Przyjąłem za celowe wydzielić nowy wątek i ponownie podjąć dyskusję. Uznałem, że zagadnienie wymaga pochylenia się i wydałem postanowienie o przekazaniu według właściwości do jednego z sądów . Ten SR wdał się w spór i napisał, że treść art. 107 kpk jest jednoznaczna a penitencjarny , że 25 kkw wskazuje na stosowanie przepisów kpc, powołał 776 kpc i 781 par. 1, że właściwy jest sąd przed którym sprawa się toczy a jedyny wyjątek to właściwość sądu II instancji, dopóki akta tam są. W sumie ja to wiem, ale uznałem że jednak problem występuję i napisałem w uzasadnieniu

Zgodnie a art. 25 § 1 kkw egzekucję zasądzonych roszczeń cywilnych, orzeczonej grzywny, świadczenia pieniężnego, należności sądowych oraz zobowiązania określonego w art. 52 Kodeksu karnego prowadzi się według przepisów Kodeksu postępowania cywilnego, jeżeli niniejsza ustawa nie stanowi inaczej. Oznacza to, że w tym zakresie priorytet mają przepisy kpc, o ile jakiegoś zagadnienia przepisy kkw nie regulują odmiennie. Artykuł 781 § 1 kpc stanowi, że tytułowi egzekucyjnemu pochodzącemu od sądu nadaje klauzulę wykonalności sąd pierwszej instancji, w którym sprawa się toczy. Mamy zatem do czynienia z sytuacją, o której mówi art. 25 § 1 kkw in fine, a jego jednoznaczna treść nie pozostawia w tej części wątpliwości – w zakresie postępowania egzekucyjnego prowadzonego w ramach postępowania wykonawczego właściwość sądu określa Kodeks karny wykonawczy. Stosownie do treści art. 3 § 1 kkw sąd, który wydał orzeczenie w pierwszej instancji, jest właściwy również w postępowaniu dotyczącym wykonania tego orzeczenia. Jednakże w stosunku do skazanego lub sprawcy przebywającego w okręgu innego sądu właściwy w postępowaniu dotyczącym wykonania orzeczenia jest sąd równorzędny, w którego okręgu skazany lub sprawca ma miejsce stałego pobytu, chyba że ustawa stanowi inaczej. Nie ulega wątpliwości, że skazana przebywa w okręgu Sądu Rejonowego(...), zatem to ten Sąd właściwy jest do wykonania wyroku w sprawie II K 602/11.
Wyrażonego powyżej poglądu nie zmienia treść art. 107 § 1 kpk. Przed 1 stycznia 2012 r. nie było żadnej kolizji w tym zakresie i właściwość sądu I instancji do nadawania klauzuli wykonalności była oczywista. Z niewiadomych przyczyn nowelizując Kodeks karny wykonawczy ustawodawca nie dokonał stosownej zmiany w art. 107 § 1 kpk, chociaż jak zauważył Sąd Apelacyjny we Gdańsku w postanowieniu z dnia 5 października 1999 r. w sprawie II AKz 820/99 „Pewnym problemem jednak, nie pozwalającym wprost opowiedzieć się za powyższym jest to, iż instytucja nadania klauzuli wykonalności nie została uregulowana w Rozdziale XII (Oddział 4) Kodeksu karnego wykonawczego, lecz w art. 107 § 2 kpk – określającym (zgodnie z tytułem Działu IV) czynności procesowe. W świetle powyższego, ustalenie, jaki jest charakter czynności nadania klauzuli, ma zatem podwójne znaczenie, w zależności bowiem od tego, czy przyjmiemy, iż jest to czynność procesowa czy wykonawcza, inny będzie skład sądu, inne będą też podstawy zaskarżenia. W ocenie Sądu Apelacyjnego, nie można przyjąć, iż umiejscowienie przedmiotowej instytucji w Kodeksie postępowania karnego, wśród czynności procesowych, przesądza o tym, że czynność ta nie ma charakteru wykonawczego. Wszak instytucja warunkowego przedterminowego zwolnienia unormowana jest w części ogólnej Kodeksu karnego, choć niewątpliwie wiąże się ona nie z orzekaniem kary, a jej wykonywaniem. Podobnie ocenić należy czynności nadania klauzuli wykonalności - jest to czynność z zakresu wykonania orzeczenia”. Takie pojmowanie art. 107 § 1 kpk oznaczałoby, że w postępowaniu wykonawczym odmiennie określana jest właściwość sądu w postępowaniu klauzulowym. Z tego względu konieczne jest posłużenie się regułą kolizyjną lex posteriori derogat legi priori i przyjęcie, że należy stosować prawo późniejsze, czyli art. 3 § 1 kkw. Nawet gdyby powyższe rozumowanie przyjąć za błędne, w takiej sytuacji zastosowanie miałby art. 1 § 2 kkw, który pozwala na odpowiednie stosowanie przepisów Kodeksu postępowania karnego wyłącznie w kwestiach nie uregulowanych w Kodeksie karnym wykonawczym.
Zauważyć należy, iż przyjęcie poglądu odmiennego od wyżej wymienionego powodowałoby powstanie efektu zupełnie odmiennego od tego, jaki zakładał ustawodawca. W uzasadnieniu projektowanych zmian do Kodeksu karnego wykonawczego napisał wprost, że „owyższa zmiana właściwości miejscowej sądu uzasadniona jest względami natury praktycznej (…. Z kolei proponowana zmiana właściwości miejscowej sądu , przy wykonywaniu kar nieizolacyjnych orzeczonych bez warunkowego ich zawieszenia ich wykonania, wywrze pozytywny skutek w sferze ekonomiki procesowej (…”. Problem nie sprowadza się bowiem tylko do nadawania klauzuli wykonalności na wniosek pokrzywdzonych ale także do egzekucji grzywien i kosztów postępowania. Doszłoby do tak paradoksalnej sytuacji, że zgodnie z § 366 Regulaminu urzędowania sądów powszechnych sąd właściwy ze względu na miejsce stałego pobytu skazanego, bezzwłocznie zarządzałby wpisanie grzywny do dziennika należności sądowych i wzywał skazanego do jej uiszczenia w terminie ustawowym, natomiast w przypadku jej nieuiszczenia występował do sądu pierwszej instancji o nadanie klauzuli wykonalności. Nie bardzo wiadomo, kto w tej sytuacji reprezentowałby Skarb Państwa jako wierzyciela, kto mógłby podjąć decyzję o wycofaniu polecenia egzekucyjnego, wyrażeniu zgody na umorzenie postępowania egzekucyjnego czy też wystąpienia o wyznaczenie II terminu licytacji.

