćuczynienia, tak, by wespół z pozostałymi rozstrzygnięciami było adekwatne do rangi czynu. Orzeczenie kary bezwzględnej pozbawienia wolności, wysokiej grzywny czy nawiązki na cel społeczny może przy takim ujęciu skłaniać do zasądzenia zadośćuczynienia w niższej wysokości niż byłoby to w przypadku "zwykłego" wyroku cywilnego.

Nam karnistom nie pozostaje chyba nic innego, jak z pokorą pochylić się nad dorobkiem sąsiadów z wydziałów cywilnych ..

"aitra" napisał:

Kobieta niewiele powyżej 30 lat, potrącona na przejściu dla pieszych, 3 tygodnie szpitala, połamana szczęka, złamany nos, dwa zęby wybite, kilka połamanych, drutowanie szczęki, leczenie ortodontyczne, implanty, rehabilitacja, blizny na twarzy, sanatorium - 20 000,00 zł - tyle ile chciała. Gdyby chciała więcej to dałabym więcej. Od PZU dostała 8 000,00 zł

"szlomsky77" napisał:

Nam karnistom nie pozostaje chyba nic innego, jak z pokorą pochylić się nad dorobkiem sąsiadów z wydziałów cywilnych ..

u nas to jest free style
starzy sędziowie biorą biegłego który na podstawie jakiś tabeli stosowanych w przepisach ubezpieczeniowych wylicza procentowy uszczerbek na zdrowiu i potem te procenty przemnażają przez stawki przyjmowane przez komercyjne towarzystwa ubezpieczeniowe, np: w 1TU jest 580 zł za 1% a w 2TU 720 zł to średnio 600 za 1% a jak kwota wychodzi im za duża, bo np ten pobity tak był pijak to zmniejszają, bo po co mu pieniądze...

a z tego co pamiętam,

mężczyzna 30 lat pobity, złamany nos - trwale zakrzywiony, wybite zęby, przez 2 miesiące problemy z jedzeniem i gryzieniem - 6.000 zł

mężczyzna ok. 40 lat złamanie kosci łodeczkowatej w śródręczu, podobno bardzo nietypowe i rzadkie, pracował przy montażu okien, ma ograniczoną ruchomość prawej dłoni - 12.000 zł.

"sławo" napisał:

mężczyzna 30 lat pobity, złamany nos - trwale zakrzywiony, wybite zęby, przez 2 miesiące problemy z jedzeniem i gryzieniem - 6.000 zł

mężczyzna ok. 40 lat złamanie kosci łodeczkowatej w śródręczu, podobno bardzo nietypowe i rzadkie, pracował przy montażu okien, ma ograniczoną ruchomość prawej dłoni - 12.000 zł.

To tanio coś wyceniacie, sławo.
Ja ostatnio - tak żebym pamiętał - żadnego zadośćuczynienia nie obsądziłem, ale, posiłkowo stosowane kwoty za jeden procent wahają się raczej w granicach 1000 - 2000 w moim tutsądzie, zlależnie od szeregu dalszych kwestii.
TZ, 5000 za studenta, co się na lodzie wywrócił, to też moim zdaniem przegięcie. Nie pytam kogo tak dycha poraziła, bo nomina itd... ale 5000 to nie jest dzisiaj żadna szokująca kwota, to jest miesięczna pensja glazurnika , zatem uwzględniając stosunki majątkowe w społeczeństwie, to taka kwota powinna się raczej za zwyzywanie albo naruszenie nietykalności cielesnej należeć....

Kobieta ok. 50 - tki, po tragicznej śmierci drugiej córki na przejeździe PKP, wina dróżnika za niezamknięcie szlabanu, zadośćuczynienie od PZU 25.000 zł, II Instancja oddaliła apelację PZU. Nadmieniam, iż pierwsza córka tejże powódki również tragicznie zginęła w wypadku i u powódki pogorszył się stan psychiczny. :sad:

W zakresie wysokości zadośćuczynień moje spostrzeżenie jest takie, iż przyznane odszkodowania są w 20% spraw trafiających do II instancji zmniejszane, w około 5 podwyższane, zaś w pozostałej cżęści uznane za prawidłowe. Wnioski: starsi sędziowie są bardziej zachowawczy i często posługują się orzecznictwem SN wydawanym w duchu "zadośćuczynienie nie może być nadmierne, musi odpowiadać aktualnej stopie zyciowej POLAKÓW (to cytat)", itp. Dostrzagłem, iz koleżeństwo w Wydziale i sąd odwoławczy miarkując wysokość zadośćuczynienia odnoszą się do swojej sytuacji materialnej, do swoich wynagrodzeń, oczywiście tego nie piszą ale kwestia ta gdzieś tam w zwojach mózgowych się przemyka. Ostatnio dostrzegłem straszne rozbieżności dot. oceny stosownych kosztów pogrzebu. W wypadku drogowym życie stracił znany, majętny obywatel. Pogrzeb był, no, powiedzmy na poziome cechującym życie zmarłego, również od tego poziomu nie odstawała stypa i koszty nagrobka. Sąd I instancji uznał, iż jak ktoś żył tak i powinien odejść, i w taki sposób winnna być uczczona przez bliskich jego osoba. II instancja uznała natomiast, iż zmarłemu należy się nagrobek stosowny do "stopy życiowej POLAKÓW", czyli jakieś 5000 zł. ten ostatni przykład to może tak obok zadośćuczynień, ale roszczenia to czesto pojawia się w sprawach z powództwa pośrednio poszkodowanych.

"kudłaty" napisał:

To tanio coś wyceniacie, sławo.

Ile przyznać zadoscuczynienia za bezpodstawne pozbawienie wolności przez 30 dni - przy założeniu, że sie nalezy, czego nie przesądzam... Sąd karny zastosował wobec świadka karę porządkową 30 dni aresztu, tyle że dzien przed zatrzymaniem i osadzeniem w areszcie, ww. sąd uchylił te karę. Wykonano ją jednak co do dnia, bo nakaz zwolnienia w oryginale dotarł do aresztu w ostatnim dniu. Tego okresu pozbawienia wolności nie zaliczono na poczet innej kary pozbawienia wolności, która ten sam człowiek miał akurat do odbycia. Dodam, że gość siedział w czasie świąt i sylwestra, cierpiał na dość poważną chorobę, a jego kobieta spodziewała się dziecka. Według oświadczenia powoda jego dochody miesieczne wynosiły wówczas nie mniej niz 10.000 (jak się domyslacie nie jest sędzią... ). Nie mam watpliwości, iż w takiej sytuacji właściwy jest sąd cywilny, a nie karny. Świadek to przeciez nie oskarzony, ani internowany. Z tego co się dowiedziałem zadoscuczynienia za internowanie w stanie wojennym zasądzane są za miesiąc od ok. 20-40 zł miesiecznie na wschodzie kraju ( ) do 1500 zł w okręgu wrocławskim. Maksymalna kwota zadoscuczynienia za internowanie (mogło trwac nawet 2 lata) została ustawowo określona na 25.000,00 zł. Na ile zatem wycenić krzywde związaną z miesięcznym pozbawieniem wolności i to w warunkach zbliżonych do tymczasowego aresztowania?

Wiadomo ze w karnym jest mniej niz potem mozna dostac w cywilnym. Po prostu dla karnistow zlamanie reki, nogi, nosa, wybicie zebow to "chleb powszedni".

Ja ostatnio mialem zlamanie rzepki + zerwanie wiazadla kolanowego. Operacja, gips 8 tygodni. Chlopak 25 lat. W zasadzie brak mozliwosci obciazania nogi (sport czy nawet szybsze chodzenie nie wchodza w gre). Uszczerbek oceniony w pzu na 22%. Z opinii wynika iz pojawia sie na pewno zmiany zwyrodnieniowe, a trwaly uszczerbek na chwile obecna wynosi 12%.

