Sędzia z automatu Rzeczpospolita z 07-01-2008,
"Nie ma przekonujących argumentów uzasadniających różnicowanie sposobu przydzielania spraw sędziom w procedurze cywilnej i karnej – uważa sędzia Sądu Okręgowego – Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Łodzi... http://www.rp.pl/artykul/81550.html
Co wy na to? Jak u was wyglada ta sprawa? System numerkowy, alfabetyczna lista? Jakie sa wasze doswiadczenia w tej kwestii?

W rodzinnym system jest przecież zupełnie inny, każdy sędzia dostaje sprawy wpływające z przydzielonego mu rejonu, i uważam, że jest to bardzo sensowne. Już po 2 miesiącach pracy znam większość rodzin, które mogą być bohaterami prowadzonych przeze mnie spraw, a znając środowisko mogę bardziej adekwatnie (i szybciej) reagować.

"joolli" napisał:

W rodzinnym system jest przecież zupełnie inny, każdy sędzia dostaje sprawy wpływające z przydzielonego mu rejonu, i uważam, że jest to bardzo sensowne. Już po 2 miesiącach pracy znam większość rodzin, które mogą być bohaterami prowadzonych przeze mnie spraw, a znając środowisko mogę bardziej adekwatnie (i szybciej) reagować.

hmm równiez jestem w wydziale rodzinnym, gdzie panuje podzial spraw wg. terenu.
Czy to jest sprawiedliwe - raczej nie, biorac pod uwage, ze z danego terenu nagle wplywa 20 wnioskow np. o leczenie odwykowe , ktore dostaje jeden sedzia i ma zalatwione na dzien dobry 2 wokandy na przod. W tym wypadku specyfika wydzialu i znajomosc ludzi za bardzo nie maja znaczenia .
Sprawdza sie to natomiast o sprawy stricte rodzinne zwiazane z wladza rodzicielska, alimentami itp ...

widze ze ten temat staje sie wyącznościa rodzinnych .... Miło ze tyle na tu jest :smile: ale zapraszam tez innych ....

Uważam, iż o przydzielaniu spraw powinen decydować nie subiektywnie Przew. rozdzielajac sprawy łatwe dla sedziów których lubi i trudne dla tych, którzy maja sie wykazać , lecz obiektywna okolicznośc, w szczególnosci wpływ i numerek na liscie sędziów . Oczywiscie to byłaby zasada. Wówczas nie byłoby niepotzrebnych posadzen Przew. o wybieranie dla siebie łatwych spraw.

Artykuł jest tak jednostronny, że aż zęby bolą. Dziwne, że pisał go sędzia, bo brzmi to wszystko, jakby pisał jakiś oderwany od życia teoretyk, który w dodatku się naczytał skarg pieniaczy.

"Przewodniczący nieobiektywnie przydziela sprawy" - ? Bezsensowny brak zaufania do ludzi. Przewodniczący wydziału nie jest idiotą, wie, na co którego sedziego stać i kto sobie z którą sprawą poradzi szybko, a kto się będzie musiał czołgać latami. I odpowiednio do tego przydziela sprawy. A jeżeli sobie z tym nie radzi, to się zmienia przewodniczącego, a nie krępuje ręce wszystkim tym, którzy sobie radzą, a jest ich przecież przeważająca większość.

Wprowadzenie jakiegoś takiego gorsetu w sprawach cywilnych spowoduje taką sytuację, jak już jest w sprawach karnych - że asesorzy bez doświadczenia dostają najcięższe sprawy, z którymi sobie potem nie radzą.

w moim wydziale obowiązuje system numerkowy z różnymi modyfikacjami. Inaczej mówiąc to jaką dostanie się sprawę zależy w zasadzie od losu. Problemu z tym ze najmniej doświadczeni dostają trudne sprawy do niedawna nie było żadnego bo w wydziale byli sami asesorzy

Do P : nie zgadzam się z tym że to przewodniczący wydziału miałby móc nadal w zasadzie dowolnie kierować wpływem doposzczególnych referatów. Niestety, tam , gdzie dowolność, tam nadużycia. Piszę, bo jestem sędzią z 10 letnim stażem, jak akurat orzekam w karnym ale żona i wielu znajomych w różnych innych wydziałach. Wystarczy że przewodniczący aspiruje dookręgu i zaczynają dziać się cuda. Kto tego nie zn, niech podniesie rękę. Duża załatwialność, procentowo niewiele uzasadnień. NIkt nie rozlicza z tego, jak duże sprawy załatwił, tylko ile,jak szybko i z jakim skutkiem w apelacji. A dużych wystarczy kilka na pokaz do opinii. Wygodnie mi być przewodniczącym w karnym, bo jest automat i koniec. Przynajmniej sprawiedliwie. Dopiero ,jak ktoś dostanie wielką sprawę powodującą, że nie opanuje innych, można wstrzymać do niego wpływ (są sprawy po 400 świadków, wielotomówki, itd). Ale wszystko jawnie, zarządzeniami z uzasadnieniem, po dyskusji w wydziale. Niech napiszą ci, którzy spotkali się z przewodniczącymi kierującymi sprawy "dla opinii do okręgu"

No nie wiem, ja się nie spotkałam z takim zachowaniem jak opisuje Skorpion (też orzekam 10 lat), ale nie wykluczam, że istnieje bo człowiek słaba istotą jest . U mnie w wydziale panuje "od zawsze" system numerkowy i uważam, że to jest skuteczne. Nawet gdybym jako przewodnicząca miała pokusę nie rozpoznawać jakiejś sprawy, to byłoby mi zbyt głupio, żeby to zrobić, zasada jest bowiem jasna. Do zmiany referenta dochodzi wyjątkowo, np.jak ktoś nie może rozpoznać sprawy, bo i tak musiałby się wyłączyć, albo strona już w innym postępowaniu wnosiła o wyłączenie tego sędziego - po co wtedy mnożyć problemy.

Ja uważam, że powinno być "według listy", a nie wg "widzimisię" Przew. Pracowałem w Wydziale, gdzie było wg listy i było super, bo każdy miał taki sam referat i nikt nie gadał: "Ja to dopiero miałem dzisiaj sprawy" itp. Jeżeli przew. kieruje się tym, jak sobie kto radzi, to jest to niesprawiedliwe, bo wtedy ten, kto sobie radzi dostaje w tyłek jeszcze bardziej, a ten, co sobie nie radzi - ma spokój. Z tego wynika, że nie opłaca się być dobrym, bo będzie się dostawało w d..., a ci, którzy nic albo mało umieją będą takiego jeszcze nazywać frajerem. To jest system demotywacyjny, a gdy jeszcze dojdą inne czynniki o takim charakterze (pensja, warunki pracy itd.), to taki "frajer" rezygnuje z tego i zaczyna sobie nie radzić. Wtedy Przew. widzi, że sobie nie radzi i wyznacza mu łatwiejsze sprawy. I tak oto wybitne jednostki poddają się stłamszeniu po to, by mieć spokój, wolność i żyło im się lepiej.
Do tego dochodzi jeszcze demotywacyjny system wyznaczania sesji. Dobrym systemem jest zasada, że jeden termin w tygodniu, albo raz na dwa tygodnie (to możliwe jest raczej w sprawach cywilnych) to termin na sprawy odroczone (przerwane). Takie rozwiązanie motywuje sędziego do szybkiego kończenia spraw. Im więcej skończy, tym mniej będzie miał na tym terminie. Jeżeli takiej zasady nie ma, ale sędzia odracza sprawy na jakiś termin, a później Przew. jeszcze coś tam doznacza, to motywacji nie ma, bo "im więcej sobie odroczę, to tym mniej nowych dostanę i nie będę musiał się nad nimi zastanawiać od początku, a odroczone już przecież znam, więc będzie łatwiej". A gdy będzie jeden specjalny termin na odroczone, to motywacja będzie, bo "im więcej załatwię dzisiaj, to tym mniej będę miał za 4 tygodnie i wcześniej sobie skończę sesję".
Ktoś może powie, że to są bzdety, ale takie zależności w biznesie są dostrzegane od dawna, a w sądach są nieznane.
Pozdrawiam wszystkich przewodniczących, a zwłaszcza moją śliczną Szefową

