Sytuacja faktyczna: mój oskarzony ma zarzut z 177 k.k. - zdarzenie dwóch pojazdów. Samochód oskarżonego jechał swoim pasem z prędkością o 40 km/h przekraczajacą prędkość administaracyjną, samochód pokrzywdoznego /podejrzanego w innym ds/ jechał z naprzeciwka, na jego pasie była dziura którą starał sie wyminąc i zjechał na pas ruchu mojego oskaoznego - doszło do zdarzenia. w/g biegłego obaj sie przyczynili. Mam 335. Co byście zrobili.

Jeśli są dowody, że obaj naruszyli przepisy prawa o ruchu drogowym co doprowadziło do wypadku to uwzględnić

"Jarosiński" napisał:

Jeśli są dowody, że obaj naruszyli przepisy prawa o ruchu drogowym co doprowadziło do wypadku to uwzględnić

również się zgadzam, zresztą SN też dopuszczał taki pogląd, bodaj wyrok z dnia 1 grudnia 2005 roku w sprawie III K 151/05 (Prokuratura i Prawo nr 4/2006 poz. 2)- tu obaj byli oskarżeni w jednej sprawie. Kilkukrotnie tkazywałem i nigdy II Instancja tego nie kwestionowała. Na marginiesie - jeśli są dwie sprawy w wydziale to bym rozważył połączenie ich o ile jeszcze się da - postępowanie dowodowe w obu będzie tożsame (o ile oczywiście 335 nie pójdzie)

"Graffi" napisał:

również się zgadzam, zresztą SN też dopuszczał taki pogląd, bodaj wyrok z dnia 1 grudnia 2005 roku w sprawie III K 151/05 (Prokuratura i Prawo nr 4/2006 poz. 2)- tu obaj byli oskarżeni w jednej sprawie. Kilkukrotnie tkazywałem i nigdy II Instancja tego nie kwestionowała. Na marginiesie - jeśli są dwie sprawy w wydziale to bym rozważył połączenie ich o ile jeszcze się da - postępowanie dowodowe w obu będzie tożsame (o ile oczywiście 335 nie pójdzie)

"romanoza" napisał:

również się zgadzam, zresztą SN też dopuszczał taki pogląd, bodaj wyrok z dnia 1 grudnia 2005 roku w sprawie III K 151/05 (Prokuratura i Prawo nr 4/2006 poz. 2)- tu obaj byli oskarżeni w jednej sprawie. Kilkukrotnie tkazywałem i nigdy II Instancja tego nie kwestionowała. Na marginiesie - jeśli są dwie sprawy w wydziale to bym rozważył połączenie ich o ile jeszcze się da - postępowanie dowodowe w obu będzie tożsame (o ile oczywiście 335 nie pójdzie)

Miałam kiedyś taką sprawę. Dwa razy postępowania toczyły się przeciwko dwóm oskarżonym łącznie. Każdorazowo odwoławczy wyroki uchylił ale za ostatnim razem połapał się, że każdy z nich był jednocześnie pokrzywdzonym przez drugiego i że łączenie roli oskarżonego i pokrzywdzonego jest niedopuszczalne. Nakazał rozłączyć. Każdego obsądzono oddzielnie.

"violan" napisał:

Miałam kiedyś taką sprawę. Dwa razy postępowania toczyły się przeciwko dwóm oskarżonym łącznie. Każdorazowo odwoławczy wyroki uchylił ale za ostatnim razem połapał się, że każdy z nich był jednocześnie pokrzywdzonym przez drugiego i że łączenie roli oskarżonego i pokrzywdzonego jest niedopuszczalne. Nakazał rozłączyć. Każdego obsądzono oddzielnie.

"violan" napisał:

Miałam kiedyś taką sprawę. Dwa razy postępowania toczyły się przeciwko dwóm oskarżonym łącznie. Każdorazowo odwoławczy wyroki uchylił ale za ostatnim razem połapał się, że każdy z nich był jednocześnie pokrzywdzonym przez drugiego i że łączenie roli oskarżonego i pokrzywdzonego jest niedopuszczalne. Nakazał rozłączyć. Każdego obsądzono oddzielnie.