PZU wyplacilio 20 000.

Ja dalem dodatkowo 15 000 z 20 000, ktorych zadal.

I tak sobie mysle ze jest to spora kwota. Ale z drugiej strony chlopak ma juz do konca zycia problem i te 35 000 to jest nieduza suma w porownaniu z tym jaki to bedzie mialo wplyw na jego zycie.

Zgłaszam do wyceny

Złamane obie ręce w nadgarstkach i na obie założony gips. Po dwóch tygodniach okazuje się, że jedna się źle zrasta i potrzebna jest operacja. Zoperowali i założyli druty na 8 tygodni. W sumie 10 tygodni w gipsie, z tym że jedna ręka dłużej. W tym czasie oczywiście do wszystkich czynności potrzeba pomoc rodziny. Po 2 latach biegły stwierdza na ręce po operacji 15 % uszczerbku a na drugiej 5 %. Operowana ręka nie powróciła do pełnej sprawności i nie powróci bo ruchomość jest ograniczona. Przed wypadkiem powód był sprzedawcą w sklepie. Chce 30 tysięcy

odpowiedzmy na to inaczej -czy za 30 000 złotych byłbym gotów podać się takim obrażeniom i przewidywanym skutkom

uwzględnijmy też, że 30 000 złotych to cena kiepskiego nowego samochodu, 3 metrów kwadratowych mieszkania, albo 30 najniższych wynagrodzeń.

dla mnie odpowiedź jest oczywista: te 30 000 złotych to i tak za mało.

Również uważam, że 30.000 w tej sprawie to nie jest za dużo.

Złamanie piszczeli i strzałki lewej nogi ( otwarte). I operacja - nie zrasta się, druga operacja - już lepiej ale dalej drut w nodze, III operacja - usunięcie dwóch ( z czterech) śrub, IV operacja - jeszcze będzie, trwały uszczerbek- 15%, powód to emerytowany strażak zawodowy ok. 50-tki. Chciał powód 15.000, od ubezpieczalni dostał 1500, ja dałem 10.000 przy ustaleniu przyczynienia sie powoda w 1/3.

Ja chyba uznałbym te 15.000 za zasadne nawet przy przyjęciu przyczynienia.
Osoba jest juz niemłoda, a i przebieg leczenia zdecydowanie niestandardowy.

Nadto z uwagi na wzrost przecietnego wynagrodzenia chyba zaczne podnosić stawki

"sebus" napisał:

Kobieta ok. 50 - tki, po tragicznej śmierci drugiej córki na przejeździe PKP, wina dróżnika za niezamknięcie szlabanu, zadośćuczynienie od PZU 25.000 zł, II Instancja oddaliła apelację PZU. Nadmieniam, iż pierwsza córka tejże powódki również tragicznie zginęła w wypadku i u powódki pogorszył się stan psychiczny. :sad:

"sebus" napisał:

Złamanie piszczeli i strzałki lewej nogi ( otwarte). I operacja - nie zrasta się, druga operacja - już lepiej ale dalej drut w nodze, III operacja - usunięcie dwóch ( z czterech) śrub, IV operacja - jeszcze będzie, trwały uszczerbek- 15%, powód to emerytowany strażak zawodowy ok. 50-tki. Chciał powód 15.000, od ubezpieczalni dostał 1500, ja dałem 10.000 przy ustaleniu przyczynienia sie powoda w 1/3.

Zgłaszam do wyceny

Złamane obie ręce w nadgarstkach i na obie założony gips. Po dwóch tygodniach okazuje się, że jedna się źle zrasta i potrzebna jest operacja. Zoperowali i założyli druty na 8 tygodni. W sumie 10 tygodni w gipsie, z tym że jedna ręka dłużej. W tym czasie oczywiście do wszystkich czynności potrzeba pomoc rodziny. Po 2 latach biegły stwierdza na ręce po operacji 15 % uszczerbku a na drugiej 5 %. Operowana ręka nie powróciła do pełnej sprawności i nie powróci bo ruchomość jest ograniczona. Przed wypadkiem powód był sprzedawcą w sklepie. Chce 30 tysięcy

PS.II a ja dzisiaj miałem 2 takie sprawy i w jednej facet lat 82, 40% uszczerbku - dałem 25 z 50, których żądał (+20, które dostał wcześniej) a drugiej nie pamiętam, bo jak już pisałem zmęczony jestem

10.000 zł (powód chciał 25.000 zł)

W wyniku potrącenia samochodem powód (lat 48) doznał obrażeń ciała w postaci urazu głowy z raną tłuczoną okolicy czołowej, wstrząśnienia mózgu i złamania podudzia lewego, które to obrażenia skutkowały rozstrojem zdrowia powoda na okres powyżej 7 dni. Sprawca został skazany. Poszkodowany otrzymał w związku doznanym przez niego uszczerbkiem na zdrowiu 6.000 zł odszkodowania z ZUS oraz 7.600 zł nawiązki zasądzonej w wyroku karnym.
Doznany uszczerbek na zdrowiu został oceniony przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych na 15%. Po leczeniu operacyjnym i rehabilitacji nastąpił powrót do pełnej sprawności kończyny dolnej lewej, a uszczerbek neurologiczny na zdrowiu wywołany wypadkiem wynosi zero procent.
W chwili obecnej skutki wypadku nie mają bezpośredniego wpływu na stan zdrowia poszkodowanego. Dwóch powołanych w sprawie biegłych stwierdziło, iż obecnie powód powrócił do zdrowia.

Ubi a nie było żadnych skutków w sferze psychiki? Jakiś zespół pourazowy, czy coś takiego... Przy takich potrąceniach często pojawiają się lęki, zaburzenia psychiczne, choćby przemijające. To mogłoby rzutować na wielkość zadośćuczynienia. Z drugiej strony ciekawe, jak traktować nawiązkę w takiej sytuacji.

Ja potraktowałem nawiązkę jako czynnik zmniejszający zadośćuczynienie. Jest to przecież swoistego rodzaju zadośćuczynienie.

Co do skutków psychicznych - biegły psycholog stwierdził, że jest ok. Natomiast powód podnosił, że na skutek wypadku utracił pracę, wpadł w kłopoty finansowe i doszło do rozpadu związku małżeńskiego. Okoliczności te, a ściślej związek między wypadkiem a rozwodem nie zostały wykazane w toku postępowania.
Muszę się przyznać, że orzekałem w tej sprawie w 2006 r. Dzisiaj patrzę na to inaczej. Przyznałbym więcej.

Czy probowaliscie jakos powiazac zadoscuczynienie z przeciętnym miesiecznym wynagrodzeniem lub innym obiektywnym miernikiem? Nie mowię o żadnym algorytmie, tylko o punkcie odniesienia. Jesli nawet ktoś się posługuje procentowym uszczerbkiem na zdrowiu, to jak ustala zadośćuczynienie za 1 %. W uzasadnieniach do zadoścuczynień pisze się często o przeciętnej stopie życiowej społeczeństwa. Co ją wyznacza? Ww. wynagrodzenie, najniższa pensja lub emerytura? Jaką przyjąć górną granicę stopy życiowej żeby ustalić przeciętną? Doskwiera mi to, że tak naprawdę w uzasadnieniach o wysokości zadośćuczynienia piszę bardzo mało. Wydaje mi się, że większość też tak robi. Przytaczam orzeczenia SN i publikacje naukowe, w ktorych mowa o kryteriach jego ustalania, ale wyjaśnienie dlaczego zasądziłem tyle ile zasądziłem sprowadza się do sformułowania: taka suma jest odpowiednia! Ale dlaczego 10 tys. a nie 12 tys? Bo 12 tys to by bylo za duzo a 10 jest w sam raz Osobiście staram się zaokraglać zadośćuczynienia do pełnych tysięcy, żeby nie zasądzać 10.342,15 zł... Czy to sie jednak nie ociera o dowolność... Sam nie wiem.

