Poza budzącym duże emocje orzeczeniem TK dotyczącym klauzul wykonalności, w ostatnim czasie pojawiło się kilka ciekawych orzeczeń dotyczących cywilnego postępowania egzekucyjnego.

Uchwała z dnia 20 października 2010 r. (sygn. akt III CZP 71/10).
1. Koszty egzekucyjne związane z czynnościami komornika w egzekucji z nieruchomości podlegają uwzględnieniu przy podziale sumy uzyskanej z egzekucji na podstawie postanowienia komornika ustalającego ich wysokość, (art. 770 k.p.c.);
2. Sąd Najwyższy odmówił podjęcia uchwały w pozostałym zakresie.
Krótki komentarz: To bardzo ważna uchwała. Moim zdaniem wynika z niej, iż nie jest prawidłowa praktyka nie wydawania przez komornika postanowienia o ustaleniu kosztów postępowania egzekucyjnego w zakresie nieruchomości przed sporządzeniem planu podziału. Ma to związek z poglądem, iż komornik nie może ustalić kosztów postępowania przed wyegzekwowaniem choćby części należności (kwestia wydawania postanowień częściowych w tym zakresie jest zresztą sporna). Przed prawomocnością planu trudno wskazać, jaka część należności w danej sprawie została wyegzekwowana. Zwolennicy tego poglądu uznawali, iż to Sąd sporządzając lub uzupełniając i zmieniając plan ustala koszty postępowania egzkucyjnego. Budziło to jednak duże watpliwości przedstawione w uzasadnieniu pytania prawnego.
Wygląda na to, iż SN dopuścił możliwość wydania postanowienia ustalającego pełne koszty postępowania na wypadek wyegzekwowania należności w całości.

Uchwała z dnia 19 listopada 2010 r. (sygn. akt III CZP 92/10).
Złożenie wniosku o nakazanie dłużnikowi wyjawienia majątku (art. 913 i nast. k.p.c.) nie przerywa biegu przedawnienia roszczenia stwierdzonego prawomocnym orzeczeniem sądu.

Uchwała z dnia 16 września 2010 r. (sygn. akt III CZP 61/10).
Komornik sądowy za egzekucję odebrania kilku rzeczy ruchomych prowadzoną na podstawie jednego tytułu wykonawczego pobiera jedną opłatę stałą (art. 50 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r, o komornikach sądowych i egzekucji, tj. Dz.U. z 2006 r. Nr 167, poz. 1191 ze zm.).

Warto też zaczekać na uzasadnienia dwóch postanowień odmawiających podjęcia uchwały:

- z dnia 20 października 2010 r. (sygn. akt III CZP 80/10) w sprawie zagadnienia prawnego:
"Czy oświadczenie dłużnika złożone na podstawie art. 97 ust. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (Dz.U.2002 r, Nr 72, poz. 665 tekst jednolity z późn.zm.) może określać kwotę zadłużenia jako sumę ściśle określonej kwoty pieniężnej oraz odsetek umownych liczonych według zmiennej stopy procentowej bez wskazania okresu ich naliczania, odsetek przeterminowanych i ewentualnych kosztów egzekucji?"

- z dnia 20 października 2010 r. (sygn. akt III CZP 68/10) w sprawie zagadnienia prawnego:
"1. Czy Zakład Ubezpieczeń Społecznych, czy też Skarb Państwa reprezetowany przez Prezesa tego Zakładu jest uprawniony do wszczęcia postępopwania egzekucyjnego należności wypłaconych tytułem świadczeń z likwidowanego funduszu alimentacyjnego za osobę zobowiązaną do alimentów,
2. Czy wszczęcie egzekucji przez któryś z podmiotów wymienionych w pytaniu pierwszym możliwe jest w oparciu o tytuł wykonawczy wystawiony na rzecz wierzyciela alimentacyjnego przeciwko dłużnikowi zobowiązanemu do alimentrów,
3. Czy egzekucja należności z tytułu świadczeń wypłaconych z likwidowanego funduszu alimentacyjknego jest egzekucją świadczeń alimetacyjnych w rozumieniu Działu V Tytułu III Części trzeciej Kodeksu postępowania cywilnego, a tym samym nie jest możliwe-uwzględniając treść art. 1086 § 5 k..c. - umorzenie postępowania egzekucyjnego na podstawie art. 824 § 1 pkt 3 k.p.c. z uwagi na bezskuteczość egzekucji?"

no <nono>
niech się przyznajom asystenty eSNuf

Ad. 1 i uchwały- z 20 października 2010 r., przynajmniej u nas nihil novi, komornik wydawał postanowienie ustalające koszty, swoje, pokryte z zaliczki uiszczonej przez wierzyciela i było do objęte planem. Co do ostatniego zdania, nie znam dokładnie argumentacji SNu, ale wydaje mi się wątpliwe, np. Ktoś ma wierzytelność 10.000.000 złotych i prowadzi egzekucję z nieruchomości wartej 10.000 złotych. Rozliczanie kosztów w oparciu o wysokość dochodzonej wierzytelności trącać może o absurd.Zresztą kłóxiłoby się to z aktualnym brzmieniem art. 49 ust. 1 ustawy o kom. sąd i eg. gdzie mowa jest o wyegzekwowanym świadczeniu. Chyba o to chodziło przy zmianie tego przepisu ustawą z 2007 roku.

Ja czekam na uzasadnienie postanowienia dot. pozycji ZUS w postępowaniu egzekucyjnym. U nas mamy falę umorzeń starych spraw alimentacyjnych. Jak się wczytaliśmy w uch. SN która odnosiła się do ZUS w post. egzekucyjnym doszliśmy do przekonania, że tam nie ma wstąpienia w prawa zaspokojonego wierzyciela. Pomimo dość obszernej argumentacji, nasz SO nie podzielił jej, ale się nie pytał SN. Dzwoniłam kilka dni temu do SN ale nadal nie ma uzasadnień tych październikowych orzeczeń.
Co do kosztów post. egz. u nas praktyka byłą przeróżna. Czasem takie postanowienie pojawiało się w projekcie planu podzialu, bo niektórzy komornicy sporządzają projekty w formie postanowień. Inni wydają postanowienia po sprzedaży nieruchomości. Jeszcze inni wskazują koszty w przesyłanych zestawieniach. Spotkalam się wreszcie z poglądem, ze czasem komornikowi nie należy się opłata jeśli należność ze sprzedaży nieruchomości zostanie przeznaczona na zaspokojenie wierzycieli nieegzekwujących (art. 1036 kpc). Trudność przy stosowaniu tego orzeczenia może pojawić się w sytuacji, gdy wartość nieruchomości znacznie przewyższa egzekw. należność, a co więcej należność jest wyrażona w obcej walucie. Najgorsze jest to, że w egz. z nieruchomości czasem może pojawić się tyle zagadnien, że jedno orzeczenie SN będące w istocie dość wybiórcze nie będzie mogło swoim zakresem objąć ich wszystkich.

"kate" napisał:

Ja czekam na uzasadnienie postanowienia dot. pozycji ZUS w postępowaniu egzekucyjnym. U nas mamy falę umorzeń starych spraw alimentacyjnych. Jak się wczytaliśmy w uch. SN która odnosiła się do ZUS w post. egzekucyjnym doszliśmy do przekonania, że tam nie ma wstąpienia w prawa zaspokojonego wierzyciela.

Kate, jeśli chodzi o pierwszą częśc Twojego postu masz na myśli tę uchwałę?:

"W postępowaniu egzekucyjnym przeciwko osobie zobowiązanej do świadczeń alimentacyjnych na podstawie tytułu egzekucyjnego ustalającego alimenty na rzecz osoby pobierającej świadczenia z funduszu alimentacyjnego komornik na wniosek Zakładu Ubezpieczeń Społecznych może wszcząć egzekucję z nieruchomości dłużnika alimentacyjnego". uchwała z dnia 12 maja 2004 r. III CZP 22/04

Jeśli nie to polecam lekturę uzasadnienia - dotyczy umorzenia . Nie zgadzam się z tą uchwałą i rozumowaniem prowadzącym do jej wykoncypowania. Mogę rzucic przygarśc argumentów ale z 2005 r, bo wtedy ostatnio się tym zajmowałam

Dla mnie teza uchwały jest logiczna.
Bardzo jestem ciekaw argumentów przeciwnych. Nawet jesli pochodza z 2005 r.

PW?

Może być PW

[ Dodano: Nie Lis 28, 2010 9:38 am ]
Uchwała SN z dnia 25 listopada 2010 r. (sygn. akt III CZP 89/10).

Zawieszenie postępowania egzekucyjnego na wniosek wierzyciela po zakończeniu przetargu i wstrzymaniu przez sąd wydania postanowienia co do udzielenia przybicia stanowi przeszkodę do wydania postanowienia o udzieleniu przybicia.

nie wiem czy doszła PW, bo ja taki trochę lajkonik jestem

"Zawieszenie postępowania egzekucyjnego na wniosek wierzyciela po zakończeniu przetargu i wstrzymaniu przez sąd wydania postanowienia co do udzielenia przybicia stanowi przeszkodę do wydania postanowienia o udzieleniu przybicia."

To budziło czyjeś wątpliwości? Hm...

Większość pytań zadawanych do SN wydaje mi się retoryczna ...

Uchwała z dnia 17 grudnia 2010 r. (sygn. akt III CZP 93/10).

Przepis art. 49 ust. 4 w zw. z ust. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji (tekst jedn. Dz.U. z 2006 r., Nr 167, poz. 1191 ze zm.) w brzmieniu ustalonym ustawą z dnia 24 maja 2007 r. o zmianie ustawy o komornikach sądowych i egzekucji oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 112, poz. 769) nie stanowi podstawy pobrania przez komornika opłaty egzekucyjnej od wierzyciela w przypadku umorzenia postępowania egzekucyjnego z uwagi na brak zdolności sądowej dłużnika (art. 824 § 1 pkt 2 k.p.c.), który to brak istniał już w chwili złożenia wniosku egzekucyjnego.

***
Ciekawy pogląd. Na pierwszy rzut oka byłbym za. Warto poczekać na uzasadnienie.

Ta uchwała pośrednio odpowiada też na pytanie jaki powinien być skutek ustalenia, że dłuznik w dacie złożenia wniosku egzkucyjnego nie żyje. W moim okręgu pojawił się pogląd, iż stosując odpowiednio art. 199 kpc powinno się odrzucić wniosek Wydaje się, iż właściwszym jest umorzenie postępowania.

To było chyba kolejne retoryczne pytanie jakiegoś SO. Gdzie niby w treści art. 49 ust. 2 ustawy o komornikach jest mowa o pobraniu opłaty w razie umorzenia z uwagi na pierwotny brak zdolności sądowej dłużnika? Skąd zatem pomysł, że w takiej sytuacji komornik ma prawo pobrać opłatę? Aż chciałoby się rzec do zadających pytania prawne: Sapere aude!

Najpierw mała dygresja...
To wprawdzie nie jest wątek o retorycznych pytaniach prawnych, ale musze przyznać, że niektóre pytania zaskakują:

Postanowienie z dnia 8 grudnia 2010 r. (sygn. akt III CZP 105/10).
W sprawie zagadnienia prawnego:
"Czy dopuszczalne jest prowadzenie postępowania po doręczeniu pozwanemu nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym w sposób przewidziany w art. 139 § 1 k.p.c. oraz w § 9 ust. 1-3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 17 czerwca 1999 r. w sprawie szczegółowego trybu doręczania pism procesowych przez pocztę w postępowaniu cywilnym (Dz.U. Nr 62, poz. 697 ze zm.) po upływie terminu do wniesienia sprzeciwu liczonego od dokonanego w ten sposób doręczenia?"
Sąd Najwyższy odmówił podjęcia uchwały.

Przyznam szczerze, że czytałem to pytanie kilka razy i nie rozumiem Czyżby chodziło o to czy dopuszczalne jest prowadzenie postępowania w sprawie w której uprawomocnił się nakaz zapłaty

A teraz do rzeczy...
Pytanie w sprawie III CZP 93/10 brzmiało:

1. Czy za niecelowe w rozumieniu art. 49 ust. 4 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji (tekst jedn. Dz.U. z 2006 r. Nr 167, poz. 1191; ze zm.) jest wszczęcie przez wierzyciela postępowania egzekucyjnego w stosunku do nieżyjącego dłużnika;
2. jeżeli tak, to jaką opłatę egzekucyjną w świetle art. 49 ust. 4 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji powinien pobrać komornik od wierzyciela wszczynającego postępowanie egzekucyjne w stosunku do nieżyjącego dłużnika?

W art. 94 ust. 4 ww. ustawy brzmi:
W przypadku niecelowego wszczęcia postępowania egzekucyjnego opłaty, o których mowa w ust. 1 i 2, uiszcza wierzyciel. W celu ich pobrania komornik wydaje postanowienie, w którym wzywa wierzyciela do uiszczenia należności z tego tytułu w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia. Postanowienie po uprawomocnieniu się podlega wykonaniu w drodze egzekucji bez zaopatrywania w klauzulę wykonalności.

Moim zdaniem samo sformułowanie "w przypadku niecelowego wszczęcia postępowania egzekucyjnego" jak i odesłanie do ust. 2 sa mocno niefortunne. Sprawa wcale nie jest taka jednoznaczna. Gdyby była to SN pewnie odmówiłby podjęcia uchwały. Co to znaczy "niecelowe wszczęcie postępowania egzekucyjnego"? Czy wszczęcie takiego postępowania przeciwko zmarłemu dłużnikowi jest celowe? Odesłanie jest do opłaty, o której mowa w ust. 2 a nie do przypadków umorzenia postępowania egzekucyjnego, o których mowa w ust. 2. Wystepuję trochę w charakterze adwokata diabła, żeby pokazać, iż rozumiem wątpliwości sądu, który zadał pytanie.