Przewidziana w art. 3 § 1 kkw zasada właściwości sądu miejsca stałego pobytu skazanego nie ma charakteru bezwzględnego i ustawa dopuszcza w tym zakresie wyjątki, jednak – poza jednym przypadkiem – są one wyartykułowane wprost w przepisach Kodeksu karnego wykonawczego i – również poza jednym przypadkiem – mają one swoje uzasadnienie. Wydaje się, że w odniesieniu do wysłania karty karnej do Krajowego Rejestru Karnego ustawodawca potraktował to jako czynność o charakterze administracyjnym i dlatego w tym wypadku ma miejsce odstępstwo od zasady ogólnej. Z kolei jeżeli chodzi o właściwość sądu pierwszej instancji do egzekwowania nawiązek i świadczeń na rzecz Funduszu podkreślenia wymaga, iż pojawiła się ona mocy zupełnie innej nowelizacji niż ta, która wprowadziła aktualne brzmienie art. 3 § 1 kkw. Zarówno treść art. 25 § 1 kkw jak też względy celowościowe nie wskazują, aby ustawodawca zamierzał przyjąć, iż sąd pierwszej instancji jest właściwy do nadania klauzuli wykonalności w stosunku do skazanego lub sprawcy przebywający w okręgu innego sądu.

a mnie ta argumentacja nie przekonała
Nadal uważam, że właściwy jest Sąd, który wydał wyrok w I Instancji.
Jeden argument praktyczny: wzmiankę o wydaniu klauzuli umieszcza się na oryginale wyroku. Jak ma to zrobić sąd miejsca pobytu, jak nie ma akt? Skoro nie będziemy umieszczać wzmianek na oryginałach wyroków, to ryzyko wprowadzenia do oboru więcej niż jednego tytułu wykonawczego w tej samej sprawie jest delikatnie mówiąc znaczne...

