Archiwa prasowe
Jedną z podstawowych zasad współczesnych procedur, zarówno w państwach demokratycznych, jak i totalnych, jest jawność rozpraw. Jako zdobycz konstytucyjna, umożliwiająca społeczeństwu kontrolę nad orzeczeniami sądu, jawność rozpraw jest jednym z tych najważniejszych elementów prawidłowego, obiektywnego wymiaru sprawiedliwości, bez którego me możemy sobie dziś wyobrazić praworządnego państwa. Głos Sądownictwa,1938, R.10, nr.2 Odstępstwo od tej zasady przewidują ustawy tylko w wypadkach...
We wszystkich lokalach sądu jest brudno; niechlujstwo na każdym kroku. Remontu nigdzie nie doprowadzono do końca. Okna, drzwi, sufit, ściany są brudne, nietynkowane. Na sali — długie, zwyczajne ławki, niektóre bez oparcia. Jest dzban z wodą, lecz też niezbyt czysty. Na sali brak miejsc dla oskarżonego, stron, prokuratora, obrońcy i świadków. Każdy siedzi, gdzie się da. W czasie rozpoznawania spraw panuje „domowa” atmosfera: skład sądu pali, sędziowie i prokurator korespondują za pomocą...
Myliłby się pesymista, twierdząc, że w tych ciężkich czasach trudno się uśmiechać, zwłaszcza w sądzie, którego funkcjonowanie cechuje powaga i dostojna obrzędowość, życie stoi ponad wszelkim majestatem i pobłażliwie zezwala na uśmiech nawet w świątyni Temidy. Jeśli więc na twarzy urzędującego sądownika zagości czasem dyskretny, mimowolny nieraz uśmiech wobec komizmu jakiegoś epizodu sali sądowej, musi on być usprawiedliwiony i traktowany jako chwila wytchnienia i pauzy dla zmęczonego...
Trzeba wszechstronnej wiedzy teoretyków, długoletnich doświadczeń praktyków, by móc przystąpić do zdefiniowania typu dobrego sędziego. Dopiero zbiorowy wysiłek nas wszystkich przyczynić się może do wytworzenia właściwego poglądu na kwestię, jakim powinien być dobry sędzia polski. Głos Sądownictwa,1938, R.10, nr.2 W artykule pt.: „Jakim powinien być dobry sędzia” (Czasopismo Adwokatów Polskich, Poznań 1930 nr 10 i 11), zwróciłem uwagę na pracę niemiecką Martina Beradta pt.: „Der...
Jak stwierdza nauka prawa, prawo łaski w najobszerniejszym znaczeniu można określić jako prawo dyspensy tj. uprawnienie do zwalniania od przestrzegania przepisów prawnych. Uprawnienie to może być stosowane ad hoc bez określenia warunków jego zastosowania lub też zostaje ono zastosowane w pewnych z góry określonych wypadkach. Zawsze jednak prawo dyspensy, dające najbardziej szerokie możliwości, było zastrzeżone odpowiednio dla wysokich czynników. Głos Sądownictwa - rok IX, nr 11, 1937 r...