"Tomasz Zawiślak" napisał:

Co to znaczy "niecelowe wszczęcie postępowania egzekucyjnego"? Czy wszczęcie takiego postępowania przeciwko zmarłemu dłużnikowi jest celowe?

Też miałam, i to niejedną. We wszystkich tych sprawach wierzycielem był Skarb Państwa - Sąd, a dłużnicy nie żyli dawno przed złożeniem wniosku o egzekucję. I oczywiście komornicy obciążali opłatami sądy, a sądy oczywiście to skarżyły.
Muszę przyznać, że oddalałam te skargi, a nasz odwoławczy zmieniał i je uwzględniał - czyli komornicy za opłatą (bo muszą te pytania opłacić) sprawdzali w różnych instytucjach, że dłużnik nie żyje - co sąd mógł zrobić za darmo zanim złożył wniosek - i jeszcze komornik nie dostawał za to opłaty.
Poczekam na uzasadnienie SN-u. Ale jeśli wnoszenie o egzekucję grzywny od nieboszczyka nie jest niecelowe, to co jest niecelowe?

"Joasia" napisał:

Poczekam na uzasadnienie SN-u. Ale jeśli wnoszenie o egzekucję grzywny od nieboszczyka nie jest niecelowe, to co jest niecelowe?

A jak się nie wie, chociaż z łatwością można było się dowiedzieć - to nie?

"Joasia" napisał:

A jak się nie wie, chociaż z łatwością można było się dowiedzieć - to nie?

Z łatwością może się np. dowiedzieć sąd będący wierzycielem. Zwłaszcza, gdy ma w wydziale cywilnym zarejestrowaną sprawę spadkową. Albo gdy za darmo poinformuje go o tym MSWiA.
Z trudnością - może dotyczyć wierzycieli innych niż instytucje typu sąd, gmina (mają wydział meldunkowy - wymeldowują zmarłych), prokuratura, urząd skarbowy.
Czemu chcesz, żeby zamiast nich o tej śmierci dowiadywał się komornik? Przecież z ich strony to kwestia jednego pisma od pani od egzekucji? To naprawdę zbyt dużo?

Ale w ogóle - uważam, że zawsze wszczęcie egzekucji należności od nieboszczyka jest niecelowe. Być może przepisy nie pozwalają - jak twierdzi SN - na obciążanie opłatą w takiej sytuacji wierzyciela; może SN uznał, że w ogóle nie dochodzi do egzekucji - więc i opłata się nie należy. Ale chociaż koszty (poniesione wydatki) powinny m.zd. obciążać wtedy wierzyciela.

"Joasia" napisał:

Z łatwością może się np. dowiedzieć sąd będący wierzycielem. Zwłaszcza, gdy ma w wydziale cywilnym zarejestrowaną sprawę spadkową. Albo gdy za darmo poinformuje go o tym MSWiA.

Czemu chcesz, żeby zamiast nich o tej śmierci dowiadywał się komornik?

Ale chociaż koszty (poniesione wydatki) powinny m.zd. obciążać wtedy wierzyciela.

OK. Czyli ustalone forumowe minimum to: opłata - nie, wydatki - tak.

A nie taniej wierzycielowi samemu sprawdzić, czy dłużnik żyje - niż robić to rękoma komornika?

I czemu wysłanie pism, zawiadomień, założenie sprawy, wydanie postanowienia - jednym słowem trochę nikomu niepotrzebnych, ale jednak pracochłonnych czynności - nazywasz niczym? Czemu komornik ma to robić za darmo? Czemu nie dać u za to opłaty minimalnej?

Ustalenie czy wierzyciel wiedział o śmierci dłużnika jest bardzo trudne...
Czy z łatwością mógł się do wiedzieć też nie jest proste i jednoznaczne...
Moim zdaniem, albo wprowadzimy zasade, że wierzyciel składając wniosek o wszczęcie postępowania egzekucyjnego, co niewatpliwie moze generować koszty po stronie komornika, robi to na swoje ryzyko i powinien odpowidać za poniesione przez komornika koszty (wydatki) w razie umorzenia postępwoania, albo przyjmiemy, że w takim wypadku ryzyko spoczywa całkowicie na komorniku...
Tak czy siak konieczne byłoby zmodyfikowanie omawianego przepisu, który jest zbyt ogólny i źle skonstruowany.

"Joasia" napisał:

A nie taniej wierzycielowi samemu sprawdzić, czy dłużnik żyje - niż robić to rękoma komornika?

I czemu wysłanie pism, zawiadomień, założenie sprawy, wydanie postanowienia - jednym słowem trochę nikomu niepotrzebnych, ale jednak pracochłonnych czynności - nazywasz niczym?

Czemu komornik ma to robić za darmo? Czemu nie dać u za to opłaty minimalnej?

wprowadzimy zasade, że wierzyciel składając wniosek o wszczęcie postępowania egzekucyjnego, co niewatpliwie moze generować koszty po stronie komornika, robi to na swoje ryzyko i powinien odpowidać za poniesione przez komornika koszty (wydatki) w razie umorzenia postępwoania,

Może lobby komornicze nie przemyślało sprawy w momencie nowelizacji art. 49.

"AKSR Radom" napisał:

Jest tajemnicą poliszynela, że komornicy maja tyle do gadania przy zmianach swej ustawy co nic.

System ponoszenia kosztów postępowań egzekucyjnych, niestety jest w chwili obecnej źle ustawiony

Rzeczy były dobrze ustawione od 1932r. do 2002r..

Może przedstawię to w taki sposób:

Proszę przyjąć (abstrakcyjnie), że w polskim systemie prawnym mamy następujące zasady:

1. Powód ani żaden uczestnik nie mają obowiązku uiszczać żadnej opłaty od wniesienia pozwu.
2. Koszty procesu ściąga się po zakończeniu procesu od strony, która proces przegrała.
3. Jeżeli kosztów nie da się wyegzekwować ( np 70% przypadków), obciążają one Skarb Państwa.


Z powyższego wynika, że stosunek cywilnoprawny relacji wierzyciel-dłużnik generuje w 70% koszty po stronie Skarbu Państwa. Czy to jest dopuszczalne?

Są to w przybliżeniu zasady na których opiera się obecnie regulacja kosztów postępowania egzekucyjnego, z tą różnicą , że generowane koszty płaci komornik, który środków Skarbu Państwa nie ma.

Więcej szczegółów:
http://www.rp.pl/artykul/55764,588985.html

Są to w przybliżeniu zasady na których opiera się obecnie regulacja kosztów postępowania egzekucyjnego, z tą różnicą , że generowane koszty płaci komornik, który środków Skarbu Państwa nie ma.

Popieram. Dodam - żeby mówić o konkretach - że średni zarobek netto (na czysto) komorników w najhojniejszej apelacji to 60 tys. zł miesięcznie, a w najbiedniejszej - 35 tys. Oczywiście, statystyka to wielkie kłamstwo, i statystycznie jak idę na spacer z psem, to mamy średnio po 3 nogi - ale jednak powyższe liczby dają pewien obraz sytuacji finansowej tego zawodu...

"doctor" napisał:

Są to w przybliżeniu zasady na których opiera się obecnie regulacja kosztów postępowania egzekucyjnego, z tą różnicą , że generowane koszty płaci komornik, który środków Skarbu Państwa nie ma.

Tak, rzeczywiście, straszliwy jest los komornika w Polsce. Jak ci biedacy w ogóle wiążą koniec z końcem?

No więc może zejdźmy na ziemię. Po pierwsze, koszt większości tych bezskutecznych egzekucji z punktu widzenia komornika jest żaden, bo większość wydatków jest pokrywana z z zaliczek wierzycieli (np. koszty korespondencji czy udzielenia informacji przez organy administracji). Po drugie, to czego zaliczki nie pokrywają (np. koszt zakupu długopisów dla pracowników kancelarii komornika czy opłaty za dostawy prądu do tejże kancelarii) stanowią tylko niewielki procent dochodów komornika z egzekucji skutecznych, gdzie nakład pracy i kosztów komornika jest żaden (np. egzekucja przez zajęcie rachunku bankowego - koszt równy kilku opłatom za przesyłki polecone, do tego w całości pokryty z zaliczki wierzyciela).

No więc naprawdę nie opowiadajmy historii o tym, jak nasz system prawny krzywdzi komorników...

Popieram. Dodam - żeby mówić o konkretach - że średni zarobek netto (na czysto) komorników w najhojniejszej apelacji to 60 tys. zł miesięcznie, a w najbiedniejszej - 35 tys. Oczywiście, statystyka to wielkie kłamstwo, i statystycznie jak idę na spacer z psem, to mamy średnio po 3 nogi - ale jednak powyższe liczby dają pewien obraz sytuacji finansowej tego zawodu...

"AKSR Radom" napisał:

Pytanie wynika z powyższego dosyć poważne, dlaczego komornik ma finansować wierzycielom bezskuteczne egzekucje (z naszej statystyki wynika że jest to ok 80% wpływających spraw). Tylko dlatego, że swą pracą w zakresie innych spraw, generuje środki finansowe na ich pokrycie?

Należało postawić dalej idące pytanie: może i proces powinien być finansowany początkowo przez Państwo?

Dlaczego na gruncie w/w postępowań cywilnych obowiązują tak diametralnie różne zasady.

Dotyka Pan sedna tego problemu.

Proszę tylko zauważyć, że instytucja zwolnienia od kosztów jest wyjątkiem od zasady. Zasadą jest, że powód ma za rozpoznanie powództwa zapłacić. Zwolnienie dotyczy jakiego procenta spraw? 5%, 10%, 25%.

A w postępowaniach egzekucyjnych owo zwolnienie zyskało moc zasady. Tak jak napisałem, wierzyciele nie płacą nic za prowadzenie blisko 80% spraw(dokładne dane z tego roku podam w przeciągu tygodnia, bo wtedy zrobiona będzie statystyka).

No i najważniejsza różnica, jeżeli zwalnia się kogoś od ponoszenia kosztów, to owe koszty obciążają Skarb Państwa. Skarb Państwa i tak będzie miał środki na sądownictwo.

W przypadku komorników jest tak, że jeżeli nie uzyskają środków na prowadzenie egzekucji bezskutecznych z opłat uzyskanych z egzekucji skutecznych, nie będą mieli środków na prowadzenie kancelarii, bo skąd. Skarb Państwa nic nie dopłaca do komorników. Znajdą się chętni do bycia komornikami, jeżeli prowadzenie kancelarii będzie deficytowe ? Założenie dochodowości kancelarii komorniczej było założeniem ustawodawcy. Czytając posty Pani Joanny i i Pana Doctora można odnieść wrażenie, że założenie takie budzi wyraźne zastrzeżenia.


I na koniec pozostaje pytanie, dlaczego, w jednym przypadku ustawodawca każe płacić wierzycielom za rozpoznanie sprawy z góry, przed wszczęciem postępowania. A na gruncie egzekucji nie płaca oni nic, w przypadku gdy egzekucja okaże się bezskuteczna.


Bardzo dobrze to ujął trybunał konstytucyjny:


„Należy podkreślić, że z zasady państwa prawnego trudno wyprowadzić szczegółowe założenia dotyczące finansowania postępowania egzekucyjnego. Generalnie stwierdzić można, że „w ostatecznym rozrachunku” koszty tego postępowania powinny obciążać dłużnika, podobnie jak koszty postępowania sądowego obciążają zasadniczo stronę przegrywającą. Przy takim założeniu ustawodawca powinien wziąć pod uwagę sytuację, gdy dłużnik nie ma środków pozwalających mu pokrycie tych kosztów oraz opłaty na rzecz komornika. Oczywiste jest bowiem, że – niezależnie od regulacji zawartej w art. 824 § 1 pkt 3 k.p.c. – w praktyce może wystąpić sytuacja, gdy – zanim okaże się, iż prowadzenie postępowania egzekucyjnego jest niecelowe z uwagi na oczywistą bezskuteczność – konieczne będzie poczynienie określonych czynności egzekucyjnych. Powstaje pytanie, czy z art. 2 Konstytucji można wyprowadzić wskazówkę co do tego, kto powinien te koszty ponosić? Wydaje się, że z zasady proporcjonalności można wyprowadzić wniosek, że koszty egzekucji nie powinny w tej sytuacji obciążać wyłącznie komornika. Wprowadzenie zasady, w myśl której komornik może zrealizować swoje roszczenia o opłatę egzekucyjną (obejmującą w części poniesione przez niego koszty) tylko i wyłącznie od dłużnika, jest – w sytuacji braku majątku podlegającego egzekucji – nadmiernie rygorystyczne w stosunku co swojego celu, jakim jest zapewnienie skuteczności egzekucji. Zgodne z doświadczeniem życiowym jest założenie, że jeśli komornik uzyskuje pewną kwotę na początku postępowania egzekucyjnego, to może nie być dostatecznie umotywowany do aktywnego prowadzenia egzekucji i do czasochłonnego poszukiwania majątku dłużnika. Takiej sytuacji ustawodawca starał się przeciwstawić. Tym niemniej nie można przecież wykluczyć sytuacji, gdy bezskuteczna egzekucja nie wynika z „niedociągnięć” komornika, ale z rzeczywistego – a nie tylko pozornego – braku majątku dłużnika. Przyznanie wierzycielowi prawa domagania się od komornika podejmowania różnego rodzaju działań bez żadnej „odpowiedzialności” finansowej wydaje się istotnie nieproporcjonalnym wzmocnieniem pozycji wierzyciela w porównaniu z komornikiem. Zasada sprawnej egzekucji nie jest tu dostatecznym uzasadnieniem. Wydaje się, że nadmiernym obciążeniem komornika jest traktowanie jego obowiązków wyłącznie w kategoriach „zobowiązania rezultatu”, pomijając zupełnie staranność działania, które z przyczyn niezależnych od komornika okazało się jednak nieskuteczne”.