"xvart" napisał:

a mnie ta argumentacja nie przekonała
Nadal uważam, że właściwy jest Sąd, który wydał wyrok w I Instancji.
Jeden argument praktyczny: wzmiankę o wydaniu klauzuli umieszcza się na oryginale wyroku. Jak ma to zrobić sąd miejsca pobytu, jak nie ma akt? Skoro nie będziemy umieszczać wzmianek na oryginałach wyroków, to ryzyko wprowadzenia do oboru więcej niż jednego tytułu wykonawczego w tej samej sprawie jest delikatnie mówiąc znaczne...

Ja bym powiedział, że każdy sąd klauzuluje własne orzeczenia, a każde odstępstwo od tej zasady musi mieć konkretne oparcie w ustawie.
Oczywiście mamy tu kolejną lukę w prawie, ale wiadomo, że podstawowym hasłem polskiego prawa jest "My Name Is Luka".
Sądem, przed którym sprawa się toczy, jest dla mnie sąd I instancji, ponieważ nigdzie nie określa się postępowania wykonawczego "toczącą się sprawą". Również w k.p.c. jest postępowanie wykonawcze i nie nazywa się go tym terminem.
Raczej więc bym przyjął, że klauzulę nadaje sąd, który orzekał.
Nigdy nie miałem zażalenia na klauzulę nadaną przez inny sąd, przyznaję bez bicia. Ale w końcu niewiele czasu minęło od dnia, gdy problem mógł powstać.

A jak się odniesiesz do argumentów przedstawionych w moim poście, przede wszystkim że stosuje się kpc, jeżeli kkw nie stanowi inaczej a właśnie kkw stanowi, że właściwy jest sąd miejsca zamieszkania skazanego

"romanoza" napisał:

A jak się odniesiesz do argumentów przedstawionych w moim poście, przede wszystkim że stosuje się kpc, jeżeli kkw nie stanowi inaczej a właśnie kkw stanowi, że właściwy jest sąd miejsca zamieszkania skazanego

Nie wiem czy będę w stanie coś pomóc ale uważam, że sprawa nie jest zbyt skomplikowana
sam mam podobne problemy jak opisane przez Was.
Problem powstał z treści tej nieszczęsnej 3 kkw bo nasz ustawodawca zapomniał dostosować pozostałe przepisy to jest 776 i 781 kpc do treści tego przepisu, dodatkowo sprawę komplikuje wyrok TK w którym wprowadzono wymóg nadawania klauzuli odrębnym postanowieniem.
Wydaje się że w związku z obecnym brzmieniem przepisów wykonuje orzeczenie Sąd zgodnie z art 3 kkw, a nadaje klauzulę sąd który wydał orzeczenie.
Moim zdaniem najlepszym rozwiązaniem w tej sytuacji jest od razu wysłanie wyroku z klauzulą temu sądowi, który wykonuje orzeczenie, a jakie jest Wasze zdanie?

Wydaje się że w związku z obecnym brzmieniem przepisów wykonuje orzeczenie Sąd zgodnie z art 3 kkw, a nadaje klauzulę sąd który wydał orzeczenie.
Moim zdaniem najlepszym rozwiązaniem w tej sytuacji jest od razu wysłanie wyroku z klauzulą temu sądowi, który wykonuje orzeczenie, a jakie jest Wasze zdanie?Ale rozmawiamy o brzmieniu przepisów czy o pragmatyce Chociaż moim zdaniem tak czy tak nie masz racji. Jeżeli chodzi o przepisy, to proponujesz zainicjowanie postępowania egzekucyjnego - bo jak inaczej określić wydanie postanowienia o nadaniu klauzuli - przed upływem terminu z art 44 kkw, czyli wbrew przepisom, natomiast jeżeli chodzi o pragmatykę to proponujesz, aby jeden sąd nadawał klauzulę a drugi prowadził egzekucję, chociaż sens nowelizacji miał polegać na tym, że całość wykonawstwa prowadzi sąd miejsca zamieszkania skazanego. Mam nadzieję, że podejmiesz dyskusję, pogląd głoszony przez Ciebie jak widać wyżej ma wielu zwolenników