Do P : zauważ, do czego prowadzi Twoje rozumowanie. Jeżeli sobie ktoś (np asesor, ale przecież i sędzia) nie radzi, trzeba mu dawać prostsze sprawy. Czyli promować słabszych, mniej wydajnych, z mniejszą wiedzą u umiejętnością prowadzenia spraw, dając im prostsze sprawy? Absurd!!! Poczytaj cin, ma rację!!! Jeżeli sędzia albo asesor sobie nie radzi - właśnie od tego jest przewodniczący, by go zdyscyplinować. Za nieterminowe wyznaczanie spraw, za niezasadne odroczenia. W razie czego wytyk od Prezesa. Bardzo skuteczna metoda. Bez ceregieli z nierobami!! Ja obserwowałem kilka takich jednostek "od ochroną". Co pół roku ówczesny przewodniczący dzielił ich sprawy i zawsze dostawałem po kilka lub kilkanaście "syfów" , z króymi koleżanki sobie nie radziły. Takie były biedne A jak juz poprowadziliśmy ich sprawy i w ten sposób oczyściliśmy referaty, były przekonane o tym, że są świetne. Nóż się w kieszeni otwierał!!! Ale taka polityka wciąż się zdarza.

[ Dodano: Pią Sty 11, 2008 7:17 pm ]
Małgoarzta, z całym szacunkiem, pozwalam się sobie z Tobą nie zgodzić w jednej części. Otóż moim zdaniem, wpływ powinien być zawsze losowy. ZAWSZE, czyli także wtedy, gdy sędzia podlega wyłączeniu, lub gdy strona już wcześniej wyłączenia się domagała (skutecznie, czy nie). Od tego jest instytycja wyłączenia : stosony wniosek lub oświadczenie sędziego, rozpoznanie go przez niezawisły sąd, nie jakaś "szemrana" decyzja przewodniczącego, by kogoś pominąć. Nie wolno dac się zastraszyć stronom i pomijać sędziów bez właściwego rozpoznania konkretnych zarzutów lub oświadczeń. Nikt nie może manipulować wpływem, ani przewodniczący ani strony. Jeżeli sędzia orzekł niekorzystnie dla strony, to nie może orzekać w żadnej sprawie tej strony? Dziwne)

http://wiadomosci.o2.pl/?s=512&t=10311

Zgadzam się ze Skorpionem i Cinem. Małgorzato - nie wszystkim będzie głupio przydzielając sprawy według "sympatii" i "antypati", poza tym nie zawsze uśiwadamiamy sobie, że taką "sympatią" bądź "antypatią" się kierujemy.

System numerowy polega na tym, że każdy ma ściśle określone nr, np. jeden dostaje sprawy z końcówkami 1 i 2, drugi 3 i 4 itp. Wpisu pod nr dokonuje kierowniczka, więc na sympatie uświadomione czy nie nie ma miejsca. No, oczywiście można snuć, że jeśli kierownik z przewodniczącym są w zmowie to......ale chyba nie oto chodzi, Ziobro ze spiskową teorią odszedł w niechlubną niepamięć, mam nadzieję.

Skorpion - myślę, że z "szemraną" decyzją przesadziłeś, czuję się dotknięta. Nie wiem, kto Cię aż tak skrzywdził, że tak ostro dopatrujesz się nadużyć, ale wiesz - czasami w wydziałach się współpracuje, nie walczy.

Pozdrawiam.

[ Dodano: Sob Sty 12, 2008 1:08 am ]
Aha - żeby było jasne - nie mam nic przeciwko automatowi, bo w mojej sytuacji w zasadzie wiele się nie zmieni. Nie zgadzam się jednak z poglądem, że jest to zbawienie i jedyna droga do uczciwego podziału, bo w innym wypadku sędziowie przewodniczący z miejsca zaczną krzywdzić innych.

Odpowiadam na zarzuty:

Orzekam od 2001 roku, w większości w pionie cywilnym, do tej pory w dwóch sądach, oba małe i prowincjonalne. Ocenę postawiłem na tej podstawie, bo innej nie mam. Przewodniczacy wydziałów, "od którymi" do tej pory orzekałem, byli kompetentni i żadnych numerów w stylu opisanych nie robili. Nigdy nie zetknąłem się z sytuacją taką, jak opisane wyżej - że p.w. przydziela sprawy kierując się jakimis osobistymi uprzedzeniami, a nie dobrem służby. Dlatego sądzę, że to jednak jakaś patologia - z pewnością nie można uważać takiej sytuacji za regułę. Nie sadzę jednak, żeby nawet w takiej sytuacji ktokolwiek, kto uczciwie podchodzi do swojej pracy, musiał się czegoś obawiać. Pracować normalnie, bez leserstwa (kawkowanie - z ręką na sercu - hę?), dbać, żeby sprawy nie leżały, wyznaczać posiedzenia w miarę potrzeby i najwcześniej, jak się da. Jeżeli sprawa jest prowadzona z głową, to broni się sama przed jakimikolwiek zarzutani o przewlekłość itp. Ostatecznie to p.w. jest rozliczany za pracę całego wydziału i nie wierzę, żeby wizytator nie zauważył, że jeden liniowy ma wokandy zajęte na trzy tygodnie naprzód, a drugi na sześć miesięcy. Ostatecznie to p.w. za to odpowiada. Może się wyłgać, fakt, ale ja mówię o zwykłej sytuacji, nie o jakiejś patologii.

Odnośnie "romowania" słabych sędziów: czy pierwszakom w podstawówce daje się do rozwiązywania logarytmy? Moje pierwsze posiedzenie w życiu to było bodajże pięć stwierdzeniówek i dwa wyjawienia majątku, a i tak zszedłem z sali mokry. Następne wyglądało podobnie. Potem doszedł jakiś w miarę prosty proces, potem jeszcze coś nowego i tak poszło dalej, aż po pół roku swobodnie radziłem sobie ze sprawami najbardziej skomplikowanymi w wydziale. Dzięki dyskrecjonalnej władzy p.w. (któremu chyba kiedys postawię pomnik, a generalnie to chciałbym, żeby żył wiecznie). Jak by to wyglądało, gdybym dostał wtedy sprawy z numerka? Odpowiedzcie sobie sami.