Ale właśnie na tym polega problem. Nie ma tu żadnych ścisłych kryteriów. Jest swobodne uznanie sędziego.

Jak u was wygląda sytuacja z zadoścuczynieniami dla skazanych z tytułu nieludzkich warunków odbywania kar pozbawienia wolności (przeludnienie, złe warunki higieniczne, brak wydzielonych toalet w celach, odsiadka z osobami palacymi, itp.)? W okregu wrocławskim "doły" skłaniaja sie do zasądzania (sumy są raczej niewielkie - próbujemy opierać się na kwotach zasądzanych przez Trybunał w Strasburgu), a "góra" (SA w szczególności) oddala powództwa. W głośniej sprawie, w której SN stwierdziwszy, iż ciężar wykazania, że warunki odbywania kary są godziwe i spełniają normy spoczywa na SP, uchylił wyrok SA we Wrocławiu, po ponownym rozpoznaniu sprawy tenże Sąd ponownie oddalił powództwo, pomimo stwierdzonego przeludnienia w celi, w której siedział powód.

u nas dopiero to wygląda z szafy

czy macie może uzasadnienia do tych sprawy z osadzonymi, którymi moglibyście poratować kolegę w potrzebie?????
gdyby ktoś chciał się podzielić -to proszę o przesłanie na prywa

pozdr

@ elew - przewodniczący przyznał zadośćuczynienie w takiej sprawie. Raczej symboliczne. Uzasadnienie jest zapewne - jak relacja Maxa Kolonki - barokowe w formie, pustawe w treści.

Mam nadzieję, że przy najmniej PW się na mnie nie obrazi.

Faktem jest, że w referacie mam ze trzy takie sprawy. W jednej mam zgłoszonych świadków, którzy odbywają karę pozbawienia wolności w 15 ZK w całej Polsce. Jak zacznę słać te odezwy o pomoc sądową ...

piękne -
muszę to gdzieś zapisać



ale czy może ktoś jeszcze inny ma jakieś uzasadnienie

a interesuje Cię elew oddalające bo mam nawet dwa. ale to bracia bliźniaki to jedno Ci wystarczy jak sądzę

[ Dodano: Sro Wrz 03, 2008 4:19 pm ]
elew , napisz czy dostałeś bo coś dziś ciężko myślę i nie wiem czy poszło. pozdr

elew- wysłałam Ci maila - ale chyba nie dostałeś. Pisałam uzasadnienie w takiej sprawie, ale II instancji (zmiana - z oddalenia na częściowe uwzlędnienie). Jeśli jesteś zainteresowany, daj znać jak mogę Ci je wysłać.

Kolejna pozycha do Twojego rankingu Tomku.
Facet lat 37, przed wypadkiem zdrów jak koń. Na skutek wypadku doznał skręcenia kręgosłupa szyjnego bez złamań - wygojony z przewlekłym zespołem bolowym - przykręgosłupowym. Ustalono 5 % trwałego uszczerbku, z uwagi na urazowe zespoły korzonkowe szyjne. W postepowaniu likwidacyjnym dostał 1.000 zł. Chciał dalszych czterech tys i tyle dostał.

Kolejny przykład: dziewczynka 13 letnia podczas przerwy w szkole dostała śnieżką w oko i praktycznie straciła w tym oku wzrok (reaguje jedynie na światło i jego brak). Ze szkolnego NW dostała 1500 zł. Chciała 45 tys zadośćuczynienia i rentę miesięczną 500 zł. Zadośćuczynienie dostała w całości (chociaż po wahaniach w przedziale 30-45 tys.), renty nie.
Do zadośćuczynień zawsze dopuszczam dowód z opinii biegłych lekarzy albo CM UJ. Na czymś swobodne sędziowskie uznanie musi się opierać.

Ale wyrok wydawałem jakieś 1,5 roku temu. Dzisiaj nie miałbym wahania.

"grubson" napisał:

Kolejny przykład: dziewczynka 13 letnia podczas przerwy w szkole dostała śnieżką w oko i praktycznie straciła w tym oku wzrok (reaguje jedynie na światło i jego brak). Ze szkolnego NW dostała 1500 zł. Chciała 45 tys zadośćuczynienia i rentę miesięczną 500 zł. Zadośćuczynienie dostała w całości (chociaż po wahaniach w przedziale 30-45 tys.), renty nie

właśnie, czemu nie dostała renty?

Do zadośćuczynień zawsze dopuszczam dowód z opinii biegłych lekarzy albo CM UJ. Na czymś swobodne sędziowskie uznanie musi się opierać.

z urzędu dopuszczasz ten dowód?

[ Dodano: Wto Wrz 16, 2008 11:13 pm ]
coś mi nie wyszło z cytowaniem

ano właśnie, co w przypadku braku aktywności procesowej strony ? To mnie ostatnio zastanawia, bo rzeczywiście zmierza do "rocesu brytyjskiego" Przy okazji też spytam:dlaczego nie dostała renty ?

1. Dziewczyna chodzi do szkoły, nie pracuje i pozostaje na utrzymaniu rodziców. Gdyby nie wypadek też by chodziła do szkoły i była na ich utrzymaniu. Leczenie zostało zakończone. Leków żadnych nie bierze. Specjalnej diety nie wymaga. Specjalnej opieki też nie. Wprawdzie będzie ograniczona w wyborze zawodu czy przy uprawianiu sportu, ale w przypadku (w chwili orzekania) gimnazjalisty trudno określić jaki zawód wybierze, a jaki chciałaby (czy mogłaby) wybrać gdyby nie to zdarzenie.
Ustaliłem odpowiedzialność pozwanego na przyszłość, bo w przyszłości jakaś renta będzie się jej należeć.

2. W tej akurat sprawie miałem wniosek o biegłego. Ale w innej dopuściłem taki dowód z urzędu. Przeszło przez apelację. Nie czepiali się.
Moim zdaniem sprawiedliwość formalna to nie jest sprawiedliwość (sorry, ale patos)

Aha, a już myślałem że nie orzeka się o odpowiedzialności na przyszłość. Swoją drogą ostatnio wiodłem (na szczeście teoretyczny) spór, czy orzeczenie o odp. na przyszłość bez wyraźnego żądania w pozwie, to niedopuszczalne wyjście ponad żądanie, czy też dopuszczalne ograniczenie res iudicata wyroku.

Zgadzam się z grubsonem, w zadośćuczynieniach tez zwykle dopuszczam dowód z biegłych, nawet z urzędu jak trzeba (chyba, że oddalam co do zasady, a i tak się zdarza). Zgadzam się, że trzeba na czyms oprzeć uznanie w kwestii wysokości zadośćuczynienia i trzeba balansować, żeby nie wpaść w sztywne taryfikowanie za uszczerbek z jednej strony, a dowolnościa z drugiej.
Miałem tez podobna sprawę dziewczynka w dacie wypadku w gimnazjum, w dacie orzekania już pełnoletnia. Pozwani, żeby było zabawniej sprawca, Gmina i ubezpieczyciel.
Powódka została uderzona w czasie lekcji przez kolegę wskaźnikiem w ucho w wyniku czego doznała trwałego uszkodzenia słuchu w tymże uchu w stopniu znacznym. Praktycznie prawie na nie nie słyszała. Biegły stwierdził 10 % trwałego uszczerbku. chciała. 15.000 i tyle zasądziłem beż większego wahania.