No niekoniecznie
Przecież uzyskanie tytułu wykonawczego nie jest równoznaczne z wszczęciem postępowania egzekucyjnego. Wierzyciel może wystąpić o uzyskanie tytułu wykonawczego nawet jeśli dłużnik spełnia świadczenie zasądzone wyrokiem. To wcale nie oznacza, że wierzyciel będzie występował z wnioskiem o wszczęcie egzekucji.
Co będzie jak dłużnik spełni świadczenie, a wierzyciel pomimo tego skieruje polecenie egzekucyjne to już inna kwestia.
Dlatego nie widzę tu niezgodności z art 44 kkw tym bardziej, że przepis ten nie mówi o wszczęciu egzekucji, a o ściągnięciu grzywny w drodze egzekucji, ale może się mylę
Natomiast odnośnie drugiej części Twojej wypowiedzi to niestety, ale taka jest w mojej ocenie obecnie obowiązująca regulacja prawna, przecież art 25 i 26 kkw jednoznacznie odsyłają do kpc, a treść art 781 kpc moim zdaniem nie pozostawia wątpliwości

"Grzegorz11" napisał:

Wierzyciel może wystąpić o uzyskanie tytułu wykonawczego nawet jeśli dłużnik spełnia świadczenie zasądzone wyrokiem.

Natomiast odnośnie drugiej części Twojej wypowiedzi to niestety, ale taka jest w mojej ocenie obecnie obowiązująca regulacja prawna, przecież art 25 i 26 kkw jednoznacznie odsyłają do kpc, a treść art 781 kpc moim zdaniem nie pozostawia wątpliwości

Romanoza
Nie bardzo zgadzam się z tym co napisałeś
Nie bardzo rozumiem czym różni się jak to określiłeś "zwykła" egzekucja od egzekucji należności orzeczonych w sprawach karnych. Moim zdaniem w obu przypadkach stosujesz przepisy kpc ( chyba, że kkw stanowi inaczej w przypadku egzekucji należności karnych )
Art 44 kkw mówi tylko, że należności w sprawach karnych ściąga się w drodze egzekucji w razie bezskutecznego upływu terminu do ich zapłaty, ale nie mówi co mam robić po kolei, więc stosuję przepisy kpc. Zgodnie z tymi przepisami wszczęcie egzekucji następuje w momencie złożenia wniosku o jej wszczęcie co wynika wprawdzie nie wprost ale jednak z art 796 kpc ( z tego co pamiętam inny pogląd wyraził w jednym z orzeczeń chyba SA w Gdańsku ale jest to pogląd odosobniony )
Moim zdaniem nie ma więc przeszkód aby tytułowi egzekucyjnemu nadać klauzulę jeszcze przed upływem terminu z art 44 kkw, a nawet przed skierowaniem wezwania do zapłaty skoro jak wskazałem wyżej nie jest to równoznaczne z wszczęciem egzekucji.
Odnośnie drugiej części Twojej wypowiedzi:
W poprzednio obowiązującym stanie prawnym nie było problemu bo zawsze właściwy do wykonania orzeczenia w części dotyczącej należności sądowych był Sąd, który je wydał ( chyba, że nie słyszałem o jakimś wyjątku )
Sprawę skomplikował art 3 kkw w obecnym brzmieniu, bo wprowadził w tej kwestii podobnie zresztą jak i w innych kwestiach podział na Sąd, który wydał orzeczenie i sąd, który jest właściwy do jego wykonania, a art 781 kpc mówi o Sądzie przed którym toczy się postępowanie stąd niespójność. Jednak moim zdaniem użyte w tym przepisie określenie nie jest nie jest równoznaczne z postępowaniem wykonawczym, a postępowaniem związanym z merytorycznym rozpoznaniem sprawy. Tym bardziej, że art 26 kkw wyraźnie stanowi, iż do tytułów egzekucyjnych mają zastosowanie art 776 - 795 kpc, a więc i art 781 kpc dotyczący właściwości sądu.
Wreszcie istotą postępowania o nadanie klauzuli wykonalności jest zbadanie przez sąd prowadzący takie postępowanie czy nadaje klauzulę wykonalności tytułowi egzekucyjnemu, a jak chcesz to zbadać nie widząc oryginałem wyroku, który pozostał w aktach sprawy. Czy na podstawie odpisu możesz stwierdzić czy nadajesz klauzulę wykonalności tytułowi egzekucyjnemu, przecież oryginał wyroku mógł nie zostać podpisany przez przewodniczącego przez nieuwagę, a więc tytułu egzekucyjny nie istnieje ( zdarzały się takie przypadki jednym z głośniejszych jest wyrok SO o ile dobrze pamiętam chyba w Białymstoku, gdzie brak podpisu Przewodniczącego zauważono dopiero w SN ). Dodatkowo może się też zdarzyć, że po tym jak nadamy klauzulę wykonalności takiemu "wyrokowi" okaże się, że sędzia, który go "wydał" już nie jest sędzią
Co o tym myślisz?