Przydzielanie spraw sędziom to warsztat pracy p.w., wokół którego trzeba chodzić i troskliwie doglądać. Jak liniowy ma problemy osobiste, to mu zluzować na jakiś czas, niech sobie rozwiąże, potem nadrobi. Jak leseruje, to za karę dołożyć. Jak dostał zasiedzenie z Napoleona z 50 uczestnikami, to nic mu nie doznaczać, bo i tak nie pójdzie. Jak ma same stwierdzeniówki bez testamentu i gospodarstwa, to załatwi i 25 dziennie. Dzięki temu wszystkiemu sprawy się toczą sprawniej. A tu nie. Bo co? Bo numerek rzecz święta. Absurd, że pozwole sobie zacytować.

Poza tym (może nawet przede wszystkim) obiektywizm wyznaczania spraw według numerków to fikcja. Wystarczy, że kierownik sekretariatu poukłada sobie pozwy/wnioski w odpowiedniej kolejności. Co, może to przewodniczący nadaje te numery? De facto władza przydzielania spraw wtedy spływa w ręce kierownika sekretariatu. Tego chcecie?

A jeśli wpływa np. 5 albo 10 spraw jednorodzajowych, z tymi samymi aktami związkowymi, z tymi samymi świadkami itp.? To co? Przydzielać według numerka i niech się wszyscy liniowi biją o te jedne akta związkowe? I wzywać świadków na 5 albo 10 terminów, kiedy można na jeden? I dziwić się, że są potem skargi?

Nasi przodkowie, którzy stworzyli procedurę cywilną, byli mądrzejsi, niż nam się wydaje. Skoro przydzielanie spraw pozostawili dyskrecjonalnej władzy p.w., to widocznie były ku temu powody.

System numerkowy oznacza wiązanie rąk wszystkim z powodu, że znikoma mniejszość nadużywa swojej władzy. To tak, jakby przy wyjściu ze sklepu rewidować wszystkich klientów, bo wiadomo, że kilku z nich to złodzieje. Totalny brak zaufania do człowieka, kult numerka i liczby. Choroba naszych czasów.

Do P : znów się z Toba nie zgodzę. W zakresie przydzielania numerków sprawom przez kierowników. Otóż widać, że nie wisz, jak to jest w karnych. Otóż wpływ jest notowany alfabetycznie. Całodzienny wpływ układa się nazwiskami i wpisuje na koniec dnia. W praktyce dopiero następnego dnia. Wynika to z instrukcji. Wtedy , przyznasz,kierownik nie ma nic do gadania. Ponadto istnieje możliwość łączenia spraw, o której zapewne zapominasz. A sprawy jednorodzajowe, z tymi samymi świadkami to wyjątek i w zasadzie specyfika wydziałów pracy.
Poza tym nie porównuj asesora do pierwszoklasisty. Ja , mimo że jestem starym sędzią, mam duży szacunek dla asesorów, uważam, że powinni to być najlepsi prawnicy, wymagania w stosunku do nich muszą też być duże. Nikt nie broni asesorowi na początku wyznaczać spraw najprostszych, trudniejsze można wyznaczyć na późniejszy termin, sam napisałeś, że po pół roku sądziłeś najtrudniejsze sprawy w wydziale. Czyli można.
Ponadto nie powinno powoływac się na kazus asesora, gdyż, pomimo postawienia na głowie struktury zatrudnienia w sądach rejonowych (zbyt duży odsetek asesorów w stosunku do sędziów), początkujący asesorzy to grupa powoli zanikająca. Będą z czasem, niezbyt odległym, stanowić niewielki odsetek sędziów. Chyba, że sędziowie odejdą do lepiej płatnych zawodów. A tak na marginesie : dlaczego kierownik według Ciebie coś manipuluje przy wpływie? odpowiem : są sędziowie ( i asesorzy) wchodzący w d.. kierownikom i wyłudzający przychylność kierowniczek. Jest to żenujące, ale wiem z doświadczenia, że tak jest. Niestety, w niektórych wydziałach podobnie manipulua przewodniczący. Jeszcze raz powtarzam tezę : tam, gdzie dowolność, tam możliwość manipulacji. A gdy jest mozliwość, zdarza się patologia!!!

Kochani. Możliwość manipulacji istnieje nawet i przy numerkowym systemie. Bo przecież przewodniczący może wydać zarządzenie typu: "z uwagi na obciążenie sędzieg referenta, wyznaczyć sędziego referenta w osobie ... itd". Tu chodzi o jednakowe traktowanie, bo skoro wszyscy zajmujemy to samo stanowisko i dostajemy takie same pieniądze, to powinniśmy sądzić takie same sprawy. Chodzi o wykluczenie takic sytuacji, w których jeden lub niektórzy sędziowie dostają często to przysłowiowe stwierdzenie z Napoleona albo stwierdzenie z gospodarstwem z lat 70 - tych, a inni nie dostają takich spraw w ogóle. Jedni dostają działy spadku z gospodarstwem z 20 - oma uczesnikami, a inni zgodne działy z jednym składnikiem i trzema uczestnikami itd. itd. Co do asesorów, to oczywiste, że muszą mieć "okres ochronny" - jak twierdzi mój kolega - 6 miesięcy, bo to wynika z USP.

oj juz sie tak nie zal podporo naszego wydziału, przeciez wiadomo że tylko ty jestes w stanie to porządnie załatwic . A na serio proszę Państwa to jak zawsze najsłabszym ogniwem jest czynnik ludzki, jak przewodniczący ma prawo moralne w sobie.. to nie potrzebne żadne sztywne reguły, Cin tez to zna z doświadczenia. Ale to można odnosic do potrzeby istnienia prawa w ogóle - jest wynikiem naszych słabości

Tak, układanie aktów oskarżenia alfabetycznie wyklucza przynajmniej możliwość manipulacji ze strony kierownika sekretariatu.

Porównanie początkującego sędziego do pierwszoklasisty jest jak najbardziej trafione. Początkujący jest obkuty w teorii, zgadza się, ale teoria do praktyki jest podobna tylko w teorii. Każdy na początku jest zielony. Jak się na niego właduje na dużo, to się załamie, a na pewno będzie się niepotrzebnie męczyć. W imię czego? A tu nie ma pomiłuj, numerek i koniec...

Tak samo system numerkowy nie zapobiegnie temu, że jedni sędziowie będą regularnie dostawać trudniejsze sprawy, a inni łatwiejsze. To się jak najbardziej może zdarzyć, tylko że na zasadzie przypadku, a nie błędu przewodniczącego wydziału.

Reasumując cała dyskusję:
Zaleta systemu numerkowego:
1) sposób przydzielania spraw jest bardziej przejrzysty, w efekcie czego unika się posądzeń o manipulacje. Nie piszę, że unika się samych manipulacji, bo, jak wynika z poprzedniego postu, jest to nieprawda.
Wady systemu numerkowego:
1) nie pozwala na indywidualne regulowanie wpływu w zależności od umiejętności poszczególnych sędziów i aktualnych potrzeb wydziału. W efekcie wydział jako całość - a wraz z nim cały wymiar sprawiedliwości - pracuje wolniej i gorzej.
2) nie uwzględnia różnic między sprawami. W efekcie jego zastosowania obciążenie jest równe liczbowo, ale nierówne faktycznie. Numerek nie rozróżnia między stwierdzeniówką a działem dorobku między świeżo rozwiedzionymi małżonkami. Wielkie dzięki, jak mi na mój numerek wpłyną ze cztery takie działówki na raz, a jednocześnie mi dziecko zachoruje.