"Graffi" napisał:

również się zgadzam, zresztą SN też dopuszczał taki pogląd, bodaj wyrok z dnia 1 grudnia 2005 roku w sprawie III K 151/05 (Prokuratura i Prawo nr 4/2006 poz. 2)- tu obaj byli oskarżeni w jednej sprawie. Kilkukrotnie tkazywałem i nigdy II Instancja tego nie kwestionowała. Na marginiesie - jeśli są dwie sprawy w wydziale to bym rozważył połączenie ich o ile jeszcze się da - postępowanie dowodowe w obu będzie tożsame (o ile oczywiście 335 nie pójdzie)

"Ama" napisał:

to niedopuszczalne, żeby miał obowiązek składać zeznania w swojej sprawie jako pokrzywdozny (z pouczeniem 233 k.k.) i prawo odmowy złożenia wyjaśnień w swojej sprawie jako "oskarżony" ... gdy jest dokładnie to samo zdarzenie ...

"romanoza" napisał:

to niedopuszczalne, żeby miał obowiązek składać zeznania w swojej sprawie jako pokrzywdozny (z pouczeniem 233 k.k.) i prawo odmowy złożenia wyjaśnień w swojej sprawie jako "oskarżony" ... gdy jest dokładnie to samo zdarzenie ...

Miałam kilkukrotnie takie sytuacje i zawsze osobno, bo to jest pomieszanie z poplątaniem ról procesowych - uprawnień i obowiazków.
Sprawy zawsze wyznaczam na jeden dzień - jedna po drugiej żeby świadkowie raz przychodzili do sądu. Robie opinie jedną (z pytaniami co do dwóch spraw) i tak umawiam się z biegłym. W drugiej sprawie przprowadzam dowód z opinii i finał!

"ossa" napisał:

Miałam kilkukrotnie takie sytuacje i zawsze osobno, bo to jest pomieszanie z poplątaniem ról procesowych - uprawnień i obowiazków.
Sprawy zawsze wyznaczam na jeden dzień - jedna po drugiej żeby świadkowie raz przychodzili do sądu. Robie opinie jedną (z pytaniami co do dwóch spraw) i tak umawiam się z biegłym. W drugiej sprawie przprowadzam dowód z opinii i finał!

moim zdaniem to sztuczny podział ... świadkowie mają mówić dokładnie to samo? ... bo przecież "nie wypada" kopiuj-wklej ... a jak im się przypomni coś w drugiej sprawie, to ujawnić w pierwszej , czy dosłuchać w pierwszej ... a opinię biegłego w której dopuścić, a której ujawnić ... czy w obu dopuścić i wtedy każdemu po dwa egzemplarze ...
to jest dopiero pomieszanie z poplątaniem ...

a jak wyjaśnił w jaki sposób przesłuchać "okrzywdzonego" w swojej jako "oskarżonego" sprawie ...
przecież inne prawa i obowiązki a oskarżony a inne świadek - pokrzywdzony ...
to niedopuszczalne, żeby miał obowiązek składać zeznania w swojej sprawie jako pokrzywdozny (z pouczeniem 233 k.k.) i prawo odmowy złożenia wyjaśnień w swojej sprawie jako "oskarżony" ... gdy jest dokładnie to samo zdarzenie ...
dlatego myślę, że opcja pierwsza ... dwóch niejako współoskarżonych jest prawidłowa ... obaj mają status i wszelkie uprawnienia oskarżonego ...
nie miałam takiej sprawy w K ... ale zdarzało misie w W ... dwóch obwinionych za kolizję ... po rozprawie wychodziło ... czy ukarać dwóch czy jednego ... czy żadnego

Viol - napisali z czego ten zakaz wynika? skoro w prywatkach jest nawet art. 497 par 1 k.p.k.?

"Ama" napisał:

to niedopuszczalne, żeby miał obowiązek składać zeznania w swojej sprawie jako pokrzywdozny (z pouczeniem 233 k.k.) i prawo odmowy złożenia wyjaśnień w swojej sprawie jako "oskarżony" ... gdy jest dokładnie to samo zdarzenie ...

"Graffi" napisał:

jeśli jesteś jednoosobowym wydziałem to ok, zwykle jednak takie sprawy nie trafią do jednego referenta, coby nie było później podstaw do jego wyłaczenia w jednej sprawie dlatego, że ocenił już materiał w drugiej - a w toku procesu musisz się liczyć z tym, że sprawy Ci się "rozjadą" choćby z uwagi na chorobę jednego z oskarżonych - chyba, że kończysz zawsze na pierwszej rozprawie, to ok

"romanoza" napisał:

to niedopuszczalne, żeby miał obowiązek składać zeznania w swojej sprawie jako pokrzywdozny (z pouczeniem 233 k.k.) i prawo odmowy złożenia wyjaśnień w swojej sprawie jako "oskarżony" ... gdy jest dokładnie to samo zdarzenie ...