Trybunał zauważył, że to jest nieuprawniona odpowiedzialność finansowa komornika. Sąd takiej odpowiedzialności nie ponosi, dlaczego? Dlaczego ma ją ponosić komornik?

Wydaje mi się, że za zwolnieniem wierzyciela od obowiązku uiszczenia opłaty egzekucyjnej (poza przypadkiem niecelowego wystąpienia z wnioskiem egzekucyjnym) przemawiały trzy argumenty:
1. wierzyciel (zazwyczaj) poniósł już koszty postępowania rozpoznawczego w wyniku którego uzyskał tytuł wykonawczy, a postępowanie egzekucyjne ma charater służebny wobec postępowania rozpoznawczego;
2. komornik bardziej się stara, gdy musi wyegzekwować sobie koszty od dłużnika;
3. komornik na własny rachunek wykonuje czynności, o których mowa w art. 2 ukse.

Ad 1 Niestety państwo po raz kolejny uchyliło się od odpowiedzialności za wykonanie wyroków wydanych w imieniu RP. A właściwie cieżar ekonomiczny wykonywania swoich zadań zrzuciło na inne podmioty. W tym wypadku na komorników. Czyni tak ze względów politycznych. Obciążenie wierzyciela kosztami postępowanie egzkucyjnego, wobec głosów, iz same koszty sądowe sa zbyt wysokie, byłoby bardzo niepopularne, a przez to dla władzy politycznej ryzykowne. Oczywiście, gdzieś tam w tle decyzji politycznych pobrzmiewa niewypowiedziany głośno stereotyp, iż komornicy biedni nie są i jakoś sobie poradzą. Osobiście rozwala mnie argument, że jakoś komornicy nie rezygnuja, nie brakuje tez chętnych do wykonywania tego zawodu Równie dobrze mozna powiedzieć, że sady także "jakoś" funkcjonują, na każde wolne stanowisko zgłasza się co najmniej kilku chętnych...
W tym co pisze Pan Asesor jest wiele racji... Moim zdaniem, albo państwo weźmie na siebie systemowo część ciężaru finasowania egzekucji, albo przyzna że wierzyciele muszą się dołożyć... Oczywiście diabeł tkwi w szczegółach.

Ad. 2 Tutaj trzeba zgodzić się z argumentami przytoczonymi przez TK. Nie wiem czy sa jakieś badania na temat efektywności egzekucji po zmianie sposobu jej finansowania, czy założenia ustawodawcy się sprawdziły. Nie mam natomiast wątpliwości, iż zmiania była wynikiem patologii jaka zaistniała po 1989 r. Dochody komorników nie pozostawały w racjonalnym związku z kosztami utrzymania kancelarii, czy prowadzenia egzkucji. Teraz nastapiło przegięcie w druga stronę.

Ad. 3 Z komornikami jest troche jak z notariuszami. Niby sa fukcjoariuszami publicznymi, ale z drugiej strony traktuje się ich jak przedsiębiorców. Jakieś partnerstwo publiczno -prywatne, tylko w jednej osobie Zwrócił na to uwagę na katowickiej konferencji prof. Zedler. Trzeba wrócić do dyskusji, kim powinien być komornik.

Zgadzam się całkowicie z punktem 3 Sz.P. przedmówcy.
U nas z organizacją szeroko rozumianego aparatu ochrony prawnej tak od ściany do ściany.
Najpierw Komornik był pracownikiem sądu i było to beee bo okazało się, że egzekucje są nieskuteczne, komornicy się nie starają bo i tak pensje dostaną nie zależnie od tego czy coś robią czy nie. Potem zwrot o 180 stopni i komornicy mają być prawie że przedsiębiorcami (zatrudniają pracowników, ponoszą koszty kancelarii itp) a teraz się okazuje, że starają się maksymalizować swoje zyski i minimalizować koszty. W praktyce przejawia się to prowadzeniem egzekucji, które są skuteczne małym nakładem pracy (np. egzekucja tzw. 203 zł od zoz) a szybkie kończenie postępowań nie należących do tej kategorii (np. kms- ów). Nie wiem tylko skąd te zdziwienie.
Osobiście nie jestem specjalnym zwolennikiem obecnego rozwiązania. Wykonywanie orzeczeń w drodze przymusu jest emanacją władzy publicznej, jak najbardziej odczuwalną przez obywateli, a robi się z tego prawie działalność gospodarczą. Z drugiej strony nie wiem, czy jesteśmy w stanie wypracować lepszy i skuteczniejszy system. Może potrzeba po prostu zmiany pokoleń, tak aby komornicy osiągnęli taki status majątkowy aby zaczęli traktować swój fach jak powołanie

Moim zdaniem, albo państwo weźmie na siebie systemowo część ciężaru finasowania egzekucji, albo przyzna że wierzyciele muszą się dołożyć... Oczywiście diabeł tkwi w szczegółach.

Układ sąd-komornik coraz trudniej zrozumieć. Komornicy mają swoje interesy ekonomiczne. Coraz częściej przeciwstawiają je interesowi SP, wdają się w spory ze swoim macierzystym sądem, coraz mniej jest współpracy między tymi podmiotami, a coraz więcej walki. Sa komornicy którzy nic sobie nie robią z zarządzeń w trybie art. 759 par. 2 kpc, z poleceń wydawanych w trybie nadzoru administracyjnego sprawowanego przez prezesa... Są sędziowie, którzy praktycznie nie wydają zarządzeń w ww. trybie...
Nie chodzi mi tylko użeranie się z konkretnymi krnąbrnymi jednostkami, ale o problemy systemowe. Komornik działa przy sądzie Jest organem pomocniczym sądu A w praktyce... Przykładowo, jak powienien zachować się sędzia rozpoznający skargę swojego własnego sądu (jako wierzyciela) na postanowienie swojego własnego komornika o ustaleniu kosztów postępowania egzekucyjnego? Czy nie powinien się wyłączyć w każdej takiej sprawie

Bardzo przykro się o tym czyta. Ale nie pierwsza osoba zwraca na to uwagę, więc faktycznie coś jest na rzeczy.

Zaobserwowałem to w bardzo wielu wypowiedziach komorników, komornikom naprawdę wydaje się, że są przedsiębiorcami, że oni prowadzą działalność gospodarczą. A to nie jest prawda. Świetnie to ujął Pan Hakoss, owa huśtawka też przykryła pewne rzeczy, bez dyskusji nad nimi.


Część komorników faktycznie zapomina, że działa przy sądzie rejonowym i co z tego wynika.


Powiem jednak, że od momentu kiedy pracuję w kancelarii komornika od 2006r. zaobserwowałem, że dopiero teraz komornicy mają techniczne możliwości sprawnego przeprowadzenia postępowań egzekucyjnych.

Wprowadzono tyle ulepszeń (byłem odpowiedzialny za wdrożenia części z nich), że wreszcie uzyskanie podstawowych danych dot. majątku dłużnika jest osiągalne w 24, 48 godzin, część od ręki online. To jest olbrzymi przełom. O tym przełomie nic się nie mówi, nic.

Ideałem egzekucji, jest to by egzekucja była w 100% skuteczna tam gdzie jest to obiektywnie możliwe, czyli tam gdzie uda się ustalić majątek dłużnika.
I naprawdę niewiele już brakuje. Dyskusja często jednak koncentruje się na tym skąd brać środki na to, by można z pełni tych środków korzystać, ale takie jest życie.

[ Dodano: Pią Sty 07, 2011 11:13 pm ]
Ustawodawca jednak nie widzi żadnego postępu u komorników

Warto sobie przeczytać uzasadnienie do projektu ustawy na mocy której egzekucja orzeczonych grzywien i kosztów sadowych w sprawach karnych ma zostać powierzona Naczelnikom Urzędów Skarbowych.

http://bip.ms.gov.pl/Data/Files/_public/bip/projekty_aktow_prawnych/prawo_karne/proj081005_1d_uzasad.rtf


i tak czytam:

"Komornicy wykonują, bowiem czynności egzekucyjne wyłącznie formalnoprawnie. Organizacja ich pracy została ukształtowana w minionej epoce. Pozostają więc bierni, czekają na aktywność wierzycieli i, co istotne, pobierają za to wysokie wynagrodzenie. Obciążony jest przez to dodatkowo resort sprawiedliwości, a w konsekwencji Skarb Państwa. Liczba zaś umorzeń postępowania wykonawczego na skutek przedawnienia ściągalności grzywien utrzymuje się na wysokim poziomie. Analiza wykonania orzeczeń sądowych w zakresie grzywien, opłat i kosztów sądowych na przestrzeni ostatnich lat wykazuje stały wzrost zaległości sądowych.
Pomimo podejmowania wszelkich dostępnych działań zmierzających do zwiększenia terminowej windykacji i egzekucji należności sądowych, obserwuje się stały wzrost nieuiszczonych grzywien i należności sądowych – środków, które winny wzbogacić Skarb Państwa."

Powyższy krok może zacząć pewne rewolucje ...

A komornicy mówią, że to po prostu taka kategoria dłużników, i choćbyśmy się dwoili i troili to jak ktoś nie ma nic, to jak z niego grzywnę czy koszty wyegzekwować?

Może wystarczyłoby jakby ktoś z Sądu pochodził z komornikiem w terenie (przecież jest taka możliwość), zobaczył co Ci ludzie mają, jak mieszkają.

Może trzeba faktycznie zaryzykować i zobaczyć czy skuteczniejszy będzie Urząd Skarbowy. Komornicy twierdzą, że takiej możliwości nie ma, fajnie by było to jednak zweryfikować w życiu. I tak Skarb Państwa ma to wszystko zasponsorować.

Komornik dziala pzy sądzie, a urząd skarbowy - nie. I to jest jedyny - ale za to kapitalny - argument za tym, by oddać egzekucję należności sądowych do skarbówki. Sądy maja wymierzać sprawiedliwość, a nie dbać o przysparzanie środków Skarbowi Państwa.

Koszt statystycznej sprawy nieskutecznej łatwo policzyć. Koszt funkcjonowania przeciętnej kancelarii to ok. 30 tys. zł (apelacja warszawska). MS ma te dane dokładne, także średnią liczbę spraw prowadzonych przez komorników. Podzielić koszt kancelarii przez liczbę spraw zakończonych - i mamy statystyczny koszt jedenj sprawy. Obawiam się jednak, że nie tędy droga. Wierzyciel nie powinien płacić żadnych opłat wstępnych - wystarcza, że płaci zaliczki na wydatki. W końcu to Państwo swoją powagą powinno gwarantować, że jego wyroki będą wykonane. To nie powinno zależeć od możliwości finansowych wierzyciela.

"AKSR Radom" napisał:

Może wystarczyłoby jakby ktoś z Sądu pochodził z komornikiem w terenie (przecież jest taka możliwość), zobaczył co Ci ludzie mają, jak mieszkają.

Może trzeba faktycznie zaryzykować i zobaczyć czy skuteczniejszy będzie Urząd Skarbowy. Komornicy twierdzą, że takiej możliwości nie ma, fajnie by było to jednak zweryfikować w życiu. I tak Skarb Państwa ma to wszystko zasponsorować.

Jednego juz teraz można być pewnym: przekazanie egzekucji naleznosci S.P. do US będzie skutkowało znacznym wzrostem liczby spraw o wyjawienie majątku kierowanych przez te urzedy do sądów ...

Super pomysł - sędzia najpierw wyda wyrok/postanowienie, potem skieruje wniosek do komornika, a następnie wyegzekwuje

"AKSR Radom" napisał:

To jest to o czym napisał Pan Tomasz Zawiślak, Sąd traci zaufanie do komorników.

Widocznie ma powody.

[ Dodano: Pon Sty 10, 2011 9:33 pm ]
No niestety nie mam takich danych. A ile komornik Pani zdaniem powinien zarabiać? Czy to zarobki komornika są podstawą Państwa negatywnych wypowiedzi pod adresem osób wykonujących funkcje komornika?

"doctor" napisał:

AKSR Radom napisał/a:
No niestety nie mam takich danych. A ile komornik Pani zdaniem powinien zarabiać? Czy to zarobki komornika są podstawą Państwa negatywnych wypowiedzi pod adresem osób wykonujących funkcje komornika?


Wielce Szanowny Panie, proszę łaskawie przytoczyć nasze negatywne wypowiedzi pod adresem "osób wykonujących funkcje komornika", bo nie bardzo wiadomo do czego się Pan odnosi.

"beta" napisał:

Super pomysł - sędzia najpierw wyda wyrok/postanowienie, potem skieruje wniosek do komornika, a następnie wyegzekwuje

Uchwała SN z dnia 28 października 2010 r., sygn. III CZP 65/10

W postępowaniu o nadanie tytułowi egzekucyjnemu klauzuli wykonalności nie ma zastosowania art. 199 § 1 pkt 2 k.p.c.

Co ciekawe uchwały tej nie ma na stronie SN

Treść pytania prawnego znadziecie
TU

Poza budzącym duże emocje orzeczeniem TK dotyczącym klauzul wykonalności, w ostatnim czasie pojawiło się kilka ciekawych orzeczeń dotyczących cywilnego postępowania egzekucyjnego.