Czy na podstawie odpisu możesz stwierdzić czy nadajesz klauzulę wykonalności tytułowi egzekucyjnemu, przecież oryginał wyroku mógł nie zostać podpisany przez przewodniczącego przez nieuwagę, a więc tytułu egzekucyjny nie istnieje ( zdarzały się takie przypadki jednym z głośniejszych jest wyrok SO o ile dobrze pamiętam chyba w Białymstoku, gdzie brak podpisu Przewodniczącego zauważono dopiero w SN ). Dodatkowo może się też zdarzyć, że po tym jak nadamy klauzulę wykonalności takiemu "wyrokowi" okaże się, że sędzia, który go "wydał" już nie jest sędzią
Co o tym myślisz?

przecież oryginał wyroku mógł nie zostać podpisany przez przewodniczącego przez nieuwagę

No nie do końca, bo co innego wykonać wyrok, a co innego przeprowadzić postępowanie o nadanie wyrokowi klauzuli wykonalności. Przecież pisałem już wcześniej, że istotą takiego postępowania jest stwierdzenie czy to czemu nadajemy klauzulę jest tytułem egzekucyjnym ( wyrokiem ). W przypadku skierowania do wykonania kary pozbawienia wolności przepisy nie przewidują takiej konieczności jak nadanie wyrokowi klauzuli wykonalności ( możliwe, że to nielogiczne ), ale chyba się zgodzisz, że tak jest

[ Dodano: Śro Wrz 26, 2012 7:59 pm ]
PS
Nie odniosłeś się do mojej argumentacji zawartej w pierwszej części postu Pozdrawiam!

"Grzegorz11" napisał:

No nie do końca, bo co innego wykonać wyrok, a co innego przeprowadzić postępowanie o nadanie wyrokowi klauzuli wykonalności. Przecież pisałem już wcześniej, że istotą takiego postępowania jest stwierdzenie czy to czemu nadajemy klauzulę jest tytułem egzekucyjnym ( wyrokiem ). W przypadku skierowania do wykonania kary pozbawienia wolności przepisy nie przewidują takiej konieczności jak nadanie wyrokowi klauzuli wykonalności ( możliwe, że to nielogiczne ), ale chyba się zgodzisz, że tak jest

[ Dodano: Śro Wrz 26, 2012 7:59 pm ]
PS
Nie odniosłeś się do mojej argumentacji zawartej w pierwszej części postu Pozdrawiam!