"Graffi" napisał:

Romi, no dobra, niech będzie, że "nie pasuje mi" to argument merytoryczny

"ossa" napisał:

jeśli jesteś jednoosobowym wydziałem to ok, zwykle jednak takie sprawy nie trafią do jednego referenta, coby nie było później podstaw do jego wyłaczenia w jednej sprawie dlatego, że ocenił już materiał w drugiej - a w toku procesu musisz się liczyć z tym, że sprawy Ci się "rozjadą" choćby z uwagi na chorobę jednego z oskarżonych - chyba, że kończysz zawsze na pierwszej rozprawie, to ok

"romanoza" napisał:

Romi, no dobra, niech będzie, że "nie pasuje mi" to argument merytoryczny

"Graffi" napisał:

Romi, no dobra, niech będzie, że "nie pasuje mi" to argument merytoryczny

Romi, ja też się nie upieram, przecież napisałem, że jeśli rykujemy w ten sposób odmienną ocen a procesową odwoławczego to lepiej dac sobie spokój... natomiast uważam, że przeszkód prawnych nie ma i może to pomagać w sprawności procesu.

"Graffi" napisał:

Miałam kiedyś taką sprawę. Dwa razy postępowania toczyły się przeciwko dwóm oskarżonym łącznie. Każdorazowo odwoławczy wyroki uchylił ale za ostatnim razem połapał się, że każdy z nich był jednocześnie pokrzywdzonym przez drugiego i że łączenie roli oskarżonego i pokrzywdzonego jest niedopuszczalne. Nakazał rozłączyć. Każdego obsądzono oddzielnie.

"suzana22" napisał:

A tak na marginesie kazusu: u kogo ci oskarżeniu spowodowali skutki powyżej 7 dni; u siebie nawzajem, czy może u osoby trzeciej

samochód pokrzywdoznego /podejrzanego w innym ds/

Sądziłem takie sprawy i wiem, że to musi iść razem.
Kpk mówi jasno: jeśli ktoś miałby być w jednej sprawie oskarżonym i pokrzywdzonym, to nie może korzystać z uprawnień oskarżyciela posiłkowego. I tylko tyle. Gdyby był w ogóle zakaz bycia pokrzywdzonym i oskarżonym w jednej sprawie, to byłoby napisane, że ta sama osoba nie może występować w sprawie w charakterze oskarżonego i pokrzywdzonego. Jest zaś tylko napisane, że nie może być posiłkiem. Ale może być pokrzywdzonym. Bójka to dobry przykład - tam każdy jest pokrzywdzonym i oskarżonym zarazem.
Ba, znane mi są przypadki łączenia takich spraw, głupio wysłanych osobno. Po co? Żeby orzeczenie było spójne! Bo jak to będzie wyglądało, gdy w takich dwóch osobnych sprawach dwa sądy wydadzą sprzeczne orzeczenie?
Znane mi są przypadki uchylania takich osobno osądzonych spraw z powodu sprzeczności ustaleń.
Nie mam więc najmniejszych wątpliwości - ci ludzie muszą odpowiadać w jednej sprawie. I w tym przypadku (co mi się rzadko zdarza) mam pewność, że nikt mnie nie przekona do zmiany zdania.

"suzana22" napisał:

A tak na marginesie kazusu: u kogo ci oskarżeniu spowodowali skutki powyżej 7 dni; u siebie nawzajem, czy może u osoby trzeciej

Miałem np. takie przypadki:
obaj jechali środkiem drogi (jeden bardziej, drugi mniej) i walnęli się na czołówkę, obaj byli ranni,
albo:
jeden wymusił pierwszeństwo, wyjeżdżając z podporządkowanej, a drugi jechał drogą główną, przekroczył wyraźnie prędkość i przez to się przyczynił (i do rozmiaru skutków, i do tego, że nie zapobiegł) - ranni byli obaj, ale był też u jednego trup.
W obu przypadkach skazałem obu, rozkładając winę, jedno i drugie było zaskarżone i utrzymane.
Zresztą sam bym sobie też dziś utrzymał, bo wtedy byłem rejonowy...