Jak jeszcze coś komuś przyjdzie do głowy, to niech dopisze.

Zdanie każdy sobie wyrobi sam. Moim zdaniem zaleta nie równoważy wad. Wprowadzenie systemu numerkowego było działaniem propagandowym, wystarczy wspomnieć szum medialny, z jakim się odbyło.

Cin ma rację,
przy systemie numerkowym można manipulować nie tylko w taki sposób, jak pisze Cin, ale i już na etapie ustalania zakresu czynności przez kolegium SO. Np. Na moje 5 Ns-ów (numery końcowe) przypadają 4 C kolegi (młodszego stażem). Przy czym wpływ w Ns-ach jest u nas trzykrotnie wyższy niż w C, w którym orzekają 3 osoby, w Ns-ach - 2. Dlatego ja siedzę w pracy od 7.15 do 15.45 i z torbą turystyczną wracam codziennie do domu, a kolega ma na wszystko czas, pracując od 9. do 14.00, bez bagażu towarowego wracając do domu.
Przy takim systemie, brak motywacji do pracy. :sad:

"cin" napisał:

Ja uważam, że powinno być "według listy", a nie wg "widzimisię" Przew. Pracowałem w Wydziale, gdzie było wg listy i było super, bo każdy miał taki sam referat i nikt nie gadał: "Ja to dopiero miałem dzisiaj sprawy" itp. Jeżeli przew. kieruje się tym, jak sobie kto radzi, to jest to niesprawiedliwe, bo wtedy ten, kto sobie radzi dostaje w tyłek jeszcze bardziej, a ten, co sobie nie radzi - ma spokój. Z tego wynika, że nie opłaca się być dobrym, bo będzie się dostawało w d..., a ci, którzy nic albo mało umieją będą takiego jeszcze nazywać frajerem. To jest system demotywacyjny, a gdy jeszcze dojdą inne czynniki o takim charakterze (pensja, warunki pracy itd.), to taki "frajer" rezygnuje z tego i zaczyna sobie nie radzić. Wtedy Przew. widzi, że sobie nie radzi i wyznacza mu łatwiejsze sprawy. I tak oto wybitne jednostki poddają się stłamszeniu po to, by mieć spokój, wolność i żyło im się lepiej.
Do tego dochodzi jeszcze demotywacyjny system wyznaczania sesji. Dobrym systemem jest zasada, że jeden termin w tygodniu, albo raz na dwa tygodnie (to możliwe jest raczej w sprawach cywilnych) to termin na sprawy odroczone (przerwane). Takie rozwiązanie motywuje sędziego do szybkiego kończenia spraw. Im więcej skończy, tym mniej będzie miał na tym terminie. Jeżeli takiej zasady nie ma, ale sędzia odracza sprawy na jakiś termin, a później Przew. jeszcze coś tam doznacza, to motywacji nie ma, bo "im więcej sobie odroczę, to tym mniej nowych dostanę i nie będę musiał się nad nimi zastanawiać od początku, a odroczone już przecież znam, więc będzie łatwiej". A gdy będzie jeden specjalny termin na odroczone, to motywacja będzie, bo "im więcej załatwię dzisiaj, to tym mniej będę miał za 4 tygodnie i wcześniej sobie skończę sesję".
Ktoś może powie, że to są bzdety, ale takie zależności w biznesie są dostrzegane od dawna, a w sądach są nieznane.
Pozdrawiam wszystkich przewodniczących, a zwłaszcza moją śliczną Szefową

Przylączam sie do zdania, że trzeba mieć zaufanie do przewdoniczącego (i to nie tylko dlatego że sama nią jestem), w wydziale ksiąg wieczystych przydzielanie alfabetyczne, numerkami, czy inny "sprawiedliwy" podzial prowadzilby na przyklad do tego że dwóch orzeczników musialoby sobie podzielić akt notarialny na kartki i zastanawiać się dlaczego wnioskodawca chce wpisać cos do księgi wieczystej w której nie ma ujawniony żadnych jego praw, bo akurat wniosek o wpis jego praw trafi ze względu na "sprawiedliwy" podzial do innego orzecznika.
Gdy przyszlam pracować do sądu w którym obecnie orzekam bylam w siódmym miesiącu ciąży, nie dostalam spraw z rozdzielnika, a jedynie te które mozna szybko skończyć, żeby ktoś po przejęciu mojego referatu nie musial przejmować "rozgrzebanych" spraw
Można sformulować postulat-tylko rozsądni przewodniczący, ale wystrzegalaby się sztywnego przydzialu spraw, prosty przyklad (jesli chodzi o sprawy cywilne) danego dnia wplynie najpierw pięć nadzorów nad egzekucja z nieruchomości, a chilę później pięć wniosków o nadanie klauzuli wykonalności bankowemu tytuowi egzekucyjnemu, ten pierwszy orzecznik ma robotę na najboliższe dwa lata, a drugi oddaje sekretarce akta do napisania postanowienia. Pozdr

Ja rozumiem że w niektórych wydziałach jest inaczej (np. w Ks. wiecz. albo w wydziałach rodzinnych). Dodam też, że orzekałem w takim wydziale, gdzie sędziowie liniowi orzekali w sprawach błahych, a sprawy poważne i trudne załatwiał Przewodniczący , a taki układ rzadko się zdarza. Bo tak w ogóle to ja miałem i mam przewodniczących w porzo i żaden ze mnie lizus
Zwracam tylko uwagę na istnienie takiego problemu, a że istnieje to wiem, bo widzę i słyszę. I nie chodzi mi o mój własny interes Marcu, ale - pro publico bono

No właśnie, Totep w ogóle nie wspomniał, że też orzekał w takim wydziale, gdzie przewodniczący zabierał sprawy trudne. No może z wyjątkiem tych o wątku cywilnym, w których prosił o pomoc powszechnie znanego speca od cywilnego. Marudzi tylko, że ze śledztw miał

Właśnie....myślę, że większość jednak stanowią przewodniczący, którzy czują się odpowiedzialni za wydział i swoich sędziów, także z perspektywu innej niż statystyczna i własna wygoda....
Moja szefowa....dzieli równo.....a prawdziwe syfy losujemy......

"romanoza" napisał:

No właśnie, Totep w ogóle nie wspomniał, że też orzekał w takim wydziale, gdzie przewodniczący zabierał sprawy trudne. No może z wyjątkiem tych o wątku cywilnym, w których prosił o pomoc powszechnie znanego speca od cywilnego. Marudzi tylko, że ze śledztw miał

To i ja pochwalę moją Przewodniczącą.
U nas nie ma numerków, a mimo to podział jest sprawiedliwy. Przew. prowadzi zeszyt w którym zanacza kategorie spraw (w Ns spadki, działy i podziały, drogi konieczne, etc, W C eksmisje, samochody itd, W Co - klauzule, nadzory, ustalenia, skargi) i według nich po kolei przydziela. "Świrów" dzieli tak, żeby każdy z nas miał wątpliwą przyjemność poznania klienta. No i siebie nie oszczędza, a "młodym" pomaga. Anioł, nie kobieta

pomyślcie - gdyby był system numerkowy to nie byłoby żadnej patologii i sędzia z wydz. pracy SO w Częstochowie nie składałby pozwu o dyskryminację, co niestety kompromituje wymiar sprawiedliwości

"P" napisał:

Artykuł jest tak jednostronny, że aż zęby bolą. Dziwne, że pisał go sędzia, bo brzmi to wszystko, jakby pisał jakiś oderwany od życia teoretyk, który w dodatku się naczytał skarg pieniaczy.

