Uchwała nr 1 zebrania oddziału warszawskiego Stowarzyszenia Sędziów Polskich „Iustitia” z dnia 17 listopada 2011 r.
Zebranie oddziału warszawskiego Stowarzyszenia Sędziów Polskich „Iustitia” wyraża sprzeciw wobec planów wstrzymania waloryzacji wynagrodzeń sędziów w 2012 oraz wobec planów wprowadzenia zmian w zakresie prawa sędziów do stanu spoczynku oraz likwidacji trzynastej pensji.
Sędziowie od wielu lat zmagają się ze stale wzrastającą ilością nakładanych na nich zadań, wynikającą ze stałego wzrostu liczby spraw wpływających do sądów. Dziś wydajność pracy sędziego w Polsce, mierzona ilością rozpoznanych przez niego spraw, jest jedną z najwyższych, jeżeli nie najwyższą w Europie. Osiągnięcie tego stanu wymagało ze strony sędziów wielu poświęceń, niejednokrotnie rezygnacji z prawa do wypoczynku, ograniczenia czasu spędzanego z rodziną, rezygnacji z zainteresowań i pasji, by czas dotąd na nie przeznaczany móc przeznaczyć na pracę. Dziś w nagrodę za to poświęcenie chce się im obniżyć wynagrodzenia, pozbawić prawa do stanu spoczynku lub radykalnie je ograniczyć oraz odebrać prawo do trzynastej pensji i do pełnego wynagrodzenia za czas choroby, nazywając je „nieuzasadnionymi przywilejami”.
Zebranie oddziału zwraca się do Zarządu Głównego Stowarzyszenia oraz do Zebrania Delegatów o podjęcie działań mających na celu wprowadzenie takiej organizacji pracy, która pozwoli sędziom na wykonanie nałożonych na nich zadań bez potrzeby poświęcania na to czasu, który winien być przeznaczony na odpoczynek, czy spędzony z rodziną. Zebranie postuluje w pierwszej kolejności ogłoszenie akcji ,w ramach której każdy pierwszy pełny tydzień miesiąca, począwszy od stycznia 2012 r. będzie tygodniem, w czasie którego nie są wyznaczane żadne rozprawy.
Uchwała nr 2 zebrania oddziału warszawskiego Stowarzyszenia Sędziów Polskich „Iustitia” z dnia 17 listopada 2011 r.
Zebranie oddziału warszawskiego Stowarzyszenia Sędziów Polskich „Iustitia” domaga się niezwłocznego podjęcia prac mających na celu ustalenie maksymalnych limitów obciążenia sędziów obowiązkami orzeczniczymi.
Dla dobra wymiaru sprawiedliwości, jak i dla zagwarantowania przestrzegania prawa do rzetelnego rozpoznania sprawy przez sąd niezbędne jest, aby wymiar zadań nakładanych na sędziego umożliwiał ich wykonanie bez konieczności dokonywania wyboru pomiędzy jakością i ilością wydanych orzeczeń. Odwołując się do treści uchwały nr 6 podjętej podczas XVI Sprawozdawczego Zebrania Delegatów Stowarzyszenia Sędziów Polskich „Iustitia” Zebranie oddziału wskazuje, iż pomimo upływu wielu miesięcy nie zostały podjęte żadne działania mające na celu uregulowanie tej kwestii. Sędziowie, zobligowani do podejmowania czynności bez nieuzasadnionej zwłoki we wszystkich przydzielonych im sprawach, w dalszym ciągu stawiani są przed wyborem czy poświęcić szybkość postępowania dla jakości orzeczeń, czy też jakość orzeczeń dla szybkości postępowania. Ilość przydzielanych im zadań i oczekiwania co do szybkości ich wykonywania pozostają bowiem zwykle w całkowitym oderwaniu od ilości czasu, jaki winien być poświęcony na ich prawidłowe wykonanie.
Uchwała nr 3 zebrania oddziału warszawskiego Stowarzyszenia Sędziów Polskich „Iustitia” z dnia 17 listopada 2011 r.
Zebranie oddziału warszawskiego Stowarzyszenia Sędziów Polskich „Iustitia” domaga się takiego ustalenia zasad wynagradzania sędziów, by uwzględniało ono różnice w kosztach utrzymania w różnych częściach kraju.
W okresie II Rzeczypospolitej sędziom pełniącym służbę w niektórych okręgach sądowych wypłacany był dodatek do wynagrodzenia, nazywany dodatkiem drożyźnianym. Miał on rekompensować większe koszty utrzymania w tych okręgach, różniące się często dość znacznie od kosztów utrzymania w innych częściach kraju. Dziś także występują takie różnice, a w rezultacie realna wartość wynagrodzenia sędziego różni się w zależności od miejsca pełnienia przez niego służby. Za konieczne uznać zatem należy ponowne wprowadzenie odpowiedniego dodatku rekompensującego te różnice.