Podrążę jeszcze temat bo lubię Który sąd jest właściwy do wystawienia i wysłania tytułu egzekucyjnego w trybie art. 196 § 1 kkw Czy wystawia sąd wydający wyrok, wysyła do sądu właściwego miejscowo a ten wysyła do uprawnionego, czy też sąd wydający wyrok jedynie wysyła dokumenty do sądu właściwego a sąd właściwy wystawia tytuł egzekucyjny, wysyła do uprawnionego a ten zwraca go sądowi wydającemu wyrok celem nadania klauzuli wykonalności czyż to nie jest piękne

Witam
Zwróć uwagę, że w 196 par 1 kkw mowa jest o tytule egzekucyjnym ( czyli odpisie wyroku ), a nie tytule wykonawczym ( czyli odpisie wyroku z nadaną klauzulą wykonalności )
Moim zdaniem w takiej sytuacji tytuł egzekucyjny ( czyli odpis wyroku ) wysyła z urzędu sąd, który wykonuje orzeczenie zgodnie z art 3 kkw, a o ewentualne nadanie klauzuli wykonalności takiemu wyrokowi uprawniony na rzecz którego zasądzono w wyroku świadczenie powinien zwrócić się do Sądu, który wydał wyrok

tak robimy u nas

"Grzegorz11" napisał:

Zwróć uwagę, że w 196 par 1 kkw mowa jest o tytule egzekucyjnym ( czyli odpisie wyroku )

Właśnie tak jest. Tytuł egzekucyjny to odpis wyroku z klauzulą prawomocności ( mogą też być inne tytuły egzekucyjne np Bankowy Tytuł Egzekucyjny czyli BTE, wypis z aktu notarialnego itp, ale to już zupełnie inna kwestia ) kpc szczegółowo określa jakie są tytuły egzekucyjne ( nie podam obecnie które przepisy bo nie mam przy sobie tekstu kpc ). Natomiast tytuł wykonawczy to tytuł egzekucyjny ( czyli w interesującym nas przypadku odpis wyroku z klauzulą prawomocności ), któremu nadana została klauzula wykonalności.
Pisałem już wcześniej, że są rozbieżne poglądy w tej kwestii, ale generalnie przeważa ten zgodnie z którym wydanie tytułu egzekucyjnego nie jest równoznaczne z wszczęciem postępowania egzekucyjnego, co więcej z wszczęciem takiego postępowania nie jest równoznaczne nawet nadanie klauzuli wykonalności, dlatego uważam czym innym jest doręczenie podmiotowi wskazanemu w art 196 kkw tytułu egzekucyjnego czyli odpisu wyroku z klauzulą prawomocności, a czym innym jest nadanie temu tytułowi egzekucyjnemu klauzuli wykonalności. Z tych względów podtrzymuję swoje stanowisko, że doręczyć tytuł egzekucyjny powinien sąd, który wykonuje orzeczenie zgodnie art 3 kkw, a podmiot określony w art 196 kkw chcąc wszcząć egzekucję powinien zwrócić się do Sądu, który wydał orzeczenie będące tytułem egzekucyjnym o nadanie mu klauzuli wykonalności jeśli chce prowadzić egzekucję komorniczą świadczenia zasądzonego tym orzeczeniem.
Chyba to co napisałem jest logiczne i jest w tym pewna konsekwencja jak myślisz?

Właśnie tak jest. Tytuł egzekucyjny to odpis wyroku z klauzulą prawomocności ( mogą też być inne tytuły egzekucyjne np Bankowy Tytuł Egzekucyjny czyli BTE, wypis z aktu notarialnego itp, ale to już zupełnie inna kwestia ) kpc szczegółowo określa jakie są tytuły egzekucyjne ( nie podam obecnie które przepisy bo nie mam przy sobie tekstu kpc ). Natomiast tytuł wykonawczy to tytuł egzekucyjny ( czyli w interesującym nas przypadku odpis wyroku z klauzulą prawomocności ), któremu nadana została klauzula wykonalności.