Do O. Wrocławskiego:

Potrzebuję biegłego z zakresu chirurgii szczękowej do sprawy o zadośćuczynienie.
Powód jest po złamaniu szczęki.
Ew. info proszę o przekazanie na prywatny adres mailowy.
Będę wdzięczna za pomoc.

http://www.dziennik.pl/wydarzenia/article241390/Skarzy_Polske_za_gulasz_w_wiezieniu.html
będzie czad

Wracam do tematu zadośćuczynień dla więźniów. Facet żądał ponad 20 tys złotych za to, że spędził ponad rok w A.Śl. w przeludnionych, zagrzybionych celach, w których zdarzało się tez robactwo. Przez dłuższy czas siedział w celi o pow. ok. 16-17 m. kw., wraz z 6 towarzyszami niedoli. Sporą część celi zajmowały łóżka, stół krzesła. Pozostała powierzchnia była poniżej norm ustawowych. Tzw. punkt sanitarny to była muszla klozetowa oddzielona od reszty celi dykta i ... prześcieradłem. Sąd I instancji zasądził zadośćuczynienie w kwocie 1.500,00 zł. Sąd kierował się zaleceniami SN co do rozkładu ciężaru dowodu, wziął pod uwage normy powierzchniowe wynikające z prawa karnego wykonawczego i aktów międzynarodowych. Ustalając zadośćuczynienie Sąd posiłkował się orzecznictwem Trybunału w Strasburgu. Tymczasem Sąd II instancji oddalił powództwo w całości. W dużym skrócie SO uznał, iż żądanie powoda jest sprzeczne z zasadami współżycia społecznego. Wskazano m.in. na to, iż powód jest recydywistą, że nie można pomijać ciężkiej sytuacji sfery budżetowej (szpitale, szkoły, przedszkola, itd.). Podkreślono, iż powód nie wykazał, aby wzywał A.Śl. do zaniechania naruszeń jego dóbr osobistych (zob. art. 24 kc) tj. nie żądął przeniesienia do celi nie przeludnionej, bez grzyba i robaków.
I co o tym myślicie koledzy i koleżanki?

To niestety przykład mentalności homo soviticus

Wróg ludu (czytaj recydywista) nie ma żadnych praw. A kurde ma to tego ciężka sytuacja sfery budżetowej? Przecież skazany także ma pewne prawa - i jeżeli Państwo nie jest mu w stanie ich zapewnić - to musi płacić odszkodowanie. To też obywatel - i WYBORCA

"Tomasz Zawiślak" napisał:

nie żądął przeniesienia do celi nie przeludnionej, bez grzyba i robaków

Nie wiem czy homo sovieticus, ale też mi się to nie podoba. Przecież klienci (pacjenci) szpitali, szkół i przedszkoli też mogą trafić na paskudne warunki i np załapać jakiegoś wirusa. Czy wówczas też użyjemy tego argumentu, że mógł wnosić o czystszy szpital lub przedszkole? To prowadzi do paranoi. Państwo wprowadza ustawowo pewne normy więc albo je realizuje albo ponosi odpowiedzialność.

"Tomasz Zawiślak" napisał:

Wracam do tematu zadośćuczynień dla więźniów. Facet żądał ponad 20 tys złotych za to, że spędził ponad rok w A.Śl. w przeludnionych, zagrzybionych celach, w których zdarzało się tez robactwo. Przez dłuższy czas siedział w celi o pow. ok. 16-17 m. kw., wraz z 6 towarzyszami niedoli. Sporą część celi zajmowały łóżka, stół krzesła. Pozostała powierzchnia była poniżej norm ustawowych. Tzw. punkt sanitarny to była muszla klozetowa oddzielona od reszty celi dykta i ... prześcieradłem. Sąd I instancji zasądził zadośćuczynienie w kwocie 1.500,00 zł. Sąd kierował się zaleceniami SN co do rozkładu ciężaru dowodu, wziął pod uwage normy powierzchniowe wynikające z prawa karnego wykonawczego i aktów międzynarodowych. Ustalając zadośćuczynienie Sąd posiłkował się orzecznictwem Trybunału w Strasburgu. Tymczasem Sąd II instancji oddalił powództwo w całości. W dużym skrócie SO uznał, iż żądanie powoda jest sprzeczne z zasadami współżycia społecznego. Wskazano m.in. na to, iż powód jest recydywistą, że nie można pomijać ciężkiej sytuacji sfery budżetowej (szpitale, szkoły, przedszkola, itd.). Podkreślono, iż powód nie wykazał, aby wzywał A.Śl. do zaniechania naruszeń jego dóbr osobistych (zob. art. 24 kc) tj. nie żądął przeniesienia do celi nie przeludnionej, bez grzyba i robaków.
I co o tym myślicie koledzy i koleżanki?

"kudłaty" napisał:

Wracam do tematu zadośćuczynień dla więźniów. Facet żądał ponad 20 tys złotych za to, że spędził ponad rok w A.Śl. w przeludnionych, zagrzybionych celach, w których zdarzało się tez robactwo. Przez dłuższy czas siedział w celi o pow. ok. 16-17 m. kw., wraz z 6 towarzyszami niedoli. Sporą część celi zajmowały łóżka, stół krzesła. Pozostała powierzchnia była poniżej norm ustawowych. Tzw. punkt sanitarny to była muszla klozetowa oddzielona od reszty celi dykta i ... prześcieradłem. Sąd I instancji zasądził zadośćuczynienie w kwocie 1.500,00 zł. Sąd kierował się zaleceniami SN co do rozkładu ciężaru dowodu, wziął pod uwage normy powierzchniowe wynikające z prawa karnego wykonawczego i aktów międzynarodowych. Ustalając zadośćuczynienie Sąd posiłkował się orzecznictwem Trybunału w Strasburgu. Tymczasem Sąd II instancji oddalił powództwo w całości. W dużym skrócie SO uznał, iż żądanie powoda jest sprzeczne z zasadami współżycia społecznego. Wskazano m.in. na to, iż powód jest recydywistą, że nie można pomijać ciężkiej sytuacji sfery budżetowej (szpitale, szkoły, przedszkola, itd.). Podkreślono, iż powód nie wykazał, aby wzywał A.Śl. do zaniechania naruszeń jego dóbr osobistych (zob. art. 24 kc) tj. nie żądął przeniesienia do celi nie przeludnionej, bez grzyba i robaków.
I co o tym myślicie koledzy i koleżanki?

"elew" napisał:

http://www.dziennik.pl/wydarzenia/article241390/Skarzy_Polske_za_gulasz_w_wiezieniu.html
będzie czad

"kudłaty" napisał:

Ja tam myślę, że więzienie to nie wczasy i uważam takie rozstrzygnięcie ze sprawiedliwe.
A czy uzasadnienie jest mądre? A bo zawsze musi takie być? Trudno, jestem homo sovieticus

Galopujemy widzę. Jak się nie skarżył, to nie ma naruszenia dóbr?
Jeśli my nie rozumiemy innych, to czego się spodziewać odnośnie naszych praw?
Sorry, ale to wyjątki z uzasadnienia nie przemawiają do mnie.
Poza tym takie orzeczenia usprawiedliwiają nasze państwo w ciagłej bylejakości.
Może nie jakieś horrendalne kwoty (widziałam pozwy o setki tysięcy w takich sprawach), ale samo przyznanie zasadności i niewielkiej kwoty zadośćuczynienia powinno być.