"Przewodniczący nieobiektywnie przydziela sprawy" - ? Bezsensowny brak zaufania do ludzi. Przewodniczący wydziału nie jest idiotą, wie, na co którego sedziego stać i kto sobie z którą sprawą poradzi szybko, a kto się będzie musiał czołgać latami. I odpowiednio do tego przydziela sprawy. A jeżeli sobie z tym nie radzi, to się zmienia przewodniczącego, a nie krępuje ręce wszystkim tym, którzy sobie radzą, a jest ich przecież przeważająca większość.

Wprowadzenie jakiegoś takiego gorsetu w sprawach cywilnych spowoduje taką sytuację, jak już jest w sprawach karnych - że asesorzy bez doświadczenia dostają najcięższe sprawy, z którymi sobie potem nie radzą.

Przylączam sie do zdania, że trzeba mieć zaufanie do przewdoniczącego (i to nie tylko dlatego że sama nią jestem), w wydziale ksiąg wieczystych przydzielanie alfabetyczne, numerkami, czy inny "sprawiedliwy" podzial prowadzilby na przyklad do tego że dwóch orzeczników musialoby sobie podzielić akt notarialny na kartki i zastanawiać się dlaczego wnioskodawca chce wpisać cos do księgi wieczystej w której nie ma ujawniony żadnych jego praw, bo akurat wniosek o wpis jego praw trafi ze względu na "sprawiedliwy" podzial do innego orzecznika.

Patologia, patologia, patologia... Przed nieuczciwością nie zabezpieczy nas żaden system numerkowy, bo najwyżej manipulacje przeniosą się na inny etap. Poza tym, powtarzam, to jest jak rewidowanie wszystkich klientów sklepu dlatego, że któryś się okaże złodziejem.

A najważniejsze jest to, że skrępowanie rąk przewodniczącym oznacza 180-stopniową zmianę podejścia do sędziów - z zaufania na brak zaufania. A nie jest to błahe, bo cała nasza praca opiera się właśnie na zaufaniu mającym za podstawę nasze osobiste cechy - że jesteśmy osobiście uczciwi i sprawiedliwi. Perspektywicznie to bardzo niebezpieczna zmiana, trudno nawet sobie wyobrazić jej długofalowe konsekwencje.

Reszta zarzutów w poprzednim poście w rzeczywistości odnosi się do braku systemu motywacyjnego. Jeżeli sędzia dostaje tyle samo niezależnie od tego, czy skończy 5 spraw, czy 105, to jest logiczne, żeby się migać od spraw, bo po co pracować za darmo. Obowiązuje równanie w dół.

Chyba właśnie przejrzałem na oczy. Problem przydzielania spraw istnieje tylko wtedy, kiedy wynagrodzenie nie jest proporcjonalne do nakładu pracy. Jeżeli wynagrodzenie odzwierciedla nakład pracy, to większa praca zostaje nagrodzona wyższymi zarobkami. W takim układzie pupilek przewodniczącego może nie mieć nic do roboty, ale i najmniej zarabia. Ktoś, kto zasuwa za dwóch, jeździ Maybachem na wakacje na Karaiby.

Ale takiego systemu wynagradzania u nas nie ma. Pozostaje więc zasada: "równo dostajemy (czyli zarabiamy) - równo pracujemy", a ta zasada może być wdrożona tylko w systemie losowania. Sprawiedliwość jest bowiem ślepa jak los. Nie mówię tu o poszczególnych Przewodniczących, ale - globalnie.

Czyli motywacyjny system wynagrodzania jest nastepną rzeczą, której trzeba się domagać. A system numerkowy dopiero na końcu, o ile w ogóle okaże się potrzebny. Bo, patrząc na kwestię globalnie, nie ma sensu krępować ludziom rąk w 100% spraw, żeby skończyć nadużycia w 2-3%.

No tak wprowadźmy jeszcze pracę na akord, myślę, ze naszemu ministerstwu to by sie nawet podobalo, ale w wymierzaniu sprawiedliwości, bo przeciez tym się mamy zajmowac nie chodzi o to żeby sprawę skończyć w tym samym dniu w którym wplynęla, ale żeby ją rozstrzygnąć (czytaj dobrze), i tutaj żadny motywacyjny system się nie sprawdzi. nawet już taki jest; jeśli orzekasz źle to masz wytyki, a jesli masz wytyki, to masz obniżone wynagrodzenie, co tez nie jest idealnym rozwiązaniem bo jak masz kosę z wyższą instancją to byyle bzdet może się zakończyc w ten sposób. przyjęcie na przyklad ilości spraw rozpoznanych do oceny sędziego spowoduje, że ten co ma stutomówkę w karnym i posiedzi nad nią dwa lata zarobi mniej niz ten kto w grodzkim będzie klepal nakazy zaplaty w upominawczym, zmiksowanie tych róznych systemów doprowadzi do tego że prezes co miesią będzie kontrolowal każdego sędziego żeby mu sutalic wynagrodzenie

Co to za pomysł z systemem motywacyjnym? Dla mnie ze sprawami jest tak, jak z przysłowiem: wszędzie dobrze, gdzie nas nie ma. Mam jęczeć, że mam sprawę z 4 oskarżonymi i 160 świadkami? Każdy ma jakąś swoją smutną historię i gdybym zajrzał w referat koleżanki czy kolegi okaże się, że też mają niezłe sprawy. Jeżeli natomiast jest tak, że ktoś jest faworyzowany przez przewodniczącego, to można zażądać zmian. Wszak jesteśmy sędziami i chyba się nie boimy? Moim zdaniem nie ma możliwości oceny trudności sprawy a tym samym wprowadzenia sensownych kryteriów do systemu motywacyjnego. Kto wreszcie miałby tej oceny dokonywać, przewodniczący? W innym wypadku konieczne byłoby czytanie przez wszystkich sędziów wszystkich spraw. Miałem kiedyś w referacie sprawę, kilkadziesiąt tomów, około 30 oskarżonych, wyrok zajął mi 24 strony maszynopisu. Oskarżeni dobrowolnie poddali się karze. Czy ta sprawa była trudniejsza od jednotomowych znętów?

Ja też nie widzę możliwości żeby taki system wprowadzić. Nie pracujemy w fabryce przy taśmie produkcyjnej.

"cin" napisał:

Ja też nie widzę możliwości żeby taki system wprowadzić. Nie pracujemy w fabryce przy taśmie produkcyjnej.

"P" napisał:

Chyba właśnie przejrzałem na oczy. Problem przydzielania spraw istnieje tylko wtedy, kiedy wynagrodzenie nie jest proporcjonalne do nakładu pracy. Jeżeli wynagrodzenie odzwierciedla nakład pracy, to większa praca zostaje nagrodzona wyższymi zarobkami. W takim układzie pupilek przewodniczącego może nie mieć nic do roboty, ale i najmniej zarabia. Ktoś, kto zasuwa za dwóch, jeździ Maybachem na wakacje na Karaiby.