Uchwała z dnia 20 października 2010 r. (sygn. akt III CZP 71/10).
1. Koszty egzekucyjne związane z czynnościami komornika w egzekucji z nieruchomości podlegają uwzględnieniu przy podziale sumy uzyskanej z egzekucji na podstawie postanowienia komornika ustalającego ich wysokość, (art. 770 k.p.c.);
2. Sąd Najwyższy odmówił podjęcia uchwały w pozostałym zakresie.
Krótki komentarz: To bardzo ważna uchwała. Moim zdaniem wynika z niej, iż nie jest prawidłowa praktyka nie wydawania przez komornika postanowienia o ustaleniu kosztów postępowania egzekucyjnego w zakresie nieruchomości przed sporządzeniem planu podziału. Ma to związek z poglądem, iż komornik nie może ustalić kosztów postępowania przed wyegzekwowaniem choćby części należności (kwestia wydawania postanowień częściowych w tym zakresie jest zresztą sporna). Przed prawomocnością planu trudno wskazać, jaka część należności w danej sprawie została wyegzekwowana. Zwolennicy tego poglądu uznawali, iż to Sąd sporządzając lub uzupełniając i zmieniając plan ustala koszty postępowania egzkucyjnego. Budziło to jednak duże watpliwości przedstawione w uzasadnieniu pytania prawnego.
Wygląda na to, iż SN dopuścił możliwość wydania postanowienia ustalającego pełne koszty postępowania na wypadek wyegzekwowania należności w całości.

Wydaje się, że jest to konsekwencja wcześniejszej uchwały z dnia 19 kwietnia 2007 r.
III CZP 16/07
Sąd może na podstawie art. 759 § 2 k.p.c. z urzędu zmienić prawomocne postanowienie komornika, którym wadliwie ustalono wysokość opłaty egzekucyjnej.
OSNC 2008/6/58

Oznacza to tyle, że nawet jeżeli koszty będą ustalone nieprawidłowo ( czytaj np. opłata z art. 49 ust.1 ) przy sporządzeniu planu podziału będzie można to zmienić.
Ale pojawia się pytanie, jaki moment jest decydujący dla wydania postanowienia o ustaleniu kosztów, czy komornik może je ustalić przed uprawomocnieniem się postanowienia o przysądzeniu własności? Pytam bo mam taki przypadek.

"Kynas" napisał:

Ale pojawia się pytanie, jaki moment jest decydujący dla wydania postanowienia o ustaleniu kosztów, czy komornik może je ustalić przed uprawomocnieniem się postanowienia o przysądzeniu własności? Pytam bo mam taki przypadek.

"Tomasz Zawiślak" napisał:

Ale pojawia się pytanie, jaki moment jest decydujący dla wydania postanowienia o ustaleniu kosztów, czy komornik może je ustalić przed uprawomocnieniem się postanowienia o przysądzeniu własności? Pytam bo mam taki przypadek.

Nie ma chyba jeszcze uzasadnienia tego orzeczenia.

Nie podzielam poglądu wyrażonego w tej tezie i wydaje się on sprzeczny z treścią 770 k.p.c. W zasadzie mam już gotową glosę do tego orzeczenia. Czekam na uzasadnienie, żeby zobaczyć jakim tokiem rozumowania poszedł SN, żeby obejść zasadę wynikającą z art. 770 k.p.c. a mianowicie, że koszt egzekucji ustala się po zakończeniu postępowania, nie w trakcie.

Chyba, że znowu, źle sformułowano tezę.

Komornik nie ma podstawy prawnej do wydania postanowienia o koszcie egzekucji w trakcie postępowania.


I jak SN wyłoży przepisy rozporządzenia w sprawie czynności komorników mówiące o tym, że do projektu planu komornik ma dołączyć zestawienie kosztów. Może SN powie, że owe zestawienie ma być właśnie w formie postanowienia ... a może się inaczej wypowie, a może wcale.

Ja nie rozumiem po co sądowi jest to postanowienie o kosztach, czemu to ma służyć poza oczywistym przewlekaniem postępowania.

[ Dodano: Pią Sty 14, 2011 11:54 pm ]
Ta teza byłaby uzasadniona gdyby SN miał na myśli postanowienia o kosztach dot. czynności w trakcie egzekucji z nieruchomości jak np wprowadzenie w zarząd, posiadanie czy inne.

To wtedy, żeby koszty związane z tymi czynnościami wzięły udział w planie podziału musiałyby być ustalone postanowieniami.

Ale z treści pytania prawnego wynikało, że chodzi o koszty postępowania egzekucyjnego związane z czynnościami związanymi ze zwykłym tokiem egzekucji.

"AKSR Radom" napisał:

I jak SN wyłoży przepisy rozporządzenia w sprawie czynności komorników mówiące o tym, że do projektu planu komornik ma dołączyć zestawienie kosztów.

Ja nie rozumiem po co sądowi jest to postanowienie o kosztach, czemu to ma służyć poza oczywistym przewlekaniem postępowania.

Mam informacje, która nie do końca tu pasuje, ale bardziej odpowiedniego watku nie ma

W dniu 19 listopada 2010 r. RADA KONSULTACYJNA SĘDZIÓW EUROPEJSKICH (CCJE) wydała opinię nr 13 (2010) W SPRAWIE ROLI SĄDU W WYKONYWANIU SĄDOWYCH ORZECZEŃ
https://wcd.coe.int/wcd/ViewDoc.jsp?Ref=CCJE(2010)2&Language=lanPolish&Ver=original&BackColorInternet=DBDCF2&BackColorIntranet=FDC864&BackColorLogged=FDC864

Czytamy w niej m.in.:

"II. Zasady ogólne
7. Skuteczna egzekucja prawomocnych orzeczeń sądowych jest fundamentalnym elementem państwa prawa. Zasadniczą rzeczą jest bowiem zapewnienie zaufania społeczeństwa do władzy sądowniczej. Jeżeli orzeczenia sądowe nie są wykonywane, wówczas niezawisłość sądu, jak i prawo do rzetelnego procesu (art. 6 EKPC), są jedynie pozorem.

8. Postępowania egzekucyjne należy przeprowadzać w zgodzie z podstawowymi prawami i swobodami człowieka (art. 3, 5, 6, 8, 10, 11 EKPC, ochrona danych osobowych itd.)."

"III. Rola sądu w wykonywaniu orzeczeń sądowych w sprawach cywilnych

24. Wykonanie orzeczenia sądu nie powinno wymagać wszczęcia kolejnego postępowania, a procedury egzekucyjne nie powinny dopuszczać możliwości ponownego rozpatrywania pierwotnej decyzji ze względów merytorycznych. Tym niemniej sąd może mieć prawo do zawieszenia lub odroczenia egzekucji biorąc pod uwagę szczególną sytuację stron, na przykład w wykonaniu przepisu art. 8 EKPC.

25. Aby strony postępowania miały zaufanie do systemu sądowniczego w państwie prawa, egzekucja musi być proporcjonalna, słuszna i skuteczna. Przykładowo, wyśledzenie i zajęcie majątku pozwanego powinno zostać przeprowadzone w sposób możliwie najbardziej skuteczny, jednak z uwzględnieniem obowiązujących uregulowań w zakresie praw człowieka, ochrony danych osobowych oraz możliwości odwołania się do sądu.

26. Jeżeli strony mogą bez przeszkód dysponować swoimi prawami oraz dojdą wspólnie do zgodnego z prawem porozumienia w sprawie egzekucji, to żaden przepis prawa nie powinien stać na przeszkodzie dla realizacji takiego porozumienia.

27. Należy pogodzić podstawowe prawo dotyczące ochrony danych z możliwością wykorzystania, w ramach postępowania egzekucyjnego, znajdujących się w bazach danych informacji na temat majątku dłużników. Wymaga to precyzyjnego uregulowania procedur oraz zezwoleń na korzystanie z baz danych w celu zagwarantowania skutecznej i całkowitej egzekucji oraz zapobiegania jakimkolwiek nadużyciom. Wszystkie organy państwa odpowiedzialne za bazy danych zawierające informacje niezbędne dla skutecznej egzekucji powinny być zobowiązane do przekazywania tych danych sądom.

28. Ponowne wykorzystanie informacji na temat majątku pozwanego w związku z późniejszymi postępowaniami, w których jest on stroną, powinno się odbywać na podstawie jasno zdefiniowanych, konkretnych przepisów prawa (wyznaczających na przykład ściśle określone terminy retencji danych itp.) oraz spełniać wszystkie niezbędne proceduralne wymogi w celu rozpoczęcia postępowania."

Wyrok SN z dnia 6.10.2010 r., II CSK 184/10, OSNC ZD 2011, Nr A, poz. 21:
Przewidziany w art. 59 ust. 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji obowiązek przekazywania przez komornika na rzecz Skarbu Państwa 20% opłaty egzekucyjnej ściągniętej od dłużnika ustał w sprawach egzekucyjnych wszczynanych od dnia 13 listopada 2004 r.

SN utrwala linię orzecznictwa wyznaczoną wyrokami z 20.08.2009 r., II CSK 60/09 oraz z 27.01.2010 r., II CSK 370/09

Ciekawy fragment uzasadnienia:

"Choć od dnia 1 stycznia 2002 r. status komornika uległ zmianie, z funkcjonariusza publicznego będacego pracownikiem sądu, przekształcił się bowiem w funkcjonariusza publicznego wykonujacego czynności na własny rachunek, to jednak pozostał organem postępowania egzekucyjnego, a co za tym idzie organem władzy publicznej działającym w imieniu Państwa, którego zadaniem jest wykonywanie wyroków sądowych"

Uchwała z dnia 18 marca 2011 r. (sygn. akt III CZP 117/10).W sprawie o nadanie tytułowi egzekucyjnemu klauzuli wykonalności przeciwko małżonkowi dłużnika (art. 787 k.p.c.) nie jest dopuszczalne stosowanie domniemania faktycznego przy ustalaniu, że stwierdzona tytułem egzekucyjnym wierzytelność powstała za zgodą małżonka dłużnika.

***
Przyznam szczerze, że nawet nie przyszło mi do głowy stosowanie takiego domniemania w postępowaniu klauzulowym...

======================================================

Uchwała z dnia 18 marca 2011 r. (sygn. akt III CZP 139/10).Postanowienie sądu opiekuńczego określające stałe i powtarzające się kontakty z dzieckiem w obecności osoby wykonującej nad nim pieczę podlega wykonaniu na podstawie art. 1051 k.p.c.

***
Ta ostatnia uchwała powinna zainteresować sędziów rodzinnych. Czyżby SN wycofywał się ze swojego wcześniejszego stanowiska w sprawie wykonywania kontaktów z dzieckiem? Ciekawe...

"che" napisał:

Uchwała z dnia 18 marca 2011 r. (sygn. akt III CZP 117/10).W sprawie o nadanie tytułowi egzekucyjnemu klauzuli wykonalności przeciwko małżonkowi dłużnika (art. 787 k.p.c.) nie jest dopuszczalne stosowanie domniemania faktycznego przy ustalaniu, że stwierdzona tytułem egzekucyjnym wierzytelność powstała za zgodą małżonka dłużnika.

"gilgamesz" napisał:

Uchwała z dnia 18 marca 2011 r. (sygn. akt III CZP 117/10).W sprawie o nadanie tytułowi egzekucyjnemu klauzuli wykonalności przeciwko małżonkowi dłużnika (art. 787 k.p.c.) nie jest dopuszczalne stosowanie domniemania faktycznego przy ustalaniu, że stwierdzona tytułem egzekucyjnym wierzytelność powstała za zgodą małżonka dłużnika.

"che" napisał:

Uchwała z dnia 18 marca 2011 r. (sygn. akt III CZP 139/10).Postanowienie sądu opiekuńczego określające stałe i powtarzające się kontakty z dzieckiem w obecności osoby wykonującej nad nim pieczę podlega wykonaniu na podstawie art. 1051 k.p.c.

***
Ta ostatnia uchwała powinna zainteresować sędziów rodzinnych. Czyżby SN wycofywał się ze swojego wcześniejszego stanowiska w sprawie wykonywania kontaktów z dzieckiem? Ciekawe...

"kam" napisał:

Uchwała z dnia 18 marca 2011 r. (sygn. akt III CZP 139/10).Postanowienie sądu opiekuńczego określające stałe i powtarzające się kontakty z dzieckiem w obecności osoby wykonującej nad nim pieczę podlega wykonaniu na podstawie art. 1051 k.p.c.

***
Ta ostatnia uchwała powinna zainteresować sędziów rodzinnych. Czyżby SN wycofywał się ze swojego wcześniejszego stanowiska w sprawie wykonywania kontaktów z dzieckiem? Ciekawe...

Postanowienie z dnia 15 kwietnia 2011 r. (sygn. akt III CZP 13/11).

W sprawie zagadnienia prawnego:

"Czy w przypadku prowadzenia postępowania zabezpieczającego w celu wykonania postanowienia zobowiązującego obowiązanego do zapłaty uprawnionemu okresowo określonej sumy pieniężnej (art. 753 k.p.c.) jest dopuszczalne orzekanie przez komornika o kosztach postępowania zabezpieczającego na podstawie art. 770 k.p.c. w zw. z art. 49 Ustawy o komornikach sądowych i egzekucji z dnia 29 sierpnia 1997 roku (Dz.U. Nr 167 z 2006 r., poz. 1191 ze zm.)?"

Sąd Najwyższy odmówił podjęcia uchwały.

***
Uchwała z dnia 1 kwietnia 2011 r. (sygn. akt III CZP 8/11).

Wniosek o nadanie klauzuli wykonalności tytułowi egzekucyjnemu obejmującemu wierzytelność wobec dłużnika osobistego nie przerywa biegu przedawnienia roszczenia przeciwko właścicielowi nieruchomości, który - nie będąc dłużnikiem osobistym - ustanowił hipotekę dla zabezpieczenia tej wierzytelności.