"Powód wiedział jakie są warunki odbywania k.p.w., a mimo to doprowadził do ponownego pozbawienia wolności"

A to dobre!
Już lepiej niech te cele dalej będą fatalne (a może są jednak całkiem znośne skoro ludzie popełniają przestępstwa) bo jak się poprawi to wzrośnie przestępczość,galopująco

Też mnie irytują zadośćuczynienia dla osób odbywających kary pozbawienia wolności, ale skoro Państwo uważa za stosowne określanie norm minimalnych dla odbywających te kary to musi je potem wypełniać. Jeśli taka norma miałaby być pusta (bez żadnych konsekwencji w razie jej naruszania) to jest to (zacytuję klasyków) psucie Państwa. Natomiast co do zakresu krzywdy tym czynionej i jej materialnej rekompensaty to byłbym baaardzo ostrożny Pobyt w celi pojedynczej jest zwykle zdecydowanie bardziej dolegliwy niż w przeludnionej
Zgadzam się, że nie wyłącza naruszenia jego dóbr osobistych fakt, że nie starał się o przeniesienie, ale
a/ może to swiadczyć o tym, że w istocie przeludnienie nie było dla niego tak dolegliwe
b/ pokrzywdzony powinien jednak podejmować działania zmierzające do zmniejszenia szkody, wskazywać na to, ze dla niego jest to szczególna dolegliwość i dążyć do zaprzestania naruszania jego praw. W innej sytuacji osoba niesłusznie pozbawiona wolności mogłaby ukrywać oczywisty dowód swojej niewinności i liczyć ile dostanie odszkodowania za każdy dzień odsiadki. Wiem, dla normalnego człowieka nawet jeden dzień pozbawienia wolności jest zbyt cenny, żeby wpaść na taki koncept, ale zapewniam Was, że są tacy, dla których jest to do pomyślenia.

Skończyłem właśnie sprawę o której pisałem wcześniej. Dla przypomnienia:

SR w ... (Wydział Karny) zastosował wobec świadka karę porządkową 30 dni aresztu, tyle że dzien przed zatrzymaniem i osadzeniem w areszcie, ww. sąd uchylił te karę. Wykonano ją jednak co do dnia, bo nakaz zwolnienia w oryginale dotarł do aresztu w ostatnim dniu. Tego okresu pozbawienia wolności nie zaliczono na poczet innej kary pozbawienia wolności, która ten sam człowiek miał akurat do odbycia. Dodam, że gość siedział w czasie świąt i sylwestra, cierpiał na dość poważną chorobę, a jego kobieta spodziewała się dziecka. Według oświadczenia powoda jego dochody miesieczne wynosiły wówczas nie mniej niz 10.000. Żądał 30 tys zł zadoscuczynienia od SP reprezentowanego przez Areszt i Sąd.

Powód dostał 10.000 zł od SP - SR w... Co do A.Śl. oddaliłem. Wyrok nieprawomocny.

PS Zapomiałem dodać, że facet już wczesniej miał do czynienia z więziennictwem...

[ Dodano: Wto Lis 11, 2008 11:39 pm ]
Wracam do wątku zadośćuczynienia za bezprawne pozbawienie wolności. Znalazłem dwa ciekawe orzeczenia Europejskiego Trybunału Praw Człowieka w Strasburgu przeciwko Polsce opartych na art. 5 ust. 1 Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności. Zwracam uwagę na wielkość zasądzanych kwot.

1. SPRAWA SHAMSA przeciwko POLSCE (SKARGI nr 45355/99 i 45357/99) WYROK – 27 listopada 2003 r.

Dwóch obywateli Libii zostało zatrzymanych w Warszawie podczas kontroli tożsamości. Nie potrafili przedstawić ani ważnych dokumentów tożsamości, ani pozwolenia na pobyt. Wojewoda warszawski wydał decyzję o wydaleniu, podlegającą wykonaniu najpóźniej w ciągu dziewięćdziesięciu dni. Prokuratura Rejonowa w Warszawie - Praga Południe wydała postanowienie o zastosowaniu wobec skarżących aresztu w celu wydalenia. Po nieudanych próbach deportacji (w terminie 90 dniowym) osoby te, jako niepożądane na terytorium Polski, były przetrzymywane przez Straż Graniczną na lotnisku w Warszawie - od 25 sierpnia 1997 r. do 3 października 1997 r. ETPCz uznał to pozbawienie wolności za sprzeczne z art. 6 ust. 1 ww. Konwencji i przyznał każdemu z mężczyzn po [color=red]4.000 EURO[/color] zadośuczynienia za szkody moralne.

2. SPRAWA GĘBURA przeciwko POLSCE (Skarga nr 63131/00) WYROK - 6 marca 2007

Skarżący odbywał karę pozbawienia wolności. SO postanowił o warunkowym przedterminowym zwolnieniu. SA utrzymał w mocy postanowienie SO. Tego samego dnia SA wysłał odpis swojego postanowienia do SO. Odpis wpłynął tam następnego dnia. SO od razu nakazał dyrektorowi zakładu karnego zwolnienie skarżącego i dostarczenie mu odpisu postanowienia Sądu Apelacyjnego. Pisma te zostały doręczone dyrektorowi następnego dnia. W dniu otrzymania nakazu zwolnienia ZK zwolnił człowieka. Skarga do Trybunałuy dotyczyły 2 dni pomiędzy wydaniem orzeczenia przez SA a faktycznym zwolnieniem. Trybunał uznał że doszło do naruszenia art. 5 ust. 1 Konwencji i przyznał... [color=red]1.500 EURO [/color]zadosuczynienia za szkody moralne.
"Trybunał zauważa, ze chociaż pozbawienie skarżącego wolności, po wydaniu przez Sąd Apelacyjny ostatecznego postanowienia o warunkowym przedterminowym zwolnieniu, przestało być zasadne, skarżący nie mógł oczekiwać natychmiastowego zwolnienia. Trybunał stale powtarza, że zwłoka z wykonywaniem postanowień
o zwolnieniu skazanego jest zrozumiała i czasami nieunikniona ze względu na praktyczne działanie sądów oraz przestrzeganie różnych formalności. Jednakże organy krajowe muszą starać się ograniczać je do minimum (Quinn przeciwko Francji, wyrok z 22 marca 1995 r., Series A no. 311, str. 17, § 42; Giulia Manzoni przeciwko Włochom, wyrok z 1 lipca 1997 r., Reports 1997 IV, str. 1191, § 25 in fine; K. F. przeciwko Niemcom, wyrok
z 27 listopada 1997 r., Reports 1997 VII, str. 2675, § 71; oraz Mancini przeciwko Włochom nr 44955/98, § 24, ECHR 2001 IX). Trybunał powtarza także, że formalności administracyjne związane ze zwolnieniem mogą stanowić uzasadnienia jedynie dla zwłoki nieprzekraczającej więcej niż kilka godzin (Labita, cyt. powyżej, oraz Nikolov przeciwko Bułgarii, nr 38884/97, § 82, 30 stycznia 2003 r.)"

5.000 zł - powód, lat 26, w czerwcu 2005 r. doznał urazu kręgosłupa szyjnego (skręcenie), stłuczenia głowy oraz kolan w wypadku komunikacyjnym; domagał się 10.000 zł od ubezpieczyciela sprawcy kolizji (OC); wcześniej zakład ubezpieczeń wypłacił mu 1.000 zł; powód przyznał, że miał źle zapięty pas, co zlekceważył; miało to wpływ na zakres obrażeń; strona pozwana nie podniosła jednak zarzutu przyczynienia się przez powoda; biegli z zakresu naurologii i ortopedii stwierdziłi 5% trwałego uszczerbku na zdrowiu (niewielka niestabilność kręgów szyjnych i przewlekły zespół bólowy przykręgosłupowy o miernym nasileniu); rokowania na przysżłość dobre; powód twierdził, że doznał także uszczrbku na zdrowiu psychicznym; biegły psychiatra to wykluczył.
Czy Waszym zdaniem można takie zachowanie powoda jak nie zapięcie pasów bezpieczeństwa uwzględnić jako okolicznosc uzasadniającą obniżenie zadośćuczynienia bez zarzutu strony pozwanej? Ja uznałem, że tak, ponieważ niewątpliwie zakres obrażeń i krzywdy byłby mniejszy, gdyby powód zachował należytą ostrożność.