"P" napisał:

W takim układzie pupilek przewodniczącego może nie mieć nic do roboty, ale i najmniej zarabia. Ktoś, kto zasuwa za dwóch, jeździ Maybachem na wakacje na Karaiby.

Osobiście jestem za mniejszymi referatami dla początkujących sędziów - np. przez pierwsze trzy miesiące orzekania. Tylko nie myślałam jeszcze nad tym jak to pogodzić z systemem numerkowym. Aplikanci adwokaccy i radcowscy mają szansę oswoić się z wykonywaniem swojego zawodu stopniowo. Co o tym sądzicie?

Tak było u nas, jak zaczynałem. Pierwszych kilka sesji, to były nakazy i warunkowe umorzenia (mówię o realiach z 1998 r.). Miało to sens, człowiek miał możliwość oswojenia się z siedzeniem za bufetem. A jeżeli chodzi o system numerkowy, przecież nie ma problemu, można "świeżego" wpisać na listę miesiąc później. Wszystko zależy od dobrej woli przewodniczącego. Moim zdaniem da się to zrealizować.

Zwracam uwagę na sprzeczność. System numerkowy wprowadzamy, bo zakładamy złą wolę przewodniczącego przy przydzielaniu spraw. Wobec tego nie możemy logicznie zakładać, że w innych sprawach przewodniczący będzie postępował uczciwie.

Myślenia i uczciwości nie da się zastąpić przepisem. Dlatego właśnie przydzielanie spraw jest pozostawione dyskrecjonalnej władzy przewodniczącego. To jest jego obowiązek, żeby wyważyć, kto dostaje więcej łatwych, a kto mniej trudnych i w zależności od tego regulować obciążenie. A nie "od łebka". Nie mozna każdego przewodniczącego wydziału podejrzewać o machloje tylko dla tego, że kilku w Polsce tak robi. W każdym razie nie ma sensu kolejne usztywnianie procedury z tego powodu.

A jeżeli jest oczywiste, że machloje są, to trzeba się wykazać odwagą osobistą i podnieść nieprawidłowości na właściwym forum.

A czy Przewodniczący wyznaczając sprawę jest w stanie przewidzieć, czy ta sprawa będzie łatwa czy trudna ? Wiemy dobrze, że nie zawsze. Los się nad tym nie będzie w ogóle zastanawiał i dzięki temu się nie pomyli. System numerkowy nie jest wymierzony p-ko Przewodniczącym i nie oznacza, że są oni nieuczciwi. Nie oznacza też, że nie będą oni mieli żadnego wpływu na przydzielanie spraw.

"cin" napisał:

A czy Przewodniczący wyznaczając sprawę jest w stanie przewidzieć, czy ta sprawa będzie łatwa czy trudna ? Wiemy dobrze, że nie zawsze. Los się nad tym nie będzie w ogóle zastanawiał i dzięki temu się nie pomyli. System numerkowy nie jest wymierzony p-ko Przewodniczącym i nie oznacza, że są oni nieuczciwi. Nie oznacza też, że nie będą oni mieli żadnego wpływu na przydzielanie spraw.

Żaden z systemów nie jest idealny. System numerkowy ma niewątpliwie tą zaletę, że pracujemy na własny rachunek i daje nadzieję, że referat będziemy mieli opanowany, a przy większym nakładzie pracy jest nadzieja na spokojniejsze okresy pracy


Przy okazji nie mogę zgodzić sie z poprzednikami, którzy twierdzą, że asesor od samego początku powinien być tak samo obciążony jak sędzia. Kilkumiesięczny okres "ochronny" jest konieczny.

"cin" napisał:

A czy Przewodniczący wyznaczając sprawę jest w stanie przewidzieć, czy ta sprawa będzie łatwa czy trudna ? Wiemy dobrze, że nie zawsze. Los się nad tym nie będzie w ogóle zastanawiał i dzięki temu się nie pomyli. System numerkowy nie jest wymierzony p-ko Przewodniczącym i nie oznacza, że są oni nieuczciwi. Nie oznacza też, że nie będą oni mieli żadnego wpływu na przydzielanie spraw.

Gratuluję tym, którzy mają rzetelnych przewodniczących!!!
U mnie jest średnio i tak było zwykle w wydziałach, w których orzekałam. W tych kategoriach spraw, w których nie orzekał przewodniczący, szło według kolejki i wszyscy byli zadowoleni, ale juz w repertoriach gdzie przew. orzekał, obciązenie było nierówne. Czasem dość zasadniczo nierówne, oczywiście z korzyścią dla przewodniczącego.
Nie dotyczyło to zresztą aspiracji awansowych, zwykle chodziło o więcej załatwień, mniejszym kosztem.
Jesli system numerkowy dotyczył całego wpływu, nikt nie narzekał.

"iga" napisał:

A czy Przewodniczący wyznaczając sprawę jest w stanie przewidzieć, czy ta sprawa będzie łatwa czy trudna ? Wiemy dobrze, że nie zawsze. Los się nad tym nie będzie w ogóle zastanawiał i dzięki temu się nie pomyli. System numerkowy nie jest wymierzony p-ko Przewodniczącym i nie oznacza, że są oni nieuczciwi. Nie oznacza też, że nie będą oni mieli żadnego wpływu na przydzielanie spraw.

na takiego przewodniczącego jak Romanoza głosowałabym w ciemno na drugą kadencję. Nie mam nic przeciwko kolejnym kadencjom dla osób, które na tym stanowisku się sprawdziły. Wręcz przeciwnie. Ale w samorządzie - jakimkolwiek, nie tylko w sędziowskim - powinno się mieć możliwość wyboru. Jako sędziowie wszyscy jesteśmy równi. Chodzi o zasady. Zaskoczę Was, ale mimo to powiem, że niedościgłym ideałem jest dla mnie samorząd szkolny - dzieci wybierają sobie co roku przewodniczącego klasy, przy czym co roku może nim być ta sama osoba jeśli jest o.k. Ale im człowiek starszy te czyste idee lubią się wypaczać. Nie jesteśmy od tego wolni, niestety.

"rad07" napisał:

Żaden z systemów nie jest idealny. System numerkowy ma niewątpliwie tą zaletę, że pracujemy na własny rachunek i daje nadzieję, że referat będziemy mieli opanowany, a przy większym nakładzie pracy jest nadzieja na spokojniejsze okresy pracy


Przy okazji nie mogę zgodzić sie z poprzednikami, którzy twierdzą, że asesor od samego początku powinien być tak samo obciążony jak sędzia. Kilkumiesięczny okres "ochronny" jest konieczny.

Witam, tez jestem ciekaw w ktorym to sadzie sa takie okresy ochronne. Przeciwnie w wieszkosci przypadkow ktore znam swiezy asesor dostawał referat tak stary ze najstarsze sprawy byly z okresu jak jeszcze pisal mature

masz rację Chyrios. Dlatego pomyślałam, że pora z tym skończyć. To zły system. I niesprawiedliwy - bo ci którzy mają szczęście zaczynać od nowych i prostych spraw mają zupełnie inny start niż ci, którzy dostali tzw. "zrzutę".