Uchwała z dnia 1 kwietnia 2011 r. (sygn. akt III CZP 8/11).

Wniosek o nadanie klauzuli wykonalności tytułowi egzekucyjnemu obejmującemu wierzytelność wobec dłużnika osobistego nie przerywa biegu przedawnienia roszczenia przeciwko właścicielowi nieruchomości, który - nie będąc dłużnikiem osobistym - ustanowił hipotekę dla zabezpieczenia tej wierzytelności.

W uchwale z 16 września 2010, III CZP 61/10 SN przyjął, iż Komornik sądowy za egzekucję odebrania kilku rzeczy ruchomych prowadzoną na podstawie jednego tytułu wykonawczego pobiera jedną opłatę stałą (art. 50 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r, o komornikach sądowych i egzekucji, tj. Dz.U. z 2006 r. Nr 167, poz. 1191 ze zm.).

Teza ta co do zasady nie budzi watpliwości. W uzasadnieniu (które znajdziecie pod adresem: www.sn.pl/orzecznictwo/uzasadnienia/ic/III-CZP-0061_10.pdf ) jest jednak następujący fragment:

Przenosząc to pojęcie na grunt postępowania egzekucyjnego przez świadczenie
dłużnika należy uznać podlegający przymusowemu wykonaniu obowiązek dłużnika,
polegający na określonym działaniu bądź zaniechaniu, zgodnie z treścią tytułu
wykonawczego.
Świadczenie to może obejmować obowiązek wydania (dare) jednej, jak również kilku rzeczy ruchomych. W tym ostatnim przypadku z tytułu wykonawczego wynika jedno świadczenie, do którego został zobowiązany dłużnik, o tak określonej treści. Będzie to miało miejsce w szczególności wówczas, gdy obowiązek wydania rzeczy przez dłużnika wynika z tego samego stosunku prawnego, np. z zaboru rzeczy ruchomych przez dłużnika, z obowiązku wydania kilku rzeczy na podstawie tej samej umowy, czy z podziału majątku. Uwzględniając powyższe, jeżeli dłużnik jest zobowiązany na podstawie tego samego tytułu wykonawczego do wydania wierzycielowi kilku rzeczy ruchomych mamy do
czynienia z jedną egzekucją tak określonego w tytule wykonawczym świadczenia
dłużnika.
Inaczej jest wówczas, gdy tytuł wykonawczy przewiduje nie jeden, lecz
kilka obowiązków wydania wierzycielowi rzeczy na podstawie różnych stosunków
prawnych, tj. w razie uwzględnienia żądania pozwu zawierającego kumulację kilku
roszczeń przeciwko temu samemu pozwanemu (art. 191 k.p.c.), czy też w razie
połączenia przez sąd kilku oddzielnych spraw toczących się przed nim do jednego
rozstrzygnięcia (art. 219 k.p.c.). W takich przypadkach należy przyjąć, że nie toczy
się jedna, lecz kilka odrębnych egzekucji różnych świadczeń dłużnika określonych
w tym samym tytule wykonawczym.
Z tych względów uzasadniony jest wniosek, że gdy komornik prowadzi
egzekucję odebrania kilku rzeczy ruchomych na podstawie tego samego tytułu
wykonawczego mamy do czynienia z przymusową realizacją jednego świadczenia
dłużnika polegającego na obowiązku wydania kilku rzeczy ruchomych.
W konsekwencji komornik może pobrać na podstawie art. 50 ustawy o komornikach
sądowych i egzekucji tylko jedną opłatę.

Jedno z najdziwniejszych pytań prawnych jakie widziałem

III CZP 17/11 – z dnia 18 maja 2011 r. w składzie 3 sędziów na pytanie prawne Sądu Okręgowego w Katowicach:

„Czy komornik może prowadzić egzekucję przeciwko dłużni-kowi Waldemarowi B. z nieruchomości lokalowej aktualnie stano-wiącej własność osoby trzeciej Przemysława G. a powstałej z połą-czenia dwóch nieruchomości lokalowych stanowiących w chwili po-łączenia własność osoby trzeciej Przemysława G.:
- nieruchomości lokalowej położonej w P. przy ulicy M. objętej księgą wieczystą (...) Sądu Rejonowego w P. nabytej w drodze umowy sprzedaży zawartej pomiędzy Jagodą B. a osobą trzecią Przemysławem G., która to umowa sprzedaży wyrokiem Sądu Okrę-gowego w K. z dnia 6 maja 2008 r., sygn. akt I C 223/07 została
uznana za bezskuteczną w stosunku do wierzyciela celem umożli-wienia zaspokojenia wierzytelności przysługującej wierzycielowi w stosunku do Waldemara B., Marceli B., Marka S., Zofii S. wynikają-cych z:
- nakazu zapłaty Sądu Rejonowego w B. z dnia 20 grud-nia 2000 r., sygn. akt VI Ng 3980/00, w zakresie należności głównej w kwocie 28.430,10 zł z odsetkami ustawowymi, kosz-tami postępowania sądowego w kwocie 8.271,93 zł,
- z kosztów postępowań egzekucyjnych w sprawie II KM 358/02 przez Komornika Sądowego Rewiru II przy Sądzie Re-jonowym w P. w kwocie 2000 zł i w sprawie I KM 573/05 przez Komornika Sądowego Rewiru I przy Sądzie Rejonowym w P. w kwocie 1.800 zł,
- z nakazu zapłaty Sądu Rejonowego w B. z dnia 20 grudnia 2000 r., sygn. akt VI Ng 4220/00, w zakresie należności głównej w kwocie 27.581,70 zł z odsetkami ustawowymi, kosz-tami postępowania sądowego w kwocie 8.216,02 zł,
- z kosztów wynikających z postępowań egzekucyjnych w sprawie II KM 356/02 przez Komornika Sądowego Rewiru II przy Sądzie Rejonowym w P. w kwocie 2000 zł i w sprawie I KM 574/05 przez Komornika Sądowego Rewiru I przy Sądzie Rejonowym w P. w kwocie 1.800 zł,
- nieruchomości lokalowej położonej w P. przy ulicy M. objętej księgą wieczystą (...) Sądu Rejonowego w P. nabytej w drodze umowy sprzedaży zawartej pomiędzy Wojciechem B. a osobą trze-cią Przemysławem G., która to umowa sprzedaży wyrokiem Sądu Okręgowego w K. z dnia 17 stycznia 2008 r., sygn. akt I C 196/07 zo-
stała uznana za bezskuteczną w stosunku do wierzyciela celem umożliwienia zaspokojenia wierzytelności przysługującej wierzycie-lowi w stosunku do Waldemara B., Marceli B., Marka S., Zofii S. wy-nikających z:
- nakazu zapłaty wydanego przez Sąd Rejonowy w B. w sprawie VI Ng 3930/00,
- nakazu zapłaty wydanego przez Sąd Rejonowy w B. w sprawie VI Ng 3970/00,
- nakazu zapłaty wydanego przez Sąd Rejonowy w B. w sprawie VI Ng 3960/00,
- nakazu zapłaty wydanego przez Sąd Rejonowy w B. w sprawie VI Ng 3970/00,
- nakazu zapłaty wydanego przez Sąd Rejonowy w B. w sprawie VI Ng 3980/00,
- wyroku Sądu Rejonowego w B. w sprawie VI GC 408/02,
czy też komornik powinien umorzyć postępowanie egzekucyjne z nieruchomości na podstawie art. 825 pkt 3 k.p.c. z uwagi na brak tytułów zezwalających na prowadzenie egzekucji z nieruchomości położonej w P. przy ulicy M. zapisanej w księdze wieczystej Sądu Rejonowego w P. Nr (...)?"

postanowiono odmówić podjęcia uchwały.

Niespodzianka to to nie jest

może.

W sumie to jednak trochę szkoda, że odmówił...

Genialnie by brzmiała następująca uchwała:

"Komornik może prowadzić egzekucję przeciwko dłużnikowi Waldemarowi B. z nieruchomości lokalowej aktualnie stanowiącej własność osoby trzeciej Przemysława G."

[scroll] [/scroll]

"Tomasz Zawiślak" napisał:

W sumie to jednak trochę szkoda, że odmówił...

Genialnie by brzmiała następująca uchwała:

"Komornik może prowadzić egzekucję przeciwko dłużnikowi Waldemarowi B. z nieruchomości lokalowej aktualnie stanowiącej własność osoby trzeciej Przemysława G."

[scroll] [/scroll]

Nie jestem pewny czy nie było juz o tym na Forum...

Wyrokiem z dnia 4.11.2010 r. w sprawie K 19/06 TK orzekł, iż art. 1046 § 4 kpc jest niezgodny z art. 2 i wynikającą z niego zasadą prawidłowej legislacji, z art. 45 ust. 1 oraz z art. 64 ust. 1 w związku z art. 31 ust. 3 Konstytucji, a ponadto w zakresie, w jakim dotyczy wykonania obowiązku opróżnienia lokalu mieszkalnego orzeczonego wyrokiem sądowym z powodu znęcania się nad rodziną, jest niezgodny także z art. 71 ust. 1 konstytucji.

Powyższy przepis traci moc obowiązującą z upływem dwunastu miesięcy od dnia ogłoszenia wyroku w Dzienniku Ustaw (Dz.U. 2010/215/1418 z dnia 2010-11-16)
Zdanie odrębne zgłosił sędzia TK Mirosław Granat

Tekst wyroku a także zdania odrębnego oraz ich uzasadnień:

http://www.trybunal.gov.pl/OTK/teksty/OTKZU/2010/2010A_09.pdf
(s. 3-29)

Uchwała z dnia 13 lipca 2011 r. (sygn. akt III CZP 37/11).

Egzekucja kosztów niezbędnych do celowego przeprowadzenia egzekucji jest dopuszczalna po wydaniu postanowienia o ich ustaleniu.

Teza ta jest bardzo ogólna i budzi watpliwości. Być może chodzi tylko o koszty należne wierzycielowi, np. koszty zastępstwa w postępowaniu egzekucyjnym... Czy teza ta dotyczy także opłaty stosunkowej i czy komornik powinien wydać postanowienie o ustaleniu kosztów postępowania egzekucyjnego przed wyegzekwowaniem należności?
Kiedyś dość powszechna była praktyka wydawania przez komorników postanowień "wstępnych" ustalających koszty zaraz po wpłynięciu wniosku egzekucyjnego. Wydaje mi się, iż została ona "wypleniona" przez sądy.

Uchwała z dnia 26 października 2011 r. (sygn. akt III CZP 62/11).

Zażalenie komornika na postanowienie sądu przewidziane w art. 770 k.p.c. podlega opłacie sądowej.

"Tomasz Zawiślak" napisał:

Uchwała z dnia 26 października 2011 r. (sygn. akt III CZP 62/11).

Zażalenie komornika na postanowienie sądu przewidziane w art. 770 k.p.c. podlega opłacie sądowej.

Uchwała z dnia 30 listopada 2011 r. (sygn. akt III CZP 74/11).
Pełnomocnik wierzyciela, składający do komornika za pośrednictwem systemu teleinformatycznego obsługującego elektroniczne postępowanie upominawcze wniosek o wszczęcie egzekucji na podstawie tytułu wykonawczego, o którym mowa w art. 797 § 2 w zw. z art. 783 § 4 k.p.c., ma obowiązek wykazać swoje umocowanie w sposób określony w art. 89 § 1 i art. 126 § 3 w zw. z art. 13 § 2 k.p.c.

http://www.rp.pl/artykul/762721-Elektroniczne-postepowanie-upominawcze--e-nakaz-z-papierowym-pelnomocnictwem-dla-komornika.html

Szybka ścieżka kończy się przed komornikiem

Na razie z papierem... niezły komentarz pana z Krajowej Rady Komorniczej:
" Mam nadzieję, że do wszczętych już egzekucji nie będzie trzeba dołączać pełnomocnictw, ale skargi dłużników mogą to wymusić."
To chyba żart.
Swoją drogą mam nadzieję, że dni elektronicznej klauzuli wykonalności są policzone.

Dlaczego policzone?

Postanowienie składu 7 sędziów SN z dnia 20 grudnia 2011 r. (sygn. akt III CZP 78/11).

W sprawie zagadnienia prawnego:
"Czy organ egzekucyjny wyznaczony przez sąd na podstawie art. 773 § 1 k.p.c. prowadzi obie egzekucje łącznie w całości?"

Sąd Najwyższy odmówił podjęcia uchwały.

"Tomasz Zawiślak" napisał:

Postanowienie składu 7 sędziów SN z dnia 20 grudnia 2011 r. (sygn. akt III CZP 78/11).

W sprawie zagadnienia prawnego:
"Czy organ egzekucyjny wyznaczony przez sąd na podstawie art. 773 § 1 k.p.c. prowadzi obie egzekucje łącznie w całości?"

Sąd Najwyższy odmówił podjęcia uchwały.

Nowelizacja pojawiła się w LEX-ie. Myślę że to czas by zebrać najgłupsze pomysły i napisać o nich na stronie Psucie Prawa. W takim duchu, że oto dziś już zapowiadamy, że to nie będzie działać bo będa takie problemy. A jak problemy się zaczną i będą zwalać na nas to przypomnieć, że oto tego a tego dnia pisaliśmy, że to działać nie będzie. I wyszło na nasze.

"chiyoda" napisał:

Ciekawe czy autor tej nowelizacji w ogóle kiedykolwiek widział jak wygląda takie rozstrzyganie zbiegu w praktyce ?