O Boże, 5 tysięcy????

Naprawdę powinniśmy więcej zarabiać...

Na studiach uczono mnie tak:
według moralności socjalistycznej nie da się przeliczyć krzywdy na pieniądze. Kropka.
według moralności (bezprzymiotnikowej) - należy stosować zasady, jakie przyświecały twórcom instytucji zadośćuczenia (o ile się nie mylę, pojawiło się ono w kodeksie Napoleona), czyli
za zadośćuczynienie pokrzywdzony ma sobie kupić tyle przyjemności, żeby zapomnieć o doznanych przykrościach"
[ktoś wcześniej ładnie napisał mniej więcej to samo innymi słowy: czy za taką kwotę pokrzywdzony dałby sobie zrobic to, co go spotkało?]

Ważna nie jest stopa życiowa jakiegos tam abstrakcyjnego społeczeństwa, tylko dotychczasowy poziom życia pokrzywdzonego - bo to jest jego krzywda. Jak zasądzimy 5 tysięcy bezdomnemu, to może i zwariuje ze szczęścia, ale jak te same pienądze dostanie notariusz albo inny Kulczyk, to będą one porównywalne z napiwkiem, jaki zostawiają w knajpie - i gdzie tu jest wyrównanie ich krzywdy?

Są juz na szczęście orzeczenia sądów apelacyjnych o tym, że ta stopa życiowa to relikt PRL-u i nie należy się do niej odnosić. Mam je na kompie w pracy, wieczorem postaram się wkleić.

Genaralnie powiem tyle: generalnie niestety okropnie "komunistyczne" są te nasze sądy, jeśli chodzi o kwoty zadośćuczynień za krzywdy na osobie. A szczególnie wychodzi to, gdy się te kwoty porówna z wynagradzaniem krzywd tzw. celybrytów za artykuły o nich w gazetach.

Waszym zdanie, 30 tys. za pomówienie dr G., albo 60 tys. dla Joanny Brodzik za artykuł, że jest w ciąży - daje się jakoś porównać do 5 tys. za wielotygodniowy ból i cierpienie po złamaniach, operacjach, oszpecenie itd?

"Joasia" napisał:

O Boże, 5 tysięcy????
Naprawdę powinniśmy więcej zarabiać...
(...)
Waszym zdanie, 30 tys. za pomówienie dr G., albo 60 tys. dla Joanny Brodzik za artykuł, że jest w ciąży - daje się jakoś porównać do 5 tys. za wielotygodniowy ból i cierpienie po złamaniach, operacjach, oszpecenie itd?

b]za zadośćuczynienie pokrzywdzony ma sobie kupić tyle przyjemności, żeby zapomnieć o doznanych przykrościach"
[ktoś wcześniej ładnie napisał mniej więcej to samo innymi słowy: czy za taką kwotę pokrzywdzony dałby sobie zrobic to, co go spotkało?]

Są juz na szczęście orzeczenia sądów apelacyjnych o tym, że ta stopa życiowa to relikt PRL-u i nie należy się do niej odnosić. Mam je na kompie w pracy, wieczorem postaram się wkleić.

"che" napisał:

5.000 zł - powód, lat 26... Czy Waszym zdaniem można takie zachowanie powoda jak nie zapięcie pasów bezpieczeństwa uwzględnić jako okolicznosc uzasadniającą obniżenie zadośćuczynienia bez zarzutu strony pozwanej?

5000 zł zadośćuczynienia to nie jest bardzo dużo, ale... powód chciał 10.000 zł, a nie 50.000. Po drugie jechał ze źle zapiętymi pasami. Po trzecie, zupełnie nie przekonuje mnie postulat całkowitego odejścia od przeciętnej stopy życiowej społeczeństwa i odniesienie do stopy życiowej konkretnej osoby. Działałoby to na niekorzyść osób źle sytuowanych: bezrobotnych, rencistów itd.

ja oczywiście nie mówię, że to jest dużo - chociaż tyle jeszcze nie zarabiam ale miał obowiązek zapiąć pasy, a nie zapiął, to dlaczego ubezpieczyciel ma ponosić dodatkowe koszty jego niefrasobliwości?

PS. ciekawe czy dostał mandat od policji?

"mitesek" napisał:

PS. ciekawe czy dostał mandat od policji?

Tomek, uważaj, bo przeniosą Cię do Karnego i tam będziesz w pełni realizował zasadę prawdy materialnej

Tomkowi zasada prawdy materialnej nie obca

On z niejednego pieca chleb jadł

"ujw" napisał:

Tomkowi zasada prawdy materialnej nie obca

On z niejednego pieca chleb jadł

W pełni popiram Tomasza Zawiślaka.
Jak najbardziej mierkowanie musi byc odnoszone do jakis konkretnych kryteriów i to równych dla każdego - przecietna stopa zyciowa społeczenstwa jest jak na razie najbardziej miarodajnym miernikiem, nie bardzo wyobrażam sobie inną, a ta wskazana jako odnośnik do konkretnej osoby nie przekonuje mnie. I słusznie wskazał Tomasz że nie jest sprawidliwa.

A co do Twojej Tomaszu Zawislak zagadki, to wiem .

A jaka jest przeciętna stopa życiowa społeczeństwa? Moja sędziego rejonka? mojego kolegi wziętego adwokata? znajomego menela i jego czworga dzieci? koleżanki nauczycielki z dwojgiem dzieci i przyjacielem wziętym artystą? a może zaprzyjaźnionej samotnej emerytki całe życie w handlu uspołecznionym pracującej? Chodzi wam o średnią statystyczną? Skąd ją weźmiecie, z publikacji GUS-owskich?

W porządku, zapomnijmy o przeciętnej stopie życiowej. Czy jesteśmy jednak gotowi przyjąć takie wnioskowanie: krzywda osoby bardzo zamożnej jest większa niż krzywda bezrobotnego, zbieracza makulatury. Pierwsza osoba zarabia 20 razy więcej niż ta druga. Za to samo uszkodzenie ciała temu pierwszemu dajemy 20 tys zł, a temu drugiemu 1 tysiąc ... Czy to oddaje kompensacyjny charakter zadośćuczynienia?

"Tomasz Zawiślak" napisał:

W porządku, zapomnijmy o przeciętnej stopie życiowej. Czy jesteśmy jednak gotowi przyjąć takie wnioskowanie: krzywda osoby bardzo zamożnej jest większa niż krzywda bezrobotnego, zbieracza makulatury. Pierwsza osoba zarabia 20 razy więcej niż ta druga. Za to samo uszkodzenie ciała temu pierwszemu dajemy 20 tys zł, a temu drugiemu 1 tysiąc ... Czy to oddaje kompensacyjny charakter zadośćuczynienia?