A ja myślę że winno się zaczynać właśnie od spraw trudniejszych. A potem robi się coraz łatwiej.

Jak się nie umie jeździć na nartach nie zaczyna się od Nosala, a jeśli o pływaniu ma się jedynie wiedzę teoretyczną nie skacze się od razu na 6m. Tak jest zazwyczaj. Wyjątki jednak się zdarzają. I mówię to bez ironii.

Proste analogie nie zawsze są dobre.
Sąd to nie miejsce do "nauki". Do nauki to jest aplikacja. Załóżmy że asesor to nie uczeń.

proste analogie nie zawsze są dobre, podobnie jak proste założenie, że na aplikacji nauczysz się wykonywania zawodu. W założeniu ona oczywiście temu ma służyć. W praktyce jednak na aplikacji można się co najwyżej przyjrzeć jak to wygląda. Ale przecież nie zasiadasz za stołem, nie kierujesz rozprawą, nie zadajesz pytań stronom czy świadkom, nie musisz błyskawicznie reagować gdy pełnomocnik próbuje wpuścić cię w maliny. To, ile się na aplikacji nauczysz, w dużej mierze zależy też od tego, jakiemu sędziemu cię przydzielono (ile poświęci ci czasu) oraz czy jest to aplikacja etatowa czy pozaetatowa.

Johnson- masz oczywiście rację, Sąd to nie miejsce do nauki. I tyle teorii- jak najbardziej słusznej.
Bo nikt mi nie powie, że po aplikacji, nawet ze rewelacyjnie zdanym egzaminem, ktoś, kto zaczyna asesurę, ma pełne umiejętności sędziowskie.Przy naszym systemie szkolenia sędzió, asesura zawsze będzie stanowiła etap nauki.

Może to co pisze wynika z własnych doświadczeń. Ja na początku nie byłe oszczędzany i żyje. Co nie zabija to wzmacnia

Ja też żyję. Ale trudny początek trochę skomplikowł mi życie.

Oj, ja też zaczynałam z grubej rury, w sumie to bardziej chodzi o ludzi, by sędziowie brali trochę rozpędu i ćwiczyli się na prostszych sprawach, bo mniejsze ryzyko popełnienia błedu.
Sama nie pamietam z asesury, bym myślała w stylu- to za trudna dla mnie sprawa, czy za dużą, czy też- nie dam sobie z nią rady. Jedyne co mnie dręczyło i nie dawało spac po nocach to ogólnie pojęta stabilność, za każdym razem, gdy akta wracaly z okręgu z drżeniem serca otwierałam i sporawdzalam, czy na wozie. Od tej strony to fatalny okres...

Dlatego wg. mnie wystarczą trzy miesiące tego nazwijmy "okresu ochronnego", a później na głębokie wody. Jak się wtedy utopi to już wiadomo, ze to nie przypadek, ale że człowiek się nie nadaje.

Od początku asesury nikt mnie nie oszczędzał, we wtorek przyszłam do pracy, w czwartek pierwszy raz wyszłam na salę. Asesurę rozpoczęłam w rok po egzaminie sędziowskim. Orzekałam w wydz. pracy i grodzkim we wszystkich kategoriach spraw. Przez pierwsze trzy tygodnie nie wiedziałam gdzie jestem i o co chodzi. Ten czas wspominam jak horror. Nie otrzymywałam łatwiejszych spraw, odszedł kolega dostałam stary referat. To dobrze, że nie byłam traktowana inaczej, dużo się dzięki temu nauczyłam i myślę, że asesura to jednak okres nauki.

Ja przyszedłem do pracy w poniedziałek, a we wtorek byłem już na sali. W następnym tygodniu sadziłem za 2 osoby - 5 dni pod rząd plus tryb w sobotę. Było nieźle.

falkenstein - to ja się wycofuję rakiem z propozycji okresu ochronnego. Byłoby za łatwo tym co przyjdą po nas.

Ja też pierwszą wokandę mialam dzień, czy dwa po tym, jak przyszłam do pracy, ale byla to tzw. prezesówka, czyli sporo spraw, ale prostych, do załatwienia na jednym terminie. No ale, zeby nie bylo łatwo, juz na pierwszą sprawę oskarzony wtoczył się ledwo ciepły, z butami w dłoniach i wyglądem węglarza, potem jeszcze dwóch takich delikwentów do obrazy sądu się kwalifikujących, więc szybkośc reakcji musialam przecwiczyć. Ale, jak pisalam, nie bylo źle

swoje pierwsze sesje miałem w listopdzie 1989r.; były to sprawy proste, bez adwokatów jednak wszyscy już wiedzieli o planowanej na grudziń amnestii więc sprawy spadały z różnych powodów [ młodszych informuję , że poprzedni kpk nie posiadał tylu możliwości prowadzenia sprawy pod nieobecność oskarżonego] pierszymi, które poszły były sprawy aresztowe, z adwokatami, oskarżonymi już wielce zasłużonymi dla wymiaru sprawiedliwości itp. Pomimo całej życzliwości ówczesnego Prezesa z przyczyn od niego niezależnych od razu wpadłem w głęboką wodę

Wiecie co, koleżeństwo? Od 10 lat dowodzę I instancją karną w okręgu. Art. 351 § 1 kpk to największe nieszczęście, jakie na mnie - po paru miesiącach przewodniczenia - spadło. Mam duży wydział, w wydziale wielkie sprawy, wieloosobowe, skomplikowane. Jest ich mało, bo sędzia prowadzi spraw z dziesięć jednocześnie. Otóż przy tak małym ilościowo wpływie nie działają prawa statystyki, tzw. prawa wielkich liczb. Co i raz to ktoś jest przeciążony, a ktoś niedociążony, bo na tego wypadają małe, a na tego duże. Kiedyś sprawa była prosta: miałeś dużą sprawę - następną dużą dostawał kto inny, a ty małą. A teraz, nawet jeśli pominę przeciążonego sędziego, to dużą sprawę dostanie za niego nie ten, który ma akurat luzy, tylko następny na liście.
Zanim wszedł ten przepis, nikt z kolegów (a jesteśmy zgranym wydziałem, no i nie mam w nim świeżych asesorów, bo to SO) nie miał do mnie pretensji o przydział spraw. Wszyscy byli równo obciążeni. A teraz: ten ma więcej, ten mniej, a czemu ja mam, a czemu on nie ma... Bo tej zasady przydzielania po kolei przestrzegam z żelazną konsekwencją, aby nikt mi nic nie mógł zarzucić. Wiedzą o tym wszyscy, przez 10 lat miałem tylko 3 wnioski o losowanie składu. Ale moge powiedzieć na pewno: spowalnia to bieg spraw o 10 - 15 %. Dlaczego? Mam skład pięcioosobowy 2+3, wypadający "z automatu" - i akurat dwoje kolegów za cholerę nie ma wspólnego wolnego terminu. A i urlopy biorą kiedy indziej.
Art. 351 § 1 kpk i tak jest już złagodzony, wywojowałem to w komisji sejmowej w 2002 r. Przedtem miałem taki przypadek: dostałem nowego sędziego i nie miał co sądzić. Nie wolno mi było zgodnie z przepisem przydzielić mu spraw poza kolejnością. Bo wtedy przepis pozwalał tylko na "ominięcie sędziego z powodu ważnej przeszkody", a nie jak teraz na wyjątek "z ważnej przyczyny". A jak można pominąć cały wydział? Zaparłem się, prezes ział na mnie ogniem, ja odbijałem treścią głupiego przepisu, (1. Prezes ma zawsze rację, 2. Gdy prezes nie ma racji patrz pkt 1) a potem pokazałem tę korespondencję komisji sejmowej. Za przestrzeganie tego przepisu prezes chce mnie prawie wyrzucić! - lamentowałem. Pomogło, dało się choć trochę złagodzić.
Ten przepis jest potrzebny tylko tam, gdzie ludzie nie mają zaufania do przewodniczących. Uwierzcie. A przed laty w rejonie mieliśmy specjalizacje w wydziale karnym: ten robił sprawy celne (mieliśmy przejścia graniczne), ten np. gwałty (facet, żeby oskarżony nie krzyczał że "sędzia kobieta to kobiecie tylko wierzy", a ja np. drogówki, bo na wypadkach się znałem i sprawy wieloosobowe, wieloczynowe. Miało to swoje wady: asesor po przyjściu do wydziału dostawał regularnie do sądzenia znęty... też przeszedłem przez ten czyściec. Ale generalnie naprawde się sprawdzało.
Dlatego powiem, że przy porządnych, uczciwych sędziach nie jest potrzebna żadna "zabawa w numerki".