Pisałem już wcześniej, że są rozbieżne poglądy w tej kwestii, ale generalnie przeważa ten zgodnie z którym wydanie tytułu egzekucyjnego nie jest równoznaczne z wszczęciem postępowania egzekucyjnego, co więcej z wszczęciem takiego postępowania nie jest równoznaczne nawet nadanie klauzuli wykonalności, dlatego uważam czym innym jest doręczenie podmiotowi wskazanemu w art 196 kkw tytułu egzekucyjnego czyli odpisu wyroku z klauzulą prawomocności, a czym innym jest nadanie temu tytułowi egzekucyjnemu klauzuli wykonalności. Z tych względów podtrzymuję swoje stanowisko, że doręczyć tytuł egzekucyjny powinien sąd, który wykonuje orzeczenie zgodnie art 3 kkw, a podmiot określony w art 196 kkw chcąc wszcząć egzekucję powinien zwrócić się do Sądu, który wydał orzeczenie będące tytułem egzekucyjnym o nadanie mu klauzuli wykonalności jeśli chce prowadzić egzekucję komorniczą świadczenia zasądzonego tym orzeczeniem.

Chyba to co napisałem jest logiczne i jest w tym pewna konsekwencja jak myślisz?

"lejdi" napisał:

czekam z niecierpliwością na jakieś Twoje postanowienie ,żeby wdać się w spór . Nie wyobrażam sobie nadać klauzulu na orzeczenie " obcego sądu " nie wiedząc jaki jest aktualny stan sprawy głównej , Jak możesz autorytatywnie stwierdzić tylko na podstawie akt windykacyjnych ,że tytuł nadaje się do egzekcji - a może coś się w sprawie zmieniło i grzywna z jakiś powodów nie będzie podlegała w danym momencie wykonaniu -bo np. zarządzono wykonanie kary i Ciebie jeszcze nie poinformowano o tym , z jakiś tam względów

proponujesz zainicjowanie postępowania egzekucyjnego - bo jak inaczej określić wydanie postanowienia o nadaniu klauzuli

Moim zdaniem nie ma więc przeszkód aby tytułowi egzekucyjnemu nadać klauzulę jeszcze przed upływem terminu z art 44 kkw, a nawet przed skierowaniem wezwania do zapłaty skoro jak wskazałem wyżej nie jest to równoznaczne z wszczęciem egzekucji.

Zgodnie z art. 781§ 1 k.p.c. tytułowi egzekucyjnemu pochodzącemu od sądu nadaje klauzulę wykonalności sąd pierwszej instancji, w którym sprawa się toczy.

Dobry wieczór Panie i Panowie Sędziowie!
Potrzebuję Waszej pomocy w sprawie, której jestem stroną. (Jeśli administrator przesunie mój wątek do działu Help for student nie obrażę się…) 🙏🏻

Sprawa rzecz jasna cywilna.

Otrzymałem wyrok pierwszej instancji, mój „rofesjonalny pełnomocnik” nie spisał się. Jestem z niego niezadowolony i chcę mu cofnąć pełnomocnictwo, zabrać dokumenty i pójść dwie ulice dalej do innej kancelarii, ale nagli mnie termin na odwołanie. Nie chcę oczywiście, aby je pisał mój dotychczasowy pełnomocnik.

Jak wygląda zatem procedura zmiany pełnomocnika. Nowy adwokat musi w końcu zapoznać się z kilkoma tomami akt, a na to potrzeba czasu - czas na odwołanie biegnie…

Wiem, że termin na odwołanie jest określony w ustawie. Czy sąd w takim wypadku (zmiana pełnomocnika, który musi zapoznać się z aktami) może go wydłużyć? Jeśli tak, to o ile?

sorrki ale porad prawnych nie udzielamy ❌

Po poradę prawną pójdę do nowego adwokata w poniedziałek, ale od Was chciałem się dowiedzieć czego mogę się spodziewać.

Co do porad prawnych. Gdybyście ich udzielali to na pewno zarobilibyście więcej niż w sądzie.

Pozdrawiam.

co innego pomoc w rozwiązywaniu kazusów na poziomie akademickim, co innego pomoc w konkretnej sprawie.