Swego czasu Joasia napisała:
"Ważna nie jest stopa życiowa jakiegos tam abstrakcyjnego społeczeństwa, tylko dotychczasowy poziom życia pokrzywdzonego - bo to jest jego krzywda. Jak zasądzimy 5 tysięcy bezdomnemu, to może i zwariuje ze szczęścia, ale jak te same pienądze dostanie notariusz albo inny Kulczyk, to będą one porównywalne z napiwkiem, jaki zostawiają w knajpie - i gdzie tu jest wyrównanie ich krzywdy"
Oczywiście nie wiadomo ile dokładnie wynosi przeciętna stopa życiowa społeczeństwa. W warunkach gospodarki rynkowej następuje rozwarstwienie materialne społeczeństwa. Rodzi to pokusę by szukać przeciętnej stopy życiowej dla danej grupy społecznej, zawodowej, środowiska. Tylko, że zaraz pojawi się zarzut aprobowania kastowości, archaicznych podziałów klasowych.
Z publikowanych danych najbardziej pomocne byłoby przeciętne miesięczne wynagrodzenie. Nie wydaje mi się aby wskazując, że powoływanie się na tę stopę życiową nie może przesłaniać kompensacyjnej funkcji zadośćuczynienia, SN aprobował taki tok rozumowania jaki przedstawiła Joasia. Podkreślam jeszcze raz: ten kij ma dwa końce. W przypadku osób biednych waliłby ich po głowach.

23 latek - wypadek komunikacyjny, na kutek którego doznał urazu kręgosłupa z dyskopatią, łaczny okres rehabilitacji prawie dwa miesiące, poza tym niewielkie obrazenia. Student. Na skutek wypadku zmuszony był zrezygnowac z praktyk, urlopu wakacyjnego - zaplanowanego oraz uprawiania namietnie w ramach zaintersowań gry w piłke nozną. Do dnia dzisiejszego odczuwa skutki wypadku 9ponad dwa lata). Domagał sie 11.500zł - tyle dostał.

Pani w średnim wieku (nie pamietam lat) wypadek komunikacyjny, powazny uraz nogi, niesprawnośc oceniona na 5% do dnia dzisiejszego niesprawna. domagała sie 15.000zł - tyle dostała.

Troche z innej beczki: zniesławiona w prasie nauczycielka (pominę okoliczności zniesławiania) domagała sie 25.000zł - tyle dostała.

Ja z reguły po ustaleniu stanu faktyczmego, zakresu i rozmiaru krzywdy staram sie ocenić czy kwota dochodzona pozwem spełnia właśnie owa funkcje kompensacyjną. Jezeli nie jest zbyt wygórowana, zasądzam tyle ile domaga sie strona powodowa. Oczywiscie uwaga ta jest bardzo ogólna i nie zawiera w sobie innych okoliczności, które warunkowałby o zmniejszeniu tej kwoty. Ale wychodze z założenia, że dana osoba, która doznala krzywdy najlepiej jest w stanie ocenic jaka kwota zrekompencuje jej ta krzywdę. Oczywiście ja badam wszystkie okolicznosci wpływajace na wysokość tej kwoty.

ja zauważyłem pewną prawidłowość. Jak pozew dotyczy tylko zadośćuczynienia za krzywdę, za ból i rany to jakoś zawsze zasądzam akurat tyle ile żądają. Oczywiście o ile nie ma przyczynienia itp. Ale jeśli w pozwie jest dodatkowo nawpychane mnóstwo mocno naciąganych roszczeń "odszkodowawczych" to niezależnie od oddalania tych roszczeń mocno przycinam samo zadośćuczynienie bo wydaje mi sie że jest wygórowane. Niewykluczone że to się wiąże z tym ze pełnomocnicy z kancelarii typu "załatwimy ci odszkodowanie i zabierzemy połowę" występują z bardzo wygórowanymi roszczeniami.

"mp" napisał:

Pani w średnim wieku (nie pamietam lat) wypadek komunikacyjny, powazny uraz nogi, niesprawnośc oceniona na 5% do dnia dzisiejszego niesprawna. domagała sie 15.000zł - tyle dostała.

Tomasz Zawiślak
pełnoprawny sędzia



Posty: 210
Skąd: Wrocław

Wysłany: Sro Gru 31, 2008 7:23 pm
W porządku, zapomnijmy o przeciętnej stopie życiowej. Czy jesteśmy jednak gotowi przyjąć takie wnioskowanie: krzywda osoby bardzo zamożnej jest większa niż krzywda bezrobotnego, zbieracza makulatury. Pierwsza osoba zarabia 20 razy więcej niż ta druga. Za to samo uszkodzenie ciała temu pierwszemu dajemy 20 tys zł, a temu drugiemu 1 tysiąc ... Czy to oddaje kompensacyjny charakter zadośćuczynienia?

"Tomasz Zawiślak" napisał:

Pani w średnim wieku (nie pamietam lat) wypadek komunikacyjny, powazny uraz nogi, niesprawnośc oceniona na 5% do dnia dzisiejszego niesprawna. domagała sie 15.000zł - tyle dostała.

"Joasia" napisał:

Przemyślcie to: przecież tak naprawdę w sprawach o pomówienia już dawno tak właśnie orzekamy: Joanna Brodzik dostaje 100 tys. za plotkę w gazecie, że jest w ciąży. Gdyby to nie była ta aktorka, z tymi dochodami, tylko sprzątaczka albo SSR - to czy dostałby tyle samo?

Tomaszu. Dla mnie uszczerbek na zdrowiu jest jedynie elemnetem pomocniczym, a nie wyznacznikiem. Sprawa czeka na rozstrzygnięcie SO. Ponadto oddaliłam ustalenie odpowiedzialności na przyszłość z uwagi na brak intersu i strona powodowa też wywiodła apelację. Dam znać z jakim rezultatem

Znalazłem w sieci ciekawy przykład zadośćuczynienia za naruszenie prawa do kultu pamięci o osobie najbliższej (chodziło o sposób oddania po wykonanych badaniach zwłok niemowlęcia rodzinie do pochówku). W marcu 2006 r. zasądzono na rzecz matki dziecka kwotę 15.000,00 zł.
http://www.prawaczlowieka.edu.pl/index.php?orzeczenie=290a52e4dd6282ca78bedde4f4d85b44e532cf99-b0

Na ostatnim wykładzie na studium podyplomowym prawa cywilnego SSN Mirosława Wysocka dość mocno podkreślała, że odejście SN-u od przeciętnej stopy życiowej na rzecz indywidualizacji zadośćuczynienia jest faktem raczej nieodwracalnym (hi hi, jakby w ogóle jakakolwiek linia orzecznictwa w SN-ie była nieodwracalna).
Sugerowała też żeby równać w górę zadośćuczynienia za krzywdy fizyczne do zadośćuczynień za naruszenia dóbr osobistych (choć zaznaczyła też, że jej osobistym zdaniem te ostatnie zdarzają się nieco wygórowane ).

A tak off topic - to co trochę podkreślała, jakie to trudne i przez to ciekawe są sprawy z naruszeń dóbr osobistych - w przeciwieństwie do "takich rozgraniczeń czy innych podziałów". Jeśłi tak myśli więcej sędziów w SN-ie, to nic dziwnego, że sędziowie rejonowi są traktowani tak, jak są.

do Joasi: niezłe kwiaty w tym SN-ie. Bravo, bravissimo!

Ustalając wysokość zadośćuczynienia, sąd powinien uwzględniać nie tylko sytuację istniejącą w chwili wydania wyroku, lecz także przyszły spadek siły nabywczej pieniądza i przyznać je w odpowiednio wyższej kwocie (por. wyrok Sądu Najwyższego – Izba Cywilna z dnia 12 września 2002 r., IV CKN 1266/2001)

Czy w dobie kryzysu powinienem przewidywać spadek wartości pieniądza (specjaliści przewidują w tym roku wzrost inflacji i osłabienie złotego) i jak to w praktyce uwzględnić? O ile konkretnie podwyższyć zadośćuczynienie? Nie mam pojęcia na czym to miałoby polegać. Czy a contrario Sąd powinien też uwzględnić spadek inflacji i wzrost wartości pieniądza?