"Volver" napisał:

Ciekawe czy autor tej nowelizacji w ogóle kiedykolwiek widział jak wygląda takie rozstrzyganie zbiegu w praktyce ?

Przypominam, że jeden z autorów zmiany kpc prof. Zedler w Rzeczpospolitej swego czasu stwierzdił, że Komisja Kodyf. nie chciała przyjąć automatyzmu w sprawach zbiegów egzekucji, jej intencją było to aby Sąd pochylił sie nad kazdą tego typu sprawą, a ponieważ w Komisji brak jest praktyków efekt będzie taki, że Sąd nie będzie już pochylony nad tymi sprawami tylko nimi przywalony! .. z korzyścią oczywiście dla sprawności postępowania egzekucyjnego...

"Pawnik" napisał:

Przypominam, że jeden z autorów zmiany kpc prof. Zedler w Rzeczpospolitej swego czasu stwierzdił, że Komisja Kodyf. nie chciała przyjąć automatyzmu w sprawach zbiegów egzekucji, jej intencją było to aby Sąd pochylił sie nad kazdą tego typu sprawą, a ponieważ w Komisji brak jest praktyków efekt będzie taki, że Sąd nie będzie już pochylony nad tymi sprawami tylko nimi przywalony! .. z korzyścią oczywiście dla sprawności postępowania egzekucyjnego...

"ropuch" napisał:

Przypominam, że jeden z autorów zmiany kpc prof. Zedler w Rzeczpospolitej swego czasu stwierzdił, że Komisja Kodyf. nie chciała przyjąć automatyzmu w sprawach zbiegów egzekucji, jej intencją było to aby Sąd pochylił sie nad kazdą tego typu sprawą, a ponieważ w Komisji brak jest praktyków efekt będzie taki, że Sąd nie będzie już pochylony nad tymi sprawami tylko nimi przywalony! .. z korzyścią oczywiście dla sprawności postępowania egzekucyjnego...

... ale to przecież referendarze będą się pochylali, z tym, że pewnie nie zdążą się już pochylić nad niczym innym (za wyjątkiem oczywiście e-nakazów).

Z tym zbiegiem to rzeczywiście są dziwne przypadki. Ostatnio miałem kuriozalny wniosek komornika z innego sądu. Do nas zwraca się o rozstrzygnięcie o zbiegu sądowej i administracyjnej z jednoczesnym wydaniem zarządzenia na podstawie 759par.2 w przedmiocie rozstrzygnięcia o zbiegu sądowej. Za nic nie chciał się pozbyć swojej sprawy.

"Kynas" napisał:

Do nas zwraca się o rozstrzygnięcie o zbiegu sądowej i administracyjnej z jednoczesnym wydaniem zarządzenia na podstawie 759par.2 w przedmiocie rozstrzygnięcia o zbiegu sądowej.

"pioter" napisał:

Do nas zwraca się o rozstrzygnięcie o zbiegu sądowej i administracyjnej z jednoczesnym wydaniem zarządzenia na podstawie 759par.2 w przedmiocie rozstrzygnięcia o zbiegu sądowej.

"AQUA" napisał:

Do nas zwraca się o rozstrzygnięcie o zbiegu sądowej i administracyjnej z jednoczesnym wydaniem zarządzenia na podstawie 759par.2 w przedmiocie rozstrzygnięcia o zbiegu sądowej.

"AQUA" napisał:

Do nas zwraca się o rozstrzygnięcie o zbiegu sądowej i administracyjnej z jednoczesnym wydaniem zarządzenia na podstawie 759par.2 w przedmiocie rozstrzygnięcia o zbiegu sądowej.

O rany... Normalnie - nie wiem co na to powiedzieć.
A odręczny napis na pierwszej kartce w aktach z takiego nadzoru:
"Dotychczasowe czynności komornika prawidłowe - brak podstaw do wydania zarządzenia w trybie art. 759 2 kpc - zakreślić sprawę w rep. Co i skierować do zakończonych" testowaliście?

"Joasia" napisał:

O rany... Normalnie - nie wiem co na to powiedzieć.
A odręczny napis na pierwszej kartce w aktach z takiego nadzoru:
"Dotychczasowe czynności komornika prawidłowe - brak podstaw do wydania zarządzenia w trybie art. 759 2 kpc - zakreślić sprawę w rep. Co i skierować do zakończonych" testowaliście?

"chiyoda" napisał:

O rany... Normalnie - nie wiem co na to powiedzieć.
A odręczny napis na pierwszej kartce w aktach z takiego nadzoru:
"Dotychczasowe czynności komornika prawidłowe - brak podstaw do wydania zarządzenia w trybie art. 759 2 kpc - zakreślić sprawę w rep. Co i skierować do zakończonych" testowaliście?

Też uważam, że jak z urzędu - to nie na wniosek. W każdym razie w egzekucji.
Np. zbiegi: tak jak nie zwracamy wniosku czy nie wzywamy komornika o jego uzupełnienie - tak też nie "oddalam wniosku" gdy okazuje się, że w rzeczywistości zbiegu nie ma (albo jest ale elektroniczny). Nie ma czego oddalać, bo to nie jest na wniosek. Pismo organu jest tylko sygnałem o tym, że być może trzeba coś zrobić z urzędu. Więc jeśli nie trzeba - bo zbiegu nie ma - to zarządzeniem (odręcznym - żeby szybciej) stwierdzam: "1. brak zbiegu - zakreślić w rep. Co i skier. do zakończ. 2. o treści pktu 1-go zawiadomić organy egzek. zwracając im akta egzek., przy czym temu i temu doręczyć xero pisma tego i tego" (chodzi o pismo, w którym ktoś mi właśnie wyjaśnia, że uchylił rachunek bankowy / zakończył egzekucję należności itd. - czyli że już nie ma zbiegu". Bez umarzania, bez uprawamacniania, bez pisania postanowień. Szybko, skutecznie, a przy tym - zgodnie z kpc. Nie ma podstaw do podejmowania czynności z urzędu - to ich nie podejmuję, a nie postanawiam, że ich nie podejmę.
Tak samo i tu: jest uzasadnione wydanie zarządzeń w trybie 759 2 kpc - to je postanowieniem wydaję. A jak nie ma takiej potrzeby - to zarządzeniem zakreślam sprawę plus powiadamiam o tym komornika zwracając mu akta. Bez postanowień, doręczeń i całego tego przewlekania egzekucji. Tak samo zresztą robię ze skargami i innymi tego typu pismami różnych osób kierowanymi do prezesów czy wizytatorów, a potem przekazywanymi przez nich nam z adnotacją typu"załatwić w trybie art. 759 2". Jest coś na rzeczy - to postanowienie. Nie ma - to zarządzenie o zakreśleniu plus powiadomienie prezesa czy wizytatora o tym, że nie ma podstaw do wydania postanowienia w trybie art. 759 2 kpc.

"Joasia" napisał:

Też uważam, że jak z urzędu - to nie na wniosek. W każdym razie w egzekucji.
Np. zbiegi: tak jak nie zwracamy wniosku czy nie wzywamy komornika o jego uzupełnienie - tak też nie "oddalam wniosku" gdy okazuje się, że w rzeczywistości zbiegu nie ma (albo jest ale elektroniczny). Nie ma czego oddalać, bo to nie jest na wniosek. Pismo organu jest tylko sygnałem o tym, że być może trzeba coś zrobić z urzędu. Więc jeśli nie trzeba - bo zbiegu nie ma - to zarządzeniem (odręcznym - żeby szybciej) stwierdzam: "1. brak zbiegu - zakreślić w rep. Co i skier. do zakończ. 2. o treści pktu 1-go zawiadomić organy egzek. zwracając im akta egzek., przy czym temu i temu doręczyć xero pisma tego i tego" (chodzi o pismo, w którym ktoś mi właśnie wyjaśnia, że uchylił rachunek bankowy / zakończył egzekucję należności itd. - czyli że już nie ma zbiegu". Bez umarzania, bez uprawamacniania, bez pisania postanowień. Szybko, skutecznie, a przy tym - zgodnie z kpc. Nie ma podstaw do podejmowania czynności z urzędu - to ich nie podejmuję, a nie postanawiam, że ich nie podejmę.
Tak samo i tu: jest uzasadnione wydanie zarządzeń w trybie 759 2 kpc - to je postanowieniem wydaję. A jak nie ma takiej potrzeby - to zarządzeniem zakreślam sprawę plus powiadamiam o tym komornika zwracając mu akta. Bez postanowień, doręczeń i całego tego przewlekania egzekucji. Tak samo zresztą robię ze skargami i innymi tego typu pismami różnych osób kierowanymi do prezesów czy wizytatorów, a potem przekazywanymi przez nich nam z adnotacją typu"załatwić w trybie art. 759 2". Jest coś na rzeczy - to postanowienie. Nie ma - to zarządzenie o zakreśleniu plus powiadomienie prezesa czy wizytatora o tym, że nie ma podstaw do wydania postanowienia w trybie art. 759 2 kpc.

Postanowienie SN z dnia 25 stycznia 2012 r., V CSK 47/11

Wierzyciel, po uzyskaniu dalszych tytułów wykonawczych na
podstawie art. 793 k.p.c., uprawniony jest do zabezpieczenia hipotekami przymusowymi zwykłymi jednej wierzytelności na kilku nieruchomościach dłużnika w zakresie określonym w art. 68 i 69 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece (tekst
jedn.: Dz. U. z 2001 r. Nr 124, poz. 1361 ze zm.)

Szykują się dwa bardzo ciekawe rozstrzygnięcia:

Pytanie prawne Sądu Okręgowego w Szczecinie przedstawione do rozpoznania przez skład 3 sędziów Sądu Najwyższego:
III CZP 32/12
"Czy skarga na czynności komornika, od której nie uiszczono
należnej opłaty podlega odrzuceniu na podstawie przepisu art. 767 [3]
k.p.c., czy też zwrotowi na podstawie przepisu art. 130 § 2 k.p.c. w
związku z art. 13 § 2 k.p.c.?"

Pytanie prawne Sądu Okręgowego w Poznaniu przedstawione do rozpoznania przez skład 3 sędziów Sądu Najwyższego:
III CZP 27/12
"Czy w przypadku przyłączenia się wierzycieli do wszczętej
wcześniej egzekucji z nieruchomości (art. 927 k.p.c.), komornik, na
podstawie art. 49 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji, ustala i pobiera opłaty egzekucyjne
należne z tytułu egzekucji z nieruchomości osobno w każdej ze
spraw egzekucyjnych, proporcjonalnie do wysokości wyegzekwowanej kwoty przypadającej dla danego wierzyciela, czy też ustala i
pobiera jedną opłatę od wyegzekwowanej w toku egzekucji z nieruchomości kwoty, niezależnie od liczby spraw egzekucyjnych, w któ-
rych wierzyciele przyłączyli się do egzekucji z nieruchomości?"

Pytanie prawne Sądu Okręgowego w Szczecinie przedstawione do rozpoznania przez skład 3 sędziów Sądu Najwyższego:
III CZP 32/12
"Czy skarga na czynności komornika, od której nie uiszczono
należnej opłaty podlega odrzuceniu na podstawie przepisu art. 767 [3]
k.p.c., czy też zwrotowi na podstawie przepisu art. 130 § 2 k.p.c. w
związku z art. 13 § 2 k.p.c.?"


Odrzuceniu.
A swoja drogą jakie to miałoby mieć znaczenie ?


Pytanie prawne Sądu Okręgowego w Poznaniu przedstawione do rozpoznania przez skład 3 sędziów Sądu Najwyższego:
III CZP 27/12
"Czy w przypadku przyłączenia się wierzycieli do wszczętej
wcześniej egzekucji z nieruchomości (art. 927 k.p.c.), komornik, na
podstawie art. 49 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji, ustala i pobiera opłaty egzekucyjne
należne z tytułu egzekucji z nieruchomości osobno w każdej ze
spraw egzekucyjnych, proporcjonalnie do wysokości wyegzekwowanej kwoty przypadającej dla danego wierzyciela, czy też ustala i
pobiera jedną opłatę od wyegzekwowanej w toku egzekucji z nieruchomości kwoty, niezależnie od liczby spraw egzekucyjnych, w któ-
rych wierzyciele przyłączyli się do egzekucji z nieruchomości?"

Nie rozumiem pytania
Wydaje mi się że obydwie alternatywy to to samo Tzn. efekt winien być taki sam.

"Johnson" napisał:

"Johnson" napisał:

Pytanie prawne Sądu Okręgowego w Szczecinie przedstawione do rozpoznania przez skład 3 sędziów Sądu Najwyższego:
III CZP 32/12
"Czy skarga na czynności komornika, od której nie uiszczono
należnej opłaty podlega odrzuceniu na podstawie przepisu art. 767 [3]
k.p.c., czy też zwrotowi na podstawie przepisu art. 130 § 2 k.p.c. w
związku z art. 13 § 2 k.p.c.?"

Pytanie prawne Sądu Okręgowego w Poznaniu przedstawione do rozpoznania przez skład 3 sędziów Sądu Najwyższego:
III CZP 27/12
"Czy w przypadku przyłączenia się wierzycieli do wszczętej
wcześniej egzekucji z nieruchomości (art. 927 k.p.c.), komornik, na
podstawie art. 49 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji, ustala i pobiera opłaty egzekucyjne
należne z tytułu egzekucji z nieruchomości osobno w każdej ze
spraw egzekucyjnych, proporcjonalnie do wysokości wyegzekwowanej kwoty przypadającej dla danego wierzyciela, czy też ustala i
pobiera jedną opłatę od wyegzekwowanej w toku egzekucji z nieruchomości kwoty, niezależnie od liczby spraw egzekucyjnych, w któ-
rych wierzyciele przyłączyli się do egzekucji z nieruchomości?"

