Interesują mnie Wasze poglądy w następującej kwestii - jakie są uprawnienia współwłaścicieli, którzy nie są stroną stosunku najmu/dzierżawy dotyczącej (części) nieruchomości wspólnej, jeśli najemca/dzierżawca narusza swoje obowiązki wynikające z umowy najmu/dzierżawy, w sposób uzasadniający jej wypowiedzenie? Chodzi mi o sytuację, gdy do zawarcia takiej umowy doszło z zachowaniem art. 199 lub 201 k.c. - tzn zgodę na zawarcie umowy wyrazili wszyscy współwłaściciele lub ich większość, ale samą umowę zawarła tylko część współwłaścicieli.

Pytanie jest takie - czy i na jakiej podstawie prawnej ci współwłaściciele, którzy nie byli stroną umowy dzierżawy/najmu mogą ją wypowiedzieć, np. na skutek zalegania przez dzierżawcę/najemcę z zapłatą czynszu? Niby można by przyjąć, że jest to czynność zachowawcza, ale przecież czy art. 209 k.c. może stanowic podstawę do tego, by podmiot, który nie jest stroną stosunku prawnego wykonywał uprawnienia zastrzeżone dla stron tego stosunku (w tym przypadku dla wynajmującego?).

Jeśli nie, to jakie inne uprawnienia przysługują w takiej sytuacji współwłaścicielom nie będącym wynajmującymi?

Wypowiedzieć umowy nie mogą - nie są jej stroną. Ale mogą żądać wydania nieruchomości, oraz wynagrodzenia za bezumowne korzystanie w ramach swego udziału we współwłasności. Zakładając, oczywiście, że nie było zgody większości współwłaściceli na zawarcie umowy najmu.

"Agni" napisał:

Zakładając, oczywiście, że nie było zgody większości współwłaściceli na zawarcie umowy najmu.

Mieliśmy w Wydziale dość pdobną sytuację z lokalem mieszkalnym jeden z małżonków zawarł za zgodą drugiego z jakimś swoim pociotkiem umowę najmu wspólnego lokalu.
Potem ten drugi co nie był stroną umowy, umowę wypowwiedział ale byz zgody będącego stroną umowy współmałżonka. Z tego co pamiętam żądanie eksmisji zostało oddalone i poparte jakimś orzeczeniem SN z którego wynika, że zarówno zawarcie umowy najmu jak i jej wypowiedznie jest czynnościa przekraczającą zakres zwykłego zarządu i wymaga zgody wszystkich. Ale ręki sobie za to uciąć nie dam bo sprawa nie była moja.

Istota problemu chyba nie tkwi w tym, czy w omawianej sytuacji wypowiedzenie umowy najmu z niepłacącym najemcą jest czynnością zwykłego czy niezwykłego zarządu, ale czy to w ogóle jest czynność zarządu czy wykonanie indywidualnego uprawnienia współwłaściciela wynikającego z umowy najmu. Bo jeśli to drugie, to wypowiedzieć umowę najmu może tylko współwłaściciel będący jej stroną, choćby większość współwłaścicieli się temu sprzeciwiała.

Z drugiej strony trochę absurdalne byłoby przyjęcie, że jedynym wyjściem z sytuacji dla współwłaściciela, który nie jest stroną umowy najmu ze niepłacącym najemcą jest zmierzanie do zniesienia współwłasności (oraz ew. roszczenie o naprawienie szkody wobec współwłaściciela będącego wynajmującym, który w takiej sytuacji umowy nie wypowiada).

Ja widzę dwa wyjścia: albo przyjąć, że wypowiedzenie umowy w takiej sytuacji jest czynnością zachowawczą albo ew. konstruować jakieś zobowiązanie współwłaściciela będącego stroną umowy najmu wobec pozostałych współwłaścicieli do skorzystania z jego uprawnienia do złożenia oświadczenia woli o wypowiedzeniu umowy najmu, jeśli jest to uzasadnione interesem wszystkich współwłaścicieli (wtedy pozostali współwłaściciele mogliby pozwać współwłąściciela będącego wynajmującym o złożenie oświadczenia woli o wypowiedzeniu najmu) - ale to drugie to nawet mnie wydaje się wydumane...

A może coś takiego, prostszego:
1) art. 203 kc
2) a zarządca 936 kpc w związku z art. 615 kpc

To i od mnie dwa grosze:

1) wypowiedzieć umowy najmu nie może, bo nie jest stroną, a wypowiedzenie umowy najmu nie jest czynnością zachowawczą
2) może się zwrócić do współwłaściciela - strony umowy najmu - o jej wypowiedzenie;
3) w braku takiej zgody może zwrócić się do Sądu o upoważnienie na dokonanie czynności zwykłego zarządu wypowiedzenia umowy najmu - na podstawie art. 201 k.c.

"Hakoss" napisał:

To i od mnie dwa grosze:

1) wypowiedzieć umowy najmu nie może, bo nie jest stroną, a wypowiedzenie umowy najmu nie jest czynnością zachowawczą
2) może się zwrócić do współwłaściciela - strony umowy najmu - o jej wypowiedzenie;
3) w braku takiej zgody może zwrócić się do Sądu o upoważnienie na dokonanie czynności zwykłego zarządu wypowiedzenia umowy najmu - na podstawie art. 201 k.c.