Kowboju - piszesz "rzyczynił", przyczynienie się ma chyba jedynie wpływ na stopień winy i kwestię kary przy skazaniu sprawcy. Z opinii biegłego wynika iż bezpośrednią przyczyna wypadku był nieprawdłowy manewr oskarzyciela posiłkowego, zdaniem biegłego oskarzony jadac z prędkością administracyjnie dozwoloną w zaistniałej sytuacji drogowej mógłby wypadku uniknąc, oskarzyciel poisłkowy gdyby zatrzymał się przed dziura w jezdni tez mógł wypadku uniknąć, on ją omijając wjechał całym pojazdem na przecwiległy pas ruchu i jeszcze przyśpieszał. Ostatni raz wypadek miałem do obsądzenia z wątpliwoścami w 2006r., muszę sobie poczytać orzecznictwo i komentarze.

Poza wskazanym przykładem bójki, możliwość kumulacji ról procesowych
oskarżonego (podejrzanego) i pokrzywdzonego może zaistnieć w związku z popełnieniem
przestępstwa spowodowania wypadku (art. 177 k.k.)9 lub katastrofy
w ruchu lądowym, morskim i powietrznym (art. 173 k.k.) oraz, jak się wydaje,
spowodowania bezpośredniego niebezpieczeństwa katastrofy (art. 174 k.k.). We
wszystkich wymienionych czynach zabronionych jest możliwe, by zachowania
współsprawców lub sprawców równoległych realizowały znamiona przytoczonych
typów czynów zabronionych, a przy okazji prowadziły do wzajemnego pokrzywdzenia
sprawców. Nie można wykluczyć analogicznej sytuacji także przy
przestępstwach z narażenia (np. artykuły: 160, 163-165, 167, 171, 184 k.k.), o ile
do ich znamion należy narażenie zdrowia i życia innych ludzi, a współdziałający
swoimi działaniami wzajemnie się na takie niebezpieczeństwo narażają
to z Lexa
pismiennictwo do 177, trzeba tylko rozwinąć tezę i poprosić o pełny tekst
Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 8 marca 2006 r. IV KK 416/05 [z uzasadnienia]

Zatem, wykonujący manewr skrętu w lewo, oczywiście z zawczasu włączonym kierunkowskazem, winien upewnić się nie tylko, czy nie zajedzie drogę pojazdom jadącym z przeciwnego kierunku po pasie ruchu, który zamierza przejechać, ale także czy nie zajedzie drogi pojazdowi poruszającemu się jego pasem ruchu lub nieprawidłowo (z lewej strony) go wyprzedzającego. W sytuacji zatem gdy kierujący, mimo dostrzeżenia pojazdu nieprawidłowo go wyprzedzającego, nie zaniechał wykonywania sygnalizowanego wcześniej manewru skrętu w lewo, i dojdzie do wypadku, to odpowiedzialność za jego zaistnienie ponoszą obaj kierowcy.

"Graffi" napisał:

również się zgadzam, zresztą SN też dopuszczał taki pogląd, bodaj wyrok z dnia 1 grudnia 2005 roku w sprawie III K 151/05 (Prokuratura i Prawo nr 4/2006 poz. 2)- tu obaj byli oskarżeni w jednej sprawie. Kilkukrotnie tkazywałem i nigdy II Instancja tego nie kwestionowała. Na marginiesie - jeśli są dwie sprawy w wydziale to bym rozważył połączenie ich o ile jeszcze się da - postępowanie dowodowe w obu będzie tożsame (o ile oczywiście 335 nie pójdzie)

wszystko niby dobrze ale przecież przy 158 też mamy katów i ofiary

"Adek" napisał:

wszystko niby dobrze ale przecież przy 158 też mamy katów i ofiary

"BlueFire" napisał:

również się zgadzam, zresztą SN też dopuszczał taki pogląd, bodaj wyrok z dnia 1 grudnia 2005 roku w sprawie III K 151/05 (Prokuratura i Prawo nr 4/2006 poz. 2)- tu obaj byli oskarżeni w jednej sprawie. Kilkukrotnie tkazywałem i nigdy II Instancja tego nie kwestionowała. Na marginiesie - jeśli są dwie sprawy w wydziale to bym rozważył połączenie ich o ile jeszcze się da - postępowanie dowodowe w obu będzie tożsame (o ile oczywiście 335 nie pójdzie)

"suzana22" napisał:

wszystko niby dobrze ale przecież przy 158 też mamy katów i ofiary

"romanoza" napisał:

Kilka lat temu w wypadku drogowym zginął mój kolega z liceum i z akademika, w bardzo ciężkim stanie w szpitalu wylądował mój drugi kolega, będący kierowcą. Jechali na zielonym świetle przez skrzyżowanie i walnął w nich wóz strażacki na sygnale.