"Tomasz Zawiślak" napisał:

Spotkałem się z poglądem, iż skarga nieopłacona podlega zwrotowi, a co więcej że na zarządzenie o zwrocie skargi nie służy zażalenie... Przy przyjęciu takiej koncepcji rożnicę między odrzuceniem, a zwrotem widać jak na dłoni

Oczywiście, że efekt matematyczny powinien być ten sam.
Pewna różnica jednak jest: Przy przyjęciu, że powinno się ustalać osobne opłaty stosunkowe w każdej ze spraw, w której skierowano egzekucje do nieruchomości, byłby problem z ustaleniem opłat przed prawomocnością planu. Dopiero po sporządzeniu planu wiadomo jaka jest wysokość wyegzekwowanej kwoty przypadającej dla danego wierzyciela.
Własnie dlatego SN przyjął koncepcję, że jest jedna egzekucja z nieruchomości, niejako jedna sprawa egzekucji z nieruchomości i dlatego ustalana jest jedna opłata egzekucyjna od sumy uzyskanej ze sprzedaży. Rodzi się jednak problem techniczny, redakcyjny, pod jaką sygnaturą postanowienie o ustaleniu opłaty powinno pójść. Praktyka jest różna... Widziałem już takie postanowienia, w których komornik wskazał kilkanaście sygnatur.

"Johnson" napisał:

U mnie komornik liczy sobie ile komu hipotetycznie przypadnie, wydaje stosowne postanowienia o kosztach, a potem uwzględnia to w planie i jest OK

"Tomasz Zawiślak" napisał:

U mnie komornik liczy sobie ile komu hipotetycznie przypadnie, wydaje stosowne postanowienia o kosztach, a potem uwzględnia to w planie i jest OK

Symulacja planu podziału nie jest niczym nowym. Musi ją zrobić np. przy zaliczeniu własnej wierzytelnosci na poczet ceny nabycia, żeby ustalić jaka część wierzytelności podlega zaliczeniu.

SK 4/10
Komunikat prasowy po rozprawie dotyczącej zasad obniżania opłaty egzekucyjnej.

Zasady dotyczące obniżania opłaty egzekucyjnej są zgodne z konstytucją.

30 kwietnia 2012 r. o godz. 13.00 Trybunał Konstytucyjny rozpoznał skargę konstytucyjną Witolda W. dotyczącą zasad obniżania opłaty egzekucyjnej.

Trybunał Konstytucyjny orzekł, że art. 49 ust. 2 oraz art. 49 ust. 1 zdanie drugie ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji, w brzmieniu nadanym przez art. 1 pkt 19 ustawy z dnia 24 września 2004 r. o zmianie ustawy o komornikach sądowych i egzekucji oraz o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego, są zgodne z art. 64 ust. 2 konstytucji w związku z wywodzoną z art. 2 konstytucji zasadą sprawiedliwości społecznej.

W pozostałym zakresie Trybunał umorzył postępowanie.

http://trybunal.gov.pl/Rozprawy/2012/rozprawy.htm

To jak znalazł będzie artykuł o obniżaniu opłaty egzekucyjnej w najnowszym numerze Kwartalnika Iustitia

"Tomasz Zawiślak" napisał:

To jak znalazł będzie artykuł o obniżaniu opłaty egzekucyjnej w najnowszym numerze Kwartalnika Iustitia

Wyrok z dnia 9 lutego 2012 r., III CSK 189/11


Domniemanie przewidziane w art. 891 [1] § 1 zd. czwarte k.p.c. [jeżeli umowa nie określa udziału w rachunku wspólnym dłużnika i osób trzecich, albo gdy dłużnik nie przedłoży umowy domniemywa się, że udziały są równe] nie nie może być wzruszone porozumieniami zawartymi przez współposiadaczy rachunku wspólnego (art. 51 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – prawo bankowe, Dz. U. Nr 140, poz. 939 ze zm.), jeżeli nie zostały one uwzględnione w treści umowy tego rachunku (art. 725 k.c.).

***

Do SN wpłynęło bardzo ciekawe i ważne pytanie prawne dotyczące egzekucji z nieruchomości. Przyzna to każdy to nadzoruje trwające latami egzekucje należności alimentacyjnych (nawet bieżących )

III CZP 38/12

Czy możliwe jest umorzenie z mocy samego prawa egzekucji z nieruchomości w postępowaniu egzekucyjnym dotyczącym alimentów w przypadku braku złożenia przez wierzyciela w przeciągu roku wniosku o podjęcie zawieszonego postępowania co do nieruchomości dłużnika?

Wbrew pozorom, z uwagi na szczególny status egzekucji z nieruchomości, pomimo literalnego brzmienia art. 1086 par. 5 zd. 2 kpc odpowiedź nie jest oczywista.
Uzasadnienie pytania prawnego dostępne jest tutaj: http://www.sn.pl/aktual/index.html

Byłoby dobrze, gdyby SN zasugerował możliwość umarzania egzekucji z nieruchomości w alimentach, ale obawiam się, że jednak na to nie pójdzie.
Teraz jest tak, że przedstawicielka wierzyciela jak chce dokuczyć dłużnikowi, to czeka na jakiekolwiek opóźnienie - i wnosi o egzekucję z nieruchomości. Dłużnik płaci zaległość, składa nawet zabezpieczenie do depozytu, płaci na bieżąco - ale egzekucję już ma i zajętą nieruchomość też, i tak już do wygaśnięcia obowiązku alimentacyjnego. I raczej nie sprzeda łatwo tej nieruchomości.
Oczywiście, to ma uzasadnienie - że przecież teraz płaci, a potem wyzbędzie się nieruchomości, ukryje kasę, i tyle alimenty widzieli. Rozumiem to, i sądzę, że SN pójdzie tą ścieżką. Alimenty uber alles.
Ale jednak - jest to baaardzo dolegliwe dla dłużnika.

"Joasia" napisał:

Ale jednak - jest to baaardzo dolegliwe dla dłużnika.

"chiyoda" napisał:

Ale jednak - jest to baaardzo dolegliwe dla dłużnika.

"Pawnik" napisał:

Art. 883 par 3 dotyczy tylko egzekucji z wynagrodzenia za pracę

"chiyoda" napisał:

. (zbyt długie orzekanie w sprawach egzekucyjnych wypacza charakter i pozbawia współczucia - nieprawdaż ?) ;-))

phi....

"Pawnik" napisał:

Nie ma takiem możliowści przy egzekucji z nieruchomości. Art. 883 par 3 dotyczy tylko egzekucji z wynagrodzenia za pracę.

Całkowicie przychylam. Nie umarza się u nas egzekucji alimentów z nieruchomości nawet jeśli w depozycie leżą sobie pieniążki na pół roku a choćby i na dłużej, i nawet jeśli taki stan zawieszenia trwa - jak w jednym przypadku - od 12 lat. jeszcze trochę, dzieci dorosną, to się zakończy...
Wiecie, jak nadzór reaguje na takie starocie? No bo przeciez nadzór nad egzekucją wisi. To tak okropnie wygląda w statystyce... I jeszcze każą nam co 3 miesiące zwracać się do komornika po informacje. Ciekawe, po co...

http://www.rp.pl/artykul/757745,880110-Egzekucja-dlugow--Obnizanie-oplat-komorniczych-mozna-stosowac-do-starych-dlugow.html

Kolejna ulga komornicza

Uchwała z dnia 23 maja 2012 r. (sygn. akt III CZP 11/12).
Jeżeli sąd uzna, że skarga na czynności komornika wskazuje na uchybienia uzasadniające podjęcie działań na podstawie art. 759 § 2 k.p.c., nie odrzuca jej z przyczyn określonych w art. 7673 k.p.c.



No i dobrze. A co poniektórzy namawiali żeby odrzucać i pod nową sygn. Co wydawać zarządzenia nadzorcze. Precz z kreatywną księgowością. Sędzia sądzi a nie produkuje numerki. Że statystyka nie umie tego odzwierciedlić? A co to jest statystyka?

i tak zamierzam odrzucać (chyba że uzasadnienie mnie przekona...)

PS
a za to przekazane uzgodnienie treści księgi wieczystej bardzo dziękuję

"kam" napisał:

a za to przekazane uzgodnienie treści księgi wieczystej bardzo dziękuję

W ramach skargi nie może być mowy o jakimkolwiek uzgodnieniu księgi wieczystej, Więc nie wiem, o Co tu chodzi?

jak się orzeka, to się wie

"Joasia" napisał:

Sędzia sądzi a nie produkuje numerki.

"Joasia" napisał:

Uchwała z dnia 23 maja 2012 r. (sygn. akt III CZP 11/12).
Jeżeli sąd uzna, że skarga na czynności komornika wskazuje na uchybienia uzasadniające podjęcie działań na podstawie art. 759 § 2 k.p.c., nie odrzuca jej z przyczyn określonych w art. 7673 k.p.c.



No i dobrze. A co poniektórzy namawiali żeby odrzucać i pod nową sygn. Co wydawać zarządzenia nadzorcze. Precz z kreatywną księgowością. Sędzia sądzi a nie produkuje numerki. Że statystyka nie umie tego odzwierciedlić? A co to jest statystyka?

Ja też ...

Mi tam orzeczenie SN nie wydaje się dziwne, przy założeniu że interwencja sądu (759 § 2 k.p.c.) miałby dotyczyć przedmiotu skargi - czyli tej samej czynności czy tego samego zachowania komornika. I wtedy skarga co najmniej częściowo zawsze musi być uwzględniona.
Natomiast gdy niejako przy oglądaniu akt w związku ze skargą sąd najdzie potrzeba zastosowania art. 759 § 2 k.p.c. co do innego zachowania komornika niż skarżone to wtedy skargę odrzuciłbym a niejako na uboczu (w tej sprawie czy jako nową sprawę) wydałbym stosowane polecania komornikowi.

Pełna zgoda - zwłaszcza, że koszty skargi ponosi przegrany.

@Kam:
było gospodarcze - to poszło do gospodarczego. Taka karma.
Więcej, to raczej na PW

Kolejne egzkucyjne pytania prawne:

1. Sygn. akt III CZP 50/12
Czy postanowienie w przedmiocie odmowy wydania postanowienia o nadaniu klauzuli wykonalności podlega zaskarżeniu zażaleniem?
a w wypadku udzielenia pozytywnej odpowiedzi
Czy po wydaniu stronie procesu tytułu wykonawczego bez uprzedniego wydania postanowienia o nadaniu klauzuli wykonalności tytułowi egzekucyjnemu istnieje możliwość późniejszego wydania takiego postanowienia?

Uzasadnienie tutaj

Bardzo jestem ciekaw odpowiedzi bo sam konsekwentnie odmawiam wydawania odrębnych postanowień, przy czym pouczam o zażaleniu.

2. Sygn. akt III CZP 47/12
Czy przepis art. 98 § 1 k.p.c. w związku z art. 13 § 2 k.p.c. stanowi podstawę do zasądzenia od wierzyciela na rzecz dłużnika kosztów egzekucji, w przypadku umorzenia przez Komornika postępowania egzekucyjnego, na skutek uchylenia orzeczenia o nadaniu klauzuli wykonalności tytułowi egzekucyjnemu?

3. Sygn. akt III CZP 43/12
1. Czy tytuł wykonawczy powstały w wyniku nadania klauzuli wykonalności na podstawie art. 788 § 1 k.p.c. na rzecz następcy prawnego wierzyciela po wszczęciu postępowania egzekucyjnego przez pierwotnego wierzyciela upoważnia do wstąpienia aktualnego wierzyciela w miejsce dotychczasowego i do kontynuowania postępowania egzekucyjnego, czy też tego rodzaju przekształcenie podmiotowe w postępowaniu egzekucyjnym jest niedopuszczalne?
2. W razie odpowiedzi twierdzącej: w jaki sposób należy zakończyć postępowanie egzekucyjne wobec dotychczasowego wierzyciela?

"Tomasz Zawiślak" napisał:

Kolejne egzkucyjne pytania prawne:
3. Sygn. akt III CZP 43/12
1. Czy tytuł wykonawczy powstały w wyniku nadania klauzuli wykonalności na podstawie art. 788 § 1 k.p.c. na rzecz następcy prawnego wierzyciela po wszczęciu postępowania egzekucyjnego przez pierwotnego wierzyciela upoważnia do wstąpienia aktualnego wierzyciela w miejsce dotychczasowego i do kontynuowania postępowania egzekucyjnego, czy też tego rodzaju przekształcenie podmiotowe w postępowaniu egzekucyjnym jest niedopuszczalne?
2. W razie odpowiedzi twierdzącej: w jaki sposób należy zakończyć postępowanie egzekucyjne wobec dotychczasowego wierzyciela?

Podzielam koncepcje Johnsona.
A co do pierwszego pytania - to dla mnie ono jest kompletnie z księżyca. Naprawdę postanowieniem odmawiacie nadania klauzuli wykonalności odrębnym postanowieniem? O jeny...
Przecież nie wydajemy odrębnych postanowień bo to bezsensowna robota. To jak możecie wydawać odrębne postanowienia o odmowie??? W dodtaku gdy już to postanowienie jest wydane (pieczątką)? To znaczy wydajecie 2 postanowienia: jedno o nadaniu klauzuli (pieczatką) a drugie o odmowie jej nadania (odrębnym drukiem) ???