"doctor" napisał:

Po takim wypowiedzeniu A może już skutecznie wystąpić z powództwem windykacyjnym wobec C, bez konieczności wypowiadania stosunku najmu. Niezłe, co?

Chyba nie ma sprzeczności, jeżeli przyjmie się, że zawarcie umowy najmu jest czynnością w ramach zwykłego zarządu rzeczą wspólną. Rzecz w tym, że nie jest to czynność zachowawcza, więc nie może sobie każdy z właścicieli działać jak chce, w relacji z najemcą, powołując się na przysługujący mu udział. Co innego ten, który wynajął, ale ten swoje upoważnienie czerpie ze stosunku obligacyjnego.
Innym wyjściem byłoby żądanie dokonania zniesienia współwłasności rzeczy, podziału jej do używania lub dopuszczenia do współposiadania, ale jak widać są to środki za daleko idące w stosunku do zamierzanego celu.

Tak czy siak podstawowe pytanie jest takie :

Czy jeśli A i B nają wspólny rower i B wynajmie go C, a A wczesniej sie na to zgodzi. To czy strona umowy najmu jest tylko B, czy też skoro A wcześniej się zgodził to w sposób dorozumiany też zawarł umowe najmu - bo rzecz jest wspólna ?

I drugie pytanie czy w związku z tym A może skutecznie, bez zgody B wypowiedzieć umowę najmu ?

Wydaje mi się że bez względu na to czy A stał się stroną umowy najmu czy nie, to bez zgody B wypowiedzieć jej nie może.

"Johnson" napisał:

Ja oddaliłbym takie powództwo windykacyjne. C w końcu ma tytuł prawny to posiadania nieruchomości. Co go obchodzą stosunki miedzy A i B.

Wydaje mi się że bez względu na to czy A stał się stroną umowy najmu czy nie, to bez zgody B wypowiedzieć jej nie może.

"doctor" napisał:

jakie skuteczne wobec A uprawnienie do korzystania z rzeczy ma C, skoro żadnej umowy z A nie zawarł?

"Johnson" napisał:

jakie skuteczne wobec A uprawnienie do korzystania z rzeczy ma C, skoro żadnej umowy z A nie zawarł?

skoro umowa dotyczyła całej wspówłasności to stroną umowy są wszyscy współwłaściciele - mają obowiązki (znoszenie jego korzystania), jak i prawa (skoro są z tego jakieś pożytki) do korzystającego z tego przedmiotu (ci którzy bezpośrednio podpisywali ewentulanie są tu reprezentatmi)
skoro zatem umowa uznajemy, że ważnie i skutecznie zawarta, to tak samo należy oceniać czynności związne z jej wypowiedzeniem (notabene inaczej jeden na zmianą z drugim by zawierali i wypowiadali ) .

gdyby był jakiś podział quad usum i dany lokal tylko w dyspozycji danego współwłaściela, to wtedy można by pewnie indywidualnie zawrzeć umowę z danym współwłaścicielem (no bo to już z tego quad by wyniakało, że tak może postępować, nawet gdy częściwo najemca przebiega przez jakąś część wspólną)

"Włóczykij" napisał:

skoro umowa dotyczyła całej wspówłasności to stroną umowy są wszyscy współwłaściciele

"doctor" napisał:

skoro umowa dotyczyła całej wspówłasności to stroną umowy są wszyscy współwłaściciele

Dobry wieczór Panie i Panowie Sędziowie!
Potrzebuję Waszej pomocy w sprawie, której jestem stroną. (Jeśli administrator przesunie mój wątek do działu Help for student nie obrażę się…) 🙏🏻

Sprawa rzecz jasna cywilna.

Otrzymałem wyrok pierwszej instancji, mój „rofesjonalny pełnomocnik” nie spisał się. Jestem z niego niezadowolony i chcę mu cofnąć pełnomocnictwo, zabrać dokumenty i pójść dwie ulice dalej do innej kancelarii, ale nagli mnie termin na odwołanie. Nie chcę oczywiście, aby je pisał mój dotychczasowy pełnomocnik.

Jak wygląda zatem procedura zmiany pełnomocnika. Nowy adwokat musi w końcu zapoznać się z kilkoma tomami akt, a na to potrzeba czasu - czas na odwołanie biegnie…

Wiem, że termin na odwołanie jest określony w ustawie. Czy sąd w takim wypadku (zmiana pełnomocnika, który musi zapoznać się z aktami) może go wydłużyć? Jeśli tak, to o ile?

sorrki ale porad prawnych nie udzielamy ❌

Po poradę prawną pójdę do nowego adwokata w poniedziałek, ale od Was chciałem się dowiedzieć czego mogę się spodziewać.

Co do porad prawnych. Gdybyście ich udzielali to na pewno zarobilibyście więcej niż w sądzie.

Pozdrawiam.

co innego pomoc w rozwiązywaniu kazusów na poziomie akademickim, co innego pomoc w konkretnej sprawie.