Ponadto polecam uwadze kolegów i koleżanek następujący tekst:

http://www.rp.pl/artykul/197899.html?print=tak

Dla mnie dość szokujące były przykłady zadośćuczynień za krzywdy fizyczne i psychiczne (niestety bez możliwości weryfikacji wskazanych sum - a szkoda). W artykule padają pod adresem sędziów dość poważne zarzuty: "brak wyczucia w procesach odszkodowawczych", "brak doświadczenia życiowego sędziów" czy "ogromna i ograniczana jedynie przez sądy wyższej instancji uznaniowość składów orzekających". Łatwo pisać o zwykłej, ludzkiej sprawiedliwości, gorzej takie zadośćuczynienie ustalić.

[ Dodano: Sro Sty 21, 2009 12:02 am ]
Dalsze przykłady zadośćuczynień przy uszkodzeniu ciała lub rozstroju zdrowia::

http://www.tomaszow-lubelski.com.pl/index.phtml?id=3&nr=281

[ Dodano: Sro Sty 21, 2009 12:20 am ]
Na koniec kapitalny tekst z czasopisma "Prawo i Medycyna". Są konkretne kwoty, namiary na orzeczenia, po prostu bajka

[ Dodano: Sro Sty 21, 2009 12:20 am ]
Na koniec kapitalny tekst z czasopisma "Prawo i Medycyna". Są konkretne kwoty, namiary na orzeczenia, po prostu bajka
http://prawoimedycyna.pl/?str=artykul&id=145&PHPSESSID=00249b1fa091e57f5c3182c873c99c11

WIELKIE DZIĘKI! Te materiały są naprawdę świetne.

Przyłączam się do podziękowań. Właśnie siedzę i korzystam

No to tez cos od siebie wrzuce :

15 000 zł (z zadanych 20 000) 22 latam, uraz reki i prawej goleni (nic groznego) oraz powazne zlamanie kolana - kat. D wojskowa, 25 lat, nie pamietam ile PZU wyplacilo, w SO utrzymane

47 000 (z zadanych 60 000) - 25 lat, uraz kregoslupa bardzo powazny - blachy i sruby w kregoslupie, 25% uszczebku chirurg, 10% psycholog, bole kregoslupa - ostatnio na tydzien w szpitalu z powodu tych bolow, lacznie z likwidacyjnym 60 000

20 000 (z zadanych 40 000) - 26 lat, uraz pluca, watroby - krwiaki, dosc powazne przezycia psychiczne (przytomna w teakcie wypadku - dwa trupy), uszcerbek trwaly 20% chirug (ale za stluczenia wydawalo mi sie ciut duzo)+3% psycholog (tu znowu uwazam ze zdecyowanie za malo), lacznie z likwidacyjnym 30 000

Nie wiem czy ja tak duzo zasadzam czy inni malo. Kazdy wedlug swego uznania i oczywiscie zalezy ile powod zada (jeden cierpi mocniej inny mniej).

Odnosnie skazanych z ZK ostatnio 4 oddalenia odszkodowan i zadoscuczynien - glowna podstawa - brak naruszenia godnosci poprzez zmniejszenie powierzchni.

Moim zdaniem samo przebywanie w celi, w której nie są spełnione normy ustawowe co do powierzchni, a w konsekwencji panuje nadmierne zagęszczenie, osadzeni chodzą sobie po głowach, co wywołuje napięcia i stres może stanowić naruszenie godności. Jeśli się do tego doda spanie na dostawkach (czasami na materacach na podłodze), brak minimum intymności w związku z załatwianiem potrzeb fizjologicznych, to nie ma wątpliwości, że doszło do naruszenia dóbr osobistych, w tym prawa do intymności. Znam przypadek zasądzenia w takie sytuacji zadośćuczynienia w kwocie 1500,00 zł (pisałem o tym w październiku ubiegłego roku). W uzasadnieniu wyroku wskazano na art. 30, 40, 41 ust. 4 i 47 Konstytucji, art. 10 Międzynarodowego Paktu Praw Osobistych i Publicznych z 19.12.1966 r., art. 3 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka i Podstawowych Wolności z 4.12.1950 r., wyrok SN z dnia 28.02.2007 r. V CSK 431/06, orzeczenia Europejskiego Trybunału Praw Człowieka z 19.04.2001 r. (skarga nr 28524/95), z 6.03.2001 r. (skarga nr 40907/98).
Sąd Najwyższy wyraźnie wskazał, iż to Z.K. lub A.Śl. musi wykazać, że były spełnione normy ustawowe dotyczące warunków pozbawienia wolności, w tym dotyczące powierzchni. Trzeba też pamiętać o domniemaniu bezprawności wynikającym z art. 24 par. 1 kc. Powód musi wskazać, że doszło do naruszenia jego dóbr osobistych i na czym to naruszenie polegało.
W innym wątku Conifer napisał:

Na marginesie - dosyć fałszywie jak dla mnie brzmią argumenty skazanych o poszanowaniu zasad humanitaryzmu, zwłaszcza jak się prześledzi akta osobopoznawcze niektórych z nich i jak na razie wszystkie powództwa oddalałem i nie pamiętam by w moim Sądzie zdarzył się jakiś precedens w tej materii"

[center]

a my bardzo chętnie byśmy jakieś trendy /tak ogólnie to nazwę/ poznali pozwalające miarkować ubezpieczenie w miarę jednolicie (chodzi o zadośćuczynienia)

"Cezary Orłowski" napisał:

Odnośnie miarkowania zadośćuczynienia polecam opracowanie zamieszczone pod następującym linkiem: http://www.rzu.gov.pl/publikacje/artykuly-pracownikow-i-wspolpracownikow/Aleksander_Daszewski___Zadoscuczynienia_za_szkody_niemajatkowe_z_art__445____1_k_c__oraz_art__446____4_k_c____Rozprawy_U__20466

Fajne,
więc linków poprosimy

bardzo ciekawa strona, na którą nigdy wcześniej nie trafiłam

Dobry wieczór Panie i Panowie Sędziowie!
Potrzebuję Waszej pomocy w sprawie, której jestem stroną. (Jeśli administrator przesunie mój wątek do działu Help for student nie obrażę się…) 🙏🏻

Sprawa rzecz jasna cywilna.

Otrzymałem wyrok pierwszej instancji, mój „rofesjonalny pełnomocnik” nie spisał się. Jestem z niego niezadowolony i chcę mu cofnąć pełnomocnictwo, zabrać dokumenty i pójść dwie ulice dalej do innej kancelarii, ale nagli mnie termin na odwołanie. Nie chcę oczywiście, aby je pisał mój dotychczasowy pełnomocnik.

Jak wygląda zatem procedura zmiany pełnomocnika. Nowy adwokat musi w końcu zapoznać się z kilkoma tomami akt, a na to potrzeba czasu - czas na odwołanie biegnie…

Wiem, że termin na odwołanie jest określony w ustawie. Czy sąd w takim wypadku (zmiana pełnomocnika, który musi zapoznać się z aktami) może go wydłużyć? Jeśli tak, to o ile?

sorrki ale porad prawnych nie udzielamy ❌

Po poradę prawną pójdę do nowego adwokata w poniedziałek, ale od Was chciałem się dowiedzieć czego mogę się spodziewać.

Co do porad prawnych. Gdybyście ich udzielali to na pewno zarobilibyście więcej niż w sądzie.

Pozdrawiam.

co innego pomoc w rozwiązywaniu kazusów na poziomie akademickim, co innego pomoc w konkretnej sprawie.