"suzana22" napisał:

wszystko niby dobrze ale przecież przy 158 też mamy katów i ofiary

Zgadzam się z Kowbojem, że sprawy ze 177 przy współwinnych należy osądzać razem. W ogóle współsprawców należy razem sądzić, wtedy unika się wydania sprzecznych orzeczeń.
U nas ostatnio prokuratura ma manię rozdzielania 158 (i to zarówno w wersj pobicia jak i bójki), bo im się co do części dowody znalazły, a co do pozostałych szukają, ale wtedy jest fajnie, zwłaszcza jak nie zdążymy wyłapać i połączyć...

Art. 50. W postępowaniu sądowym z uprawnień pokrzywdzonego określonych w art. 53 (oskarzyciel posiłkowy) i 62 (powód cywilny) nie może korzystać osoba występująca w tej samej sprawie w charakterze oskarżonego, z wyjątkiem przewidzianym w art. 497 i 498 § 3.
A co do pokrzywdzonych bójką znalazłam takie coś:

"W judykaturze zauważono jednak, że w sytuacji, gdy istota przestępstwa sprowadza się do tego, iż współuczestnicy określonego zdarzenia przestępnego, będący współsprawcami przestępstwa, którego znamiona wypełnia ich zachowanie, są jednocześnie pokrzywdzonymi działaniami innych jego współuczestników (np. w bójce), to w razie wydzielenia do odrębnego postępowania sprawy jednego lub niektórych z tych współuczestników pozostali z nich, których dobro prawne zostało naruszone lub zagrożone przez zachowania przestępne tego lub tych oskarżonych, którego bądź których dotyczy wydzielone postępowanie, mogą w tym postępowaniu wykonywać uprawnienia przynależne pokrzywdzonemu, w tym m.in. przewidziane w art. 387 § 2 in fine k.p.k. Pokrzywdzonym jest bowiem - jak zauważył Sąd Najwyższy - każda osoba, której dobro prawne zostało naruszone lub zagrożone przez takie przestępstwo, które jest przedmiotem postępowania (art. 49 k.p.k.), w którym osoba pokrzywdzona sama nie jest jednocześnie oskarżonym. Jedynie bowiem "w tej samej sprawie" wyłączona jest przez art. 50 k.p.k. możliwość łączenia roli oskarżonego i pokrzywdzonego, ale po wyłączeniu sprawy o dany czyn danego oskarżonego do odrębnego postępowania jest to już odrębna sprawa"

Postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 26 października 2006 r. I KZP 24/06

Dobry wieczór Panie i Panowie Sędziowie!
Potrzebuję Waszej pomocy w sprawie, której jestem stroną. (Jeśli administrator przesunie mój wątek do działu Help for student nie obrażę się…) 🙏🏻

Sprawa rzecz jasna cywilna.

Otrzymałem wyrok pierwszej instancji, mój „rofesjonalny pełnomocnik” nie spisał się. Jestem z niego niezadowolony i chcę mu cofnąć pełnomocnictwo, zabrać dokumenty i pójść dwie ulice dalej do innej kancelarii, ale nagli mnie termin na odwołanie. Nie chcę oczywiście, aby je pisał mój dotychczasowy pełnomocnik.

Jak wygląda zatem procedura zmiany pełnomocnika. Nowy adwokat musi w końcu zapoznać się z kilkoma tomami akt, a na to potrzeba czasu - czas na odwołanie biegnie…

Wiem, że termin na odwołanie jest określony w ustawie. Czy sąd w takim wypadku (zmiana pełnomocnika, który musi zapoznać się z aktami) może go wydłużyć? Jeśli tak, to o ile?

sorrki ale porad prawnych nie udzielamy ❌

Po poradę prawną pójdę do nowego adwokata w poniedziałek, ale od Was chciałem się dowiedzieć czego mogę się spodziewać.

Co do porad prawnych. Gdybyście ich udzielali to na pewno zarobilibyście więcej niż w sądzie.

Pozdrawiam.

co innego pomoc w rozwiązywaniu kazusów na poziomie akademickim, co innego pomoc w konkretnej sprawie.