Przeżyliśmy jakś rok temu falę wniosków o klauzulę na odrębnym druku, bo komornicy nie chcieli wszczynac egzekucji bez tego. Jednolitym zarządzeniem (wydrukowanym wg wzorku, bez żadnych zmienianych danych w samym zarządzeniu, tylko sygn. się wpisywało) informowaliśmy, że klauzula została już nadana i żadnego innego postanowienia nie będzie, a TK orzekał na nieobowiązującym już stanie prawnym, a jeśłi rzeczywiście komornik odmawia wszczęcia egzekucji - to wierzycielowi służy skarga z 767 oraz powinien powiadomić Radę Komorniczą i Prezesa właściwego Sądu o niewłaściwej praktyce komornika - bo nawet gdyby pieczątka musiała być poprzedzona postanowieniem na druku, to komornikowi nic do tego, bo ma zakaz z 804. I część. Niewielu, baaardzo niewielu matołków po takiej odpowiedzi domagało się wydania ponowie klauzuli - to wtedy poszło postanowienie o odrzuceniu takiego ponownego wniosku - nawet nie skarżyli. Ale to naprawdę były ze 2, może 3 przypadki, nie więcej.
No i sie skończyło. Od tego czasu nie mamy takich wniosków.

Nigdy nie przestanie mnie zadziwiać, na ile sposobów można sobie utrudnić życie.

Ja też jestem zaskoczony.

Możemy iść dalej tym tropem..... Każdej decyzji procesowej mogłaby towarzyszyć dodatkowa decyzja o odmowie wydania tej pierwszej decyzji w innej formie, niż ta, która została zastosowana...
A ile ciekawych problemów by się wtedy pojawiło, a ile dyskusji o nich...

Kolejne egzekucyjne pytanie prawne:

Sygn. akt III CZP 54/12

Czy w razie niepobrania przez komornika zaliczki na wynagrodzenie za dozór zajętych ruchomości, przyznanego dozorcy w postępowaniu egzekucyjnym postanowieniami sądu i komornika, nie określającymi podmiotu zobowiązanego do wypłaty wynagrodzenia, dozorca jest uprawniony do dochodzenia w odrębnym postępowaniu zapłaty tego wynagrodzenia od wierzyciela?
w przypadku udzielenia pozytywnej odpowiedzi na powyższe pytanie:
Z jaką chwilą roszczenie dozorcy do wierzyciela o wypłatę wynagrodzenia za dozór staje się wymagalne i w jakim terminie dochodzi do jego przedawnienia oraz czy postanowienie ustalające wynagrodzenie dozorcy przerywa bieg przedawnienia tego roszczenia?

***
Nie spotkałem się jeszcze z takim problemem w praktyce, ale może SN powie przy okazji coś, co pomoże przy rozstrzygnięciu skąd wziąć kasę dla zarządcy nieruchomości gdy ustanowiono go z urzędu odejmując zarząd dłużnikowi (wydaje mi się, iż w takiej sytuacji nie uiszczenie zaliczki przez wierzyciela nie blokuje odjęcia zarządu dłużnikowi i nie można go rozpatrywać w kontekście art. 823 kpc).
Problem statusu zarządców, a zwłaszcza ich wynagrodzenia staje się coraz poważniejszy. Ostatnio zgłosił się do mnie ustanowiony przez sąd zarządca z zapytaniem co ma zrobić z odpisem pozwu w sprawie z powództwa wspólnoty mieszkaniowej przeciwko dłużnikowi o zapłatę zaliczek na rzecz wspólnoty (odpis nakazu i pozwu przesłał mu sąd ). W tej samej sprawie zaistniała potrzeba zawarcia umów z dostawcami mediów do mieszkania (prąd, gaz). Powstał problem, kto ma być stroną umowy? Wierzyciele oświadczyli, że nie zgadzają się na wynajęcie lokalu. Moim zdaniem jest to czynność nie przekraczająca granic zwykłego zarządu, ale zarządca nie chce tego zrobić przy sprzeciwie wierzyciela. Bez dochodów z nieruchomości pojawił się problem, skąd wziąć kasę na opłacenie opłat związanych z lokalem... I tak w kółko

Może ktoś z Was ma książkę Jarosława Świeczkowskiego z 2002 r. pt. Instytucja zarządu w polskiej procedurze cywilnej? Chętnie odkupię

Tezecie, mam straszne problemy z zarządcą dla nieruchomości, myślałam, że gdzie indziej to nie występuje
muszę zejść piętro niżej i się skonsultować

Sygn. akt P 13/11

W Y R O K
w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej

Warszawa, dnia 26 czerwca 2012 r.

Trybunał Konstytucyjny w składzie:

Sławomira Wronkowska-Jaśkiewicz - przewodniczący
Wojciech Hermeliński - sprawozdawca
Małgorzata Pyziak-Szafnicka
Stanisław Rymar
Piotr Tuleja,

protokolant: Krzysztof Zalecki,

po rozpoznaniu, z udziałem Sejmu i Prokuratora Generalnego, na rozprawie w dniach 15 lutego i 26 czerwca 2012 r., pytania prawnego Sądu Rejonowego w Rybniku:

czy art. 49 ust. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji (Dz. U. z 2006 r. Nr 167, poz. 1191, ze zm.), w części dotyczącej pobierania od dłużnika opłaty stosunkowej w przypadku stwierdzenia umorzenia postępowania egzekucyjnego na podstawie art. 823 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296, ze zm.), jest zgodny z art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej,

o r z e k a:

Art. 49 ust. 2 zdanie pierwsze ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji (Dz. U. z 2011 r. Nr 231, poz. 1376) przez to, że w każdym wypadku umorzenia na podstawie art. 823 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296, ze zm.) zawieszonego wcześniej postępowania egzekucyjnego przewiduje pobieranie od dłużnika opłaty stosunkowej w wysokości nie niższej niż 1/10 wysokości przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego, jest niezgodny z art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.

"kam" napisał:

2. organ egzekucyjny a następnie sąd ma oceniać czy w konkretnym przypadku pobranie opłaty jest zasadne?

no dobra, zapoznałem się z sentencją tego orzeczenia TK. Nic z niego nie rozumiem. Po pierwsze motywacji, widać że pewnie nikt ze składu nigdy w sprawach egzekucyjnych "nie siedział", bo wówczas by wiedział, że umorzenie w trybie art. 823 jest zwykle następstwem tego, że dłużnik wpłaca pieniądze "od stołem", zatem w 90% wypadków takie umorzenie jest de facto umorzeniem w trybie art. 825 - na wniosek wierzyciela, z tym, że w tym wypadku ów wniosek przybiera postać "nicnierobienia". Po drugie - jaki jest skutek tego orzeczenia, bo nie ma w nim wzmianki aby cały przepis tracił moc, i dotyczy on w sumie jedynie pewnego drobnego fragmentu art. 49 ust. 2 ukse, zatem rozumiem, że straci on moc tylko w takiej materii, w jakiej przewiduje pobieranie opłaty w przypadku umorzenia w trybie art. 823 kpc, ale jak u licha rozumieć sformułowanie "w każdym wypadku" ? To znaczy, że co - ja rozpoznając skargę mam w każdej jednej sprawie się pytać TK, czy w tym przypadku pobranie opłaty jest zgodne z konstytucją, czy nie ?
Czy jest ktoś chętny aby wraz ze mną napisać glosę (bardzo) krytyczną - nigdy co prawda nie pisałem takowych - ale w sumie tym razem bym to zrobił.

TK chciał wydać tzw. wyrok zakresowy, ale niefortunne okazało się użycie określenia "rzez to" i nie do końca mu to wyszło...
Wniosek prawny SR w Rybniku dotyczył określonego zakresu art. 49 ust. 2 ukse.
Po znowelizowaniu tego przepisu od początku nie podobało mi się rozszerzenie możliwości pobrania opłaty od dłuznika na przypadki wskazane w art. 823 kpc.

Trybunał chciał chyba orzec, że przepis ten w zakresie jakim przewiduje pobieranie od dłużnika opłaty stosunkowej w wysokości nie niższej niż 1/10 wysokości przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w sytuacji umorzenia w trybie art. 823 kpc postępowania zawieszonego jest niezgodny z Konstytucją. A ten "każdy wypadek" to nie powinien znaleźć się w sentencji tylko w uzasadnieniu, bo to jest ewidentnie element uzasadnienia.

"kam" napisał:

i tak zamierzam odrzucać (chyba że uzasadnienie mnie przekona...)

http://www.kancelaria.lex.pl/czytaj/-/artykul/jedna-oplata-egzekucyjna-przy-wielu-wierzytelnosciach

Jedna opłata egzekucyjna przy wielu wierzytelnościach

http://prawo.gazetaprawna.pl/orzeczenia/634873,umorzenie_egzekucji_po_roku_bezczynnosci_nawet_gdy_chodzi_o_alimenty.html

Umorzenie egzekucji po roku bezczynności, nawet gdy chodzi o alimenty

Informacja ze strony SN w sprawie uchwały z dnia 18 lipca 2012 r., III CZP 38/12

Artykuł 823 k.p.c. ma zastosowanie także do egzekucji świadczeń alimentacyjnych prowadzonej z nieruchomości.

http://www.sn.pl/sprawy/SitePages/Zagadnienia%20prawne.aspx?ItemID=55&ListID=411c5dda-68cb-4ad8-b865-2705079f8593&el=Izba Cywilna

Bardzo ważna uchwała!!!

***

III CZP 32/12

Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 18 lipca 2012 r.

​Zgodnie z art. 767[3] k.p.c. w brzmieniu obowiązującym przed wejściem w życie ustawy z dnia 16 września 2011 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 233, poz. 1381) skarga na czynności komornika, od której nie uiszczono należnej opłaty, podlegała odrzuceniu, chyba że sąd uznał, iż zachodziła przyczyna podjęcia czynności na podstawie art. 759 § 2 k.p.c.

http://www.sn.pl/sprawy/SitePages/Zagadnienia%20prawne.aspx?ItemID=61&ListID=411c5dda-68cb-4ad8-b865-2705079f8593&el=Izba Cywilna

Gdy w trakcie postępowania egzekucyjnego nastąpi zmiana po stronie wierzyciela, sąd powinien je umorzyć - tak SN w uchw z 8.08.2012r., III CZP 43/12
http://prawo.rp.pl/artykul/758380,923114-Egzekucja-dlugu--Skutki-cesji-wierzytelnosci-w-trakcie-egzekucji.html

"Pawnik" napisał:

Gdy w trakcie postępowania egzekucyjnego nastąpi zmiana po stronie wierzyciela, sąd powinien je umorzyć -

Opieranie się na relacjach Rzepy jest ryzykowne...
Informacja ze strony SN jest póki co następująca:

W sprawie III CZP 43/12 na pytanie prawne

​1. Czy tytuł wykonawczy powstały w wyniku nadania klauzuli wykonalności na podstawie art. 788 § 1 k.p.c. na rzecz następcy prawnego wierzyciela po wszczęciu postępowania egzekucyjnego przez pierwotnego wierzyciela upoważnia do wstąpienia aktualnego wierzyciela w miejsce dotychczasowego i do kontynuowania postępowania egzekucyjnego, czy też tego rodzaju przekształcenie podmiotowe w postępowaniu egzekucyjnym jest niedopuszczalne?

2. W razie odpowiedzi twierdzącej: w jaki sposób należy zakończyć postępowanie egzekucyjne wobec dotychczasowego wierzyciela?

SN w dniu 8 sierpnia 2012 r. postanowił odmówić podjęcia uchwały.

http://www.sn.pl/sprawy/SitePages/Zagadnienia%20prawne.aspx?ItemID=50&ListID=411c5dda-68cb-4ad8-b865-2705079f8593&el=Izba Cywilna

Pewnie redaktor wziął z uzasadnienia ustnego. Istoty chyba jednak nie przekręcił. Po kazdej zmianie wierzyciela nie jest możliwe prowadzenie postępowania egzekucyjnego i podlega ono umorzeniu. W praktyce, przy powszechnym obrocie wierzytelnosciami - uchwała dośc istotna.

http://prawo.rp.pl/artykul/756571,937547-Niecelowa-egzekucja--placi-wierzyciel.html

Niecelowa egzekucja, płaci wierzyciel

Dobry wieczór Panie i Panowie Sędziowie!
Potrzebuję Waszej pomocy w sprawie, której jestem stroną. (Jeśli administrator przesunie mój wątek do działu Help for student nie obrażę się…) 🙏🏻

Sprawa rzecz jasna cywilna.

Otrzymałem wyrok pierwszej instancji, mój „rofesjonalny pełnomocnik” nie spisał się. Jestem z niego niezadowolony i chcę mu cofnąć pełnomocnictwo, zabrać dokumenty i pójść dwie ulice dalej do innej kancelarii, ale nagli mnie termin na odwołanie. Nie chcę oczywiście, aby je pisał mój dotychczasowy pełnomocnik.

Jak wygląda zatem procedura zmiany pełnomocnika. Nowy adwokat musi w końcu zapoznać się z kilkoma tomami akt, a na to potrzeba czasu - czas na odwołanie biegnie…

Wiem, że termin na odwołanie jest określony w ustawie. Czy sąd w takim wypadku (zmiana pełnomocnika, który musi zapoznać się z aktami) może go wydłużyć? Jeśli tak, to o ile?

sorrki ale porad prawnych nie udzielamy ❌

Po poradę prawną pójdę do nowego adwokata w poniedziałek, ale od Was chciałem się dowiedzieć czego mogę się spodziewać.

Co do porad prawnych. Gdybyście ich udzielali to na pewno zarobilibyście więcej niż w sądzie.

Pozdrawiam.

co innego pomoc w rozwiązywaniu kazusów na poziomie akademickim, co innego pomoc w konkretnej sprawie.