Witam. Każdy Wydział ma swoją specyfikę, ale w cywilnym czy pracowniczym system numerkowy powinien być standardem. Przydział spraw na zasadzie "o uważaniu", czy "bo i tak sobie poradzi" jest niesprawiedliwy.
Kwestia okresu ochronnego. Jeżeli przychodzi "nowy" człowiek powinien dostawać sprawy se swojego numeru, ewentualnie wchodzi w cały zwolniony jeden referat, a nie w zbieranię wydziałowych trupów. Można mu też stworzyć referat z nowego wpływu, gdy nie przyszedł za kogoś. Potem juz tylko numerki.
Pozdrawiam.

W cywilnym rzeczywiście system numerkowy się sprawdza, ale chyba w dużym wydziale, w małym (1-3) sędziów, to wystarczy czyjeś dłuższe zwolnienie lub urlop na miesiąc, by wszystko się zachwiało. Mając na uwadze nieśmiertelną statystykę, trudno czekać z wszystkimi sprawami, aż sędzia wróci...

Miesiąc urlopu w małym wydziale? A dlaczego sprawy nie mają czekać, aż sędzia wróci? Wyjątek robimy tylko dla zabezpieczeń, bądź spraw, w których naprawdę konieczna jest pilna interwencja. A statystyka? Będzie niższa i co z tego?

"Małgorzata" napisał:

Miesiąc urlopu w małym wydziale? A dlaczego sprawy nie mają czekać, aż sędzia wróci? Wyjątek robimy tylko dla zabezpieczeń, bądź spraw, w których naprawdę konieczna jest pilna interwencja. A statystyka? Będzie niższa i co z tego?

U mnie w wydziale karnym PW nie przestrzega regulaminu urzędowania sądów powszechnych ani kpk.Panuje wolna amerykanka.Dlatego zastanawiamy się nad ułożeniem regulaminu przydzialu spraw żeby PW nie mógł się wykrętnie tłumaczyć z niesprawiedliwego przydziału spraw .

"Po co waśnie, swary głupie? Wszak i tak skończymy w zupie" - jak rzecze klasyk. Moim zdaniem problem nie leży w kompetencjach przewodniczącego, lecz w ustawicznej ostatnio walką orzekajacych ze statystyką. W cywilizowanych krajach (far far away) Sędziego nie interesują inne sprawy poza tą, którą akurat ma na biurku. Dopiero gdy ją skończy, przynoszą mu następną sprawę. Jak to wygląda w tych innych krajach to wszyscy na tym forum doskonale wiedzą i do tego wzdychają. Wystarczy likwidacja, a przynajmniej zminimalizowanie nadzoru administracyjnego na niezawisłym orzekaniem, a znowu wszyscy beda lubić Przewodniczacych (których obowiązki, nota bene, być może przejmą referendarze). I znowu powróci zaufanie człowieka do ...

"hittiti" napisał:

"W cywilizowanych krajach (far far away) Sędziego nie interesują inne sprawy poza tą, którą akurat ma na biurku. Dopiero gdy ją skończy, przynoszą mu następną sprawę.

"Krzych" napisał:

"W cywilizowanych krajach (far far away) Sędziego nie interesują inne sprawy poza tą, którą akurat ma na biurku. Dopiero gdy ją skończy, przynoszą mu następną sprawę.

"vanilka" napisał:

"W cywilizowanych krajach (far far away) Sędziego nie interesują inne sprawy poza tą, którą akurat ma na biurku. Dopiero gdy ją skończy, przynoszą mu następną sprawę.

U mnie próbowano, a i tak zostało po staremu ... :-(

u mnie nawet sama PW sobie dżwiga i nie protestuje.

No ja tu mam problem bo dwójka zwykle jest kobietą, ale moja akurat sama nosi akta a ja co najwyżej jej czasem pomagam.

"vanilka" napisał:

"W cywilizowanych krajach (far far away) Sędziego nie interesują inne sprawy poza tą, którą akurat ma na biurku. Dopiero gdy ją skończy, przynoszą mu następną sprawę.

"markosciel" napisał:

"W cywilizowanych krajach (far far away) Sędziego nie interesują inne sprawy poza tą, którą akurat ma na biurku. Dopiero gdy ją skończy, przynoszą mu następną sprawę.

"anpod" napisał:

u mnie nawet sama PW sobie dżwiga i nie protestuje.

Dobry wieczór Panie i Panowie Sędziowie!
Potrzebuję Waszej pomocy w sprawie, której jestem stroną. (Jeśli administrator przesunie mój wątek do działu Help for student nie obrażę się…) 🙏🏻

Sprawa rzecz jasna cywilna.

Otrzymałem wyrok pierwszej instancji, mój „rofesjonalny pełnomocnik” nie spisał się. Jestem z niego niezadowolony i chcę mu cofnąć pełnomocnictwo, zabrać dokumenty i pójść dwie ulice dalej do innej kancelarii, ale nagli mnie termin na odwołanie. Nie chcę oczywiście, aby je pisał mój dotychczasowy pełnomocnik.

Jak wygląda zatem procedura zmiany pełnomocnika. Nowy adwokat musi w końcu zapoznać się z kilkoma tomami akt, a na to potrzeba czasu - czas na odwołanie biegnie…

Wiem, że termin na odwołanie jest określony w ustawie. Czy sąd w takim wypadku (zmiana pełnomocnika, który musi zapoznać się z aktami) może go wydłużyć? Jeśli tak, to o ile?

sorrki ale porad prawnych nie udzielamy ❌

Po poradę prawną pójdę do nowego adwokata w poniedziałek, ale od Was chciałem się dowiedzieć czego mogę się spodziewać.

Co do porad prawnych. Gdybyście ich udzielali to na pewno zarobilibyście więcej niż w sądzie.

Pozdrawiam.

co innego pomoc w rozwiązywaniu kazusów na poziomie akademickim, co innego pomoc w konkretnej sprawie.